Lögberg - 10.10.1888, Blaðsíða 3

leið. Mr. Gladstone talaði siálfur allan
tímann, meðan þessi maður stóð við
hjá honum, og við uæsta kunningja
sinn, sem hann hitti, ljet hann )>ess
getið, að hann hefði aldrei þekkt nokk-
urn mann, sem hefði verið jafn-vel að
sjer í stærðafræði eins og Mr. F.
Hvar sem Mr. Gladstone er, þá er
hann fremstur í umræðunum, þó að
hann sje ekki sá eini, sem talar, sem
hann auðvitað er ekki æflnlega. Því er
ekki að leyna, að það er stundum
nokkurt ræðusnið á prívat-samræðum hans.
Yæri maðurinn ekki annar eins mælsk-
umaður og hann er, þá væri jetta gaili;
en enginn mUndi vilja fara þess á mis,
sem á kost á því, að heyra þessar tigu-
legu setningar velta áfram, að sjá aug-
un glóa, að heyra röddina breytast með
hverri geðsliræringu, litið minna en í
ræðustólnum, en ef til vill cnda enn
fagurlegar.
Harðar deilur eru hyrjaðar í Sálu-
hjálparhernum. Bootli, „general“ hersins,
segir, að sá partur heriiðsins, sem er
að berja á kölska hjer í Ameríku, geri
ekki þeim gamla jafn-örðugt fyrir, eins
og vera skyldi, og sje enda farinn að
draga nokkurn dám af konum. Einna
lakast í frammistöðu ameríkanska her-
hlutans er það atriði, að af peningum
þeim, sem lierinn hefur vitanlega safnað
í Bandaríkjunum, vanta $80,000. Þessa
óskilvísi kennir „generalinn" einum em-
bættisbróður sínum, „majór“ Moore, sem
settur liafði verið yfir hersveitirnar í
Ameríku. „Generalinn“ virðist bera hon-
um á brýn að hann hafi beinlínis stol-
ið þessu fje.—Að hinu leytinu heldur
„majórinn“ þvi fram, að liann sje alls
ekki skyklugur til aö gera Booth neÍDa
grein fyrir fje þvi, sem hann haíi safn-
að, nje hvernig hann hafi varið því.
„Generalinnu er nýlagður af stað frá
London til Ameríku, til þcss að rekast
í þessum málum, og búizt er við snarpri
sennu íhilli þessara tveggja „hershöfð-
ingja“, þegar hann kemur til Bandaríkj-
anna.—
FRJETTIR FRÁ ÍSLAHDI.
(Eptir Þjóðólfi.)
Jtc yTýuttk, föitudnginn 24. dgvst 1888.
M a n n a 1 á t o g s 1 y s. 14. júlí þ. á.
andaðist í Hlíðarseli í Strandasýslu upp-
gjafaprestur Halldór Jónsaon, fæddur 5.
sept. 1807, vígður 1838 sein aðstoðar-
prestur sjera Björns Hjálmarsonar í
Tröllatungu. Eptir hann fjekk sjera H.
J. veitingu fyrir því brauði 1847, og var
þar prestur, þangað til hann fjekk lausn
frá embretti 20. febr. 1880 frá fardögum
s. á. Hann var samvizkusamur embætt-
ismaður og sómi stjettar sinnar.
Síðastliðinn sunnudag drukknuðu í
Yarmá í Mosfellssveit tveir menn, Finn-
bogi, sonur Finnboga Árnasonar á Suð-
ur-Reykjum og Gísli, sonur Eiríks á
Ilrisbrú; höfðu ásamt fleiri mönnum ver-
ið að baða sig eða gera tilraunir við
sund í hyl undir fossi í ánni, og hring-
iða sogað þá niður, án þess að hinum
væri mögulegt að bjarga ].eim.
21. þ. m. andaðist hjer í bænum Þor-
steinn Guðmundsson, fyrrum kaupmað-
ur á Akranesi, eptir stutta legu í lungna-
bólgu.
lieyljavík 31. dgást 1888.
