Lögberg - 10.04.1889, Blaðsíða 4

UR BÆNUM
OO
GRENNDINNI-
IhrnUl unil Zcitnrhrift, lúterskt kirkju-
lú.'iö, Jivzkt, sein gefið er út i Alleu-
toivn í Pcnnsylvaniu, liefur oss nylegu
bori/.t í liendur. Blaöiö gerir trúarboð
Presbytoríananna rneðul ís’cndinga lijer
nö umræöucfni, og tekur auðvituð eins
í strenginn cins og önnur lútersk iilöð
í Bandarikjum’m, og eins og þeir tveir
picsiiyteríönsku heiðmsrnenn, sem ritað
hafa brjef fau, er vjer prentuðum i
siðasta blaði voru. Blaðið bendir Pres-
iiyteriönum á, aö feir gcrðu vel í að
hafn gietur á „fessum Bryec og Mani-
toba College trúarboði hans“. l>að verð-
tir nú fróðlegt að vita liveruig Presby-
terianarnir lijer nyrðra taka þessum bend-
ingutn, sem |>eir liafa fengið sunnan að.
Capt. IV. C'. B. Qrahame, sem verið
hefur innflutninga-agent snmbandsstjórn-
nrinnar í þessum bie síðan 1882, liefur
sieppt Jeirri stöðu, og í hans stað kem-
ur Mr. F. Bennet, innflutninga-agent
frá Brandon. íslendingar munu að öllu
snmtöldu minnast Capt. Grahaines til góðs.
1,403 iunflytjendur komu iiingað til
fylkisins í siöustu viku.
Bráðlega œtlar sambandsstjórnin að
fara að láta reisa innflytjendaluís lijer
í bænuin. Til luissins erti ætlaðir $15,000,
og ]>að á að taka 100 -150 manns. Bæjar-
Intum hjcr |>ykir auðvitað vænt um að
fá nytt ltús í fessu skyni, pví að ntjög
tilfinnanleg (>örf iiefur verið á ]>ví. En
að hinu leytinu hefur |>að valdið tals-
verðri óánægju, hve lítið húsið er fvrir-
hugað, enda virðist innflytjendahús, sem
ckki tekur nent rúma 100 menn, vera
nokkuð lítið lianda bie, sent annar eins
straumur af innflytjendum sækir til,
eius og iijer á sjer stað. Þá líta menn
og svo á, sem stærra luís liefði mátt
reisa fyrir $15,000. Blöðin hjer láta i
fjósi I>á sannfæring, að ef stjórnin í
raun og veru r issi, hver þörf væri lijer
á rúmgóðu innflytjenda-liúsi, |-á mundi
hún breyta |>essu áformi. llúsið verður
reist nálægt járnbrautarstöðvum Kyrra-
hafsbratar fjelagsius, á Maple Str.
íslendingar |>eir hjer úr bænum, setn
fyrir skömmu fóru norður i Alptavatns-
nylenduna til ]>ess að skoða land |>ar,
eins og getið var um í síðasta lilaði
voru, cru komnir aptur. l>eim leizt frem-
ur illa á landið, eiukanlega í nyrðri parti
nýleudunnar, segja að (>ar sje ekki liugs-
Vjer tókum ]>að fram í næstsíðasta
blaði voru, að vjer niundum ekki ciga
orðastaö við líeinntkringlu. framar, og
vjer færðum ]>ær ástæður fyrir ]>ví á-
formi voru, sem lescndur vorir niuuu
minuast og vera ánægðir ineö. Síöasta
blað lleimakr. liefði styrkt oss i ]>ví á-
formi, ef vjer liefðum þurft. á nokkurri
uppörfun að halda i ]>á átt. Mr. Eldon
virðist vera orðinn aðalritstjóri |>ess blaðs.
eða aö minusta kosti beitir blaðið hon-
um fyrir sig til ]>ess að ausa |>ví út, sem
ritstjórninni vafalaust býr i brjósti. Að
Eldon ]-essi sje annaðhvort orðinu æðst-
ur við blaðið eða tali í nafni útgefenda
].ess, má meðal annars marka af |>ví, að
hann segir „vjer“ í öðruhvoru orði. Það
orðatiltæki eru rncnn ekki vanir að við-
hafa, |>egar menn tala ekki í nafni ann-
ara en sjálfra sín. En eins og mörgum
íslendingum beggja vegna við Atlants-
haflð er kunnugt, er svo ástatt með þenn-
an Eldon, að lieiðvirðir menu eru ekki
vanir að hafa mikil ufskipti af lionum.
