Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 09.01.1904, Blaðsíða 4

4
Þjoðvijljinn
XVTIL, 1.
Ikta Irónuöl, Irónupilsnei og Ixport Sobboitöl
frá hinum sameinuðu ölgerðartiúsum í Kaupmannahöfn
eru hinar finustu skattfríar öltegundir.
SALAN VAB: 1894—95: 248564 fl. 1898—99: 9425958 fl.
1895— 96: 2976683 - 1899—1900: 10141448 -
1896— 97: 5769991 - 1900—1901: 10940250 -
1897— 98: 7853821 - 1901—1902: 12090326 -
ling. Fordrer ringe Pasning. Kegulerer
Stueluften.
Bedre Fotivariner eksisterer ikke.
Bliver gratis udmuret med Kanalsten.
Kan opstilles ovéralt færdig til Brug paa
10 Minuter. Opvarmer som stedsebræn-
dende 3 Yærelser for 35 Öre pr. Dogn.
Ovnene bliver under Graranti færdig
monteret paa egne Yærksteder. I Ovnen
kan brænde alslags Kul, Kokes, Brænde,
Törv. Ovnen forsendes herfra færdig1
udmuret lige til at stille op.
ÍÖT" Ir*ris fra 35 Kr.
Kjöbmænd Rabat.
Exieudsalg i Danmark:
«ens K-anscn,
Vestergade 15. Kjöbenhavn.
Rétti tíminn
til þess að gjörast kaupandi
XVIII. árg. „Þjóðv.“
Þeir, sem eigi hafa áður verið kaup-
endur blaðsins, ættu að kynna sér aug-
lýsinguna i 49. nr. fyrra árgangs, til þess
að sjá kostakjörin, sem nýjum kaupend-
um bjóðast:
™ um 200 bls. aí’ skemmtisögum ™
og auk þess síðasti ársfjórðungurinn af
17. árg. „Þjóðv.“, hvorttveggja
alveg ókeypis.
Hvað skyldu þau hlöðin vera mörg,
er bjóða slíka kosti?
Konan mín hefir í 10 ár þjáðst af
taugagigt og taugasjúkdómi, og leitað
margra lækna, án þess að fá heilsuna
aptur. En þegar htín hefir notað China-
Ufs-elexír Valdemars Pctersevs hcfir Jicdiu
liðið einkar vel, og ætlar hún því jafn-
an að brúka hann.
Stonmagle, Sjálandi
7. júlí 1903.
I. Peterscn,
timbunnaður.
* *
*
Kína-lífs-elexírinn fæst bjá
flestum kaupmönnum á Islandi, án nokk-
urrar tollhækkunar, svo að verðið er,
sem fyr, að eins 1 kr. 50. aur. fyrir
flöskuna. —
Til þess að vera vissir um, að fá hinn
ekta Kína-lífs-elexír, eru kaupendur beðn-
ir að líta vel eptir því, að YZv standi á
flöskunni i grænu lakki, og eins eptir
hinu skrásetta vörumerki á flöskumiðan-
um: Kínverji með glas í hendi, ogfirma
nafnið Yaldimar Petersen, Prederikshavn
Kontor & Lager Nyvej 16. Kjöbenhavn.
Til þeirra, sem neyta hins ekta
Kina-lifs-elexirs.
Með þvi að eg hefi komizt að þvi, að
það cru margir, sem efast um, að Kína-
lifsoleXir sé eins góður og liann var áður,
er liér mcð ieidd athygli að því, að hann
oi' alveg eins, og látinn fyrir sama verð,
sem fyr, sem er 1 kr. 50 a. glasið, og
fæst alls staðar á Islandi hjá kaupmönnum.
Astæðan fyrir þvi, að hægt er að selja
hann svona ódýrt. er sú, að flutt var
býsna mikið af honum til Islands, áður en
tollurinn gekk i gildi.
