Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 22.12.1904, Blaðsíða 1

Terð árgangsins (minnst
52 arkir) 3 kr. 50 aur.; \
erlendis 4 kr. 50 aurog
i Ameríkn doll.: 1.50.
Borgist fyrir júnímán- j
aöarbk.
ÞJÓÐVILJINN.
-—. 1= ÁTJÁNDI ÁR9AN6UR. ==| --
-t—tsr* |= RITSTJ 6 R I; SKÚLI THORODDSEN. =M—*-
| Vppsogn skrifleg, ógild
| netna komin sé. til útgef-
I anda fyrir 30. dag júní-
j mánaöar, og kaupandi
8amhliða uppsögninni
\ horgi skuld sina fyrir
\ blaðið.
M 51.
Bessastöbom, 22. des.
19 0 4.
Ifna og lldavélai
selur
Iristjdn l’orgrímsson.
TIL JÓLANNA
fæst nú, eins og að undanförnu, í verzlun
P. J. Thorsteinsson & Co.
í Hafnarfirði:
Hveiti. — Gerpnlver. —
SSit i‘onoÍi:i- — Kartöílumjöl.
Inirrkuð Epli. — Kirsiber.
— úsínui'. — Sveskjur. —
Möndlur. — Kardimoiumur.
stór jólakerti og smá,
og óteljandi margt fleira.
er hefst á næstk. nýári, verður að minnsta
kosti 52 tölublöð, og kostar árgangurinn
3 kr. 50 a., sem verið hefir.
... ... Gjalddági blaðsins er fyrir júní-
lok ár hvert.
„Þjóðv.“ flytur greinilegar fréttir,
innlendar og útlendar.
„Þjóðv.“ flytur skemmtilegar sögur,
nefian máls, í flestum nr. sinum.
,,Þjóðv.“ skýrir frá nýjum uppfundn-
ingum, ogflytur fræðigreinar ýmis konar.
„Þjóðv.“ flytur ýmis konar drauma-
og kynja-sögur, er styðjast við sanna at-
burði.
„Þjóðv.“ ræðir öll landsmál hlut-
drægnislaust, frjálslega og einarðlega, og
dekrar hvorki fyrir landstjórnarmönnum,
né öðrum.
„Þjó[óv.“ lætur sér sérstaklega
annt um fað, að vernda réttindi ogsjálf-
stœði landsins gegn erJendum, eða inn-
lendum, yfirgangi.
„Þ j ó ð v.“ styður öfluglega allar at-
vinnugreinar þjóðarinnar, og hvers konar
viðleitni einstakra manna, er til framfara
lýtur.
^„Þj ó ðv.“ styður vísindi, og fagrar list-
ir, og flytur ritdóma um nýjar bækur,
sem blaðinu eru sendar í því skyni.
„Þjóðv.“ telur sér ekkert manfllegt
óviðkomandi vera.
Menn eru beðnir að athuga, að ýmsar
greinar í „Þjóðv,“ eru jafnan prentaðar
með smáletri, svo að blaðið verður yfir-
leitt mun efnismeira, en sum ÖDnur blöð,
þótt brot þeirra sé ögn stærra.
Þeir, sem gerast vilja kaupendur
að 19. árg. „Þjóðv., og greiða aðminnsta
kosti helming árgangsins fyrir fram, fá
óheypis frekar
200 bls. af skemmtisögum,
og að auki siðasta ársfjórðuDg yfirstand-
andi árg. blaðsins, ef óskað er, og með-
an til hrekkur.
Útsölumenn, er útvega minnst 5
nýja baupendur, og standa skil á and-
virði blaðsins, fá, auk vanalegra sölu-
launa, eitt eintak af einhverri af forlags-
bókum ritstjóra „Þjóðv.“, er þeir helzt
kjósa, t. d. skáldsögu Jóns Thoroddsens
„Maður og kona“, er væntanlega verður
fullprentuð á vori komanda.
í Eeykjavik geta nýir kaupendur
gefiðjf sig fram hjá hr. Slída Sívertsen í
Ingólfsstræti, en í Hafnarfirði[hjá hr.
v erzlunarstjóra Sigjúsi Bergmann, ef þeim
er það fyrirhafnarminna, enað sendarit-
stjóranum línu.
. Gerið svo vel, að fresta ekki að
panta blaðið, svo að upplag hlaðsins
verði stækkað, sem þörf er á.
tJtlöna.
