Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 30.03.1907, Qupperneq 1

W»-<? árganqsins (mínnst [
60 arkir) 3 kr. 50 aur.; j
erlendÍ8 4 kr. 50 aur.,og ,
Ameríku doll.: 1.50. \
Bwgist fyrir júnímán-
ajarlok.
ÞJÓÐVILJINN.
— != TdTTCÖASTI OG FYBSTI ÁBGANarp. =1 =-
HITSTJÓRI: SKÚLI THORODDSEN. -
Uppsögn skrifleg, ógíd
nema komið sé til útgef-
anda fyrir 30. dag júní-
mánaðar, og kaupandi
samhliða uppsögninni
horgi skuld sína fyrir
hlaðið.
M
Bessastöbum, 30. MARZ.
19 0 7.
andhelgisvÖFnin.
Eptirsjá tná oss Islendingum vera að
því, að hr. Saxild, sem nú er foringi danska
varðskipsins, sfeuli vera leystur frá þeim
starfa.
Það skipti brátt um, or hann varð for-
ingi varðskipsins, því að síðan hafa eigi
all-fáir botnverpingar verið teknir í land-
helgi, og þybir hr. Saxild því hafa geng-
ið næstur kapt. Schack; en hanti var —
sem kunnugt er — einnig lej'stur frá for-
ingjastöðunni í miðjurn bliðum.
Að oss Islendingum vorður svona ó-
haldsamt á þeim foringjum varðskipsins,
er ötulastir reynast, hefir vakið töluverða
eptirtekt hér á landi, og vilja sumir eigna
það því, að Danir þori eigi, að halda í
fullu tré við stjórnir Breta og Þjóðverja,
sem kunnugt er um, að sektaðir botnverp- !
ingar opt og tíðum bera sig upp við.
Væri sízt vanþörf á því, að ráðherra
íslands benti dönsku stjórninni á það, hve
ílla þetta mælist fyrir hér á landi, og hve
öflugt vopn það geti orðið i höndum þeirra
manna, er tala máli skHnadarins.
Hafi danska stjórnin eigi þrek til þess,
að láta verja landhelgina við strendur !
lands vors, S’m þörf er á, en komi hik á [
haDa í hvert skipti, er einhver sektaður j
botnverpingur ber sig upp fyrir stjórn
sinni, eða því sem næst, þá fer að verða
lítið varið í alríkis-verndina, sem opt er
látið svo mikið af.
Það er og næsta ólíklegt, að Danir
þurfi nokkuð að óttast, þó að gætt sé laga
og réttar innan landhelginnar.
„Lögrétta11 ber i bætifláka fyrir dönskn
stjórnina 27. marz síðastl , og þykir á-
stæðuluust að hneixlast á því, að Saxild
sé kvaddur heim, þar sem hann hafi feng-
ið betur lannað embætti.
Fn hvi mátti eigi setja annan, til að
gegna því um stundar snkir? Og hví bregð-
ur svona kynlega við, er varðskipsforingj-
arnir sýna sér*tskan ötnlleik við starf sitt,
ein-; og rann er á orðin um hr. Schack og
hr. Saxild?
Að tilgreindar eru hinar eða þessar á-
stæður, þegar menn gjöra eitthvað, sem
er rangt, eða miður heppilegt, þarf eng-
um að koma á óvænt, því að það er yfir-
leitt mjög sjaldgæít, að menn þykisteigi
gera allt, sem réttast, og hafi ótal ástæð-
ur til taks, til að sýna fram á, hve ein-
stakir öðlingar þeir séu.
Ritsímaskeyti
til .Þjóðv.u
Kuupmannahöfn 21. marz 1907.
Millilandanefndin.
I hina fýrirhuguðu millilandanefnd
hafa hægri menn í fólksþinginu orðið á-
sáttir um að skipa etazráð Nieh Andersen,
en frjálslyndari ihaldsmenn (Fríkonser-
vatíve“) í landsþinginu konfereDzráð B.
N. TJansen. (Forseta i landsþinginu).
(Hægrimenn í fólksþinginn era mjög
fáliðaðir, og er Niels Andersen aðalmað-
ur þeirra. Frjálslyndari íhaldsmenn eru
og fárwennur flokkur hægrimanna í lands-
þinginu.
Menn þessir eru báðir mjög mikils
virðir í Danmörku, en orðnir háaldraðir
(fæddir 1835). — Þeir hafa báðir talað
mjög sanngjarnlega um stjórnmálakröfur
vorar, hver sem raunin verður. — Sér-
staklega má geta þess, að Níels Ander-
sen fórust orð í þá átt. á þingi Dana á
síðastl. hausti, að hann teldiflönsku stjórn-
ina qera rett í því, að sinna kröfnm Ts-
lendinga í sem fyllstum mœli, en þó
með þeirri takmörkun, að samband Islands
oq Danmerkur slitni ekki).
Vextir hœkka á Frakklandi
Frakklandsbanki hefir hækkað vexti
af útlánum úr 3°/„ upp í 3V?0/;;-
Norðurför.