TÍðARFAIL lielst enn hið sama, sem
verið kefur í allt sumar sunnaniands,
síðan um Jónsmessu, sólskin og þurkar
því nœr" á liverjum degi, stundum norð-
anatt og kuldi dag og dag í bili. Líkt
tíðarfar er að frjetta víðast annarstaðar
af landiuu, svo að þrátt fyrir grasbrest-
inn, lítur út fyrir að heyskapur verði
vonum betri. Norðanlands hefur þó tíð
verið kaidari, og sumstaðar þar gengið
þokur og óþurkar með köflum, en þó
yfir höfuð góö nýting á heyjum. Á
Hornströndum og nyrðst í Strandasýslu
hefur frjetzt að gengið hafi þokur og
ójurkar um langan tima.
lega. Grasspretta eptir því sem frjettist,
í nærsveitunum næstum í meðallagi og
töðufall sömul.; nýting góð á því, sem j
fengið er, og lialdist góð tið, mun hey-
afli verða að meðallagi. — Fiskiafli allt
af nokkur, en litið verð á honum, enda
eru Eyfirðingar, margir hverjir, ekki
svo vandir að fiskverkun, sem skyldi.
Vermenn hug3a meira um, að fá fiskinn
en hirða hann, og má því vel keimfæra
til þeirra, sem fleiri: Minni vandi ekki
er, að annast fje, en græða“ — Hákarla-
skipin komu inn um síðastliðin mánaða-
mót, öll með góöan afla. Hlutir á ey-
firskum skipum 6—8 tn. lýsis og mjög
jafnir almennt, sem er talið gott eptir
jafnstuttan tíma. pegar þau ltomu úr
2. ferð sinni, sögðu þau ís skamrat und-1
an landi, og næstliðna daga hefur sjezt
hroði hjer úti fyrir. Land vort ber þvú
enn nafn með rentu.
Wm. Paulson
p. S. Dnrdal.
PAULSON & GO
AFLABRÖGÐ. Við Faxaflóa
stöðugt góöur afli, en þó litið stund
aður víðast, sakir annara anna um þetta
leyti. Við ísafjarðardjúp góður þorsk
afli og mok-afli af síld nú um miðjan
þennan mánuð. Sömuleiðis á Eyjafiröi
góður afli og hákarlaskip þaðan aflað
vel og síldarklaup mikið nýlega komið
þar.
EMBÆTTISPRÓFI við prestaskól
a n n var lokið 24. þ. m. og tóku það
þessir 14 stúdentar:
Hannes Þorsteinsson með I. eink. 51 st,
Jóhannes L. Jóhanness.— I. — 49 —
Eggert Pálsson . . _ I. — 43
Jón Guðmundsson . — I. — 43
Bjarni Þorsteinsson . — II.' — 41
Sigfús Jónsson . . . — II. — 41 —
Teódór Jónsson . • —II. — 39 —
Árni Jóhannesson . . — II. — 37 —
Jósep Hjörleifsson. . — II. — 35 —
Ólafur Finnsson . — II. — 35 —
Hallgrímur Thorlacíus — II. — 31 —
Mattías Eggertsson — II. — 31___
Rikard Torfason . . — II. 29___
Bjarni Einarson . . — II. _ 23 —
Spurningar í skrifl. prófinu voru:
í biblíuþýðingu: Jak. 1, 2—11.
í trúfræði: Að útlista og rökstyðja
með ritningarorðum lærdóm vorrar
lútersku kirkju um rjettlætinguna og
sýna mismun hans og hins kaþólska
rjettlætingarlærdóms.
Ræðutexti: Jóh. 5, 24—26.
Veitt 25. júlí annað kennara embætti
við Möðruvallaskólann settum kennara
Stefáni Stefánssyni.
