Lögberg - 08.01.1890, Blaðsíða 3

jafnvel nokkur kristiun maður, skuli
dirfast að néita jafnvel hinunr „beztu
verkum“ um allt rjettlætandi
g i 1 d i, nema f>au sjeu gerð af
trúuðum „endurfæddum“ mönnurn,
eins og F. J. Ji. gefur að skilja
(bls. 121). Jeg get vel skilið, að
maður geti tekið' sinnaskiptnm og
orðið betri maður, en í „endurfæð-
ingu“ skil jeg alls ekkert, nje held-
ur pekki „verk endurfæddra“. Jeg
hef nú prjá um sextugt, og hef
aldrei endurfæðzt, og þekki ckki
einn einasta mann jndurfæddan,
nema ef telja skyldi „sáluhjftlpar-
herinn“ og kapellu-fólkið á Kate
Street, og peirra verk eða iæti-
Einkum á þetta sjer stað uin „Jón-
as postula“. l>á er jeg sje og heyri
til hans í kapellu sinni, dett.ur nrjer
ávallt í hug pessi grein í Ilelga
kveri Hilfdánarsonar: „Sjeum vjer
rjettlættir orðnir af guðs náð f y r-
ir trúna, ber heil. aiidf vitni utn
pað hjá oss með sæluríltura
friði hjartans“ o. s. frv. Jeg hef
aldrei sjeð ánægjulegri mann en
Jónas. Það skin út úr honurn ó-
umræðilegur hjartanS friður og
fögnuður.
Enginn, sem til pekkir, getur
neitað pví, að petta áminnzta fólk
hafi trú, sterka, óbifandi trú á
guðdómi Jesú Krists og endurlausn
sinni fyrir blóð hans, pínu og dauða,
á „endurgetning“ og „endurfæðing“
fyrir lieil. anda, en pó halda flestir
setn utan við standa, og ekki sízt
vorir lút. prestar, að allt petta sje
aðeins tál, eins konar svikamilla,
jafnvel pó peir sjálfir prjedíki sama
lærdóminn í sínum eigin kirkjum,
vitaskuld með meiri, prestlegri,
kunnáttu og lærdómi. Og pá vant-
ar ekki trúaðar, langar bænir í
kapellunni. Jeg hef sjálfur, t. d.
heyrt eina kerlingu, knjákrjúpandi,
ocr með huldu höfði, með stunum
og andvörpunuin — að jeg ekl<i nefni
Jónas sjálfan — pylja upp úr sjer
svo langa, hjartnæma og reiprenn-
andi bæn, að hver meðalprestur,
og livað pá ,,poki“, hefði mátt
rifna af öfund. Og samt er kapellu
fólkið á Kate Street og trúarboð-
ið par hin mesta skapraun „og
„hneykslunar hella“ öllum rjetttrú-
uðum, lúterskum mönnutn.
Hafi maður „ritninguna fyrir fram-
an sig“ og lesi hana rjett, er
auðsætt, að pað er e k k i t r ú og
endurfæðing, heldur kær-
leikur, rjettvísi og hlýðni
við lögmál guðs, sem er kjarni
hennar, hvað sem guðfræðingar vor-
ir segja.
Sest ác Co.
LJÓSMYNDARAR.
NlcWilliam Str. West, Winnpieg, IV[an
Eiai Ijói mynda staðurinn í bæn
um sem íslendingur vinnur á.
SPTSJID
EI’TIR VERDI A ALLSKONAR
CRIPAFéHRI og IIVEITEMJÖLI
& n„ a. horninu á King St. og Market Square.
Þið fáið ómakt'ð borgað ef þið 'tiljið.
Gí.sli Ólafsson.
A. Haggart. James A. Ross.
IIAGGART & ROSS.
Málaficrshimenn 0. s. frv.
DUNDEE BLOCK. MAIN STR
Pósthúskassi No. 1241.
Islendingar geta snúið sjer til þeirra með
mál sín, fullvissir um, að jeir láta sjer vera
sjerlega annt um að greiða þau sem ræki-
legast.
6! MIKLAR VETRAR 16
61 MIKLAR YETRAR 16
---frá-
Manitoba til Montreal
Oj A\ DA vestur í ONTARIO
eptir
. JONASENS
LÆKNINGA BÓK..á 81.00
HJÁLP í VIDLÖGUM...- 35 c.
Til splu lijá
IPtt* Wixiney
173 Ross Str.
WINNIPEG
CHINA HALL.
43o MAIN STR.
Œfinlega miklar byrgðir af Leirtaui, Postu-
ínsvöru, Glasvöru, Silfurvöru o. s. frv. á
reiðum höntlum.
