Lögberg - 13.03.1889, Qupperneq 3

an til þess að eins mikið verk sæist
eptir þá liggja eins og eptir hann einn
—og |>að þrátt fyrir það sorglega heilsu-
leysi, sem opt liefur bundið hann við
hvíluna? Sjera Jón er líka hreinn og
beinn skörungur: áliugi hans og eija,
óeigingirni og sannleiksást, er framúr-
skarandi. Eins og villuráfandi hjörð án
hirðis kemur fólk vort þarna vestur,
og hvernig sem nú um stundir liefur
verið tízka að skoða kirkju og kristin-
dóm, þá er sannleikurinn sá, að miklu
fleira en menn ætla af slíku fólki yrði
andlega hungurmorða á liinni voðalegu
Vesturheims-eyðimörk, kæmu ekki þess.
ir hálf-fyrirlitnu þjónar trúarorðsins fram
og kölluðu hinn tvístraða lýðsaman ínafni
liins stóra hirðis kristninnar. Eins og
kunnugt er, liefur sjera Jón ekki að
eins komið þar miklum fjölda landa
vorra í lútherskt kirkjnfje-
1 a g, lieldur hefur hann stofnað þar
hinn fyrsta söfnuð (i Nýja ís-
landi), útt þátt í stofnun annara fleiri,
og nú hefur hann komið á fastan fót
þeirra aðalsöfnuði í liöfuðborginni Winni-
peg sjálfri, sem eðlilega er og verður
lijartað í þjóðernis-viðburðum íslendinga
þar vestra. í fyrra hanst vígði hann
þar hina fyrstu fullgerðu kirkju, sem
landar vorir liafa reist þar vestra. Það
er veglegt musteri, og söfnuðurinn síð-
an í góðri virðing þarlendra manna
I>á stofnaði sjera Jón fyrir nokkrum.
árum árlegt ltirkjuþing fyrir lands-
menn sina þar vestra. Hið fjórða var
lialdið í Winnipeg* í sumar sem leið
Eptir blöðunum að d*ma, fór þat? þing
prýðisvel fram og lýsti furðulega miklu
framfarasniði, menntun, kristindómi og
fjelagsskap. Þar voru samþykkt ný
grundvallarlög kirkjufjelagsins, sem oss
falla mjög vel í geð, og auglýst eru nú
í þessu blaði. Enn liefur sjera Jón,
sem yflrprestur landa sinna, veri? aðal-
frumkvöðull sunnudagaskolanna,
sem komnir eru þar í hverjum söfnuði.
Lætur hann sjer um fátt jafn-annt sem
þá, enda finna allar kristnar þjóðir bet-
ur og betur ár frá ári, að þar sem |>eim
verður við komið, eru þeir nálega liið
bezta menntun&rmeðal, sem til er, fyrir
allan þorra uppvaxandi mnnna. Loks
hefur sjera Jón stofnað og síðan ritaö
í sitt skörulega kirkjntímarit „S a m-
e i n i n g u n a“. Blað þetta er „con-
servatívt" hvað lærdóminn snertir, eins
og sjera Jón er sjálfur, og sjálfsagt
mun vera hollast eins og þar á stend-
tir, en S öllu praktisku, öllu, sem að
lífi og breytni og borgaralegu frelsi og
framföruin iýtur, er blaðið framfara-
blað. í því er hvert orð ritað nteð á-
huga á aðalefninu: kristilegum framför-
um. Augnamið þess er hið sama og
kirkjufjelagsins: að sameina vora tvístr-
uðu landsmenn ineð bandi friðar og
sömu trúar, efla kristilegt og siðsamt
almenningsálit, glæða og efla allt hið
bezta, en stríða með rögg og samlicldi
á móti öllum þeim illa úlfasæg, sent i
*) Á að vera Mountain.
slíku iandi veður uppi með iniklu meiri
ósvifni en á sjer stað í vorum vana-
trúarsöfnuðuu., þar sem Yesturheims-
mönnum linnst sem enginn tali neitt
nema eins og upp úr svefni“....
FRJETTIR FRA ISLANDI.
(JSptir Þjóðólfi).
Reykjavík, 25. jun. 1889.
Góð hláka liefur verið hjer þossa
dagana. Hún byrjaðí á sunnudagsnótt-
ina. Snjórinn ltefur minnkað mikið, og
kmninn hagi fyrir skepnur.
