Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 30.03.1895, Side 2

74
Þ.JÓÐVILJINN U.VGI.
IV, 19.
sem það sýnist vera, að landshöfðinginn
Iia.fi farið að stefna hingað dönsku her-
liði, væri fróðlegt að fá að vita, hvaða
skipanir yfirforinginn á „Díönu“ hefði
haft, hvort hann að eins hefir átt að
vera hér á varðbergi, til þess að láta
Isfirðingum vaxa dýrð og umboðsmennska
Lárusar sem mest í augum, eða hann
hefir t. d., undir vissum kringumstæðum,
átt að skjóta á Islendinga.
Jeg geri ráð fyrir, að ritstjóri „Þjóðv.
unga“, sem virðist hafa haft sérstaka
hvöt til þess, að íliuga ýmsar gjörðir
landshöfðingjans þessi 2—3 síðustu árin,
geti má ske gefið einhverjar upplýsing-
ar um þetta.
En hvað sem því nfi líður, finnst
mér mál þetta það alvörumál, að íslend-
ingar, og ísfirðingar sérstaklega, geti illa
við annað unað, en að fá að vita sem
glöggast, hvernig í þessum orðasveimi
liggur, hvort liann er sannur eða ósannur.
Líf og limir eru flestum dýrmætir,
og fæstir munu óska, að nokkru héraði
landsins sé ógnað með útlendu hervaldi,
að minnsta kosti ekki, nema til þess séu
þá yfirgnæfandi ástæður.
Sýnist mér því, að alþingi geti vel
grennslast eptir þessu, og að landshöfð-
ingja sé útlátalítið, að gefa þinginu greini-
lega skýrslu um málið.
Ritað í febr. ’95.
Isfirðingur.
*
* *
Það er misskilningur hjá hinum hátt-
virta „ísfirðingi“, er hann heldur, að
vér séum öðrum miklu fróðari um þetta
efni. — Eins og aðrir gátum vér auð-
vitað ekki lokað augunum fyrir hring-
sólinu í „Diönu“ hér vestra vorið og
sutnarið ’93, og höfum líka lieyrt ýmsa,
bæði Reykvíkinga og aðra, fullyrða það,
°g þykjast vita það áreiðanlega, að vera
„Díönu“ hér vestra, og snöttuferðir með
Lárus Kr. Bjarnason, hafi verið sam-
kvæmt skipunum, er landshöfðingi hafi
útvegað, líklega eptir beiðni Lárusar,
sem ekki hefir þá þótzt geta komið sér
við, eða rekið erindi sitt til hlítar, nema
hann hefði herlið sér við hönd. — Hér
í sýslu gengu og ýmsar sagnir um það,
að Lárus hefði látið ýms orð falla í þá
átt, að „Isfirðingar yrðu ekki eins upp-
hryggjaðir, þegar „Díana“ kæmi“ o. s.
frv.; en slíkt fieipur sannar nú auðvitað
ekki mikið.
Að þingið rannsaki mál þetta gæti
auðvitað ekki spillt; en þótt svo væri,
að landshöfðingi hefði gefið eða fitvegað
einhverjar skipanir i þá átt, sem að ofan
er nefnt, þá er ekki sagt, að til séu nein
embættisbréf um það efni, því að veg-
imir eru enn i dag svo margvíslegir,
alveg eins og þegar Magnús heitinn
konferenzráð Stephensen lék sitt laumu-
spil í Jörundarmálunum forðum.
Iiitstj.
-----oOC'gJc-C'O---
Ný uppfundning:. Eptir því sem skýrt er
fra í frakkneska bladinu „Figaro“, hefir munkur
nokkur Caledoni að nafni, nýlega búið til
setjara-vél, sem sagt er, að sett geti 50 þús.
bókstafi á kl.tímanum; á vél þessa er leikið
með báðum höndum, ein.s og þegar leikið er á
liljóðfæri, og rafmagns-straumur flytur til staf-
ina, svo að letur-setjarinn þreytist eigi við
setninguna.
17,824 tóur voru alls drepnar í Sviþjóð árið
1893. _______
Til ferða norðurfaranna, dr. Fr. Nansen’s
og félaga hans, hefir enn ekkert spurzt, og eru
menn því, bæði í Englandi og á Norðurlöndum,
orðnir mjög liræddir um afdrif þeirra, og befir
enda komið til mála, að skip verði sent af stað,
til þess að leita þeirra
Kapt. Hovgaard, som er flestum öðrum
kunnugri í Norður-höfum, hélt i vetur fyrir-
lestur i laridfræðinga félaginu í Khöfn, og lét
þar þá skoðun sína afdiáttarlaust i ijósi, að
skipið „Fram“ hlyti að hafa molazt sundur í
hafísnum, og myndu þeir Nansen því vera á
heimleið á ísnum, ef þeir væru nú lífs.
