Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 06.08.1898, Blaðsíða 3

Þjóðviljinn unöi.
17B
YIJ, 44.
NIJÐURSOfJm MJÖLK.
•V ttt Vt *T Vv ^ ^
•x X.-Í2rXX A.-JA. A^.
^in.mni.ummuuuuij
Samkvæmt áliti nafnkunnustu og frægustu lækna
er niðursoðna mjólkin:
„Yiking brand“
frá félaginu
„lorvegian milk Gondensing 6o.“,
sem er ósset, lang-næringarmest.
Hún heíir roynxt jatn ágæt til heimilisnotkunar, eins og handa
sjómönnum á skipurn, með því að liún geymist prýðis-vel.
Þegar þér því kaupið niðursoðna mjólk, þá gleymið ekki að
biðja kaupmanninn yðar um „Víls.írig 131*^111(1“.
rEQfM NIŒ<
J t t wtmflf tlíiHTmr
MIŒ08 U ÍICIIN
gmwgMKnai
Jörð til ábúðar.
Úrsmíöar.
Þar eð jeg undirritaður hef nú ineð
„Yesta“ fengið næg verkefni til úrsmíðis,
þá gjöri eg liér eptir við úr og klukkur.
Fljót afgreiðsla.
Yinnustofa í húsi Jóns Ebenezerssonar.
ísaf. 22. jiilí ,’98.
S. A. Kristjánsson.
JÞakkarávarp.
Hér moð læt eg þess opinberlega getið, hin-
um látnu heiðurslrjónum, Haraldi Halldórssyni
og Salóme Halldórsdóttur á Eyri til þakklætis-
minningar, að þau önnuðust ókeypis uppeldi á
barni inínu í 10 ár.
Sömuloiðis get eg þess til heiðurs hr. Valde-
mar. syni þeirra, að hann hefur tekið að sór
son minn: l’inn Yeturliða, og voitir honum
ágætt uppeldi.
I’yrir þessa hjálpsemi votta eg oían nefnduin
mitt innilegasta hjai-tans þakklæti.
Stödd á ísafirði 25. júlí 1898.
Þóra JRósenkranzdottir,
frá Tröðum í Seyðisfirði.
Hvernig fá menn bragðbeztan kaffi-
bolla?
Með því að nota
X’íUÐsito síltniaclinavisilt
Export Kaffe Surrogat,
sem engir búa til, nema
F. Iljoi-th & Co.
Kjebonhavn, K.
Frá næstk. fardögum fæst öll jörðin
Kálfavík í Skötuíirði til ábúðar. — Jörð-
in er 16 hndr. að dýrleika að fornu mati,
og má semja við Magnús bónda Bárðarson
í Kálfavík.
Jeg hef þjáðst af óhægð fyrir brjóst-
inu og óreglulegri meltingu, en er jeg
haíði tekið inn 2 flöskur af Kína 'ufs-elcxtr
frá hr. Valdemar Petersen í Frederiks-
havn, get eg með ánægju vottað, að
upp frá því hef jeg ekki kennt fyr-
an við hendina, með því að hann er ó-
68
Hann stundi þungan, og kreisti fast á mér hendina,
er eg vottaði honum samhryggð mina. -
Nú voru allir hljóðir um stund, unz lautenant H ...
spratt allt í einu upp, og mælti: „Nei, það veit trúa
mín, að þetta þoli jeg ekki. — Attu ekki kognak og
sódavatn hér heima lijá þér, eða viltu koma á næsta
veitingahús, og drekka glas með oss, svo að myrkviðris-
skýin dreifist af enni þér? — Þú hef'ur misst unnustuna,
en slíkt hafa fleiri mátt reyna á undan þér, og
„Jörðift því ver er af konum kvik
kveðji þig ein er það skaði þér enginn“
segir skáldið. - Komið nú vinir mínir! Hór verður
maður strax karmyglaður. Nú, jæja, þór ætlið að verða
kyrrir? Vertu þá sæll, Carl Eiríkur, og þið hinir.
Kann ske sjáumst vér aptur i leikJiúsinu i kvöld“
„Glaðlynda sál!u sagði Carl Eiríkur, um Teið og
hann tyllti sór niður við skrifborðið sitt.
En hve brá okkur ekki í brún, þegar hann allt í
einu spratt upp úr sætinu, enn þá fölleitari í andliti, en
áður, og sem afmyndaður af ótta.
„Ef þið vissuð! Ef þið vissuð“, sagði hann að eins
með veikri röddu.
„En heyrðu nú Carl Eiríkur“, sagði vinur okkar
sveitarforinginn alvarléga „þú verður að trua okkur fyrir
raunum þínum. — Hót ertu nú einn með tveimur af
65
„Jeg gleymi þér eigi“.
„Eigum við ekki að líta inn til Carls Eiríks,
og vita, hvernig honum líður?“ sagði W... sveitarfor-
ingi einu sinni við mig.
Það var á árinu 1866.
„Jú, nerna hvað“, svaraði jeg, „hann hefur legið
veikur, síðan hann kom heim úr skemmtiförinni um
daginn“.
„Og það er nú engin furða, þvi að það var leiða
slysið, sem henti hann þá. Unnustan hans drukknaði,
og það var rétt með naumindum, að sjálfum honum yrði
bjargað“.
„Já, jeg hefi að eins lauslega lieyrt þess getið, að
hann hafi komizt í skipreka“, svaraði jeg, „en vitirðu
nokkuð, hvernig það atvikaðist, þá blessaður segðu mér
frá því“.
„Jú, siór er það kunnugt, þvi að vinur minn H ...,
sem var á hinu gufuskipinu, hefir sagt mér frá því, eins
og það var.
En svo var mál vaxið, að Carl Eiríkur hafði
ný skeð trúlofað sig, — oss vinum sinum óafvitandi —,
og það Var nú reyndar ótilhlýðilegt af honum.