Prísar |>eir lægstu í bænum.
Komið og fullvissið yður um þetta.
GOWAN KENT & CO
TÝND STÚLKA.
Hver sá sem kann að vita um heitnili
Ingibjargar Jóhannsdóttur frá Hnausum
í Húnavatnssýslu, er kom að heiman í
sumar (1889) er vinsamlega beðinn að
tilkynna mjer það við nllra fyrstu
hentugleika.
Guðmundur Sigurðsson.
49 Notre Dame St. East.
Winnipeg Man.
Nýlegr hiifum við fengið incim af
alskonar Jóla og Nýárs gjöfum með á-
gætu verði, svo að þeir sem ekki hafa
peninga til að kaupa dýra hluti, geta
fengið þá mjög laglega fyrir fáeiu cent
(í Dundee Ilouse).
Sömuleiðis gjörum við okkar bezta til
að fá þá hluti fyrir fólk sem við ekki
höfum sjálfir, ef nokkrir værn, af hvaða
tegund sem er.
Ivomið því sem fyst og látið okkur
vita, hvers þið óskið fyril- Jólin og Ny-
árið.
Allt er í tje, og alla gjörum við ánoigða
ef mögulegt er. „
KOMIÐ þVÍ BEINT TIL
Dundee House
N. A. Horninu á Ross & Isabel Str.
i3u ntA Sc (fo.
v__/
TAKIÐ ÞIÐ YKKUR TIL
OG IIEIMSÆKIÐ
MIKLAR VÖRUR GEFNAR

Til liagnaðar fyrir okkar mörgu skipta-
vini og til þess að koma öðrum til að
koma í okkar miklu búðir. bjóðum við
ýmsan hentagan fatn vð og liúsbúnað fyr-
ir bez.ta verð, og jufnframt gefum við
hverjum sem kaupir vörtir fyrir $2,00—
$ 5,00, einhvern hlut, valinn út úr okk-
ar nýju jóla-gjöfum. Við höfum stórt
borð hlaöið nvjustu og ódýrustu jólagjóf-
um, sem til eru í bænum, og stórhópar
manna eru að kaupa þessar vörur.
EAT0N.
g pið verðið steinhissa, hvað ódýrt
þið íieitið kerpt nyjar vörur,
---EINMITT NÚ.--
Nþklar byrgðir af svörtum og inislit
um kjóladúkum.
50 tegundir af allskonar skyrtuefni,
hvert yard 10 c. og par yfir.-
Fataefni úr alull, union- og bóm-
ullar-blandað, 20 c. og par yfir.—
Karltnanna, kvenna og bavnaskór
------með allskonar verði.----
H l’ GS I D U M
eptirfylgjandi kaup:
50 stykki af Ijóniitiuli kjóluefni—
---30 c. og 40 c. virði-
fyrir 15 cents.
Þetta eru ódýrustu vörurnar, sem nokk-
urn tíma hafa verið boðnar í þessari
eða nokkurri annari búð. Komið
skjótt, ef þið viljið velja úr.
il rnii
nr
NorthernPaoilic&Manitoba
járnbrautinn i.
Eina brautin með miSdegisverSarvögnum
milli staSa í Manitoba og Ontario, ef kom-
iS er viS í St. Paul og CHICAGO.
Farbrjef til sölu á eptirfylgjandi dögum:
Mánudag it., 18., 25., nóv., 2. og 9. des.
og daglega frá 16. til 23. des., og 6. til
8. jan., að báðum dögum mcðtöldum.
$40 — F(‘,',1 Fram °s 'p(||r — $40
90 FARBRJEFIN GILDA—/ 90
Dagar / Níutiu Daga \ Dagar
Menn mega vera 15 daga hvora leið, o-
standa við á ferSunum. Tíminn sem far-
brjefin gilda, má lengjast um 15 daga gegn
$5 borgun, eða um 30 daga gegn 10 daga
borgun, ef 'menn snúa sjer til járnbrautar-
agentsins á þeim stað, sem menn ætla ti
samkvicmt farbrjefinu.
ViSvikjandi írekari uppiýsingum, kortum,
tímatöfium og farbrjefum sem gilda á miðdegis-
verðarvagna brantinni, skrifi mcnn eða snúa
sjer til einhvers af agentum Northern I’acilic
& Manitoba brautarinnar eða til
HERBERT J. BELCH,
Fa.brjefa agent 486 Main St.. Vinnipeg,
J. M. GRAHAM. II. SWINFORD,
ASalforstöðumaSur. ASal agent.
