Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 31.01.1894, Blaðsíða 4

^eir, sem kynnu að hafa fengiS of-sent af þessum (III.) árg. „Þjóðv. unga“, einkum af 1. tölubl, eru beSnir að endur-senda það lnð bráðasta.
44
ÞjÓðviljjnn ungx.
III, 11.
um; það má lieita, að bændur standi hér
eptir ráðþrota með konur, bórn og gam-
almenni, með því að all-flestir staf-færir
karlar „fara til sjós“, og bera þó misjafnt
frá borði; ættu sýslubúar aptur á móti
sjálfir þilskip, myndi það betur gefast;
en líklega er óhætt að gera ráð fyrir, að
þær 40 þús. krónur, sem alþingi ákvað,
að lána mætti úr viðlagasjóði til þil-
skipa-kaupa, verði upp unnar, áður en
Snæfellingar hugsa svo hátt, að eignast
þilskip“. __________________
Fregnbréf úr Suður-Mida-sy'du,
dags 6. des. ’93: A Fljótsdalshéraði varð
hej^skapur á síðastl. sumri nokkuð mis-
jafn; á Út-héraði í bezta lagi, en á Upp-
héruðunum ýmist í meðal-lagi, eða mið-
ur, vegna of mikilla þurka í júní; en
nýting varð alls staðar með bezta móti.
—Sauðfé fjall-gengið varð í vænna lagi.—
Pðntunarfélag Fljótsdalshéraðs sendi hálft
fjórða þiisund sauða umboðsmanni sínum
Zóllner til sölu, og i sumar voru send
‘20—30 þús. pd af ull; sauðirnir kvað
hafa selzt á Englandi á 14 kr. 91 e. hver
netto, en þó verður félagið í all-mikilli
skuld; næsta ár verður þó pðntunin auk-
in í von um, að betur birti til á verzl-
unar-himninum, og að félagið geti losað
skuldir sem allra mest á næsta ári, enda
er öllum almenningi ljóst, að eigi er nú
girnilegra, en fyr, að varpa sér i fang
erlendu kaupmannanna dönsku; þeirfara
það, sem þeir komast lengst, og er það
jafn gömul regla, sem verzlunarstéttin
danska sjálf er gómul til hér á landi.
25. okt. var haldinn fundur á hérað-
inu, til að ræða um það, liversu skyn-
samlegast myndi, að nota landssjóðs-
styrkinn til gufubáts-ferða um Lagarfljóts-
ós. Yar loks af ráðið, að semja við 0.
Wathne, sem mí hefir, að sógn, í smíð-
um sérstaklega lagaðan bát til ósferð-
anna. _________
ísafirði 31. jan. ’94.
TÍÐARFAEIÐ. Ekki varð nema stutt veðra-
lilé 22. þ. m., þvi að daginn eptir var liann
aptur skollinn á með norðan-byl og frosti; hefir
síðan verið all-stirð tíð.
NÝTT HVALVEIÐA-FÉLAG- er á orði, að
taki sér bólfestu hér við Djúpið á komandi
vori, og befir það i þvi skyni leigt sér iand að
Uppsölum í Seyðisfirði.
Oisen sá, er verið hefir að undan förnu skytta
a öðrum livalveiða-gufubát lir. Th. Amlie’s á
Langeyri, er sagður lielzti forgöngu- og hvata-
maður þessa íyrirtækis.
KÆRT hefir nú verið yfir bæjarfulltrúa-
kosningunum, sem fYu fram hér i kaupstaðnum
18. þ. m., og var kæran alhent hr. L. Bjarna-
son við votta 25. þ. m., með því að maður sá,
er sendur var með kæruna deginum áður, sagð-
ist ekki hafa getað unnið neinn á bæjarfógeta-
skrifstofunni, til þess að veita henni móttöku.
SJÓNLEIKIR voru haldnir í barnaskólahús-
inu í Alptafirði tvö kvöld, fyrir og eptir ára-
mótin, og hafði þótt all-góð skemmtun; leikirnir
voru „Hrólfur11 og „Maurapúkinn11.
LÖGREGLUSAMÞYKKTIN nýja fyrir ísa-
fjarðar-kaupstað á að öðlast gildi 1. dag apríl-
mánaðar næstk.
Ný uppgötvun.
A Grími’ enum góða
af gulli höfuð skín, &C.
(Gr. Thomsen).
