Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 23.11.1894, Blaðsíða 1

Verð árgangsins (minnst
40 arka) 3kr.; í Ameríku
1 doll. Borgist fyrir júní-
mánaðarlok.
]) .101) V 11. .11 N N l'Ni;i
.—' .■=[= Fjórbi árgangur. =i =
___t—. . RITSTJÓBI: SKÚLI THORODDSEN. =i|^«sg—-i-
Uppsögn skrifleg, ógild
nema komin sé til útgef'-
anda fyrir 30. dag júní-
mánaðar.
M 4.
ÍSAFIRÐI, 23. N'ÓV
1894.
Fréttir útlendar.
--Zflfc—
Þær fregnir bárirst hingað frá útlöncl-
um með gufuskipinu „Linden“, að Álex-
ander III. Rússa-keisari er látinn; hann
andaðist 1. þ. m. úr nýrna-sjúkdómi; hafði
hann legið í þeim sjúkdómi, siöan i sið-
astl. septembermánuði, og allar lækna
tilraunir orðið árangurslausar.
Alexander III. var fæddur 10. marz
1845, og tók ríki eptir Alexander II., er
níhilistar myrtu 13. raarz 1881, svo sem
alkunnugt er; ekkja hans er Dagmar,
dóttir konungs vors; henni kvæntist liann
9. nóv 1866, og er nú elzti sonur þeirra
hjóna orðinn einvaldur Rússa; hann heit-
ir Nikolaus, og er annar i röðinni af
keisurum Bússa með þvi nafni.
Mælt er og, að Capríví, rikis-kanzlar-
inn þýzki, sé farinn frá völdum; en að
öðru leyti verða greinilegri útlendar frétt-
ir að biða siðari tiraa.
Sauða-sala isl. kaupfé-
laganna, er skipti hafa við þá Ytda-
l'm og Zöllner í Newcastle, hefir i liaust
lánazt all-vel í Englandi, og hafa fólög-
in fengið fyrir sauði sína, — að ölluin
kostnaði frá dregnum —, verð það, er
hór segir:
Fólag Þingeyinga, c. ’/a veturgamalt,
fóð mjög vænt, kr. 17,04.
Félag Fljótsdalshéraðs, c. >/fl vetur-
gamalt og vænt fe, kr. lb,03.
Félag Árnessýslu, allt sauðir tvævetr-
ir og eldri, sæmilega vænir, kr. 16,02.
Fólag Svalbarðseyrar, allt sauðir tvæ-
vetrir og eldri, sæmilega vænir, kr. 15,31.
Fólag Dalamanna, c. V* veturgamalt,
°g sumt gimbrar, vænt fé, kr. 14,51.
Félag Eyfirðinga, talsvert veturgam-
alt, og féð misjafnt, kr. 14,21.
Félag Stokkseyrar, allt sauðir tvævetr-
ir og eldri, en mjög rýrir, kr. 12,23.
Fólag Skagfirðinga, c. '/,,—1/2 vetur-
gamlir saijðir, hinir eldri, ekki vænt
fé, kr. 12,21.
Horfur með fjarsöluna voru i liaust
með lang-bezta inóti, sem lengi hefir
verið; en af því að ýmsir höfðu íslenzkt
fó á boðstólum i senn, auk þeirra Zöllner s
og Vídalíns, þá lækkaði verðið, og hafa
bvi þeir, sem fé seldu til Slirnon’s, og
annara fjárkaupmanna, spillt eigi all-lítið
fyrir sölunni á fjárförmum kaupfélag-
anna.
