Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 15.05.1895, Blaðsíða 3

TY, 25.
Þjóðvit.ji.vn ungi.
95
var mikill maður vexti og styrkúr, rnanna
hermannlegastur og fóthvatastur. Hann
var vígur vel, syndur sem selur, skjót-
ráður og öruggur, gagnorður og skjótorð-
ur, og skáld gott, en þó löngum vel
stilltur.
Mörgum góðum drengjum og göfg-
um er þar lýst snildarlega; en þar er
líka lýst Yalgarði liinum gráa, er var
maður grályndur og óvinsæll, og Merði
syni hans, er var slægur í skapferðum,
og íllgjarn í ráðurn, og öfundaði alla
góða menn, en þó mest Gunnar frá Hlíð-
arenda, frænda sinn, er bezt liafði dugað
Unni móður hans.
Þar er og enn lýst Skammkeli að
Hofi, ér var „maður íllgjarn og lýginn,
ódæll og íJlur viðureignar“, og fór með róg.
I Njálu er líka lýst merkum Jionum,
og skapferli þeirra. Þar er lýst Berg-
þóru Skarpliéðinsdóttur, konu Njáls. Hún
var „kvennskörungur mikill og drengur
góður, og nokkuð skaphörð“; en svo var
hún trygg inanni sínum, að lieldur kaus
hún að deyja með Jionum, en lifa hann
látinn.
Þar er Jika lýst Hallgerði „langbrók11
Höskuldsdóttur, er var kvenna fríðust
sínum, og mikil vexti. Hún var fagur-
hár, og svo mikið liárið, að hún mátti
hylja sig með. En svo var hún „bland-
in og skaphörð‘!; að heldur kaus hún
Uunuari bana, manni sínum að Hlíðar-
onda, en hún fengi eigi hefnt mótgjörð-
ar einnar á honum.
Víálið á Heimskringlu og Njálu er
sxo lagurfr, Stíln framast ma vera; en þó
er Njála yndislegri.
A.ð öllu saintöl(iu liefi eg eigi liaft.
.jafri mikið yndi aí neirmi bók, og af
Njálu, þvi þar ei fegurðin svo margbreytt,
svo sönn og eðlileg, gjörð nieð svo mik-
iUi list, að hún vekur jafnari aðdáun, og
Jirærir liinar göfugustu tilfinningar manil.
legs hjarta. Þótt jeg lesi Njálu hvað
eptir annað, þá finnst mer avallt jafn
mikið uin fegurð hennar og ágæti. En
eins og gefur að skilja, er um svo stóra
l)ók er að ræða, þá er hún eigi allstaðar
.jafn fögur. Fyrir þvi er rétt að lesa þá
kafiana optast, sem fegurstir eru.
Jeg veit þaö vel, að fá rit erukunn-
ari a Islandi, en Njála, en þó er hún
livergi nærri svo útbreidd, né lönduin
minurn svo kunn, sem vera aetti, og veld-
Ul' því, að aldrei hefir verið svo hægt
fyrir almenning að eignast Njálu, sem
vera ber; en nú er ráðin bót á því með
alþýðu útgáfu þessari. Er því vonandi,
að Njála komist á hvers manns lieimili,
af því að á henni má sjá tungu forfeðra
vorra og sliapferli í hinni fegurstu mynd
sinni; en slikt hefir hin beztu áhrif enn
þann dag í dag. Bogi Th. Melsteð.
--coogtw-
„GOI) VERZEUN6Í.
Af því að hr. Jakob GunnJogsson er
öðru hvoru að auglýsa í blöðunurn, að
hann taki að sér að selja íslenzkan varn-
ing og kaupa fyrir menn útlendar vörur,
og kallar milligöngu sína, eða viðskiptin
við sig „góða verzlunu, þá dettur mér
í hug að auglýsa almenningi dálítið sýn-
ishorn af þessari svo nefndu „góðu verzl-
un“ lir. J. Gunnlögssonar, eins og hún
er í reyndinni, með þvi að jeg lét ginn-
ast af auglýsingum manns þessa, og
notaði hann dálítið sem umboðsmann
miun í fyrra suinar.
Reikningur hans til mín er svo lát-
andi:
-3
Mi
-rt
a, _
= S
a>
P-i •—
'CI
bt s
i =
H s
H »
5