Þótt ólíklegt sé, þá er nú „komið upp
úr dúrnum“, að gyllingin á Gríms-hausn-
um sé ekki „ekta“, heldur að velviljuð
ísfirzk „klika“ hafi, á kostnað bæjarins,
látið „forgylla“ og „forfalska“ þetta
grímska grettna trýni.
Gullið, sem gengur til „forfölskun-
arínnar“, er náttúrlega tekið úr vasa
Tanga-búanna.
Mér dettur líka í hug, út af þessu,
hvort ekki muni satt það, sem maðurinn
sagði um árið, að svínin gæfu engan af-
rakstur, fyr en á blóðvellinum. — — —
Og mér finnst gölturinn „Grím-
ur góði“ sanna þessa setningu.
ísafirði, 25. jan. 1894.
Hannes S. Blöndál.
REIKNINGUR
yfir tekjur og gjóld „styrktarsjóðs handa
ekkjum og börnum ísfirðinga þeirra, er
í sjó drukkna“, árið 1892.
Tekjur:
I. Eptirstóðvar frá f. á.:
a, í söfnunarsjóði kr. au. kr. au.
íslands . . 3623 01
b, I sparisjóði Isa-
fjarðar . . 47 51 3670 52
II. Samskot og gjafir á árinu,
sbr. meðfylgjandi skýrslu 27 00
III. Vextir: kr. au.
a, í sparisjóði ísa-
fjarðar ... 1 17
b, í söfnunarsjóði
íslands . . . 144 92 143 Qp
IV. Lán frá Skúla Thoroddsen
til sjóðsins, með því að
allt vaxtaféð var lagt við
liöfuðstólinn..........64 (X)
Kr. 3907 61
Gjöld:
I. Styrkur til tveggja ekkna:
a, Til ÞóruGunn- kr. au. kr. au.
laugsdóttur í
Minni Hattar-
dal .... 40 00
Flyt kr. 40 00
Flutt kr. 40 00 kr. au.
b. Til Ólínu Tóm-
asdótturáNesi
i Grunnavík-
urhreppi . . — 40 00 80 00
II. Borgað fyrir auglýsingu á
reikningi sjóðsins, og
gjafaskýrslu, fyrir árið
1891.................... 11 00
III. Eptirstóðvar: kr. au.
a, I söfnunarsjóði
íslands . . . 3767 93
b, I sparisjóði ísa-
■ • •___48_68_3816 61
Kr. 3907 61
Athugasemd: Sjóðurinn skuldar Skúla
Thoroddsen 64 kr., sbr. tekjulið IV.
ísafirði, 15. okt. 1893.
F^u'ir eigin hónd og meðstjórnenda:
Skúli Tlioroddsen.
Skýrsla
urn samskot og gjafir til „styrktarsjóðs
handa ekkjum og börnum ísfirðinga
þeirra, er i sjó drukkna“, árið 1892.
1. Frá Halldóri bónda Sölfasyni í Hnífs-
dal...................... kr. 2,00
2. Frá yerzlun Leonlx. Tang’s
á ísafirði...............- 20,00
3. Frá Eyjólfi bókbindara
Bjarnasyni á ísafirði . . — 5,00
Kr. 27,00
ísafirði, 14. marz 1893.
Skidi Thoroddsen.
Hjá undirrituðum getur einn hagleiks-
piltur um tvítugt fengið pláss sem tré-
smiðs-nemi. Bezt að semja sem fyrst.
ísaf. 80/i—’94. J. Jóakimsson.
Yflrlýsing.
Margir hafa legið mér (Hannesi S. Blön-
dal) á hálsi fyrir það, að eg ekki skuli
fyrir lóngu síðan hafa hófðað mál gegn
verzlunarstjóra S. J. Nielsen á ísafii'ði,
útaf ummælum hans um mig í 3. bl.
„Grettis“ þ. á.
En orsökin til þess, að þetta mál er
enn óhófðað, og verður aldrei höfðað, er
sú, að við undirritaðir höfum kornið okk-
ur saman um, með sameiginlegri sætt,
að inál þetta skuli niður falla.
Og er svo málinu lokið með þessari
vfirlýsingu okkar beggja.
ísafirði 26. jan. 1894.
Hannes S. Blöndal. Sophus J. Nielsen.
UljlliiliistriT* smíðaðar eru til fijá
Jóakim snilckara á ísafirði.
PHKNTSMIÐJA ÞJÓÐVILJANS 1,'NGA.