Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 18.07.1908, Blaðsíða 4

132
ÞjÓÐVIL J IN M.
XXII., 33.
Otto Monsted*
danska smjörlíki
er bezt.
Nokkrir félagar í Höfn höfðu skrifað stjórn
Éeykjavíkurdeildarinnar, og beðið hana, að hreifa
„heimflutningsmálinu“ (að flytja Hafnardeildina
heim), sem nn er mjög ofarlega á dagskrá þar,
og varð það úr, að kosin var 5 manna nefnd, er
gera skal tillögur um breytingar á lögum félags-
ins, og sérstaklega athuga hvort ekki sé rétt, að
sameina doildirnar. í nefnd þessa voru kosnir
auk forseta, sem er sjálfkjörinn: Prófessor Þói-
hallur Bjarnason, dr. Jón Þorkellsson, presta-
skólakennari Jón Helgason, og Jón Olafsson
fyrverandi ritstjóri, Nefndin á að hafa lokið
störfum sinum og komið fram með tillögur inn- ,
an ársloka.
Farþegar
á þýzka skemmtiskipinu „Grosser Kurfust11
skutu saman 1626 kr. 90 a., er verja skyldi til
hérlendra liknarstofnana. Fé þessu hefir verið
skipt þannig: Holdsveikraspítalinn hlýtur 500
kr., „Heilsuhœlið1* 800 kr., „Hringurinn11168 kr.
45 a. og barnahælið „Karítas“ 163 kr. 45 a.
ef menn nota heilsubitter þann, sem við-
urkenndur er um allan heim, sem rnelt-
ingarlyf, en það er:
Kína-lífs-elexir.
mars Petersen’s. og bar það svo góðan
ávitet, að konan mín er nii orðin fylli-
lega heilbrigð.
Jens Bech, Strandby.
Prói'
við Kaupmannahafnarháskóla hafa þessir land-
ar nýskeð tekið: Vernharður Jóhannsson og
Björgólfur Ólafsson fyrri hluta læknaprófs, báð-
ir með II. einkunn, Lárus Fjeldsted embættis-
próf í lögum með II. einkunn hinni lakari, Magn-
ús Gíslason fyrri hluta lagaprófs með II. einkunn.
Bessastaðir 18. júlí 1908.
Tiðin stöðugt hin æskilegasta, stillur og blíðviðri.
s,/s „Sterling11 kom frá útlöndum að kvöldi
14. þ. m. með fjölda farþega.
s/s „Laura“ kom frá Vestfjörðum að morgni
15. þ. m.
Þýzkt skemmtiskip „Ooeana11 kom til Hey kja-
víkur að kvöldi 10. þ. m. með 820 skemmtiferða-
menn. Af farþegunum var meira en helming-
ur frá Vesturheimi.
Gróð heilsa
og þar af leiðandi dagleg vellíðan, fæst
Síæm melting.
Mér er kært að geta vottað, að jeg,
sem um langan tíma hefi þjáðst af slæmri
meltingu, slim-uppgangi, svefnleysi, og
sárum þrýstingi fyrir hjartanu, hefi feng-
ið fulla heilsu, eptir að eg fór að nota
hinn fræga Kína-lífs-elexír Yaldemars Pet,-
ersen’s.
Engel, stórkaupmaður.
Kaupmannahöfn.
Heirigðiir, eptír von-
leysisástanfl.
Eptir það, er konan mín hefir legið í
2 ár, i vonleysis-ástandi, og reynt marga
duglega lækna, án árangurs, reyndi jeg
| nokkrar fiöskur af Kina-lífs-elexír Valde-
Bl-epplröst.
Undirritaður, sem í eitt ár hefi þjáðzt
af blóð-uppköstum, og af sársauka milli
magans og brjóstsins, hefi orðið fyllilega
heill heilsu, eptir að eg fór að brúka hinn
fræga Kína-lífs-elexir.
Martinns Christensen.
Nykjöbing.