V e r m e n n, nýkomnir að norðan, segja
að Húnvetningar og Skagfirðingar telji
sig heybirga, en í Borgarflrði sje útlit
í þessu efni ekki gott.
Frá Stykkisliólmi kom þiljubátur
til að sækja matvörur lianda Claitsens
verzlun i Ólafsvik. Fór aptur með lið-
ngar 100 tunnur af korni frá Fischers
verzlun.
Bó k s a 1 a f j e 1 ag hafa þcir Björn Jóns ■
son, Sigfús Eymundsson og Sigurður
Kristjánsson stofnað 12. þ. m. Ætlar
fjelagið að hafa fasta útsölumenn um
allt land; setur það sjer fastar reglur,
sem miða til þess, að gera bókasölu
tryggari atvinnugrein, en verið hefur.
Þannig verða útsölumenn að lilíta varn-
arþingi í bókasölumálum fyrir gestarjetti
í Reykjavík, sem verða mun einfaldara
og ódýrara fyrir báða hlutaðeigendur.
Þetta er gott timans tákn um það, að
menn vilja fara að reyna að bæta úr
ókostum við rjettarfarslög ror með samn-
ingum.
„U n g 1 i n g a m e n n t u n“, er oss skrif-
að úr Snæfellsnessýslu, „er nú hjer i
sýslunni á bezta framfaravegi. Uiulir
Jökli eru nú t. m. 2 barnaskólar vel
sóttir með duglegum kennurum, og auk
þess eru í 4 presiaköllum sveitakennar-
ar, sem kenna eiga 21 til 25 vikur.
1885 var lijcr í sýslu enginn skóli og
enginn umfarandi kennari. Þetta má
því lieita framför eigi alllítil“.
Úr Skagafirði er skrifað 4. ]>. m.
Á jólaföstu fannkomur miklar, svo að
hagskart varð viða. Milli jóla og nýárs
hláka dálítil, en 3. jan. var komið norð-
anveður. í vikunni fyrir jólin voru seld
hross (170) og sauðir (7—800), sem Knud-
s#n kaupmaður átti eptir; lirossin seld-
ust yflr liöfuð 20—24 kr., mest 47 kr..
minnst 7 kr. Sauðirnir 2 saman yflr
höfuð 20 kr. „Hrossin eiga að borgaat
að liálfu 15. þ. m. liitt í sumar. En
sauðirnir að öllu fyrir miðjan þ. m. allt
í tómum peningum. Skyldi ekki tefja
fyrir einhverjum að flnna krónurnar?11
Afli litill i haust, aflalaust fyrir jólaföstu.
„Litill matur í kaupstöðum, útlitið er
því ekki gott með bjargræði. Stefán
verzlunarstjóri hefur von um, að fá
skip í febrúarmánuði með mat og fleiri
nauðsynjar, og væri óskandi, að sú von
rættist“.
Skipakoma á Sauðárkróki. Ver-
menn, sem nýkomnir eru norðan úr
Skagafirði, segja gufuskip kofnið með
vörnr á Sauðárkróki. Voru þeir 10. þ. m.
á Sauðárkróki, en segja að skipið hafi
komið þar deginum áður.
Vestanpóstnr kom í gærkveidi og sagði
tíð á vesturlandi líka tíðinui hjer syðra.
Rnylýnvtk, 29. jan. 1888.
Tíðarfar fyrir norönn segir
Norðurljósið „ágatt“ til ársloka, og
sama er skrifað úr Skagafjarðardölutn.
Úr Svínavatnshreppi er skrifað 5. þ.
m. „Nú er skipt um tíð; síöan fyrir
Jól mátt lieita stöðrgar hriðar og ofsa-
veður af suðvestri. Ófærð er svo mik-
il af fönn lijer i sveit, að nauinast mun
vera farandi milli bæja. Vllt fje irni
siðan fyrir jól“. í Áatnsdal voru ýmsir
farnir að taka inn útigangshross eptir
nýjárið.
Ofsaveðrið á Þorláksm essu.
Úr Dalasýslu er skrifað 17. þ. m. „Á
Þorláksmessu gerði aftakaveður af suðri.