S8
8í2
CJ
'NOO'NO-
C O d 03 ^ ’
• O r- cc
> X <M
O^-h-MOt
h Ol ’í 05 M
L- o
„•
'XJ
o
<M O
o01
£ o
3 £?
H O
8)0 —< 'O
L-iOl-
o o oi
'S H
S 2
w>
to
o
53 U
* M 04,

-I O
. ó
oi'
.
d
X
. C-O -

c
-3 C
q ^ c ; •
>o .9 3
^ M *c
3 2 S S
<o>" <íoX
u C
C *r
§ i
,5=; > 3
go
&C 5 § h „co 2
cá h*oi ^ H
HrK -d «
m h
r r
■CQ 3
<s H W 0!
P | .
8
Ol H H
££ «
g s
cð
&C
c
c
o
Ph
p r c c
cc "3
2^
I rl sliýringar þessnin reikningi, skal
jeg taka það fram, a,ð rúgtunnan (200
pd.) verður nokkuð á 15. krónu eptir
þessum reikningi, en hér á Reykjarfirði,
sem ekkert er þó auglýstur, eða annál-
aður, fyrir „góða verzlun“, var liún þó
að eins á 14 kr., og viða annars staðar
í verzlunum á 13 kr., og eiula ekki nema
12 kr. 50 a.; 1 kr. pokarnir voru rétt á
borð við 50—60 a. poka hjá kaupmönn-
um, og salan á tóuskinnunum hefir tekizt
svo ílla, að jeg hefi tapað rúmum 30 kr.
við það, að selja þau ekki kaupmannin-
um á Reykjarfirði; að öðru leyti sýnir
reikningurinn sig bezt sjálfur, og ekki
fylgdu lionum neinir sölu- eða innkaups-
reikningar, sem þó hefði verið viðfelldn-
ara*.
Eptir minni reynd get jeg því ekki
fýkst neitt sérlega mikið í þessa „góðu
verzlun(!)“, sem í blaða-auglýsingunum
er gert svo mikið gum af.
Ófeigsfirði, 4. april 1895.
Guðm. Pétursson.
----------------
Úr Gullltrilig'usýslu er oss ritað uni Þing-
vallafundinn 10. f. m. af merkum manni:
„Margir hinir helztu bændur hér eru að kalla
daglegir gestir hja landshöfðingja ogamtmanni,
og má vita, hvaða lopti þeir anda þar að sér.
Allir vita, að loptið í Kjósinni er konungkjörið,
og Kjaiarnes og Mosfelissveit eru í ætt við
landshöfðingja“. . . . „En hvað sem því líður,
þá er það víst, að „það er svo margt, ef að er
gáð, sem um er þörf að ræða“, og hér verður
hugsað um að senda menn á þingvallafund“.
-- —Jf:'—<
f 7. þ. m. andaðist forseti neðri deild-
ar alþingis, Þórarinn prófastur
15 öðvarsSon í Görðum á Alpta-
nesi, r. af dbr., og var það lungnabólga>
er dró hann til dauða.
Helztu æfi-atriða þessa merkismanns
verður getið i blaði voru síðar.
*A.~» ára „júbileum<£. 1. maí
þ. á. voru liðin rétt 25 ár, síðan hr.
F. li. WendeJ tók við forstöðu verzlun-
ar N. Chr. Grams á Þingeyri í Dýrafirði,
og sendu ýmsir vinir hans og kunningj-
ar honum heilla-óskir í því skyni.
Hr. F. R. ‘Wendel hefir, í hinni vanda-
sömu stöðu sinni, jafnan getið sér bezta
orð, og aflað sér trausts og virðingar al-
mennings, svo sem meðal annars má
sjá af þvi, að hann hefir uin mörg ár
gegnt, og gegnir enn, oddvitastörfum í
sveit sinni.
N ýtt gjaíkók 11 ar(?)-mál.
Sýslumaðurinn í Mýra- og Borgartjarðar-
sýslu hefir bvrjað lögsókn á liendur Ein-
ari prófasti Friðgeirssyni á Borg, af því
að honurn þykir prófasturinn hafa sveigt
*) Það er h’ka miður vol fril fallið af um-
boðsmanni, þegar beðið er um tjörukagga, hellu-
lit o. fl., að láta það þá ekki, sem um er beðið,
en senda í staðinn talsvert af rúgi umfram pönt-
un; getur slílct komið sér illa, enda þótt rúgur-
inn sé með þessu makalausa lága(!) verði.