Þeir, sem Kínalífselixirinn kaupa, eru
beðnir rækilega fyrir, að lita eptir þvi
sjálfs sín vegna, að þeir fái hinn ekta
Kinalífselexír meðL einkennunum á mið-
anum, Kínverja með glas i hendi, og
firmanafnið Waldemar Petersen, Prede-
rikshavn, og ofan á stútnum í
grænu lakki. fl’áist ekki elixírinn hjá
kaupmanni þeim, er þér skiptið við, eða
sé sett upp á hann meira, en 1 kr. 50 a.,
eruð þér beðnir að skrifa mér um það á
skrifstofu mína, Nyvei 16, Kobenhavn.
Waldemar Petersen
Frede.rikshavn.
PRENTSMIÐJA PJÓBVILJANS.
2
lausan um þetta leyti, og hlýtur næstum ósjálfrátt að
beina huganum að einhverju leyndardómsfullu.
Stórt gufuskip er að koma upp eptir ánni, og ætl-
ar að varpa atkerum við Greenock, og bíða þar dags-
birtunnar, áður en það haldi lengra upp eptir ánni, sem
þar er mun mjórri.
Báturinn er á reki rétt fram undan gufuskipinu, og
sá, er vörð heldur á gufuskipinu, gerir því þegar aðvart
um, að eitthvað só þar á floti.
Gufuskipið breytir ögn stefnunni, og halda skip-
verjar, að á bátnum séu einhverjir, sem séu að sigla sór
til skemmtunar í næturkyrrðinni.
Sá, er vörð heldur, kallar til bátsins, en fær ekkert
svar.
G-ufuskipið heldur hægt og hægt áfram, og aptur
er kallað til bátsins, en þar er sama steinshljóðið.
Menn gizka því á, að þetta sé tómur bátur, sem
tekið hafi út, og hefðu eigi sinnt þessu frekar, ef einn
af yfirmönnunum á gufuskipinu hefði eigi veitt því eptir-
tekt, að eitthvað var í bátnum.
Svo var að sjá, sem maður lægi sofandi í bátnum.
Sofandi! Já sofandi að visu, en sofnaður þeim
svefninum, er að eins lúðurhljómurinn á efsta degi fær
rofið.
Skipveijar kölluðu enn á ný til bátsins, en fengu
eigi annað svar, en bergmálið veitir.
Þetta þótti skrítið, og réttast, að hnýsast betur
eptir þessu, svo að skipsbáturinn var settur ofan.
Menn héldu nú á bátnum að vogrekinu, og sáu þá,
að í bátnum lá einhver mannleg vera.
Það var kvennmaður, og hann — steindauður.
3
Mönnum var eigi mikið um, að taka þetta hrylli-
lega vogrek upp á skipið, og var því fest band við ann-
an bátsendann, og báturinn dreginn á eptir gufuskipinu.
En er gufuskipið hafði varpað atkerum við Green-
ock, var hlutaðeigandi yfirvöldum þegar gjört aðvsrt um
fundinn.
Báturinn var síðan dreginn að landi, líkið flutt í.
líkhús, og lögreglu-læknirinn sóttur, til að skoða það.
Læknis-skoðunin leiddi það í ljós, að stúlkan væri
dáin, og hefði verið myrt.
Pötin voru öll blóði stokkin að framan, og þegar
líkið var fært úr fötunum, fannst byssu-kúla rétt hjá
hjartanu.
Likið var að vísu eigi skorið upp þá þegar, em
þegar læknirinn þreifaði fyrir með fingrinum, fann hann,.
að kúlan hafði hitt hjartað.
En hvernig hafði stúlkan hlotið banasárið?
Hafði hún sjálf skotið sig, eða hafði hún verið'
skotin ?
Var hér um morð eða sjálfsmorð að ræða?
Það var morð!
Þetta var mjög auðsætt.
Fötin, þar sem kúlan hafði smogið gegnum þau,.
voru brennd og sviðin, og hlaut skammbyssuhlaupinu því
að hafa verið haldið þétt að þeim.
Hefði stúlkan gjört þetta sjálf, hlaut skammbyssam
að vera í bátnum, því að á sama augnablikinu, er skot-
ið reið af, hlaut hún að hafa misst allan máttinn, og gat
þvi eigi hafa kastað skammbyssunni útbyrðis.
En nú fannst pístólan hvergi í bátnum.
Þegar likið fannst i bátnum, sneri andlitið niður,