Mest var veðrið um kvöldið kl. 0—12,
enda er það eitthvert liið hvassasta veð-
ur, er menn muua lijer eptir. Á Þor-
bergsstöðum í Laxárdal fauk járnþak af
lieyhlöðu. Á Narfeyri á Skógarströnd
fauk ný timburkirkja, sem komið var
langt með að endurbyggja, og brotnaði
i spón“. Af Ströndum er skrifað, að
veðrið lmfl verið „óminnilegt“, og úr
Húnavatnssýslu, að (>að liafl verið „ofsa-
veður með fannkomu af suðvestri. Sums
staðar gerði það skemmdir á liúsum og
he'yjum“.
Aflalítið eða nær aflalaust er að
frjetta nú hvervetna af landinu. í
Strandasýslu liofur afli verið lítill í
hanst, gæftir mjög slæmar. „200 liæstur
lilutur á Gjögri af fremur smáum fiski“.
26 lömb brunnnu inni i fjár-
húsi á Ögri í Ifelgafellssveit 27. f. m.
og 10 liestar af lieyi.
Sjera Björn Þorláksson á
Dvergasteini hefur verið dæmdur
landsyfirdómi 7. þ. m. í 200 kr. sektir
og málskostnað fyrir meiðyrði um
Einar Tliorlacius Sýslumann á Seyðisfirði
fyrir rjetti.
A 1 |> i n g i s m a ð u r J ó n Ó 1 a f s
s o n hefur verið dæmdur í undirdómi
í 150 kr. sekt og málskostnað fyrir
sams konar brot gegn bæjarfógeta Hall-
dóri Ilaníelssyni. Það mál er nú fyrir
yfirdómi.
Frjettir a f II o r n s t r ö n d u m
frá 11. f. m,: ,Sumarið var hagstætt,
en grasbrestur var hjer víða. Haustið
var blítt til veturnátta, en frá nóvem-
bcrbyrjun lrafa verið sífelldar kafalds-
hríðar Tneð afarmikillí fannkomu, svo
að lijer er meira fanndýpi komið nú,
en nokkurn tíma kom í fyrra vetur,
og cru lijer allar skepnur komnar á
gjöf fyrir 15 dögum, }>ar á meðal liest-
ar. Fiskiafli liefur verið hjer í betra
lagi, en sjógæftir litlar“.
Iv a u p in a ð u r F i s c h e r er dá-
inn. Það var nýrnaveiki, sem dró liann
til dauða. Fischer var framúrskarandi
sem kaupmaður.
T h. T li o r s t e i n s s o n b a k a r i
frá ísafirði cru menn liræddir um að
sje drukknaður. Ilann sigldi í nóvem-
bcr í liaust með seglskipi frá Isafirði
og er skipið eigi komið enn fram.
B r j e f ú r Mýrasýslu 16. jan.
„Hjer sjer varla á d'ikkan díl. Fann-
kyngi yfir allt....Ekki heyrist æðru orð
enn |>á, þótt illa byrji;—en mikið er
hjer treyst á útbeit“.
Jte>/kjnvík 1. frhr. 1889.
Tíðarfar. Sú var endaslepp lilákan,
sem talað var um í siðasta blaði; hún
klykkti út með bleytnliríð og frosti á
eptir; siðan liefur ýmist verið fannkoma
með frosti cða spilliblotar, svo að nú
er liaglaust aptur.
Prófastar skipaðir sjéra Bjarni
Þórarinsson á Prestsbakka i Vestur
Skaptafellssýslu og sjera Árni Jónsson
alþm. á Skútustöðuin í Suður-Þingeyjar
sýsl u.
IC i r k j u b æ r í Hróarstungu veittur
sjera Einari Jónssyni á Miklabœ.
Dannebrogsmenn eru nýorðnir: Olafur
Sigurðsson umboðsm. í Ási, Magnús
Magnússon bóndi í Skaptárdal og Magn
ús Brynjólfsson á Dysjum á Álptanesi
Wm. Paulson.
PACLSOIi & 0«.
Verzla ineð allskonar nýjan og
gamlan húsbúnað og bús&höld; sjer-
staklega viljum við benda löndum
okkar á, að við seljum gamlar og
nýjar stór við lægsta verði.
Landar okkar úti á landi geta
pantað hjá okkur vörur þær, sem við
Aucrlýsum, og fengið pær ódýrari
hjá okkur en nokkrum öðrum mönn-
um í bænum.