Bærinn Tunis í Afríku norðanverðri hélt 13.
sept. síðastl. 1000 ára afmælis-hátíð sína sem
höfuðstaður; það var harðstjórinn Abu Ibrahim
ben Ahmed, sem fyrst gjörði Tunis að höfuð-
borg árið 894; áður var Klairuan höfuðborgin
þar í landi.
----------------
Sýslufiindur IsMrðinga.
Eins og getið var um í síðasta nr.
blaðs vors, var aðal-fundur sýslunefndar-
innar í ísafjarðarsýslu haldinn hér í kaup-
staðnum 18.—21. þ. rn., og skal hér get-
ið nokkurra helztu málefnanna, er rædd
voru á fundi þessum:
I. Þílskipa-ábyrgðarfélag Vestfirðinga.
Nefnd sú, er kosin hafði verið á sýslu-
nefndarfundinum í fyrra, sbr. 20. nr. III.
árg. „Þjóðv. unga“, liafði nú lokið störf-
um sinum, og samið all-ýtarleg lög fýr-
ir félagið, sem sýslunefndin samþykkti,
og kaus sýslunefndin þvi næst:
Arna factor Jónsson
Árna kaupmann Sveinsson og
consul S. H. Bjarnarson,
til þess að gangast fyrir þvi, að koma
félaginu á laggirnar, og ákvað nefndin
jafn framt að veita félagi þessu lands-
sjóðstillag það. að uppliæð 4 þús. krónur,
sem sýslunefndin hefir til umráða.
Um helzta fyrirkomulag félags þessa,
sem byggt er á innbyrðis ábyrgð, mun
verða rætt í blaði voru síðar.
II. Til gufubátsferða um ísafjarðar-
d.júp var ákveðið, að leita skyldi 4 þús.
króna árlegs styrks úr landssjóði gegn
því, að sýslufélagið leggði fram 1000
kr. á ári.
III. FiskireiðamáJ. Úr Súðavíkur-
hreppi hafði nefndinni borizt áskorun
um það, að fiskiveiðasainþykktinni væri
breytt í þá átt, að bannað væri að beita
skelfiski fyrir utan línu, sem liugsast
dregin úr Ögurhólmum í Æðeyjar-klett;
og önnur áskorun hafði nefndinni borizt
frá Bolvíkingum, er vildu fáýmsákvæði
tekin upp í samþykktina urn notkun olíu
og annara bjargráða; en sýslunefndin
hafnaði báðum þessum tillögum, og vildi
enga breytingu á samþykktinni gjöra.
IY. Sjúkrahúsið á Isafirði. Samþykkt
var, að leita samþykkis amtsráðsins til
þess, að sýslufélagið tæki 3 þús. króna
lán, og veitti sjúkrahúss-sjóðnum á Isa-
firði upphæð þessa að gjöf; en fjárveiting
þessi var þó bundin því skilyrði, að
sýslunefndin kj'si einn mann í stjórn
sjóðsins, og varð Skúli Thoroddsen fyrir
þeirri kosningu.
V. Nyjar aukapóslferðir. Sýslunefnd-
in lagði tiÍ, að aukapóstferðum milli Isa-
fjarðar og Súgandafjarðar yrði fjölgað,
og að aukapóstar yrðu framvegis látnir
ganga: milli Isafjarðar og Bolungarvikur,
milli Isafjarðar og Traðar í Átptafirði
og milli Arngerðareyrar og Unaðsdals;
jafn framt lagði og nefndin það til, að
aðal-póstinum væri gjört að skyldu, að
lenda í Vigur í hverri ferð, til að taka
og skila lausum bréfum.
VI. 1 stjórn „styrktarsjóðs handa
ekkjum og börnum Isfirðinga, er í sjó
drukkna“, voru kosnir:
Skúli Thoroddsen
síra Sig. Stefánsson og
Árni kaupm. Sveinsson.
VII. Sundhús og sundkennsJa. Til
þess að standa fyrir sundkonnslu í Reykja-
nesi á komanda sumri veitti sýslunefnd-
in Bjarna söðlasmið Asgeirssyni á Arn-
gerðareyri 80 kr. styrk, og jafn framt
veitti hún honum 300 kr. i eitt skipti
fyrir öll, til þoss að byggja hús i Reykja-
nesinu, og var sú fjárveiting bundin
þeim skilyrðúm:
1. að luisið sé, að áliti tveggja óvilliallra
manna, er sýslumaður útnefnir, vel
hæfilegt til ibiíðar fyrir námssveina,
2. að Bjarni Ásgeirsson sjái svo um, að
liúsinu sé veí við hal'dið, og að það
sé til reiðu, til afnota við sundkennsl-
una í Reykjanesinu, að minnsta kosti
í 10 ár,