EYJAFIRÐl, 16. þ. m. . . „Fj'rri liluta
þ. m. voru óþurkar og þokur miklar;
þó rigndi sjaldan nema lítið. Nú þessa
daga aptur góður þurkur á hverjum
degi. Heyskapur gengur almennt bæri-
Verzla með allslconar nyjan og
he'st gainlan hasbúnað og búsáhOld ; sjer-
staklega viljum við benda li'mdum
okkar á, að við seljum gamlar og
n ý j a r stór við 1 æ g s t a verði.
Landar okkar út á landi geta
pantað hjá okkur vörur pær, sem við
auglýsum, og fengið pær ódýrarihjá
okkur en nokkrum öðrum mönnum
í bænum.
3o W- - • - WiljRÍpe^-
G. H. CAMPBELL
GENERAL
Railmd s taUi
TICKET AGENT,
471MAH STREET. - WUHIPEG, MAIÍ.
Headqnartors for all Lines, as unde»:
Allan, Inrnan,
Dominlon, Stato,
Beaver. North Cerman,
White Star, Lloyd’s (Bremen Line>
Cuoin, Direct HamburgLine,
Cunard, French Line,
Anchor, Itallan Line,
and every other lino crossing tho Atlantio or
Paciflc Occans.
Publisher of “Campbell’s Stoamship Guide.”
ThisQuidegivesfull particularsof all lines, witb
Time Tables and sailing dates. Send for it.
ACENT FOR THOS. COOK&SONS,
tbe celebrated Tourist Agents of the world.
PREPAID TiCKETS,
to bring your friends out from tho Old Country,
at lowest rates, also
MONEY ORDERS AND DRAFTS
on all points in Great Britain and tbe Con
tinent.
BACCACE
ohocked through, and labeied for the ship by
which you sail.
Wrlto for particulars. Corresponúcnce an-
swerod promptly.
G. 11. CAMPBELL,
General Steamship Agent.
471 Main St. and C.P.R. Dopot, Winnipcg, Maa.
Almennings búciin vinsœla,
Heimsótt á hverjum degi af fleirum cn
nokkur önnur búð í bænum. I 4 ár
liöfum við gert stórmikla verzlun, og
við erum staðráðnir í að selja ódýrar
þetta ár en nokkurn tíma áður.
Við fáum nýjar vörur á hverjum degi.
Um 100 kassa af Flannsla, ábreiðum,
kjólataui, loðhúfum og yfirliöfnum.
JMunið eptir verðinu —- Þykkt, breitt
Flannel úr aluli, að eins 20 c. yardið
Þunnt, grátt Flannel 20 og 25 yard.
U LLARÁBREIDU R
200 pör af gráum ullarábreiðum, fyrir
$2,20 parið.
100 pör af hvítum ullarábreiðum úr al-
ull $2,15 og upp.
Hvmábrciöur og tcppi mjög ódýr, hvert
á $1,00 og $1,25.
KJÓLATAU.
Við höfum meir en 500 tegundir úr hezta
efni fyrir 12þá c. yard.
Fióka-kvennhattar $2,00.
Skreyttir hattar.
Svartir ullarsokkar, góðir 25 c. parið.
Iíarlmanna ullarsokkar 25 c. par.,40c.virði
Karlmanna prjónatreyur, þykkar $1,00,
$2,00 virði.
Karlmanna skyrtur, þykkar 75 cents
$1,25 virði.
LODSKINN, LOÐSKINN.
Við höfum fengið lmfur, og eigum von
á yfirhöfnum á liverjum degi. sem við
munum áreiðanlaga selja á $20.
Okkar vörur verða þær mestu og heztu
í bænum, og við viljum biðja okkar
íslenzku kunningja að heimsækja okkur.
Miss Sigurbjörg Stefánsdóttir, sem hjá
okkur er, mun taka á móti yður, og
mun gera yður ánægða. Fólk úti á
landinu getur skrifað til okkar á íslenzku
og beðið um sýnishorn og upplýsingar,
og við munum taka til greina allt, sem
það óskar eptir, og senda það, rjett eins
og þeir, sem skrifa okkur, hefðu verið
sjálfir viðstaddir. Utanáskript:
Cheapside Stores
578&580 Main Str. Winnipeg.
