Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 10.03.1906, Blaðsíða 8

48
ÖJÓÐVILJINN.
XX., li 12
bat~> nð jeg get gengið að skógarvinnu.
Itye Mark, Roskilde, marz 1903.
P. Isaksen.
Síðan jeg var 17 ára hefi eg þjáðst
afjómfrúgulu, ogma gakvefi,
og hofi leitað ruargra lækna, og neytt
ýmsia ráða, en án þess að fá heifsu.
— Notaði eg þá etgta Itíua.lífí-!-
elexír Valedmars I N'l Gr'-
s©ns, og er mér nú farið að líða betnr,
en nokkru sinrii fyr, og liygg, að elex-
írinn veiti mór fulla heilsubót.
Stevns hótelli, St. liedinge.
Hion 29. nóv. 1903.
Anna Ohristensen (26 ára).
Biðjið berum orðum um egta Kína-
lifs-elexir frá Vaidemar Petersen, Friðriks-
höfn — Kaupmannahöfn.
Fæst alls staðar á 2 kr. flaskan.
Qætið yðar gegn eptirlíkingum.
er aftið óen Seóste.
I umburðarbréfi nokkru með yfirskript „Specielt for Island“, ogundir-
skrifað með firmanafni, „Kjöbenliavns Yarehus“, sem jeg undirskrifaður Johann-
es Ubbesen nota, — og hefur téð bréf verið sent kaupmönnum á Islandi - hefi
jeg borið frarn:
„A síðasta ári hafa nokkrir hinna islenzku viðskiptamanna vorra sont oss
pantanir fyrir milligöngu Jörgen Hansens, Jakobs Gunnlögssonar, og annara. Þess-
ir herrar hafa svo einungis fyrir þá lítilfjörlegu fyrirhöfn að færa oss pöntunarlist-
ann, heimtað uppbóf, sem var fjórl'alt meiri, en verziunarhagnr vor á vörunum. Með'
því vér hvorki viljum né getum gefið umboðsmanninum nokkra uppbót á hinum
lágu prísum, sem vér bjóðum viðskiptamönnum vorum, hefir afleiðingin orðið ?>()%
verðhækkun fvrir kaupandann, áti nokkurs gagus.
Með þvi að senda pöntun og borgup beint til vor, sparíir hinn islenzki
kaupandi meir cn þá 30 af hundraði, sem umboðsmennirnir reikna sér, með því
þeir yfirleitt geta ekki sjálfir keypt hér í Kaupmannahöfn fyrir svo lágt verð,
sem vér hér með bjóðum-4.
í tilefni af þessu verð jeg að lýsa því yfir, að téður framburður minn
um herra Hansen, og Gunnlögsson, er alveg rangur, með því herra Guunlögsson hefir
borgað mina stórsöluprísa, án þess að krefjast, eða taka á móti nokkrum afslætti, eða
uppbót á þeim, og herra Jörgen Hansert, sem keypli inn eptir smásöluprísum min-
um, heimtaði og fókk 30% afslátt, og hefir fært mér sannanir fyrir, að téður afsiátt-
ur hafi komið til inntektar viðskiptamönnum hans. Viðskiptamenn beggja hirtna
nefndu herra liafa þannig fengið þessar vörur með sama verði, eins og > f þær hefðu
verið keyptar beina leið trá mór.
Þessa yfirlýsing hafa herrarnir Hansen og Gunnlögsson rétt til að setja
í íslenzk blöð, og senda prentaða um ísland, og hefi jeg borgað þeim kostnaðinn við'
það, með 150 krónum, sömuleiðis hefi jeg l'yrir hinn ósanna, ærumeiðandi framburð
ininn borgað 300 krónur í sekt til félagsins „Fæugselshjælpen-, og í málskostnnð
100 krónur.
Kaupmanuahöfn, lu. febr. i906.
Joli. Ubbesexi.
Vitundarvottar:
G. M. Bée. H. Casse.
rygyiö líf yðar og eignir!
