Lögberg - 06.03.1889, Blaðsíða 4

Lögberg - 06.03.1889, Blaðsíða 4
WINNIPEG BUSINESS COLLEGE 496 MAIN STR. Prívat tilsögn í liókfærslu: lieikningi, Málfrceði, Skript, líraðskript, Ti/pewriting, etc. etc. Sjerstök kennsla fyrir ]>á, sem komast vilja inn á skrifstofur stjórnarinnar. f>essi skóli er sá lang hentugasti skóli fyrir f>á, sem að einhverju leyti ætla sjer að rerða við verzlwi riðnir. Ef pjer lærið á f>essum skóla, f>urfið f>jer aldrei að kvíða atvinnu- eysi eða fátækt. Með pví að ganga á þennan skóla stígið pjer fyrsta sporið til auð- egðar og metorða. S. L. P H E L A N TOliMAÐ Ull BÖk Monrads UR BÆNUM OO GRENNDINNI- Mr. Norquny hreyfði í síðustu viku í fylkisjinginu við áhurði blaðanna Free 1‘rex* og Morning Gall á hendur ráð- lierrunum Greenway og Martin. Ilann lagj5i Já uppástungu fyrir þingið til samþykktar, að |>að lýsti yfir því áliti sinu, að ?Ir. Oreenway hefði gætt skyldu sinnar slælega, þar sem hann hefði ckki notað tækifæri (>að sem boðizt liefði, til að bjóðast til að vinna eið að því að sakarábu ður þessi væri ástæðu- laus og ósannur. Þingið sá ekki á- stæðu til að aðhyllast tillögu Mr. Norquays, leit svo á, sem það hefði staðið blöðunum nær að færa sannanir fyrir sakargiptum sinum. Á ■ laugardaginn var lagði stjórnin fyrir þirgið fj'rirætlanir sínar viðvíkj- andi Iíudsonsflóa-brautinni, og rej'ndust þá sannar fregnir þær viðvíkjandi því máli, sem TJigberg gat um síðast. Frum- varp stjórnarinnar var í þá átt að af- nema skj’ldi lög |>au, sem gefin voru út 1886 um að fjikið skjidi ábyrgjast vissa leigu af skuldabrjefum fjelagsins, en þar á móti skyldi fylkið veita $2,000 styrk á hverja míltt innan tak- marka fjikisins, og má brautin ekki vera lengri en 300 milur. Styrkurinn mundi þá verð samtals $ 600,000. Þetta tilboð á fjelnginu að standa til boða þangað til þingið kemur næst saman, á venjulegum tíma. Um þessa tillögu stjórnarinnar urðtt fej’kilega langar tim- ræðttr. Sumttm þótti styrkurinn of lít- ill og vildu tvöfalda hann. Að lokum var þó tillagan samþykkt með 22 atkv. gegn 5. Veðrið er htð inndælasta, sem httgs- azt getur um þetta lej'ti árs, mjög vægttr froststirðningur á nóttum, en nokkurra gráða hiti á daginn. Snjó lej'sir óðnm, og verður sjálfsagt bráðum alauð jörð, ef þessu heldttr fram nokk- uð til muna enn. Herra Snorri J. Rcykjalín missti kon- una sína á sunnudagsmorganinn var. Ilún ól fj'rst tvíbura, og andaðist svo þegar eptir. Jarðarför hennar fór fram í gær. Herra S. II. er í mjög örðugum kringumstæðnm. Hann átti 4 liörn áð- ur þessi tvö bættust við, og er alsendis fjelaus maður. Á sunnudagskvöldið kem- ur verður leitað frjálsra samskota handa honurn í íslenzku kirkjttnni, og er von- andi að menn láti svo ríflega af hendi rakna við það tækifæri, sem þeir fram- ast sjá sjer unnt. Andrew McNally, alþekktur maðnr njer í bænum, beið bana á hryllilegan hátt á laugardagskvöldið var. Hann virðist hafa verið á heimleið (norður á Point Douglas) kl. 11—12, og hafa ætlað að skríða undir vagna, sem stóðu á Kyrra- hafsbrautinni fram undan vagnstöðvun- ttm. En meðan hann liefur verið und- ir vögnunum, hafa þeir verið færðir úr stað, og hjólin hafa algerlega skipt lik- amanum í tvo parta fyrir neöan lterð- arnar, auk þcss sem líkaminn var að öðru leyti skemmdur. McNalIy var írskur, kom frá írlandi fj'rir 16 árum til Canada, og hafði bú- ið hjer i bænum ein 6 