Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 26.07.1911, Blaðsíða 1

Verð árgangsiw (minnst,
60 arkir) 3 kr. 50 aur.
erlendis 4 kr. 50 aur., og
í Ameríku doll.: 1.50. \
Borgist fyrir júnimánað-
arlok.
ÞJÓÐVILJINN.
- -|^ Ttjttugasti og fimmti ákgangur. =| =—
EITSTJORI SKÚLI THORODDSEN. =»«*—►-
Vppsögn skrifleg ógild
nema komið sé til útgef-
anda fyrir 30. dagjúní-
mánaðar og kaupandi
8amhliða uppsögninni
borgi skuld sína iyrir
blaðið.
M 34.
Reykjavík 26. jÚlí.
19 11.
Frá I. júlí þ. á. til ársloknnna gota
nýir kaupendur fengið „Þjóðv.“ fyrir að
eins
/ kr. 75 aura
Sé borgunÍD send jafn framt því, er
beðið er urn blaðið, fá nýir kaupendur
einnig, ef óskað er,
alveg ókeypis,
sem kaupbæti, freklega
200 bls. af skemmtisögum
og getj, ef vi 11, valið um 8., 9., 10., 11.
og 14. söguheftið í sögusagni „Þjóðv.“
I laueasölu er hvert af þessum sögu-
heftum selt á 1 kr. 50 a., og eiga nýir
kaupendur því kost á, að f.1 allan síðasla
helming yfirstandandi árgangs blaðsins
(samtals 30 nr.) fyrir
að eins 25 aura,
og kostar hvert tölublað þá minna,
en eínn oyri.
Til þess að gera nýjnrn á-
skrifenduin og öðrnm kaup-
endum blaðsins sem liægast
fyrir,að þvi er* greiðslu and-
virðisins snertir, skal þess
g-etið, að borga má við íi 11 nr•
aðal-verzlanir landsins, er
slikn innskvipt leyía, enda
sé útgefanda aí kaupandan-
um sent innslsriptarsltir-
tíiinið.
Gjörið svo vel, að skýra kuDn-
ingjum yðar, og nábúum, frá kjörum
þeira, er flÞjóðv.“ býður, bvo að þeir
geti gripið tækifærið.
Þeir, sem kynnu að viljr taka
að sér útsölu „Þjóðv.“, sérstakiega i þeirn
sveitun., þ»r sem blaðið hefir verið lítið
key'pt að undanförou, geri svo vel, að
gera útgefanda rÞjóðv.“ aðvart Um það.
sem allra bráðast.
Utanáskript til útgefandans
er: Skúli Thoroddsen, Von-
arstæti 12, Reykjavík.
Ginningar
„þeimastjórnarmanna11.
—o—
Þegar núverandi ráðherra, hr. Kr.
Jónsson, tók við ráðherra-embættinu, fór-
ust honum orð í j á átt, að hann teldi
réttast, að rstórmálin“ fengju nú að
hvíla sig.
Hr. Kr. Jónsson hafði áðnr talizb til
sjáifstæðisflokksins, og gat möonum því
eigi annað, en komið þessi yfiriýsÍDg hans
mjög óvænt.
Eo hann hafði komizt í ráðherra-sess-
inn á þann hátt, sem kunnugt er orðið,
og átti því eigi anDars kosti, pd að sitja
og standa eins og rheimastjórnar“-flokk-
urÍDn vildi.
Það var því sjálfssgt, að hafa eigi hátt
um sambandsmálið, en stuðla fremur að
því, sem unnt væri, að „heimastjórnar-
möo-Dum yrði það mál sem allra hættu-
minnst við kosningarnar.
rHeimastjóroarmenn“ vita og, að eigi
muni heppilegt, 8ð hampa því máli mik-
ið frarnan í kjósendur við kosningarnar í
haust, og hafa því nýlega látið það boð
út ganga, að þeir ætli sér eigi að ráða
sambandsmálÍDU til lykt), án þess leitað
sé þá að nýju atkvæða þjóðarinnar, þó
að þeir fái meiri hiuta við kosningarnar.
Undir þessu yfirskyni ætla þeir nú
að reyna að smeygja sem flestum sinna
manna inn á þingið, og því sizt að vita,
hve fagurlega þeir tala nú víð kjósendur.