TAKIÐ ÞIÐ YKKUli TIL
OG IIEIMSÆKIÐ
Og Jjið verðið steinhissa, hvað ódýrt
pið getið keypt nýjar vörur,
EI N MI T T N Ú.
Miklar byrgðir af svörtum og mis-
litum kjóladúkum.
50 tegundir af allskonar slcyrtu-
efni, hvert yard 10 c. og p>ar yfir.
Fataefni úr aluli, union og bóm-
ullarblandað, 20 c. og par yíir.
Karlmanna, lcvenna og barnaskór
með aliskonar verði.
Karlmanna alklæðnaður $5,00 og
p>ar yfir.
Ágætt óbrent kafíi 4 pd fyrir $1,00.
Allt ochjrara en nokkru sinni aður.
w. H. EATON & Co.
SELKIRK, MAN.
A. Hnggart.
James A. Ross

Wdd
Málafærslumcnn o. s. frv.
Lundee Block. .Mai S.
Pésthúskassi No 1241.
Gefa málum Islcndinga sjerstak-
lega gaum.
Ilougli & Caiupbell
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: 362 Main St.
Winnipeg Man.
J.Stanley Hcngh. Isarc Campbe II
37 WEST MARKET Str., IVINNIPEG.
Beint á móti ketmarkaðnum.
Ekkert gestgjafahús jafngott í bænum
fyrir $1.50 á dag.
Beztu vínföng og vindlar og ágæt „billi-
ard“-borð. Gas og hverskyns Þægindi í
húsinu. Sjerstakt verð fyrir fasta skiptavini
JOHIV BAIKD Eigandi.
P. S. Við seljum okkar nýja ullarband
|á 40 c. pundið og höfum jafnvel nokk-
uð fyrir 35 c. pundið.
Banfield & MeRieclian.
EIGENDUR CIIEAPSIDE.
SELKIRK---------MANITOBA
Ilarry jr. 9iontgomery
eigandi.
J A It It A ít FAKIB.
jHomið á Main & Market str.
iLíkkistur og allt, sem til jarð-
larfara Jjarf,
ÓDÝRAST í BŒNUM.
feg geri mjer mesta far um, að
Jtlu o-eti farið sem bezt fram
Ivið jarðarfarir.
Telephone Kr. 413.
Opið dag og nótt.
>i:. IIUGItES
23B
inn hafði auðsjáanlega verið vopn, og hann hafði
kastað pvi.
Meðan jeg var að horfa á hann, kom gam-
all, hermannlegnr maður fram úr hópnum, tók
1 handlegginn á unglingnum og sagði eitthvað
%ið hann. Svo hjeldu peir til móts við okkur.
Sir Henry, Good og Umbopa höfðu prifið
kúlubissur sínar og lyptu Jjeim upp ógnandi.
þarlendu mennirnir færðust nær og nær. Mjer
datt í hug, að p>eir gætu ekki vitað, hvað kúlu-
bissur væru; annars mundu peir naumast sýna
p>eim slíka fyrirlitningu.
„Látið pið bissurnar niður!“ hrópaði jeg til
hinna, Jjví að jeg sá að væri okkur ekki óhætt,
ef við færuin að þeiin friðsamlega, pá var okkur
|>að ekki á annan hátt. Þeir hlýddu, og jeg steig
fram og ávarpaði aldraða manninn, sem hafði tek-
ið í unglinginn.
„Heilir“, sagði jeg á zúlúsku, en vissi ann-
ars ekki, hvaða tungu jeg átti að tala. Hann
skildi mig, og mig furðaði á því.