Fáir munu trúa þvi, að Löghrrg þori
ekki að deila við hvern sem vera skal.
En eins og allir munu skilja, eru |>eir
menn til, sem blað vort getnr ekki verið
þekkt fyrir að eiga neitt við, og mtinu
margir geta )>ví nærri að vjer teljum
Eldon með )>eim mönntim.
Vjer óskum Ileimakr. til lukku með
]>essa nýju viðbót, scm luín liefur feng.
ið við ritstjórn sína. Hún getur notað
Eldon eptir vild sinni. Vjer eyðum
cngum frckari orðum við liann. Við
slíka náunga nmndil ekki útgcfendur
Lögberga nje aðrir heiðviröir blaðamenn
tala annars staðar en fyrir dómstólun-
um. En að draga annan cins mann
fyrir lög og dóm væri lika ]>ýðingar-
litið, ]>vi ]>ar er ekki feitan gölt að flá,
og enga ábyrgð liægt að konia fram
gegn honum i fjármuualegu tilliti. Og
gölturinn niundi ekki verða feitari við
|>aö, ]-ó aö liann algerlega skriöi inn í
//cí/W./'</t<7'«-haminii, eins og hann að
ölluni likindum bráðlega gerir. Þrátt
fyrir tveggja dollara söluna frá einok-
unar-tiina blaðanua mundi hún ekki
verða fær til að greiða bætur fyrir sví-
viröingar sínar. llenni er ]>ví velkoniið
að lialda áfram eptir geðþotta með El-
don sinn. Ilenni verður ekkert gert
fyrir |>aö. En enguni mundi kouia á
óvart, ]>ó að gipta Eldons yrði að lok-
um llkr. jafndrjúg eins og öðrum, scm
einhver inök hafa liaft liingað til við
]>ann mann.
W. II. l’aulson & Co. flytja í þessariviku
i langt um slærri búð en }>eir liafa hingað
til haft, rjett við hliðina á Brunsvick
Hotel.
tindi til annarar greinar landbúnaðarins ■ Um þessar niundir er margra gráða liiti
cn griparæktar; )>ar sje votlent mjög og j í skugganum hjer á hverjnm degi.
fffýtt, og ekki mögulegt að nota nema j -----------------------
sárfáar ekrur af hverjnm fjórðaparti af Sir Charles Tupper er J-essa dagnna hjer
seetion til akuryrkju.
í bænutn með konu sinni og dóttur. Við
frjettari'ara frá blaðinu Ercc I’rcss liefur
liann algcrlega neitað að nokkur tilhæfa sje
í Jieim orðrómi, sem áður liefur verið getið
uni í blaði voru, að Sir John niuni eiga |
áður langt uni liði að verða sendihcrra I
Englands í Washington, en liann sjálfur |
(Tupjrer) að verða æðsti Canada-ráðherrann j
í hans stað.
Sjera Jón Hjarnason byrjaði á inánudags- I
kvöldið var að veita unglingum, sem læsir
eru, en sem litla æfingu hafa i að lesa upp-
hátt, tilsögn í þeirri grein. Eitthvað um 30
unglingar komu til ]>css að njóta þcssarar
tilsagnar. pað væri óskandi að aðstandend-
ur unglinga lijer í bænum veittu ]>essu at-
hygli og sæju um að ]að væri notað. J>ví
að, eins og öllum ætti að iiggja í augum
up|>i, er fyrirlækið einkar Jiarflegt.
Lúte>'is-trúa'rm< < <Inr effn Lárusar
uriumúningur ?
Frá frjettaritara lögbergs i Argyle
nýlendunni.