En að byggja á slíkri yfirlýsingu, sem
auðsjáaDlega er að eins til orðin vegDa
kosninganna, væri í meira lagi óhyggi-
legt, ekki sízt er mÍDDst er ofsans, sem
greip rheimastjóroarmenninafa á síðasta
alþÍDgi, er sambandsmálið bar þar á
góma.
Töldu það mestu rógæfuna“, sem yfir
þjóðina hefði komið, er sambandslaga-
riippkastinu“ var hafnað, og þar fram
eptir götunum(H)
Þarf því naumast að sökum að spyrj),
ef kjósendur létu ginnast af loforðum
þeirra.
Þá ættu kjósendur og að hafa það í
huga, hvernig rheimastjóroarmennirniru
snerust á síðasta þingi við fánamálinu,
botnvörpnsektahlutagreiðslunni til rikissjóðs
Dana o. fl. o. fl
Og aigi hvað sízt ætti þinj'ceðisbrotið
að vexða sem allra öflugastur naglinn í
pólitíska líkkistu rheiroastjórnarmanna“,
er sæti áttu á síðasta alþingi.
Þeir menn, sem eru svo gagnteknir af
pólitisku flokksofstæki, að þeir svífast þess
eigi, tð gripa til ólieiðarlegustu meðala, til
þess að fá vilja símm framgengt, og það
enda þótt afleiðingarn ir geti orðið þjóð-
félaginu í bráð og lengd sem bættuleg-
astar, ættu að hafa fyrirgert öllu trausti
hjá þjóðÍDni, og eigi að þolast, að þeir
væru nefndir í tölu þeirra þÍDgmanna-
efna er frambærileg geta talizt.
Utlönd.
— O—
Helztu tíðindin, sem borizt hafa frá
útlöndam, 0 ' enn er ógefc ð í blaði voru,
eru þau, er hér segir:
Danmörk.
6. júni þ. a. nrðu skógaibrunar all-
miklir á „Himinfjallinu“ (,Himmelbjærget‘)
á Jótlardi, og er mæ't, að þir hafi eyðzt,
eða þá stórskemmst skóglendi, er nemur
100- 150 tn. lands.
f 6. júní síðastl. andaðist í Kaup
mannahöfn Ohr. I Hördum, einn af helztu
foringjum jafnaðarmanna í Danmörku. —
Hördum var fæddur 1846, í grennd við
Ebeltoft, og nam skósmíða-iðn í uppvext-
ipum, en var jafuan, síðan urn 1870, einn
af heiz^u tmnaðarmönnum jafnaðarmanna.
— Þingmaður varð hann 1884, og lengst-
nm siðan til dánardægurs.
Fjöldi enskra bæjarfulltiúa, eem og
sveitarstjóroarmanna, heimsóttu Kaup-
mannahöfn í öndverðum júní þ. á.
Mælt er, að Nicolaj, Rússakeisari, ætli
að heimsækja Friðrik konung YIII. mjög
bráðiega, loggi af stað i það ferðalag 10.
jílí þ. á.
Noregur.
All-mikið utiital, og óánægju, hefir
það vakið, að kirkjuQiálaráðberra Norð-
manna neitaði nýskeð — að ráði biskupa —
amerískum kvennpresti, er Auna Shaw
nefnist, um leyfi tii þess, að predika í
kirkjn i Kristjaníu.
31 m»í þ. á var í Krisijaníu afbjúp-
að iíkneski ekáldsagoahöfundarins frú Ka-
millu Collet. —- Hún var systir norska þjóð-
skáidsins Henrik Worgeland (fæddur 17.
júní 1808, en dáinn 12 júlí 1845).
Frú Kamilla Collett var fædd23.jan-
úar 1813, en andaðist 7 maiz 1895, og
var f^usta ská'saga lionnar, „Amtmandens
Dötrea, birt á prenti árið 1855, en öll
voru rit hennar gefin út á árunum 1892 —
1894, og þá í 8 bindum. — M;ög anot
lét hún sér og um mennÍDgu, og jafn-
réttismál kvenna.
Svíþjóð.
Þar urðu skógarbrunar nokkrir seint