GÆTIÐ YÐAR S&ZT
Athugið nákvæmlega, að á einkennis-
miðanum sé hið lögum verndaða vöru-
merki mitt: Kinverji, með glas í hendi
ásaint merkinu Ai í grænu iakki á flösku-
stútnum.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Sigurður Lýðsson, stud. jur.
Prentsmiðja Þjóðviljans.
200
„Við heyrum til hans í fjarskau, greip unga frúin
fram í. „Faðir minn hefir sex riddara með sér. — Við
sáum þá, er við flýðum hingað.“
Jeg fór nú út, til þess að ná í mat og drykk handa
þeim; en i sömu svifum heyrðum við jódyninn, og mælti
unga konan þá örvæntingafull við mann sinn:
„Það er enginn efi á því, að eg hníg þegar í ó-
megin, ef faðir minn gerir sig byrstan, og þá ereggjör-
samiega á hans valdi. - Lofðu mér að fela mig, og þeg-
ar hann keinur, sverðu þá, og sárt við legðu, að þú sért
einn, og að dóttir hans hafi skilið við þig, jafn skjótt
er hjónavígslunni var lokið. — Segðu það sem þér sýn-
ist haganlegast, til að sefa reiði hans, svo að við vinn-
um tíina.u
Að svo mæltu fórnaði hún höndum til bimins, og
sárbændi mig, að staðfesta sögusögn manns síns, er hers-
höfðinginn kæmi.
Jeg hét henni því, en sagði henni, að hún yrði þá
fela sig vel, því að ef hún finndist, og uppvíst yrði, að
jeg hefði verið í vitorði með henni, væri álit mitt, sem
veitingakonu, i voða.
Hún bað rnig vera óhrædda um það, leit blíðlega
til eiginmanns síns, og gekk út úr herberginu.
Kétt á eptir kom hershöfðinginn, og krafðist þess
með dynjandi röddu, að dóttir hans væri fraui seld.
„Hún er hér ekki“, sagði ungi eiginmaðurinn. „Yð-
ur skjátlast, ef þér ætlið, að hún hafi fylgzt með mér.
— Leitið í húsinu, hvar sem yður sýoist. — £>ér finnið
liuna ekki„.
„Við sjáum núu, æpti hersliöfðinginn, þrútinn af
reiði „Er hún ekki hérna?u spurði hann mig.
201
„Nei“, svaraði eg í ákveðnum róm, því að eg treysti
þvi að hún finndist ekki, enda viitist mér ungi maður-
inn vera mjög öruggur.
Hershöfðinginn lét nú fylgdarmenn sína rannsaka
húsið. — Hann þóttist viss i sinni sök, með því að hann
hafði séð þau halda til gistihússins. „Þér ljúgið að mér“,
mælti bann við mig, með þrumandi röddu. „Innan hálfs
kl.tíma verður dóttir mín á mínu valdi“.
En svo leið kl.tími eptir kl.tíma, að ekki fannst hún,
þó að leitað væri hvívetna.
Maður hennar virtist á hinn bóginn bíða þess mjög
stiliilega, að hershöfðinginn hætti þessari árangurslausu
leit.
„Hefir hún flúið út um glugga?" hvíslaði eg að hon-
um, mjög forviða.
Hann leit á mig, en svaraði engu.
„Það er orðið áliðið, og myrkrið dettur brátt á; ef
hershöfðinginn ætlar sér að gista hér í nótt —“
„Hann finnur hana samt ekki“, svaraði ungi mað-
urinn stillilega.
Jeg fór að verða hrædd, því mér virtist þessi ró-
semi unga eiginmannsins hálf-kynleg, og vissi eigi, hvað
eg átti að hugsa.
Hershöfðinginn koru nú aptur inn í stofuna; all-æð-
isgenginn.
„Hér er um samsæri að ræða“, mælti hann „Leik-
ur gerður að því, að gabba mig! Hvar er dóttir mín?"
Segið mér það frú Truax! — Ef þér gerið það ekki, býð
eg ekki fé við áliti manna á gistihúsi yðar“.
„Þér heimtið það af mér, hershöfðingi, sem ómögu-