Herra ritstjóri Lögbergs.
1 13. 1/laði af 3. árgangi Heintskringlu
er grcinarstúfur cptir einhvern, sem kallar
sig „Lútherstrúarmann”. fessi náungi Jiykist
vera ,,brennimerktur“ með frjettagrein minni
i 8. nr. Lögbcrgs; hann er sár-reiður yflr
l>vl að Frlkirkjusafnaðarmenn vildu ekki
hlyða á þvætting Lárusar postltla, og að
sú ályktan þeirra varð gerð heyrum kunn;
hann kallar það ,,yfirskyn“ „F'ariseahátt“
o. s. frv. J>að er ekki ástæða til að taka
margt upp úr grcininni eða eyða mörguni
orðum til að svara henni, því maðurinn hef-
ur augsýnilega ekki skilið sjálfan sig og
það scm hann skrifar um.
J>að er að cins eitt atriði, sem jcg vil
minnast á, og það eina atriði vona jeg að
nægi til að sýna þennan mcrkismann í sinni
rjettu mynd, ]>að nefnil., að liann kallar
sig „Lútherstrúarmann“, en aðhyllist þ>> !
kenningu Lárusar, og segir að hún sje „gott
guðs orð“. J>að vita nú allir, að Lárus for-
dæmir alla Lúlherstrúnrmenn og segir af-
dráttarl.aust að þeir fari allir til helvitis;
eptir hans kenningu þurfa menn að kasta
þeirri trú og ,,umsnúast“ til að sleppa hjá
kvalastaðnuni: það hlýtur því annaðhvort að
vera að þessi náungi, scm rit.ar í „lleimskr.“
þcssu viðvíkjandi, er svo naiitheimskur, að
hann ímyndar sjer að hann geti verið bæði
Lútherslrúarmaður og Lárusar-umsnúningur,
eða |>á að hann hlfur ekki drcngskap til að
kannast við sinn rjetta trúarflokk, og hefur
þá gert sig sekan i þeirri hræsni og þvi
yfirskyni, sem hann ber öðriim á brýn. En
það er liætt við að Lárus taki í lurginn á
þcssari undirtyllu sinni, ef liann kallar sig
„Lútherstrúarmann“ framvegis.
Að svo madtu, herra ritstjóri, vil jeg ekki
laka meir.a rúin upp i yðar hciðraða blaði
tneð þvi að yrðast við ríthöfund, sein jafn-
vel skammast sín fyrir að birta nafn sitt
undir þvættingi sínuni.
Jijörn Jóns.son.
0ANABA PAGIFI0'
H§T1L
SELKIRIv----------------------------MANITOBA
Ilarry J. Nontgomery
ei<rainli.
O
1880 Qoxxb 1880
INMGANGSSALA
EHEAPSIDE
Til þess nð gera almenningi kunnugar
okkar stórkostlegu byrgðir af vor-vörutn,
sem eru meiri þetta vor en nokkru sínni
áður, þá bjóðum við allun þennan mán-
uð framúrskarundi kjörkaup og það
borgar sig fyrir yður að ná í þau.
KJÓLATAI
Sjcrstakur afgangur af breiðum, sljett-
um Sergeallt með beztu lituin, 15 c.
yarðið, væri ódýrt á 25 c.
Alullnr CASHMEREH, 1.‘4 yard á
breidd fyrir 90 c. og $1.00, nú á 50 c.
yardið.
NÝJAR SKRALTVÖIMR.
Skrautleg ljerept, dropótt og röndótt á
15 c. yardið. Allt nýtt.
ÓTELJANOI SORTIR
af kjólaleggingum og öllu þvi sem til
kjóla heyrir.
LJERBPT
ðleir en 300 tegundir af nýjutn ljereptum
á reiðuni höndum, sjerstakar tegundir
á 8 c. yardið. Selt annarsstaðar í bæn-
um á 12Jý c. Skoðið þessi ljerept.
SEERSICKER
með nýjuni lituni.
KLA.W EI.ETTES
niiklar vörur. 10 c. hjá okkur, 12JJ og
15 annarsstaðar.