(Jmboðsmaður fyrir „Htar1-, og „Uniou
i Assurance Society“, sem bezt er að skipta
j við, er á Isafirði
Guðm. Bergsson.
l'lll.XTSMlÐ.J Þ.JÓUVll.JANS.
42
„Jeg ætla nú að fara14, hvislaði jeg að HeleDU, en
í svo íllu skapi að Helena gat ekki að sér gert að
hlægja ekki.
Hún iðraðist þó brátt þessarar kátinu, og hvíslaði
að mér:
„Yertu ekki í svona slæmu skapi góði gamli Arth-
ur! Góða nótt!“
„Góða nótt!“ svaraði jeg glaðlega. — En svo datt
sá skollinn i mig, að réttast væti, að hagnýta sér atvikin
og þrýsti eg því brennandi kossi á varir hennar.
Eu roðanum s<>m hljóp i kinnarnar á Helenn,
gleymi eg ekki! Hami varð og eigi minni, er eldri
konan sagði eitthvað á rússnesbu við tengdadóttur sirta
sem Itún eigi svaraði neinu, nema hvað iiún fór aðkima.
Jeg fór nú inn í herbergi mitt, og hné þar brátt í
eins konar draumdvala, unz eg hrökk upp við það, að
sagt var á lýtalausri enskti, þó að framburðurirtn væri
að vísu hálf rússneskur, og hálf-þýzkur
„Eruð þér amerískur?“
Það var samferðamaðnr minn, er beindi þessaii spuin-
ingu til míri.
Hann var vel klæddur, en þó eigi tiltakardega, og
þó að hann væri tæpast eldri, en 40-45 ára, gat maðnr
þó álitið hann vera yfir fimmtugt, og var það einkum
vegna stóru, bláu gleraugnanna, er algjörlega hnldu
augun.
En það, sein mér þótti einkennilegt við lnnri, var
þsð, hve einsfaklega röddin var mjúk og þ.ýð.
Jeg svaraði spurningu hans kurteisl-ga. lc.aðst
vera arnerískur ofursti, og hafa verið í hernaði í ýrnsum
löndum.
43
„Það er svo að sjá, sem þér þekkið Ptditzen, fursta-
frú“, mælti hann, og var eigi laust við, að mér virtist
liann segja þetta í öíundaróm. „Ameríkumenn eru alls-
staðar boðnir og vol komnir í Evropu“, bætti haun svo-
við.
Jeg kunni þessutn ummælum liaus miður vtiI, og:
sVaraði því liálf-kuldaloga:
„Jeg fór til Rússlands, til að hoimsækja Weletsky-
ættina. — Dóttir mín var gipt Basíl Weletsky, h tjunnL
frá Pitíwna, soni nýlega awdaðist í Japan!“
„Nú, þér eruð senzlaðir Wolotsky-ættinni.“
Það vt-.r auðlmyrt á rödd liaus, uð >-g óx töur ort í.
auguin i-ans við inægðir þessar.
„Bandamenn eru stórþjóð“, mælti hann, og spurði.
mig síðan ýmsra frétta úr heimkynrium mínum, svo að*
víð spjolluðum um hríð, og royktum góða vimlia.
Jog sagði houutn frá ýmsri viðuieign m n:ii við-
ludíámi og hann sagði mér ýmsar sögur af Ameiiku-
miinrium, sem dvöldu 1 Petursborg.
Eu er og nokkru siðar lagðist fyiir, til «ð iá mér
dúr, mælti liaun:
„Vorið gi:tur, uð jeg verði farinn, )j> gar jiór vaknið
aptur, ofursti. Eu goti eg einhvern tíuiit gert yður ein-
hvorn groiða, þá er mér það sönu ánægja.“
Að svo mæltu rétti limn mér nafnseðil sinri, og.
stóðu -i honum að oins þe«s. tvö orð:
„Friðrik b .rón “
Fimmti kapítuli.
Pegar jeg vaknaði, var kommn albjartur dagur, og