Til framhalds útlendu tíðindunum í
síðasta nr. blaðs vors, skal þessara tíðinda
getið:
Trakkland. Af þingi Frakka er það
helzt tíðinda, að CWi&es-ráðaneytið hefir
lagt fyrir þÍDgið frv. um skilnað rikis og
kirkju, sem i ráði hafði verið, og unir
Píus páfi því afar-illa.
Syveton þingmaður, er barði André, her-
málaráðherra, i þingsalnum, svo sem áð-
ur hefir getið verið i blaði voru, var tek-
inn höndum skömmu siðar, og hefir ver-
ið höfðað mál gegn honum; en þó var
honum sleppt úr varðhaldi gegn þvi, að
hann lofaði því við drengskap sinn, að
vera til taks, hvenær sem hann yrði kall-
aður fyrir réttinn.
Þau eptirköst hafði og viðureign þeirra
Syveton’s og André’s, að André beiddist
lausnar frú ráðherrastörfum, og heitír nýi
hermálaráðherrann Henry Maurice Berte-
aux, 52 ára að aldri. Hann er eigi
hermaður, en hefir fengizt mikið við her-
mál á þingi, og mælist því skipun hans
fremur vel fyrir. — — —
Þýzkaland. Það þykir nýung, að
Vilhjálmur keisari er tekinn að náða ýmsa,
sem dæmdir eru fyrir móðgunaryrði gegn
honum, þvi að ekki hefir haDn fyr beitt
náðunarrétti sísum í þeim málum, sem
verið hafa ærið tið á Þýzkalandi.
12. nóv. reyndi snikkarakona í borg-
inni Köningsberg, Kaleks að nafni, að
fyrirfara sér, ásamt 4 ungum börnum
sínum, lít af suDdurlyndi, er orðið hafði
milli hennar og manns bennar. — Yngsta
barnið boið bana, en konunni, og hinum
bcrnunum, var bjargað, og hefir nú móð-
irin verið sett i varðhald.
Við eyjuna Femern strandáði ný skeð
enska gufuskipið „Ardle“, og fékk það
svo mjög á skip8tjórann, að hann missti
vitið, og var því fluttur á vitfirringaspít-
ala i Kíel.
25 ára gamall skósmiður í Berlín,
&chung að nafni, varð ný skeð allt i einu
óður, og myrti bæði systur sina, og bróð-
ur, en annar bróðir hans gat bjargað sér
undan út um glugga. —
Svissaraland. Þar var afar-snjóasamt
í nóv., og 22.—24. nóv. var þar samfelld
kafaldshríð í 2—3 daga, svo að dalir voru
allir fullir af fönn, og ófært yfir fjalla-
skörðin.
All-torvelldlega hefir gengið að grafa
jarðgöngin gegnum Simplon-fjallgarðinn,
því að þegar komið var all-iangt inn í
fjallið, ráku menn sig á heitar uppsprett-
ur, og varð því að hætta verkinu um
tveggja mánaða tíma; en nú hefir verk-
fræðingum t.ekizt, að leiða heita vatnið
burt, og er því aptur tekið til óspilltra
málanna. —
Austurríki—Ungverjaland. 9.—10. nóv.
gengu afskapa-ofviðri í Vínarborg, er ollu
miklu eignatjóni, og margt manna hlaut
meiðsli.
Járnbrautargöng var ný skeð verið að
grafa í grennd við borgina Tríest, en
með því aðjarðgöngin gengu gegnum kola-
lög, söfnuðust svo miklar gastegundir í
göngunum, að sprenging varð af, og biðu
ellefu verkamenn bana.
Verkfall var í Vín i nóv.; það voru
verkamenn, er starfa í kolanámum, er
vinnu hættu, og urðu því ýmsar verk-
smiðjur að hætta störfum um hrið. —
Nokkrum róstum olli og verkfall þetta í
borginni, velt um koll sporvögnum o.
s. frv.
Róstusamt varð ný skeð á þingi
Ungverja, stólakast o. s. frv., með þvíað
minnihluta flokkunum þótti rétti sínum
misboðið^með breytingu, er gjörð var á
þingsköpunum. — Að lyktum genguminni-
hlutamenn allir út úr þingsalnum, syngj-
andi Kossuthsöng'uni (ungversk frelsis-
ljóð).--------
Spanski skaginn. 17. nóv. gerðist sá
atburður í borginni Barcelona, að dyra-
verði í ráðhúsi borgarinnar var færð karfa,
og þóttist maður sá, er kom með hana,
hafa fundið hana á götunni, og mæltist
því til þess, að hún væri látin þar, sem
fundnir munir eru geymdir, svo að henni
yrði til skila haldið. — Dyravörður tók í
grandleysi við körfunni, og maðurinn fór