ár. Hann tók mikinn þátt i pólitik og öðrum almenn- um málum. Skrifitri var hann í deild þeirri, sem vinnuriddarnrnir hafa hjer i bænunt, og tók mikinn þátt i störfum þess fjelags. Good- Templnra-stúkan „Skuld“ held- ur skemmtisamkomu í húsi íslendinga- fjelagsins fimmtudagskvöldið þ. 14 þ. m. Þar verð» ræðuhóld, þar á meðal kappræða, og saga lesin upp, sem ekki hefur áðttr heyrzt hjer. Knskur búk- talari hefur og lof»ð að skemmta. Ef til vill verða og sýndar mj’ndir með töfralukt. Söngur verður og eptir því sem framast veröa föng á. Húsið verð- ur prýtt til muna. Inngaugur kostar 25 eent8. Eptir því sem oss rr skrifað úr Ar- gyle-nýlendunni, rejndi ltr. Lárus Jó- hannsson að koma sálmum sinum þar út undir því j'firskyni, að þeir væru út- lagðir af Steingrími Thorsteinsson, þjóð- skáldinu í Reykjavik. Það eru sömtt sálmarnir, sem notaðir ertt í kapellunni á Kate Street. Slikt er nokkuð ein- kennileg aðfsrð af manni, ser» þykist vera heilagur, og hafa guðlega köllun til »ð koma löndum sinum í sama £- stand. Frá herra Jóni Olafssj’ni, Cypress Ri- ver P. O., höfum vjer fengið $ 1,00 til Jóns Ólafssonar-samskotanna í viðbót við það, er ltann hefur áður sent oss. Í)R ARGYLE-NYLENDUNNI. Frjettaritari vor úr Argyle-nýlendunni skrifar oss á þessa leið þ. 23. f. m. um trúarboðs-ferð hr. Láiusar Jóhannsson- ar þangað vestur, í viðbót við þær stutt- orðu fregnir, sem áður hafa birzt frá honum um ferðalag Jetta í blaði voru: Eins og mönnum er kunnugt, var ann- ar „mylnusteinninn úr Bryce-kapellunni‘‘ sendur hingað snemma í þessum ntán- uði, til að inala andlegt fóðttr handa oss íslendingnm í þessari byggð. Þessi nafntogaði Lárus Jóhannsson var að flakka hjer um i tvær vikttr, ea liafði þó aðsetur sitt í Glenboro og leigði hesta Jaðan til að aka út um nýlend. una og kvaðst hafa nóga peninga. Sunnttdaginn 10. febrúar boðaði hann til fyrirlesturs á Ileklu- og Brúarskóla- húsunt. Kl. 11 bj'rjaði samkontan á vestara húsinu, og komu þangað nokkr-1 ir menn, en lítið Jótti þeim koma til fyrirlestursins. Þeir hafa það eptir Lár- usi, að liann hafi ekki syndgað í 10 £r. Á Brúar-skólahúsi átti samkoman að bj’rja kl. 3. Fríkirkjusöfnuður hafði vanalega lestrarsamkomu þann dag, og var henni lokið stuttu áður en Lárus kom. Djáknar safnaðarins óskuðu þess, að fólk sýndu L&rusi ekki |>á virðing að hlýða á liann, þvi aðferð Jæirra Dr. Brj'ce og Jóhannssona ætti enga virð- ing skilið. Þeir höfðu í höndum nokk- uð af blaðarusli þvi, sem Lárus hafði sent út, og gáfu þau mönnum fullljósa hugmynd um, að malverk ltans væri ekki til uppbyggingar fyrir söfnuðinn. Var þá samþykkt að bíða eptir Lárusi, og svo færi hver heim til sín þegar hann væri kominn. Eptir litla stund kom liann, og þótti víst allveiðilegt. En þegar minnst varði fóru allir burt, og ltann varð aleinn eptir. Næsta sunnu- dag .boðaði hann aptur til fundar, en honum var neitað um húsið, og frjetzt hefur að eins h»fi farið í vesturparti byggðarinnar, svo postulinn ltafi ekki sjeð annað vænna en hverfa aptur til Winnipeg, hvaðan hann var út farinn. En hvort ltann kemur aptur með sjö sjer verri, vitum við ekki, en hann ltefur skilið ltjer eptir töluvert af rit- gerða-rusli og sálma-leirburði þeirra bræðra, og livorttveggja er svo framúr- skarandi í sinni röð, að það, að öllum líkindunt, verður öflttg vörn móti árás- um þeirra framvegis. Frjettaritari vor úr sama stað ritar oss enn fremur: Hjer um bil helmingur af trjávið J>eint, sem pnntaður var til íslenzku kirkjunnar hjer, er kominn, og fluttur |>ang*ð sem kirkjan á að bj’ggjast, og von er á hintt með næstu vagnlestum til Glenboro, (máske nú komið). Svo er ákveðið að byrja á bj'gging kirkju»n- ar svo fljótt sem veðrátta hlánar. Ilinn 16. 