Winnipeg.
nteð „Dominion Linunni11
frá Islandi til Winnipeg:
fyrir fullorðna yfir 12 ára $41,50
„ börn 5 til 12 ára.... 20,75
„ „ 1 „ 5 ára.... 14,75
seiur b. L. Baldvinsson
175 ROSS STR. WINNIPEG.
eptir ó d ý r u m
STÍGVJELUM og SKÓM, KOFF-
ORTUM og TÖSKUJI/, VETA-
INGUM og MOCKASINS.
GEO. RYAN,
492 Main St.
MUNROE &WEST.
Málafœrslumenn 0. s. frv.
Freeman Block
490 Njain Str., Winnipeg.
vel þekktir meðal íslendinga, jafnan reiðu-
búinir til að taka að sjer mál þeirra. gera
yrir Jȇ samninga o. s. frv.
Karlmanna alklæðnaður $5,00 oo-
* b
par yfir.------
zígætt óbrennt kafEi 4 pd. fyrir $ 1.
—Allt ódýrara en noklcru siuni áöux.
W. Ij. EATO/t & Co.
SELKIRK,...............MAN.
M. A. KEROACK,
selur bækur og ritföng, skrautmuni og leik-
fijng, málverk, blek, o. s. frv.
Smásala og stórsala.
17 LOMBARD STR.
Nálægt Main Str. WINNIPEG.
i. II. Villl Etten,
----SELUK------
TIMBU11, Þ A K S V Ó X,
VEGGJARIMLA (Lath) &c.
Skrifslofa og vörustaður:
--Hornið á Prinsess og Logan strætum,-
Winnipeg.
P. 0. Box 784.
V/ v V %J I U v ♦
Kveiintrej jur rtr kla di. $ 5,00 virðl
fyrir $3,75
Við sláum of verðinu á öllum okk-
ar treyjum.
Skiiintreyjur, lirtíiir og mrtflur
ó d ý r a r.----
Búið hús yðar
með Fiillegum Hlnrd.'niiiti, fyrir
$ 1,00 parið, hvítum eða mislitum.
'Golfteppi
mjög ódýr og aðrar vörur
Komið með kunningja yðar til stærstu
og helztu búðarinnar t Winnipeg.
GHEAPSIDE,
478, 580 Jlain Str.
~r* ——-W^/Vv.-———— ——. .1«
P. S. Miss Sigurbjötrg Stefáns-
I dóttir er hjá okkur og talar við j
j ykkur ykkar eigið ntál.
131
bátstjóri einn, merkilega illilegur og Ijótur maður, háfði
gefið honttm að skilnaði stóra hvalstönn, er liann hafði
áður með mikilli þ,olinmæði skorið á andríka mynd af
björgun þeirra á Iverguelan eyjunni. Svo var Mrs
Thomas sjálf þar. Þeg:u- þau loksins höfðu komizt til
St- Michael, einnar af azórisku eyjunum, hafði Ágústa
hoðið Thoraas kapteini fimmtíu pnnd, helminginn af
Pem hundrað pundum, sem Mr. Meeson hafði gefið
henni, sem fargjald, því að lnin vissi, að hann var alls
ekki ofhlaðinn af gæðum þessa heims. En hann þver-
neitaði að snerta nokkurn skilding, og sagði það ylli
óltamingju að taka við peningum af skipbrotsmanni.
Ágústa hjelt sínu máli jafn-eindregið fram; og að lok-
um samdi þeim. Mrs. Thomas fjekk sárasta óvndi, euda
getur það eins hent fólk frá Suffolk eins og hvert
annað fólk, og hún þráði að sjá œttjörð sína og fólk
það, er hún hafði alizt upp meðal. En hún hafði ekki
vel efni á því. Þess vegna var þessum fimmtíu pund-
um, sem Ágústa bauð, varið til ferðnr hennar, og Mrs.
Thomas varð eptir í Ponta Delgada með Ágústu, og
lieið eptir póstskipinu, sem fór milli vestind.isku eyj-
iinna og Lundúna. Með þvi ætluðu þær til Southampton.
Þannig vildi það til, að þær stóðti saman á flóð-
garðinura við Ponta Delgada og horfðu saman á eptit-
Skutlinum, sem sigldi á burt í áttina til sólarinnar, er
var að setjast.