„Heilir“, sagði maðurinn, reyndar ekki á
sama máli, en á mállýsku svo náskyldri zúlúsku,
að hvorki Umbopa nje jeg átti neitt örðugt
tueð að skilja hana. Við komumst í raun og
yeru að Jjví síðar, að mál pað, sem pessi J>jóð
talaði, var forn zúlúska, var hjer um bil jafn-
skyld zúlúsku, eins og enska Chaucers er skyld
ensku 19. aldarinnar.
232
að leggja upp í sjóíerð. Svo nuggaði hann
kinnarnar og hökuna með ákefð með fitu-molanum
og fór svo að raka sig. En pað var auðsjáan-
lega sárt, [>ví að hann stundi mjög mikið með-
an á pví stóð, og jeg engdist sundur og saman
af hlátri við að sjá hann berjast við J>essa skegg-
brodda. Það virtist svo einstaklega skrítilegt að
sjá mann leggja svo mikið á sig til p>ess að raka
sig með fitu-bita á öðrum eins stað og jtossum,
og I,egar eins stóð á eins og hjer. Loksins tókst
honum að ná verstu stúfi num af hægri kinninni
og hægra megin af hökunni, en Jiá sá jeg allt
í einu, par sem jeg var að horfa á Good, ljós-
glampa bregða fyrir, og ljósglampinn skauzt rjett
fyrir ofan höfuðið á honum.
Good stökk upp með blótsyrði (hefði rak-
hnífurinn ekki verið cins úr garöi gerður eins og
hann var, pá hefði hann vafalaust skorið sig á
háls). Jeg stökk líka upp, en blótaði ekki, og
nú skal jeg skýra frá p>ví, sem jeg sá. Ekki
nema 20 skref frá mjer, og 10 skref frá Good,
stóð liópur af mönnum. Þeir voru mjög hávaxnir
og eins og kop>ar á litinn, og sumir peirra báru
stóra skúfa af svörtum fjöðrum og stuttar kápur
úr leópardaskinnum; meira sá jeg ekki í svipinn.
Fyrir framan pá stóð unglingur, hjer uni bil 1 >
ára gamall; hann hafði hendurnar enn á lopti og
líkaminn hallaðist áfram á sama hátt eins og
grískar standmyndir af spjótkösturum. Ljósglamp-
229
eptir fjöllunum, að skógur var íariiifi að verða
á leið okkar. Fyrst urðu fyrir okkur runnar
hjer og J>ar, svo urðu peir æ pjettari og pjettari,
]>angað til vegurinn bugðaðist loksins gegnum
stóran skóg af silfurlitum trjáin, líkum trjánum,
sem sjá má á hallandanum við Table Mountain,
á Townhöfðanum. Jeg hafði aldrei rekizt á {>au
á öllum inínum ferðum annars staðar en á Höfð-
anurn, og mig furðaði pví stórlega á að sjá pau.
„Ó“, sagði Good, og virti fyrir sjer trjen
með skínandi laufunum, og var auðsjeð að hon-
um pótti framúrskarandi mikils vert um [>au;
„látum okkur nema hjer staðar, og sjóða handa
okkur miðdegisverð; jeg hef hjer um bil melt
petta hráa ket“.
Enginn andmælti pessu, svo að við fórum út
af veginum, og brutumst gegnum skóginn að á, sem
við heyrðum skvettast áfram ekki langt frá okkur.
Dað leið ekki á löngu áður en eldur logaði glatt
hjá okkur á purrum greinum. Við skárum nokkra
væna bita af ketinu, sein við höfðum fiutt með
okkur af incónum, stungum peim upip á odd-
mjóar spítur og steiktum pá, eins og Kafírarnir
gera, og átum pá með góðri lyst. Eptir að við
höfðum troðið í okkur, kveiktum við í piípiunum
okkar, og nutum lífsins; okkur virtist pað nærri
pví himneskt í samanburði við prautir pær, som
við liöfðum nýlega polað.
Arbakkarnir voru paktir pjottum burkna, úkaf-