Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi


Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 06.09.1901, Blaðsíða 6

Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 06.09.1901, Blaðsíða 6
150 Þjóðviljinn’. XV, 37.-38. þá kom hann þessu í gegn á þingi. Norskur ingenieur var fenginn til þess að rannsaka brúarstæði á Lagaríijóti og komst auðvitað að sömu niðurstöðu og S. Th., að hafa brúna á Einhleypingi, því að engum skynsömum manni gat komið annað til hugar; en hann vildi hafa nokkuð annað fyrirkomulag á brúnni, t. d. hafa brúna styttri, þrengja mikið að fljótinu og stifla það með háum vegi o. s. frv.; og hans tillögu var fylgt. — En svona er nú komið og þarna sér maður blessunarríka ávöxtinn af afskiptum bankastjórans af þessu máli. En hver verður nú kostnaðaraukinn? Ef brúin verður hækkuð um ca. 1 alin og lengd um ca. 70 ál., verður kostn- aðaraukinn liklega náiægt 15000 kr. — Áætlun norska ingenieursins var 45000 kr., en 5000 kr. eru þegar veittar á fjár- aukalögum, til brúarinnar,. svo að allur kostnaður verður að líkindum roinnst 65000 kr. eða 20000 kr. meira en áæti- að var. — ------------- Fré ttlr. Um Hjarðarholt í Laxárdal 1 Dalasýslu verða í kjöri: síra Ólafur Ólafsson á Lundi. sira Jósep Hjörleifsson á Breiðabólsstað á Skógar- strönd og cand. tkeol. Magnús Þorsteinsson frá Húsafelli. Þjóðvinafélagsfundur. Á fundi þjóðvinafólagsins, er haldinn var á al- þingi 24. ág. voru lagðir fram reikningar féiagsins, er báru það með sér, að félagið var í frekra 1700 kr. skuld, en hins vegar all-miklar bókaleifar. Endurskoðunarmenn félagsreikning- anna (Björn Jensson adjunkt og Pórður læknir Thoroddsen) höfðu fundið að þvi, að ekki fylgdi reikningunum nein skrá yfír bókaeign félagsins, eins og líka kvittanir vantaði, að því er ýmsar útborg- anir snerti, enda forseta félagsins, hr. Tr. Ounnarssyni vitanlega annað betur gef- ið, en að fást við bókfærslu. I tilefni af fjárhag félagsins vakti ritstjóri blaðs þessa máls á því, að inn- heimta félagsgjalda virtist vera í all- miklu ólagi, þar sem aldrei yrði vart við neina reikninga, eður fjárkröfur, svo að tillög ýmsra félagsmanna stæðu ógoldin ár frá ári, þótt vel standandi væru. Yar þetta játað rétt að vera, og þvi vonandi, að annað lag komist nú á, en verið hefur. Þá var gengið til kosninga á starfs- mönnum félagsins' Forseti var endurkosinn Tryggvi Gunn- arsson (margir atkvæðamiðar voru blankir.) Vara-forseti var kosinn Eiríkur Briem prestaskólakennari með 17 atkv. (Næstur honum hlaut ritstjóri blaðs þessa 12 atkv.) I ritnefnd voru kosnir: dr. Bj'orn M. Olsen, Jón Jakobsson forngripavörður og Hannes ritstjóri Þorsteinsson. Endurskoðunarmenn voru endurkosn- ir (Þ. J. Thoroddsen og adjuukt Björn Jensson). — Mælt ei, að apturhaldsliðum hafi orð- ið all-skrafdrjúgt, um þann glæsilega(!) sigur sinn, að hafa nú komið sínum. flokksmönnum í ritnefnd Andvara, og geta nú notað þetta tímarit, til þess að* breiða út ihaldskreddur sinar. En stjórnbótamenn höfðu vanrækt, að'- undirbúa kosningar þessar, sem þurft heíði, og mega því sjálfum sór um kenna,, að svona tókst til. Tíl ÍÍP DÖVP — En ri@: Dame> som er blevet ' helbredet for Dövhed og Öre susen ved bjælp af Dr. Nicholsons kunstige Trommehinder, har skænket hans Institut 20,000 Kr., for at fattige Döve, som ikke kunde kjöbe disse Trommehinder, kunde faa dem uden Betaling. Skriv til Institut „Longcott“, Gunnersbury, London, W,, England, THE EDXKTBTJIIGHI Roperie & Sailcloth Company Limited stofnað 1750. Verksmiðjur í Leitli og Ojrlassg-ow.