Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 11.02.1898, Síða 2

78
Þjóðviljinn ungi
VII, 20.
í því makki við Kínverja, að lána þeiin
12 milj. pund sterling í 50 ár, gegn 4°/0
vöxtum, til þess að borga Japönum í
herkostnað, en hafa það jafn framt í skil-
yrðum, að Kínveijar opni fyrir sér 3
hafnir til verzlunar, samþykki að Birma-
járnbrautin megi leggjast gegnum hérað-
ið Yunam, og lofi að sjá svo um, að
engin önnur þjóð nái fótfestu í dalverpi
því, er stór-áin JangtseTiíang ronnur um.
— Út af þessu hafa Rússar og Þjóðvorj-
'ar orðið óðir og uppvægir, en Japans-
menn styðja Breta að málum, og spá
því sumir, að kviknað geti ef til vill
Evrópu-ófriður út af öllu saman.
Þannig koma Evrópu-stórveldin jafn-
an fram, sem rándýr, í afskiptum sínum
af annara þjóða málefnurn.
Ýmislegt. 29. des. síðastl. varð gamli
Gladstone 88 ára, og er liann enn all-ern,
og andlega frískur. — Eldsvoði varð fyr-
ir skömmu í borginni Mélbourne í Austra-
liu, og brann þar fjöldi húsa, svo að
skaðinn er metinn um 18 milj. króna. —
Annar, enn voðalegil eldsvoði, varð og
í Lundúnum 19. nóv. síðastl., og er talið,
að hann hafi valdið um 90 milj. króna
efna-tapi. — 16. f. m. var einn afkelztu
leikendum í Lundúnaborg, Willíum Terrís
að nafni, myrtur þar í borginni, rétt fyr-
ir utan leikhúsið, og hafa um það ódæði
spunnizt all-miklar umræður í enskum
blöðum.
-----——
Lagasynjanir tvær hefir
Kaupmannahafnarstjórninni þóknazt að
senda oss Islendingum til glaðnings með
fyrstu póstskipsferðinni á ný byrjaða ár-
inu, og eru það tvö þýðingarmestu laga-
nýmælin frá síðasta alþingi, eptirlauna-
lögin og læknaskipunarlögin, sem til
fórnarlamba hafa verið valin.
Hvern fingur Magnús landshöfðingi
Stephensen hér kann að hafa haft í spil-
inu vita menn enn eigi, meðan tillögur
hans eru enn eigi birtar í B.deild Stj,-
tíðindanna, en hitt er sýnt, að ekki muni
Rump ráðlierra ætla sér að gefa fyrir-
rennara sínum, hr. Nellemann, neitt eptir,
að því er sláturstörfin snertir.
Á þessar tiltektir stjórnarinnar verður
nánar minnzt síðar.
Stór er hann eltki stjórn-
arskrárbrey tin ga-áh ugin n stjórnarinnar
dönsku, þar sem hún ekki hefir leyst upp
þingið, og efnt til nýrra kosninga, jafn
sjálfsagðs og áreiðanlegs fylgis megin
hluta þjóðarinnar, sem hún þó gat vænzt,
ef til atkvæða kjósanda hefði komið.
Sumar fregnir segja, að þing muni
rofið í vor, og kosningar fara fram að
hausti, en réttast er sjálfsagt fyrir ís-
lendinga, að vænta ekki neins þess frá
stjórninni, er krapt eða áhuga sýni, enda
mun þá og ekki skorta, hvorki utan lands
né innan, er letja hana framkvæmdanna,
ef einhverju skal broytt úr gamla, öfuga
vana-horfmu.
En vol mega þeir íhaldsliðarnir kæt-
ast, sem berjast fyrir því, að halda hinu
núverandi stjórnarólagi óbreyttu, því að
ár er þó ætíð ár, hvað svo sem síðar
verður.
-------------
Dýraíirði 4. jan. Iö‘j8.
Til ,Þjóöv. unga‘.
(NiÖurlag.)