----000§§OC<i---
jVXx-. Fr. FranZj fjárkaupmað-
urinn skozki, sem i haust keypti fleiri
þúsund fjár, bæði sunnan- og norðan-
lands, hefir verið i meira lagi óheppinn
með fjárfl-utninginn til Englands, þvi að
í siðustu ferðinni missti hann full 2000
fjár, eða um a/t alls fjár-farmsins, og í
fyrstu ferðinni drapst einnig margt af
fé hans:
Hefir þetta inikla fjár-hrun komið
ail-miklu óorði á fjár-fLutningana rnilli
Islands og Englands, og er nú mælt, að
ýms dýraverndunar-félög i Englandi ætli
að krefjast þess, að bannaðir verði fjár-
fiutningar frá íslandi, eða að’ minnsta
kosti, að settar verði strangari reglur, og
nákvæmara eptirlit ha.ft með fjár-flutn-
ingunum, en verið hefir; er því eigi
óliklegt, að þetta kunni að verða til þess,
að dýrara og erfiðara verði að flytja féð
eptirleiðis, enda spara eigi mótstöðumenn
innflutninganna, — og þeir eru margir
á Englandi —, að blása að þeim kol-
unum.
--------------
Hvað um oss er íalað í útlöndum.
(Niðurl.) Sp.: „Yoruð þér líka látinn
sofa i baðstofunum?14
„Aldrei, þvi að i fyrsta lagi bjóða
Islendingar gestum sínum jafnan það
bezta, sem til er, — bezta lierbergið,
bezta rúmið og bezta matinn; og í öðru
lagi náttuðuin vér oss jafnan hjá prest-
um, sýslumönnum eða læknuin; og að
þvi er lífskjör þeirra snertir, þá á lýs-
ing mín auðvitað eklti við; þeir lifa
svipað, eins og mannaðir Kaupmanna-
liafnarbúar, að svo miklu leyti föng
eru áu.
Sp.: „En mætti jeg fá að heyra, hvaða
íslenzkum réttum yður gatzt bezt að?“
„Jeg ætla heldur að segja yður, hvaða
réttir það voru, sein mér alls eigi féllu,
— því að það er liklega öllu fremur það,
sem yður forvitnar um —, og er þá fyrst
og fremst að geta þorskhausanna, sem
íslendingar flytja upp í sveitir með ærn-
um kostnaði og fyrirhöfn; þá er og há-
karlinn; hann er veiddur fyrir norðan(!),
en er óætur og eitraður, á meðan liann
er nýr, og er því dysjaður i jörðu, unz
hann er orðinn rotinn; en þá er hann
grafinn upp aptur, og svona til reiddur
þykir hann nú herramanns matur. —
Meðal annars merkilegs góðgætis minn-
umst vér og enn, — með allra hæztu
vanþóknun —, siírsaða sundmagans og
súra hnakka-spiksins, sem oss var boðið,
enda getur maður fundið bragðið af’báð-
um þessum ljúflings réttum í munninum
á sér að minnsta kosti í 24 tima, eptir
að maður liefir ne^tt þeirra; eða svo
sagði að minnsta kosti förunautur minn
dr. Hansen, þvi að það er svo sem auð-
vitað, að jeg lét liann einatt bragða fyrst
á þessum ókunnu réttum“.
— -— — Dr. Hansen, sem hernur
inn rétt i þvi, er dr. Ehters sleppir síð-
ustn orðunum, verður heldur en ekki
súr á svipinn, þegar rninnzt er á hrúts-
hnakkaspikið.
Sp.: „Og livaða veigar eru nú fram
bornar með þessum goða-réttum?“
„Aldrei annað en flóuð mjólk, og
vatn, sem sótt er svo langt frá bænum,
sem auðið er; en á grunuðu svæðunum
liéldum vér félagar oss reyndar að súkku-
laði, sem vér sjálfir suðum í vatni“.
*
* *
Yér höfum nú birt lesendum vorum
nokkra kafla úr þessum vitnisburði dr.
Ehlers um oss íslendinga, og munu það
margir mæla, að liann hafi að sumu
, leytinu eigi valið fréttirnar af skárri
endanum, og að lýsing lians á lifenn
og hibýlis-háttum almennings gefi út-