THE BLUE STORE
426 Main Str.
Stök kjörktiuji uú fáanleg.
Miklar l/yrgðir af fOtum, og i
J/eitn er dollars-virðið selt á 05 c.
Góð föt úr Tireed ......fyrir $6.00
Sömul...................„ $7.00
Góð dökk föt.............. „ $7.50
TAKIÐ ÞIÐ YKKUR TIL
OG HEIMSÆKIÐ
AT0N.
Ocr pið verðið steinhissa, hvað ódýrt
bið getið keyjit nýjar vörur,
E I N M I T T N Ú.
Miklar byrgðir af svörtum o<r mis-
litum kjóladúkum.
50 tegundir af allskonar skyrtu-
efni, livert yard 10 c. og þar yfir.
Fataefni úr alull, union og bóm-
ullarblandað, 20 c. og Jpar yfir.
Karlinanna, kvenna og barnaskór
nteð allskonar verði.
Karltnanna alklæðnaður $5,00 og
Jjar ylir.
Agætt óbrent kaffi 4 pd fyrir $1,00.
Allt odyrara en nokkru sinni aður.
W. H. Eaton & Co.
SELKIRK, MAN.
Hougii & Campbell
Málafærslnmenn o. s. frv.
Skrifstofur: 362 Main St.
Winnijieg Man.
J. Stnnley Isanc Campbell.
CEO. F. MUNROE.
Mtílafœrdamaður o. s. frv.
Frkf.man Block
Maiix St>. Winnipeg:
vel |>ekktur meðal Islcntlinga, jafnan reiðu-
búinn til að taka að sjer niál þeirra, gera
fyrir J»a samninga o. s. frv.
WINNIPEGr BUSINESS COLLEGE
496 MAIN STR.
I'rívat tilsögn í /iókfu rslu: lleikninyi, MálJ'rutði, Skript, Ilraðskript,
'Tyjieirritiny, etc. etc. Sjerstök kennsla fyrir Jiá, sem komast vilja inn á,
skrifstofur stjórnarinnar.
þessi skóli er sá lang lientugasti skóli fyrir þá, sem að einhverju
leyti ætla sjer að verða við verzlun riðnir.
Ef J>jer lærið á Jiessum skóla, Jntrfið J>jer aldrei að kvíða atvinnu-
eysi eða fátækt.
Með J>vl að ganga á J>ennan skóla stigið pjer fyrsta sjiorið til auð-
eoðar og metorð a.
S. L. PHELAN
FOUMAÐUll
38fl
liitmi. ,,l>etta var laglega gert! Látið J>jer hann
hafii [>að miðskij>a“, og svo framveiris.
ííir Henry hafði fengið nýtt högg á skjöld
sinn, og allt í einu hjó hann tneð öllu sjnu
nlli. Oxin kliiuf skjöld Twala sundur, fór inn
úr hringabrvnjuniii, sem bak við skjöldinn var,
J><> httti seig væri, <>g særði Tvvala djúpu sári
á öxlinni. L'vvala grenjaði af sársauka, og reiði,
og borgaði liöggið með rentum; svo var styrkur
lutns mikill, iið Jtann hjó siindiir [>vert skajitið
ur tiiishv niiugs liorniim á bardagaexi mótstööu-
iiiiiinis síiis, scm jió var styrkt með stálböndum
og særði Gurtis á andlilinu.
\ j’suno.arnir rákn ujiji skelfingar-ój>, J>egar
brciði liausiun iif exi liet.ju J>eirra fjell ájörðina;
<>g 1 wala lyjiti vojmi sínti ajitur ujip, og J>atit
að honutn ineð óJiljóðum. <fenr Joltaði auinuram.