Svo kom hálfur mánuður, mildur og draumnríkur,
á hinni fögru eyju, St. Michael, þnr sem náttúran er
ávallt eins og brúður, og kemst nldrei á aklur stritandi
örþreyttrar móðttr, sem máttfarin er og mögur vegna
móður-byrðinnar. Avallt þegar Ágústa á síðari árum
hugsaði til þessa tíma, var sem hún kenndi ilminn af
orimyc-blómumtm, og sæi dýrlegu granateplin hneigja
rauðar rósirnar niður. Það var ánægjulegur tími, þv
130
óstöðugra Vinda. Síðan komust þau inn í norðaustall
staðvinda, og enn norðar komu á móti þeim vestan-
stormar, sem að lokum hröktu þau til azórisku eyjanna,
og var skipshöfnin þá að þrotum kontin með vatn og
matvæli. Og þar kvaddi Ágústa vin sinn, Bandaríkja-
skipstjórann. Þvt að eptir að hvalaveiðaskipið, sem
frelsað hafði líf hennar og Dicks, hafði verið búið út
af nýju, lagði það út í sína nærri því að segja enda-
lausu ferð. Hún stóð á flóðgarðinum við Ponta Del-
gada, og horfði á skipið fara þar fram tjá. Skipverj-
ar þekktu hana og æptu fagnaðaróp, og Thomas kap-
teinn tók ofan; )>ví að hver einasti maður á skipinu,
allt ofan að káetu-drengnum, var ástfanginn af Ágústti,
og það að marki; og það hefði þurft allstóra kistu til
að taka gjafirnar, sem þeir gáfu henni, og sem flestar
stóðu í einhverju sambandi við hið göfuga dýr hval-
inn. Agústa svaraði með því að veifa til þeirra vasa-
klútnum sínttm; en hún sá ekki mikið til þeirra, því
að augu hennar vortt full af tárum. Hana latigaði ekki
til að vera lengur á Skutlinum, og þó þótti henni fyrir
að skilja við liann; því að dagar þeit sem htui hafði lifað
á skipinu, höfðu að mörgtt ley-ti verið hvíldar- og gleði-
dagar; þeir höfðu gefið henni tíma og tækifæri til að
herklæðast áður eu hún knstaði sjer af nýju út i strið
lifsins. Auk þess hafði komið fram við hana þetta
stöðuga vingjarnlega viðmót og nákvæmni sú, sem
Amenku-mentt eru með rjettu svo orðlagðir fyrir i
afskiptum þeirra af öllum, sem í raunir hafa ratað.
En Ágústa var ekki eina manneskjan, sem horfði
sorgavaugum á eptir Skutlinum. Fyrst og fremst var
nú Dick litli, sem hafði komizt upp á að draga seirn-
inn fagurlega á Yankeea-hátt, og sent hafði vaxið um
fullkominn hálfan þumlung á skipinu; og hann hafði
beinlínis ýlfrað af fögnuði, þegar bezti vinur hans,
127
Með heuni fóru sömuleiðis llestir skipverjar í söntu
erindagerðum og meðfram til að ná í vatn, sem lítið
var orðið eptir af úti á „Skutlinum“.
Jafnskjótt sem Ágústa v'ar orðin ein eptir, sneri
lnín aptur til káetunnar og tók Dick með sjer, og þar
iagðist hún út af í rúmið, með öryggis- og þakklætis-
tilfinningu, sem um iangan tíma hafði ekki búið í
brjósti hennar, og þar sofnaði hún mjög bráðlega sætt
og rótt.
XII. KAPÍTULI.
I Southampton.
Þegar Ágústa lauk augunum aptur upp, varð lnín
vör við harða rugg-hreyfingu; hún gat ekki á því villzt,
hvað um væri að vera. Þau höfðu látið i haf.
Hún fór á fætur, greiddi sjer, og fór ttpp á þilfarí
Þar sá hún að hún hafði soflð í margar klukkustund-
ir, þvi að sól var að setjast. Ilún gekk aptur á skip-
ið. Mrs. Thomas sat þar nálægt stýrinu, og hafði Dick litia
við hlið sjer. Ágústa lieilsaði þeim og fór svo að horfu á
sólarlagið. Sú sjón var sannarlega ljómandi fögur, því
að vestanvindurinn, sem nálega ávallt ér hvass á þess-
utn breiddargráðum, rak stóru bylgjuvnar áfram, o"
þær þutu frant itjá |>eint, ólmar og frjálslegar, og rokið
frá freyðandi öldubryggjunum lamdist, á enni hennar
líkt og svipa. Sólin var að setjast, • og örvarnar frá
ljósinu deyjanda flugu liart og langur leioir yfir hið
svellauda brjóst hafsdjúpsins. Hart flugu )ær og lann-ur
leiðir frá hinni vindæstu dýrð í vestrinu, slógu ljóma
á hið föla yfirborð skýjanna og draugalegri blóð&likju
yfir grátt vötnin i hinum hátignarlega útsæ. Þær kvsstu
vindþrútin seglin, sýndust eins og hvíla sig efst uppi
mastur toppunttm og halda svo áfram, lengra og lengra..