35 MARKET ST. W. WINNPEG.
NORTHERN PACIFIC
OG MANITOBA JARNBRAUTIN.
Einu vagnarnir með
—F O R S T O F U—
OG rULMANNS SVEFN- OG MIÐDAGS
VERÐARVÖGNUM
Erá Winnipeg og suftur.
FARBRJEF SELD BEINA LEIÐ TII
ALLRA STAÐA í CANADA
einnig British Columbia og liandarikjauna
Stendur í nánu sambandi við allar aðrar
brautir.
Allur flutningur til allra staða f Canada
verður sendur án nokkurar rekistefnu með
tollinn.
Útvcgar far með gufuskipum til Bretland
og Norðurálfunnar.
Farbrjef fil skemmtiferða vestur að Kyrra
hafsströndinni og til baka. Gilda í sex
mánuði
Allar ttpplýsingar fást hjá öllum agentum
fjelagsins
H. J. BELCH,
farbrjefa agent —--285 Main Str.
HERBERT SWINFORD,
aðalagent-------457 Main Str.
J. M, GRAHAM,
aðal forstöðum aðu r.
JAROARFARIR.
Hornið á JVIain & Market str
Líkkistur og allt sem til jarð-
arfara þarf.
ÓDÝRAST í BŒNUM.
Jeg geri mjer mesta far um, að
allt geti favið sem bezt fram
við jarðarfarir.
Telephone Xr. 413.
Opið dag og nótt.
M. HUGHES.
P. S. Bardal.
Siguv'bv J. Johanncsöon
298 Ross Str.
hefur til sölu
LIKKISTUR
allri stærð og hvað vandaðar,
sern menn vilja, með lcegsta vcrði.
Hjá honum fæst og allur útbúnað-
ur, sem að jarðarförum lýtur.
ALMANAK „LOGBERGS"
er komið út. Kostar 10 cents.
Fæst í Winnipeg
hjá Árna Fridrikssyni
í Dundee House,
hjá W. H. Paulson & Co„
og hjá íslenzkum verzlunarmönn-
um út um íslenzku nýlendurnar
í Canada og Bandaríkjunum.
CEO. F. MUNROE.
Málafœrdiimaffur o. 8. frv.
Frf.eman Bi.ock
nxa,i3i sss-fc. 'Winii.ipeer
vel þekktur með.il Islendingu, jafnan reiðu-
búinn til að taka að sjer mál þeirra, gcra
fyrir þá samninga o. s. frv.
Viti nokkur um utanásliript til Guð-
lagar Sveinsdóttur frá Kirkjubóli í Fá
skrúðsflrði í Snðurmúlasýslu, sem frjetzt
hefur að muni vera gipt og bíta ein-
hvers staðar nálægt Boston, |>á geri
hann svo vel að láta mig vita um liana.
Mrs. Anna Sveinsdóttir Mýrdal.
Gardar P. O. Pemliina Co.
D. T„ U. S.
Prentfjelag Logbergs
prentar mcð gufuafli, og tekur
að sjer prentun á alls konar smá-
blöffum, grafekriptum, kvæffum,
aðgongvmiffum til skemmtana,
umslögum, reikningum o. s. frv.,
o. s. frv.
Allur frágangur í hezta lagi,
og verðið það lægsta, sem faan-
legt er í hænum,
365
þrumum, og loptið fylltist af purgum hljóðöld-
um. Svo fór kliðurinn að minnka og smátt og
smátt dó hatin og varð að engu, og svo var
allt í einu grenjuð konunglega kveðjan.
Jeg hugsaði með sjálfum mjer, að Ignosi
hefði vel mátt pykjast nokkuð pann dag, pví
að enginn rómverskur keisari hefur nokkurn
tíma fengið aðra eins kveðju frá skilmingamönn-
um, sem áttu að fara að 'deyja.