I^egar jeg lauk |>eim ajitur upji, sá jeg skjöld >Sir
Henrys liggja á jörðuimi og Sir Jlenrv sjálfan
með miklti handleggina vafða utan utn inittið á
I vvuln. J’il og frá slingruðu ]>eir, kreistandi
liver annau Jíkt og liirnir, stríðamli með öllutn
smum voldttglegu vöðvttm fyrir Jífitm, settt var J>eim
svo kært, og fvrir sómaimm, sem var [>eim enn
kærri. Tvvala gerði ]>á öflugustu tilraun, setn
lionnm var uimt, fjekk lyjit Engleiidingiuun ujtji
frá jörðunni og vcifaði honinii J>aimig frani o<r
iijitur, <>g niðttr komu J>eir sattiau, og ultu hver
ofan á öðrtim ejttir kalkgólfinu; Tvvala reyntii að
387
berja í ltöfuðið á Curtis með öxinni sinni, og Sir
Henry reyndi að reka kasthnífinn, sem hann hafði
dregið frá belti sínu, gegnuin brynju Tvvala.
L>að voru öflugar stymjiingar og óttalegar
á að ltorfa.
„Náið ]>jer í öxina hans“, hrójiaði Good;
og vera má að Sir Henry na.fi Jteyrt pað.
Að miunsta kosti slejtj>ti Jtann kastlmifnum
og ltrifsaði í öxitta, sent fest var utn úlfliðinn
á Tvvalft tneð ól úr vísunds-húð, og enn veltust
]>eir áfram, Jtver ofan á öðrum, flugust á um
iixina líkt og óltnir kettir, og drógu ancann í
puttgum sogum. AlJt í einu slitnaði ólin, Sir
Henry rykkti í ölluglega og losnaði, og hnefinn
á Itotium var krejtjttur utan um vojmið. A næstu
sekúndu var hann kominn á fætur, og blóðið
streymdi rautt út úr sárinu á andlitiuu á hbnum;
Tvvala komst lika á fcetur. Hann dró þunga
kast-hnífinn frá belti sinu, lagði til Curtis <>g
hitti hann á brjóstið. Vel var lagt og sterk-
lega, en liver sem J>að hefur verið, sem búið
liefur til hringabrynjuna, J>á liefur Itann kunnað
verk sitt, J>ví að stálið komst ekki gegn um
liana. Tvvala lagði ajitur og grenjaði æðislega,
og enn lirökk Jmngi hnífurinn ajitur, og Sir
Ilenry hri'ikkHðist ajitur á bak. Knn einu sinni
kom Tvvala, en J>á hafði enska hetjan okkar náð
sjer, og J>egar Tvvala kom að honum, veifaði
haim Jmngii öxinni utan 11111 Jiöfttð sjer, og hitti
390
suudur; Jveir hrójmðu liástöfum: „Ha! liu! Jiaiin
er svo að segja dauður maður.“
„Þá andaði jeg á J>á, og antli iiiinn varð
líkur anda storinsins, og sjá! J>eir voru ekki
lengur til.“
„Eldingar tnínar skutust gegnutn ]>á; jeg
sleikti ujip styrkleik Jieirra ineð eldiiigunum frá
sjijótum míinim; jeg hristi J>á til jarðar með
]>rumurödd ininiii.
„Þeir tvístruðust — þeir sundruðust — þoir
voru horfnir eins og morgun-inóðan.
„Þeir eru æti kráknanna o<r refaima o<r víir-
völluriim er fitaður af bl<iði J>eirra.“
„Hvar eru Oflugu mennirnir, sem risu á fæt-
ur um morguninnV hvar ertt drainbsömu inenn-
irnir, setn skóku fjaðrir sínar og hrójiuðu há-
stöfurn: „Hann er svo að segja J>egar dauður
inaöurV“
„Þeir lmegja ltöfuð sln, en ekki í svefni;
J>eir liggja endilangir, en ekki i svefni.
„Þeir eru gleymdir; þeir Jtafa farið út í
dimmuna, <>g munu aldrei ajitur ltverfa; já, aðrir
menn munu leiða kouur J>eirra á braut, og börn
]>eirra munu aldrei minnast þeirra framar.
„Og jeg jeg konungurinn — eins og örn
hef jeg fundið mjer lireiðurstað.
„Sjá! víða hef jeg reikað að nætur]>eli, en
J>ó ltef jeg’ iijitur liorlið til ungaima miuna
döguninni.