Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 06.09.1901, Blaðsíða 7

XV 37.-38.
ÞjóðviiJjikn.
151
THE
North British Ropework
Kirkcaldy
Contractors to H. M. Government
búa fcil
rússneskar og ítalskar
fiskilóðir og íœri.
Manilla og rússneska kaðla, allt sérlega
vandað og ódýrt eptir gæðum.
Einkaumboðsmaður fyrir Danmörk,
ísland og Fsereyjar.
Jakoto Gunnlögsson,
Kjobenhavn K.
SKILYINDU-KAUPENDUL
Látið eigi leiðast afvega af „stórum
■orðumu eða oflofi um einstakar lítt kunn-
ar og lítfc reyndar skilvindur, en kaupið
■skilvindur, sem reynzt hafa vel á Is-
landi. Sérstaklega mælist með þ.yril-
skilvindunum („ Kronseparatoreru),
sem fást af ýmsum stærðum, við allra
hæfi, og reynzt hafa sérlega vel utan-
lands og innan. Bezta sönnunin fyrir
að mikið sé í þær varið, er hvernig ráð-
ist er á þær af sumum skilvélasmiðum
•eða „agentum“ þeirra.
Pantið Þyrilskilvindurnar hjá
þeim, sem þér skiptið við.
Brúkið ætíð:
Slt finclin avrlfti U.
Sxpor tk.aff e . Surrogat
Kjebenhavn. — F. Hjorth & Co.
Crawfords
ljúffenga
BISCUITS (smákökur)
tilbúið af CRAWFOED & SONS
Edinburgh og London.
Einkasali fyrir ísland og Færeyiar
F. Hjorth &
Kjöbenhavn K.
KENNSLA.
A næsfckomandi vetri tek jeg að mér
að veita stúlkum og stúlkubörnum til-
sögn í hannyrðum og orgelspili, einnig
munnlegum námsgreinum.
Anna Benediktsson,
Isafirði.
Til gamle og unge Mænd
anbefales paa det bedste det nylig i
betydelig udvidet Udgave udkomne
Skrift af Med.-Raad Dr. Múller om et
FORSTYRRET J^ERVE- OG
EXUAL-^YSTEM
og om dets radikale Helbredelse.
Priis inol. Forsendelse i Konvolut
1 kr. i Frimærker.
Curt Rober, Braunschweig.
PeeÖÍ selur:
Anna Benediktsson
Isafirði
„PERFECf
smíðuð hjá Burmeister & Wain, sem
er frægust og mest verksmiðja á norður-
löndum. „Perfect“ gefúr meira smjör,
en nokkur önnur skilvinda, hún er sterk-
ust, einbrotnust og ódýrust.
„Perfect" skilvindan fókk hæðstu
verðlaun, „grand prixu, á heimssýning-
unni í Parísarborg sumarið 1900.
Það má pansta hana hjá kaupmönnum
víðsvegar um land.
„Perfect11 skilvindan nr. 0, sem
skilur 75 potta á klukkustund, og kostar
að eins 110 krónur.
Einkasölu til íslands og Fœr*
eyja hefur:
Jakob Gunlögsson,
Kjobenhavn K.
Kresólsápa.
Tilbúin eptir forskript frá hinu kgl.
dýralækningaráði í Kaupmannahöfn, er
nú viðurkennd að vera hið áreiðanleg-
asta kláðamaurdrepandi meðal. Fæst í
1 punds pökkum hjá kaupmönnum. Á
hverjum pakka er hið innskráða vöru-
merki: AKTIESELSKABET J. HAGENS
SÆBEFABB.IK, Helsingor.
Umboðsmenn fyrir Island: F. Hjorth
& Co. Kjöbenhavn K.
210
að hneppa frá sér utanhafnarfrakkanum, og lagði svo
kápuna frá sór á stólinn, með því að honum fannst of
heitt þar inni.
Spratt hann síðan upp, og mælti enn fremur, all-
ergilegur í rómi:
„Jeg ætla að reyna, að útvega dóttur yðar atvinnu
ihér í borginni; hvemig lízt yður á það?u
Eitthvað hljóð heyrðist nú úr þeirri áttinni, þar
sem folleiti maðurinn sat.
Heidenstein sneri sór þá að honum, og sá, að hann
sat þar hálf-boginn, og nuggaði hnén með höndum sér.
„Vilduð þór nokkuð?u spurði hann.
„Húsið er selt, og hvar á hún að vera?u anzaði
maðurinn.
„Er húsið selt? Var yður það kunnugt?“ mælti
Heidenstein við Maríu Lúcke.
„Nei“, anzaði hún stuttlega, og sfcarði forvitnislega
á fólleifca manninn.
Hann yppti öxlum.
„Nýju eigendurnir flytja hingað á morgun; það er
þegar út talað málu.
Um leið og fölleiti maðurinn mælti þetta tók hann
léreptsklút upp úr vasa sínum, snýtti sór, og hélt klútn-
um fyrir andlitið, svo sem til þess að forðast augnaráð
þeirra Heidenstein’s og Maríu Lúcke, er bæði hortðu
á hann.
Nú gerðist aptur þögn á þingi.
Heidenstein settist niður, og fór að hugsa um, hvað
nú væri til ráða, úr því sem komið var.
En fölleiti maður sneri sér til veggjar, og hafði
auðsæilega gaman af vandræðum Heidenstein’s.
207
Hann herti því upp hugann, og gekk að húsdyr-
unum.
Það voru hlerar fyrir gluggunum, en þeir voru svo
óþóttir, að ljósglætuna lagði sums staðar út um rifumar.
G-amall bjöllustrengur hékk hjá dyrunum, og kippti
nú Heidenstein í hann.
En þó að hann kippti fast í hann, heyrði hann þó
eigi, að dyrabjallan hringdi.
Engu að síður var þó svo að sjá, sem einhver væri
þar inni, er biði komu hans með óþreyju, því að skömmu
síðar var hurðinni hrundið upp.
I sömu svipan sá hann Maríu Lúcke koma fram í
dyrnar.
Hún hólt á lampa í hægri hendi, og bar bann hátt,
og virtisfc Heidenstein, sem hún reyndi að dyljast þess,
hve bylt henni varð.
„Nú, þór komið þá!u mælti hún í hálfum hljóðum.
Um leið og hún mælti þetta, skein feimnin og gleð-
in út úr andliti hennar í senn.
Heidenstein gekk nú inn fyrir þröskuldinn, og virti
stúlkuna fyrir sér, er stóð þar fyrir framan hann all-
niðurlút.
Virtist honum hún þá svo fögur, að er hann leit
í kringum sig, og sá þar allan óþverrann og sóðaskapinn,
þá flaug honum helzt í hug, að hún væri líkust engli,
er stíginn væri frá himnum til vitis niður.
„Jeg hafði lofað yður að komau, mælti hann, og
greip um leið í hönd henni.
Hún rétti honum eigi hendina, en leyiði honum
að taka hana.
Fann hann þá, hve hönd hennar titraði, og hve