Ignosi svaraði pessu tilkomumikla lotningar-
merki með pví að lypta upp bardaga-exi sinni,
og Jjví næst lögðu Grámennirnir af stað í J>re-
földum röðum, og voru í liverri röð lijer um bil
ein JjúsuihI vígra manna, að undanteknum hers-
höfðingjum. t>egar síðasta röðin hafði farið hjer
um bil 250 faðma, gekk Ignosi sjálfur S flokk
Vísundanna og tók sjer Jiar stöð meðal hinna
fremstu; Jjeim herflokki var fylkt eins, í prefald-
ar raðir; Ignosi bauð mönnum svo að leggja af
stað, og af stað hjeldum við, og jeg Jjarf víst
ekki að taka J>að frani, að jeg bað Jiess heitt
og innilega að jeg mætti komast klaklaust ut
úr J>essu fyrirtæki. Opt hefur staðið undarlega
íi fjrrir injer, en aldrei alveg eins ópægilega eins
og í Jietta skipti, og aldrei hafa líkindin verið
jafnlitil fyrir J>vl að jeg slyppi lieill á hófi.
Um J>að leyti, sem við komuni á brúnina,
voru Grámennirnir J>egar koninir miðja vegu ofan
| brekkuna; J>ar fyrir neðan lá grasi vaxna tung-
36l
feííi sitt áu skelfingar. Jafnvel á J>ví aughábliki
gat jeg ekki að mjer gert að bera ekki þeirra
sálarástand saman við mitt, J>ví J>að var langt
frá að jeg kynni vel við mig, og jeg andvarp-
aði af öfund og aðdáan. Aldrei hafði jeg fyrr
sjeð jafn-eindregna undirgefni undir skylduna,
nje jafn-algert hirðuleysi um liarðar atieiðingar
skylduræktarinnar.
„Lítið á konung yðar!“ pannig lauk In-
fadoos gamli máli sínu og benti á lgnosi; „far-
ið og ' berjizt og fallið fyrir hann, eins og hraust-
utn mönnum sæmir, og bölvað og svívirt verði
að eilífu nafn pess inanns, sem kynokar sjer við að
deyja fyrir konung sinn, eða sem snýr bakinu
við fjandmanni sínum. Lítið á konung yðar!
J>jer höfðingjar, liðsforingjar og herinetin; auð-
sýnið nú hinuin lieiga ormi lotningu yðar, og
leggið svo af stað, til pess að við, Ineubu og
jeg, fáum sýnt yður veginn, sem liggur inn að
hjartanu á liðsatia T\vala“.
Eitt angnablik var steinhljóð; svo heyrðist
allt í einu kliður frá herfylkingunum, setn raðað
var fyrir framan okkur, og sá kliður var líkur
sævargný í fjarska, og hann kom af J>vi að
sköptunum á sex þúsund spjótum var slegið hægt
á skildi J>eirra manna, sem á spjótunuin hjeldu.
Smátt og smátt óx kliðurinn, varð dýpri og
sterkari, J>angað til hann valt áfram líkt og
ljónsöskur; kvað pá við í hæðuuum líkt og af
361
ry, og djúpa röddin í honutn skalf lítið eitt,
„og jeg kannast við J>að, að jeg býst ekki við
að sjá nokkurntíma sól morgundagsins. Eptir J>ví
sem jeg get komizt næst, eiga Grámennirnir, sem
jeg á að fara með, að berjast Jsangað til J>eir
verða afmáðir, tii pess að hinar herdeildirnar skuli
geta lauinast hringinn I kring og ráðið á hjið-
arnar á herliði Twala. Jæja, gott og vel; pað
verður að minnsta kosti karlmannlecrur dauð-
CT
dagi! Verið pjer sælir, laxmaður gamli. Guð
biessi yður! Jeg vona að J>jer J>raukið pað: af
og iifið til að ná i demantana; en ef yður, tekst
J>að, -J>á farið að minum ráðuin orr varizt að
skijita yður framar nokkuð af J>eitn sem tilkall
gera til ríkja“.
Einni sekúndu síðar hafði Gooil kreist hend-
urnar á okkur báðum og var farinfi; og pá kom
i nfadoos til okkar og leiddi Sir Henry J>angað
sem hann átti að vera, allra-fremst i herflokki
Grámannanna. Dar í móti fór jeg með Ignosi
til míns staðar í eptra herflokknum, og sagði
nijer illa hugur um.
XIV. kapítuli.
S í ð a s t a v i ð n á m Grámannanna.
Fáum íninútum síðar höfðu herflokkar J>eir,
er ætlað var að komast á hlið við óvinina, hald-
ið ú burt hljóðlega og fóru peir með aiikilli