Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 07.09.1904, Blaðsíða 4

144
T3 jóí> VlL J ÍNS.
XVIII., 36.
Konan mín hefir í 10 ár þjáðst af
tauyagigt og taugasjúkdómi, og leitað
margra lækna, án þess að fá heilsuna
aptur. En þegar hún hefir notað Cltina-
lífs-elexír Valdemars Petersens hefir henni
liðið einkar vel, og ætlar hún þvi |.jafn-
an að hrúka hann.
Stenmagle, Sjálandi
7. júlí 1008.
I. Petersen,
timburmaður.
* *
t>C
K ina-líí»-elexii*inn fæst bjá
flestum kaupmönnum á íslandi.
Til þess að vera vissir um,aðfáhinn
ekta Kína-lífs-elexír, eru kaupendur beðn-
ir að líta vel eptir þvi, að í—- standi á
flöskunni í grænu lakki, og eins eptir
hinu skrásetta vörumerki á flöskumiðan-
um: Kinverji með glas í hendi, og firma
nafnið Valdimar Petersen, Frederikshavn
Kontor & Lager Nyvej 16. Kjöbenhavn.
Til neytanda
CMna-lifs-elexirsins.
Með því að hinar miklu byrgðir af
mínum hvívetna viðurkennda, og mikils
metna, elexír, er lagðar voru á land á Is-
landi, áður en tollhækkunin átti sér stað,
eru nú út seldar, þá hefir verið búinn
til nýr elexír, er kosta mun 2 kr., sakir
nefndrar tollbækkunar.
Eiexírinn er nú kraptmeiri, en verið
hefir, með þvi að hann inniheldur nú
sterkari lög úr læknandi jurtunum, en
fyr, svo að í raun og veru er eigi um
Otto Monsteds
clanslia smjörlíki
er bezí.
neina verðhækkun að ræða íyrir neytend-
urna.
Til þeirra, sem neyta liins ekta
‘Kina-lifs-etexirs.
Með því að eg hefi komizt að því, að
það eru margir, sem efast um, að^Kína-
lifselexír sé eins góður og hann'var áður,
er hér með leidd athygli að þvi, að hann
er alveg eins, og fæst alls staðar á Islandi
hjá kaupmönnum.
Leir, sem Kínalífselixírinn kaiipa, eru
beðnir rækilega fyrir,u_ að líta^eptir þvi
sjálfs sín vegna, að þeir fái_ hinn"ekta
Kínalifselexír meðj einkennunum á mið-
anum, Kínverja með glas í [hendi, og
firmanafnið Waldemar Petersen. 'Erede-
rikshavn, ogj. ofan á stutnum ~r ' 1
grænu lakki. ÍEáist ekki elixírinn hjá
kaupmanni þeim, er____þér skiptið __ við?
eða sé sett meira upp á hann en 2 kr.,
eruð þér beðnir að skrifa mér um það á
skrifstofu mína, jNyvei 16, Kobenhavn.
Waldemar Petersen
Frederikshavn.
Kaupendur blaðsins, er skipta um
verustaði, eru beðnir að gera ritstjóra
„Þjóðv.“ sem fyrst aðvart um bústaða-
skiptin, svo að blaðið geti borizt þeim
reglulega.
PRENTSMIÐJA PJÓÐVILJANS.
146
„En þér hafið ef til vill heyrt getið um leikkonu,
er hét Clara Yaux?“
„Já; en hún lék fyrir mitt minni. Yar hiín frú
Geoffrey Roche?u
„Svo var álitið, en — —“
„Bíðið við“, greip William fram í. „Var það kvenn-
maðurinn, sem álitið var, að hefði myrt Beldon lá-
varð?u
„Já; þér kannist þá við sögunaL
„Einn af vinum mínum sagði mér hana. Hún var
sýknuð, af þvi að eitt vitnið vann eið að því, að Beldon
lávarður hefði framið sjálfsmorðu.
„Alveg rétt! Og þetta eina vitni var jeg, því að
jeg horfði á, hvernig það atvikaðist, er eg brauzt inn í
húsiðu.
„Guð sé oss næstur! Það var undarlegt! Og hvað
fenguð þér'að launum?“
„Þriggja ára fangelsisvist fyrir þjófnað“, svaraði
Drage rólega. „Og þegar jeg hafði tekið út hegninguna,
breytti eg lífsferli minum, og gjörðist lögregluþjónn11.
„Þetta er einkennileg sagau, mælti William. „En
í hvaða sambandi stendur þetta við dauða frænda míns?u
„í því sambandi, að sárið á brjósti Beldon’s lávarð-
ar var þríhyrnt, eins og sárið á brjósti Píers lávarðar,
og er jeg sannfærður um, að bæði sárin stafi af sama
vopninuu.
„En hvernig ætti það morðtól að vera komið
hingað?u
„Clara Vaux átti þaðu.
„En Clara Vaux er ekki í Landy Court“.
147
„Jú, hr. Kynsamu, mælti Drage dræmt. „Clara
Vaux nefnist nú frú Westcoteu.
„Ráðskonan!u kallaði William, og spratt upp, auð-
sjáanlega mjög vantrúaður á sögusögn þessa.
„Já ráðskonanu.
„Það var hún, sem jeg sá um miðnættið hjá bóka-
herberginu“, mælti William.
„Það var hún11.
„Og rýtingurinn var hennar eign!u mælti William.
„En yður dettur þó ekki í hug, að frú Westcote hafi
myrt frænda minn?“
„Hví ekki? Hún hefir stungið hann með sama
rýtinginum, er Beldon lávarður drap sig með fyrir tutt-
ugu árum:í.
„En hvaða ástæðu gat hún haft til þess, að frernja
slikan glæp?u
„Getið þér þolað, að heyra beiskan sannleikann?u
spurði Drage alvarlega.
„Hví ekki?u
„Píers lávarður var Geoffrey Rocheu.
Kjmsam horfði forviða á lögregluþjóninn, og varð'
orðfall.
„Þetta hlýtur að vera spaug“, mælti hann að lok-
um. „Frændi minn var bezti drengur“.
„An efau, svaraði Drage kuldalega. „En engu að
að siður hygg eg þó statt og stöðugt, að hann sé sami
maðurinn, er hvarf frá Lundúnum, þegar Beldon lávarð-
ur drap sig, og skiljið þér þá væntanlega, hvernig fé
hans befir eyðzt“.
„Nei, það skil jeg ekki“.
„En hvað þér eruð glámskyggn hr. Kynsamu, mælti