Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 31.12.1911, Blaðsíða 6

238
ÞjÓÐVIUi^N
X.X-V., 59. - 60.
Hinn heimsfrægi, eini ekta
Kína-Iífs-elexír
frá Waídemar Petersen í Kaupmannahöfn,
fæst, hvarvetna á Islamli og kostar að eins
2 kr. fíaskan.
Varið yðui' á eptirlikinguiu. (tætið vel að Iögvei'iidunarvörumerkinu: Kín-
verja með glas í hendi og firmamerkinu: AValdemar Petersen, Frederikshavn,
Köbenhavn og á stútnum merkið: í grænu lakki.
Yfirmaðttr á danska varðskipinu „Island*
Falk“, verðnr árið, sem keruur, Scheel, kapteinn
i sjóliði Dana.
Skipinu kvað og ætlað, að vera við atrand-
gaezlu við G-rsendlandsstrendur um mánaðartima,
og verður þá annað skip við strandgæzluna hér
á landi þann tímann.
30. þ. m., hélt verzlunarmannafélagið hér i
tænum fjölda barna veizlu, — hafði kvöldinu
áður (23. des.) haft kvöldskemmtun handa börn-
nm þeirra, sem í félaginu eru.
Til lesenda „ÞJÓÐVILJANS".
Þeir, sem gjörazt kaupendur að XXVI.
árg. „Þjóðv.“, er hefst næstk. nýár og
eigi hafa áður keypt blaðið, fá
alveg ókeypis,
sem kaupbæti, síðasta ársfjórðung yfir-
standandi árgangs (frá 1. okt. til 31. des.)
Nýir kaupendur, er* borga
ið íyrir* fram, fá enn fremur
200 bls. af skemmtisögum.
Þess þarf' naumast að geta, að sögu-
■afnshefti „Þjóðv.“ hafa víða þótt mjög
Bkemmtileg, og gefst mönnum nú gott
færi á að eignast eitt þeirra, og geta þeir
Bjálfir valið, hvort söguheftið þeir kjósa
af sögusöfnum þeim, er seld eru í lausa-
■ölu á 1 kr. 50 aura.
Ef þeir, sem þegar eru kaupendur
blaðsins, óeka að fá sögusafnshefti, þá
eiga þeir kost á þvi, ef þeiv borga
XXYI. árg. fyrir fram.
Til |»ess að gera nýjum áskrifend-
um og öðrum kaupenduin blaðsins
sem hægast f'yrir, að þvi er greiðslu
andvirðisins snertir, skal |>ess getið,
að borga má við allar aðal-verzlanir
landsins, er slika inuskript leyfa, enda
sé utgefanda af kaupandanuni sent
innskriptarskirteinið.
Gjörið svo vel, að skýra kunningjum
yðar, og nábúum, frá kjörum þeim, er
„Þjóðv.u býður, svo þeir geti gripið
tækifaarið.
Nýir útsölumenn, er útvega
blaðinu að minnsta kosti sex ný^ja
lcavipentiixT', sem og eldri útsölu-
menn blaðsins, er fjölga kaupendum um
sex, fá — auk venjulegra sölulauna —
einlivei*jix ní íorlagsbókum
i'itgelanda ,Iijóðver þeir geta
sjálfir valið.
Nýir kaupendur og nýir útsölumenn
eru beðmr að gofa sig fram sjm allra
bráðast.
Utanáskript til útgefamlana er: Shúli-
'Iltoróddseti, Vonarstræti lS, Reykjavík.
Utgefandi Þjóðv.
Auglýsingum,
sem birtast eiga i „Þjóðv.“ má
daglega skila á afgreiðslu blaðs-
ins i Vonarstræti 12 Reykjavik.
Prentsmiðja Þjóðvijlans.
26
hefi eg ekki peninga,, en jeg hefi skuldabréf, sem eg
erfði fyrir skömmu. — En er tímar líða —“
Hr Studly greip fram í:
„Þetta getur nú vel verið, góði vinur, eD jeg þarf
á peningom að halda. — Peningar hafa þrefalt gildi, að
því er mig snertir! En getið þér þá ekki selt «kulda-
bréfið?“
„Jeg skal vita“, sagði Damby. „£n hvað sem þvi
líður, skal yður verða bergað —“
„En hveDær?u mælti húsráðandinn, mjög alvarlega.
„Getið þér ekki komið með þá á sunnudaginn? Jeg þarf
á þeim að halda!1*
„Þér skuluð fá þá!u
Þeir stóðu nú upp, og brölti Damby síðan út úr
húsinu, eu hr. Warner staldraði ögD við i foretofunni
hjá hr. Stndly.
„Sjáumst þá á sunnudagÍDn!** mælti hann. „Við
byrjum þá þegar að skrifa upp munÍDa, sem við sendum
gimsteinasalanum í Amsterdam, og finnst mér rétt, að
við seljum þá allt, sem unDt er. -— Hafðu þá allt ti!!u
„En Dambyu, mælti hann ennfremur, „hafið þér
leikið illa í kvöld. — Arfinn ætlaði hann að notu, til
"þess að setja sig á laggirnar, er hann kvæntistu.
„Það er siæmtu, mælti Studíy, hlægjandi. „Hví
- spilar hann svona klaufalega?“
Warner hló háðslega.
„Betur, að hann gruni þá ekki, að tap hans er
eigi spilamennsku hans einni að kenna! Einn sinni
hélt jeg, að hann sæi eitthvað! Hann einblíndi á fing-
urna á yður!“
„Það ætlaði nú heldur eigi að gaDga á góðu, að
27
fá hann liing»ð“, mæUi Warnor enn fremur. „En í gær-
kom hann þó loks, og sagði, að sig laDgaðí til að korna!*
„Nú, nn!“ mælti Studly hlæjaDdi. Ilgœr sá hann
dóttur mÍDa af tdviljun á járnbrautaretöðinni!u
„Einmitt! mælti Warner. „Leyfið mér þá, að satn-
fagna yður með tengdasynÍLum!u
Studly fór að hlægju.
„Heldur vildi eg nú fá dóttur minni betri gipt-
ingu, mælti hann. „En verið nú sælir, og sjáil um, að
Damby komi hingað á sunoudaginn, og hafi þá með eér
peningana!“
Hr. Warner tók aptur i höodina á vini sínum.
„Jeg held, að þér getið reitt yðar á þið, að hann
kemur! Reki það ekki á eptir honum, að reyoa, að
vinna upp tapið, þá gerir ásjóna dótfcur yðar það! Þér
þekkið, hve'nig ungu mennirnir eru! Góða nótt!"
Hann flýtfci sér nú á ep;.ir Damby, sem arkað hafðt
góðan spöl áleiðis til þorpsins, þótt dimmt væri, og
hann — sætkenndur.
Var hann og i illu skapi, út af tapinu, sem fyr or-
sagt.
V. KAPÍTULI.
Enda þótt Walter Damby væri í æstu skapi, svaf
hann þó ágætlega um r.óttina, í góðu rúmi í gistihús-
inu „Ljósið“, og dreyrndi þægilega drauma.
En þegar hann vaknaði morguninn eftir, mundi
hann, hvað gjörsst hafði kvöldið áður, og gramdist þá
við sjálfan sig.
Hinn greip höndum til höfuðs sér, ogfannst h\nn