- Búa til færi, strengi, kaðla og segidúka. Vörur verksmiðjanna fóst hjá kaup- mönnum um allt land. Umboðsmenn fyrir Island og Færeyjar.. F1- Hjorth & Co. Kaupmannahöfn K. ÆGTE FRUGTSAFTER fra Martin J©nSGn i Kjobenhavn anbefales. öaranteret tilberedt af udsogt Frugt. 211 En allt í einu kom atvik fyrir, er vakti eptir- tekt allra. Bak við húsið heyrðist einhver hávaði, líkast því, að garðshliðið væri opnað. „Það kemur einhver“, mælti fölleiti maðurinn, og stóð upp blýsperrtur. Svo var og, sem skýlu drægi frá ásjónu gömlu konunnar, er hún nú beygði sig og lagði hlustir við. Var hún þá svipuðust ránfugli í andliti, er veit sór einhvers voða von. Maria Liicke stóð um hríð í sömu sporum, og hlust- aði all-niðurlút, en hljóp svo í einu hendingskasti út um dyrnar, sem glerhurðin var fyrir. Og rótt í sörou svifunum birtist maður á þröskuld- inum, sem öllum stóð ótti af; — það var Schomburg. Hann hafði sloppið úr fangelsinu, og var nú kom- inn hingað i fangabúningnum. Hann var berhöfðaður, og með hárið ofan í augu, með sveðju í hendinni, sem hann hafði gripið frammi i eldhúsinu. Þarna stóð hann nú á þröskuldinum, og var þá eigi frýnilegúr. Fölleiti maðurinn spratt í einu vetfangi upp af stólnum, og skauzt svo þegjandi út um dyrnar, sem voru þar öndvert. En er Schomburg varð þess var, rak hann upp eitthvert org, sem ekki skildist hvað vera átti, og hljóp svo út á eptir honum. Rétt á eptir mátti heyra, að þeim hafði lent sam- an við garðshliðið, sem fölleiti maðurinn eigi hafði ver- ið nógu fljótur að opna. 206 kreysta féð undan blóðugum nöglum þeirra, sem í klómi þeirra lenda! Svei! Svei! Svona hugsaði Heidenstein, og hrissti höfuðið yfir- sjálfum sór, unz hann i myrkrinu kom auga á kirkju- garðshornið. Húsið, sem hann ætlaði til, gat því eigi verið' langt burtu. Hann var nú lika farinn að venjast svo náttmyrkr- inu, að hann þóttist brátt grylla í einloptað hús, til hægrk handar við götuna, er lá fram með kirkjugarðinum. Hann gekk nú nokkur skref áfram, og nam svo> aptur staðar. Húsið stóð þarna eitt sér á víða-vangi, hrörlegt og; lítilfjörlegt Átti hann nú að fara þar inn? Það kom hik á hann, og það var ekki laust við;. að hann yrði hálf-hræddur, er hann horfði á húsið þarna fyrir framan sig, líkast fangaklefa. Það skyldi þá aldrei vera, að verið væri að ginna hann í einhverja gildruna? Gat það eigi hugsazt? Allt var þögult þar umhverfis. Ysinn og ókyrrðin' i borginni heyrðist þangað ekki. Suðvestanstormurinn þaut og hvein í berum trján- um í kirkjugarðinum. En svo datt honum í hug, að það væri hans hlut- verk, að frelsa hana úr eymdinni, sern hór rikti. Hver, sem hyggst að frelsa annan úr fátækt og eymd, verður að láta sór lærast, að hræðast ekki fátækt- ina sjálfúr, hugsaði Heidenstein með sjálfum sór.

x

Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi
https://timarit.is/publication/131

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.