1>. m. dó eptir barnsburð Kristrún Stefánsdóttir kon» Sigtrj'ggs Jó- 1 hannssonar—góð kona og J>ví mjög hörmuð af manni henuar. Um sama leyti varð lijer bráðkvaddur gamall maður, Jón að uafni, faðir Krist- jáns Dalmanns, sem bj’r hjer í bvggð- inni.— Og sama dag skar sig á háls Guðni Jónsson úr Yopnafirði, og dó liann þeg- ar; haföi verið geðveikur að minnsta kosti siðan hann kom hingað. Hann lætur eptir sig konu og þrjú ung börn. Allir þessir dánu komu frá íslandi síðastliðið sumar. Christian Jacobsen BÓKBINDARI er (liitfur til 157 Williain Str. Binddur bækur fyrir lægra verð en nokkttr annar bók- bindari í bænum, og ábj’rgist að gera það eins vel og hver annar. þýdd á íslenzku af Jóni Bjama- syni, er nýkomin út í prentsrniðju „Lögbergs" og er til sölu hjá þýð- andanum (190 Jemima Str., Winni- peg) fyrir Sl.00. Framúrskarandi guSsorða bók. ALMANAK „LÖGBERGS" er komið út. Kostar 10 cents. Fæst í Winnipeg hjá Árna Fiudrikssyni í Dundee House, hjá W. H. Paulson & Co., og hjá íslenzkum verzlunarmönn- um út um íslenzku nýlendurnar í Canada og Bandaríkjunum. KAUPID LÖGBERG, ódýrasta blaðið, sem nokkurn Úma hefur verið gefið vt á Islenzku. T>að koetar, þó ótrúlcgt sjc, ekJci nema $1.00 um árið. Auk þess fá nýir kavpendur BÖKASAFN LÖGB. frá byrjun, svo lengi sem upplag- ið hrekkur. Af þvi eru komnar tit 354 bls.. Nó er að kotna vt i því skemmtilegasta sagan, sem nokkttrn tíma hcfttr verið prent- uð á Islenzkri tunyu. Aldrei haja Islenzkir blaðaátgef- endur boðið kattpendum sinum önn- ur eins kjör, eins og Í títef. Lögbcrgs. gcöbai* (Dlafsson 162 ROSS ST. tekur að sjer aðgerð fi úrum, klttkk- um, saumavjelutn og fleiru. TpolsoF LANDSÖLUMADUR. Bæjarlóðir og tiújarðir keyptar olt seldar. 4VI a t u r t it 9 it r b a r nálægt bænum, seldir með ntjög góðum skilmálum. Skrifstofa í Harris Block Main Str. Beint á móti City Hall. TAKIÐ ÞIÐ YKKUR TIL OG HEIMSÆKIÐ EAT0N. Og pið verðið steinhissa, hvað ódýrt Þið getið keypt nýjar vörur, EINMITT NÚ. Miklar hyrgðir af svörtum og mis- (itum kjóladúkum. 50 tegundir af allskonar skyrtu- efni, hvert vftrd lO c. og pftr y6v. Fataefni úr alull, union og bðm- ullarblandað, 20 c. og par yfir. Karlmanna, kvenna og barnaskór með allskonar verði. Karlmanna alklæðnaður $5,00 og par yfir. Ágætt óbrent kaffi 4 pd fyrir $1,00. AJ.lt odyrara en nokkru sinni aður. W. H. Eaton & Co. SELKIKK, MAN. SELKIRK------------MANITOBA Hnrry Jt nontgomerjr oiign.rí(Ii. 356 „M sjef pá, Macumazahn, að við höfum ekk- ert vatn hjer, og ekki nema lítið af mat, og að við verðum að velja eitthvað af pessu prennu: að dragast ttpp etns og hungrað Ijón í bæli sínti, eða að reyna að ryðja okaur braut norður úr, eða“ —- og tttn leið og hann sagði pað stóð hann upp og benti á pjetta fjandmanna-múginn — „að fleygja okkttr beint í ginið á Twala. Incubu, vígamaðurinn mikli — pví í dag hefur hann bar- izt líkt og vísundur í neti, og hermenn Twala fjellu fyrir exi hans eins og korn fyrir hagli; jeg sá pað með mínitm eigin auguni — Incubu segir, að við skttlum ráða á pá; en ffllinn (I11- cubu) er ávallt gjarn á atiögur. Hvað segir nú Macumazahn, gatnli, slóttugi refurinn, sem liefur sjeð mikið, og sem er gjarn á að leggja til fjandmanns síns að baki hans? Jortosi, konunir- urinn, á að skera úr, pví að pað er rjettur kon- utigsins að kveða á um strlð; en látum okkur heyra tillögur pínar, Macumazalm! pú sem held- ur vörð á nóttunum, og eins tillögu mannsins með gagnsæja augað.