Fyrstu fregnir komnar af norðurheim-
skautaför Mikkelsen’s, og leið öllu vel á
skipi hans.
íslandsför Friðriks konungs.
I blaðinu „Dannebrog“er skýrt frá þvi,
að ríkisþingmennirnir verði samferða kou-
ungi á .Birma“.
Yfirmaður á skipinu verður Garde,
kommandör, en næstur honum geogur
Kjcer, höfuðsmaður.
Kaupmannahöfn 26. marz ’07.
Frá Danmörku.
I millilandanefndina hafa hægrimenn
í landsþinginu kosið Goos og Maizen. —
t Látinn er Friðrik Níeisen. biskup i
í Árósum. —
Fjárlögin dönsku voru staðfest af kon-
ungi i dag.
Konungur leggur af stað í ferð sína j
til Islands 24. júli, að því er skýrt er frá \
i blaðinu _Berlingur“.
(Menn þeir, er hægriinenn í landsþing-
inu hafa kosið í millilandanefndina, eru í
tölu helztu manna í liði hægrimanna. —
G-oos, fyrrum háskólakennari í hegning-
arrétti o. fl., hefir tvívegis gegnt ráðherra-
embætti; en Matzen er háskólakennari í
ríkisrétti, og var i mörg ár formaður lands-
þingsins.)
Frá Bretlandi.
Stjórn Breta hefir tjáð sig andstæða
þvi, að jarðgöng séu grafin undir sundið
rnilli Englands og Frakklands.
Ferðir milli Noregs og íslands.
Fiskiveiðafélag Norðmanna mælir með
því, að féh ginu „hrfingjar Wathne’s“
séu veittar 10 þús. krónur árlega, sem
styrkur til 20 ferða milli Noregs og Is-
lands, og norska gufuskipafélaginu „Yost-
landske L’loyds“ vill það, að veittar séu
5 þús. króna árlegi til 12 lslandsferða>
Nýjar bækur.
Gustav Freytag: Ingvi konungur. —
Þýtt hefir Bjarni Jónsson frá Vogi. —
Rvík. Bókaverzlun Guðm. Gamálíelsson-
ar. 1906. — 354 bls. 8Y
Þýzki skáldsagnahöfundurinn Gustav
Freytaq (fæddur 13. jú 1 í I816,dáinn 30. apríl
1895) samdi, meðal annars, sagnabálk mik-
inn, er hann uefndi „Die Ahnen“ (ætt-
bálkinn), og er þar sögð saga einnar
þýzkrar ættar frá árinu 357 til vorra
tima. -- Fyrsta sagan í sagnabálk þess-
um er „Ingvi konungur“, og er hún í
rniklum meturn hjí þýzku mælandi mönn-
utn, enda þykir hún, ouk annars, lýsa
prýðis vel aldarhættimim, á tiraa þeimr
er hún nær ylir.
Það er mikilvert, er rit merkra er-
lendra skáldsagnahöfunda eru þýdd á ís-
lenzku, ekki sízt er um þýðiriguna fjall-
ar maður, sem er jafn fær til þeirra starfa,
eÍDs og hr. Bjarni Jónsson frá Vogi. —
Teljum vér víst, að lnndar vorirtakibók
þessari mjög vel, og er þá ekki ósenoi-
logt, að vér eignumst síðar allan sagna-
bálkinn á íslenzkn.
Þýðandinn, og útgefandinn, eiga því
báðir þakkir skyldar fyrir „Ingva kon-
nng“.
Árbók hins íslenzka Fornleifafólags-
1906. Rvík. 58 bls. 8T-.
I árbókinni, sem kom út á ör.dverðu
þessu ári, er skýrt frá rannsóknum hr.
Brynjóifs Jónssonar í Norðurlandi sumar-
ið 1905. — Fór hr. Br. J. þá urn Suður-
Þingeyjar — , Eyjafjarðar —, Skagafjarð-
ar — og Húnrvatnssýslur. — I Suðtir-
Þingeyjarsýslu ranDsakaði hann, meðal
annars, hinn forna þingstað Þingeyingi,
er Þingey nefnist, og finnast þar enn eigi
all-fáir búðatópt.ir; enn fremur athugaði
j hann eyðibæi í Þegjandadal, í afdölum
i Fnjóskadals o. fl.
I Eyjafjarðarsýslu athugaði hr. Br. J.
ýmsa sögustaði. er getur um í Landnámu,
Viga-Glúms sögu, Reykdælu ogSturlungu;
en mjög er nú örðugt, r.ð ákveða með
vissu, hvar sumir þeirra staða eru, t. d.
akurinn vítazgjafi, hóftóptin á Munka-
Þverá o. fl. Á Munka-Þverá sá hr. Br.
J. rúnastein, fimmstrendan stuðlabergs-
dranga, og er letur á tveim flötum lians.
— Hafa menu áður álitið, að steinn þossi
væri legstoinn Elínar bláhosu, rnóður Jóns
biskups Arasonar; en af letrinu sá Br. J.r
að svo gat eigi verið.