Þá er enn eitt, sem oss Vestfjai-ðabúum er
ekki seni bezt við, og það eru aðgjörðir amt-
mannsins í fislíiveiðasamþykktinni, sem gjörð
var hér í fyrra. Menn höfðu almennan áhuga
á þvi, að reyna að koma í veg fyrir vörþuádrátt
hinna dönsku kolaveiðara á íjörðum inni, og
Var því samþykkt, að hanna alla vörpuádrætti
innfjarða, þvi reynslan er svo áþreiíánlega
búin að sýna, að með því var hér öll björg
bönnuð, þar sem einatt fékkst áður nægur afli
tii heimilisþarfa á smábátum, fram undan hverj-
um bæ, þá hefir nú skipt svo um, að ekki fæst
til matar hið minnsta, þar sem þessi óíognuður
hefir vaðið yfir, rifið upp botninn, og eyðilagt
allt. Menn hafa að vísu reynt að leggja lóðir,
og með haldfæri, en ekkert í'engizt; og allra
augu vonuðu til þin, herra amtmaður, að þess-
um ófögnuði yrði aflétt, ineð því, að amtið stað-
festi samþykktina; en vonin sveik, hún var
líka jarðnesk og sannarleg „Danósa“; amtið
fann það samþykktinni til foráttu, að með þvi
væri hiiýim dönsku fyrirmunuð dragvörpuveiðin,
og þá var þessi gordiski hnútur leystur; það
var þetta sem amtmaðurinn sá sjálfsagðara að
sæti í fyrirrúmi. En hvað hefir nú hin íslenzka
þjóð að gjöra með yfirvöld þessi, sem sitja full
og feil við afar há laun af almannafé, en sjá
sór ekki fært, að veifca vernd á róttindum og
lífsatvinnu heillra hóraða, — eða eru þessir
menn ábyrgðarlausir? Sannarlega ekki, ef þjóð-
in risi upp, og heimtaði rétt sinn. Það er margt,
sem minnaBt mætti á fioira, og það mun óhætt
mega fullyrða, að aldrei hefir alþing, og æðstu
yfirvöld landsins, komizt jafn langt í því, að
fyrirgera virðingu sinni, meðal hinnar íslenzku
þjóðar, eins og einmitt nú, enda fer það hver-
vetna í ongum dulmælum, þó eklci séu mjög
margir, sem skrifa það í blöðin, — en vinur er
sá, er til vamms sagir.
Héðan er ekkert að frótta, nema hina afar-
óstilltu tíð, sem gengið hefir yfir allt siðan í
haust, svo stórskaði hefir orðið á heyjum, af
leka og vatnsgangi; hlaða fauk hjá Ólafi bónda
á Ketilseyri, og mistust yfir 40 hestar af heyi,
það mátti telja stórskaða á slægnalítilli jörð;
það var í desember, og svo var veðrið mikið,
að heyið fór yfir allan Dýrafjörð, og var þar í
sjávarhrörninni, on alveg ónýtt. Þinghúsið á
Þingeyri, ný byggt timburhús, fauk langt af
grunni í öðru stórviðri, og járnþök reif þar af
húsum, þilskipi í skorðum kastaði á hliðina, og
floiri urðu þar skemmdir. Slysfarir hafa þó
ekki orðið hér, hvorki á mönnum eða fónaði.
Um politik er nú ekki talað eitt einasta orð,
. enda munu flestir vera á einu máli um, að það
sé þýðingarlaust að vera að gjöra sér ómak til
fundarhaldá, þar sem áhugamál manna fái sllka
útreið, eins og í l'yrra; menn vildu þá l'á fram-
gengfc fiskiveiðasamþykktinni, rnargir vildu
fækka prestum, menn vildu fá lög, og sérstök
róltindi fyrir þá menn, som ekki væru í þjóð-
kirkjunni, eðr moð öðruVn orðum; menn viidu
mega vera lausir við! tjóðurhæjana, en þegar
sumurn róttlátum kröfum manna'er þverneitað,
og sumum ekki einu sinni hreyft, þá mun
reyndin verða, að smá kúlnar í mönnum, og
saínast fyrir í íorakt, þangað tii annað verður
verra úr, sem getur orðið fyr, en margan varir.
Jeg vona þú gefir okkur samfc öðru livoru bend-
•ing-ar, „Þjóðviiji“ minn, hvernig menn eigi að
halda sér vakandi, eins og þú hefir jafnan gerf,
því ekki veitir af, þó opt sé ýtt við þeim, sem
eru værugjarnir. Fari svo ólíklega, að jeg
heyri getið um einhvern fjörkipp liór um slóðir,
þá skaltu fá að vita það, og vertu ætíð velkom-
inn, þegar þú ort á ferðinnni.
Þinn Bkuldb. vinur.
-----oOC^OOc—-----
Staðfest Auk þeirra 15
laga frá síðasta alþingi, er getið var í
16.—17. nr. blaðs þessa, heíir konungur
enn fremur 18. des. síðastl. staðfest þessi
lög:
XVI. Lög um brúargjörð á Örnólfs-
dalsá.
XVII. Lög um brýrnar á Skjálf-
andafljóti.
XVIII. Lög urn að umsjón og fjárhald
nokkurra landssjóðskirkna skuli fengin
hlutaðeigandi söfnuðum í hondur.
XIX. Lög um stækkun verzlunarlóð-
ar að Nesi í Norðfirði.
XX. Lög um stækkun verzlunarlóð-
ar á Eskifirði.
XXI. —XXV. Lög um löggilding
verzlunarstaða (á Grafarnesi við Grund-
arfjörð, á Firði í Múlahreppi, að Haga-
nesi í Eljótum, á Hjalteyri við Eyjafjörð
og að Hallgeirsey í Rangárvallasýslu.)
XXVI. Lög um viðauka við sótt-
varnarlög 17. des. 1875.
XXVII. Lög um breytingu á lögum
um styrktarsjóði handa alþýðufólki.
XXVIII. Lög um breytingu á roglu-
gjörð 3. maí 1743, 69. gr. og konungs-
úrskurði 26. sept. 1833.
XIX. Lög um lækkuu á fjárgreiðsl-