“ „Hvað segir pú, Tgnosi?“ sjturði jeg. „Sannarlega skalt pú tala, faðir minn“, svar- aði pjónn okkar, sem áður var, og sem nú var svo herkonungslegur ásýndttm, scm framast var unnt, par sem hann stóð í öllum herklæðum villi- jnannanna; „tala pú og lát mig, sem ekki er 357 nema barn í vizku í samanburði við pig, hlusta á orð pín með athygli.“ I>egar pannig hafði verið á mig skorað, ráðg- aðist jeg í skyndi um við Good og Sir Henry, og svo Ijet jeg I ljósi mína skoðun. Hún var í pá átt, að par sem við værttm komnir í pessa krejipu, pá mundi pað að líkindum verða af- farabezt, að ráða á lið Twala, einkum par sem vatnsforðinn var að protum kominn; og pví næst jeg pað til að áhlaupið skyldi gert pegar í stað, „áður en sár okkar stirðnuðu“, og sömu- leiðis áður en hjörtun í liermönnum okkar „rynnu eins og feiti við eld“, við að sjá, hve miklu lið- fleiri fjandmennirnir voru. Jeg henti á, að ann- ars kynni einhverjum e.f höfðingjunum að snúast ltugur, setnja frið við Twala, og strjúka til hans, eða enda svíkja okkur i hendur hans. Mentt virtust yflr höfuð taka pessari skoðun vel; í raun o" veru nutu orð mín slíkrar virð- ingar hjá Kúkúönum, að pau hafa aldrei verið í öðrum eins heiðri liöfð, hvorki fyrr nje síðar. Ett sjálfan úrskurðinn viðvíkjandi stefnu okkar átti Ignosi að kreða upp. Síðan menn höfðu kannast við hann sctn lögmætan konung, gat hann beitt nær pví ótakmörkuðu einveldi, og par í var auð- vitað innifalið æðsta úrskurðarvald í herstjórnar- sökum. 0<r nú snerust allra aujru að honum. n n Hann pagði fyrst, og virtist vera sokkinn niður í utnhugsanir; svo tók hann pannig til orða: 360 hinn hvíti faðir minn, fari með peirri herdeild- inrd, sem leggur af stað hægra megin, svo að liið skínandi anga hans megi auka mönnunum hugrekki“. Fyrirhúnaðurinn til árásar peirrar, sem nú hefttr verið lýst í stuttu niáli, var gerður með svo skjótri svinan, að pað bar vitni ttm, hve hernað- ar- fyrirkomulag Kúkúananna var fullkomið. Mönnunum voru aflientir matarskamtarnir, og peir átu pá, liðinu var skipt í pessar prjár deilibT, fyrirkotnulagið á áhlaupinu var skýrt fyrir for- ingjunum, og allt liðið, sem nú var um 18,000 manns í allt, að undantéknum varðmönnunutn, sem skildir voru ejitir hjá peim særðu, var bt'tið til að leggja af stað — o<y öllu pessu var lokið á litlu meir en einni klukkustund. Allt í einu kom Good og tók I höndina á Sir Henry og mjer. „Yorið pið sælir, vinir mínir“, sagði hann; „jeg fer bnrt með peirri herdeildinni, sem legg- ur af stað til ltægri handar, eins og mjer er skipað; og svo kem jeg til pess að taka í liend- ina á ykkur, ef svo skyldi fara að við fyndumst aldrei aptur, pið skiljið“, bætti hann við, og var auðlieyrt, hvað undir bjó. Við tókum i höndina á honutn pegjandi, og- pað sást á okkur eins mikil geðshrærirtg, eins og Englendingar eru vanir að láta koma í ljós. „Detta er óviðfeldin historía“, sagði Sir Heu-

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.