Lögberg - 15.01.1890, Blaðsíða 1

Lögberg - 15.01.1890, Blaðsíða 1
Lögbcrq C. yenð' ut at l'rentfjelagi Lögbcrgs, Keinur út á hverjum miCvikudegi. Skrifstofa og prcntsmigja nr. 35 Lombard Str., Winnipeg Man. Kostar $1.00 um árið. Borgist fyrirfram Einstök númcr.ö c. Lögberg is publishe every Wednesday the Lögberg Printing Company at Xo. Lombard Str., Winnipeg Man. Subscription I’rice: $1.00 a ycar Payable in advance. Single copies 5 c. 3. Ár. TVINNIPEO, MAN. 15. JANÚAll 1890. Nr. 1. / Pólitiskar frjettir. Um nokkurn undanfítrinn tíma hefur satnkomulagiS veriö frain- úrskarandi stirt milli Englands og Portúgals, svo að til vandræða hefur horft. Missættin er risin út af eignum þessara þjtiða í Suðaustur- Afríku. Hersltöfðingi einn frá Portugal var að hæ.a Jmr niður uppreisn, eða þóttist vera að því, en Englendingum þútti hann verða heldur nærgöng- ull við bre/.kar eignir. A þessu heimtuðu Jteir leiðrjetting, en stjórn Portúgals þótti sem herslfcfðingi sinn heföi ekkert ólöglegt að liafzt. Málið hefur valdið rnjög miklum umræðum í hlöðum Norðurálfunn- ar, og hefur heldur verið tekinn málstaður Portúgals á mcginlandinu. Er enda sagt, að Bismarck hafi farið fram á það við Salisoury lávarð, að hann heldur slakaði til, einkum af þeirri ástæðu, að konungsvaldið stæði á svo völt- um fótum í Portúgal, að ekld væri víst að það þyldi Jtann hnekki að stjórn Portúgals yrði mjog und- ir í þessari deilu. Hvað sem nú kann satt að vera í þessari frjett um afskipti Bismarcks af málinu, Jiá hefur brezka stjórnin afdrátt- arlaust farið sinu fram. Hún til- kynnti stjórn Portúgals blátt á- fram, að ef hún ljeti ekki und- an, þá kærni til vopnaviðskipta. Portúgalsstjórnin sá þá ekkert ann- að ráð en hrjóta odd af oíiæti sínu. Út af þessu hafa orðið æs- ingar og framúrskarandi óánægja í Portúgal. þegar almenningur vissi, hvernig kornið \ar, veittu »i0,000 manna húsi brezka sendihcrrans í Lissabon aðsúg og mölvaði nila gluggana í því. fetðan vovu mölv- aðir gluggarnir í húsum ýmsra ráðherranna. Stjórnin hefur sagt af sjer. Öllum þessum vafning- um cr fylgt með hinni tne.stu at- hygli í Norðurálfunni. Ueyndnr er Portúgal eitt af minnstu ríkj- unum þar. En feti Pertúgalsmenn í fótspor frænda sinna í Brazil- íu, þá búast margir við að af því kunni að geta risið nlda í Norðurálfunni, sem enn er ekki sjáanleg, en sem örðugt yrði að lægja. Gladstone hjelt ræðu í síð- ustu viku um hag bænda, og drap þar á liið þýðingarmjkla at- riði, livort jarðirnar ættu nð verða þjóðeignir. Hann sagði, að kf hægt væri að sanna Jtað, að slík breyt- ino- yrði til liagnaðar fytir þjóð- fjclagið í heild sinni, J«í mundi verða mÖgulegt að koma henni á, og eigendurnir ættu þi að fá fulla uppbót. En hann bjelt að breytingin mundi ekki vcrða til hagnaðar fyrir bændur; ríkið mundi ekki verða góður landsdrottinn. íJanri lijelt, að cf því fyrirkomu- lagi, sem nú á sjer stað, yrði iheitt vel, þá muudi það reynast Affarasælast. Hvað eptir annað hefur ver- ið staðhæft síðustu dagana, að Itússakeisari sje orðinn brjálaður. J)ví er jafnharðan neitað, svo ckki verður sagt með neinni vissu, hvað satt er í því efni. En víst er utn það, að embættismenn, sem næst honum standa, ciga nijög ervitt með að fá hann til að skrifa undir skjöl, eða yfir höf- uð skipta sjer af nokkru. Full- yrt er, að fyrir nokkrum mán- uðum hafi keisarinn af ráðið, fyrir þrábeiðni konu sinnar, nð stjórnu ríki sínu af meira frjálslyndi iratn- vegis; þar á meðal ætlaði hann að náða mikinn f jölda af pólitisk- urn sakamönnum, auka prentfrels- ið og umskapa skólafyrirkomu- lagið. En áður en hann fengi byrjað á þessum utnbótum, komst upp utn iiin síðustu samsæri gegn líii lians, og við Jtau voru riðnir cmbættismenn, sem honum þótti persónulega vænt um, og har ó- takmarkað traust til. Eins og nærri má geta, %r nú úti um allar breytingar í frelsis-áttina. Afsetning Brazilíu-keisarans kvað oer hafa hafa fengið mikið á keis- arann, og styrkt hann í þeirri sannfæring, að ekki dygði að slaka til við þjóðina. Vaíi sá sotn leik- ur á því, hvernig heilsufari keis- arans sje í raun og veru varið, kvað hafa stöðug áhrif á kaup- mattnasamkundum Norðurálfunnar. Beztu trygginguna fyrir því að friður haldist i Norðurálfuntú telja menn nú kostnaðinn. Svo telst til, sem kosta mundi 100 millíónir dollara að flytja til allt herlið Frakka, þjóövcrja og Rússa, og 200 millíónir dollara mánaðar- lega að halda þessu liði búnu til bardaga. Sex mánaða stríð mundi því kosta þcssar Jtjóðir einar 1,300 millíónir dollara. Auk þess yrðu aðrar þjóðir í Norðurálfunni, og þar ú meðal England, að vera viðbúnar, og það kostaði margar millíónir í viðbót. Menn halda að þjóðunum kunni að Jtyk ja þessir reikningar heldur háir, og þess vegna muni hlutaðeigendum vera alvara með að skirrast við ófriði í lengstu lög. Barn Jtað, sem kallað er kon- ungur Spánverja, hefur legið fyrir dauðanum síöustu daga. Sjúkdóm. ur harnains hcfur haldið liugum manna á Spáni í frámunalega rnikl- um spenningi, og hvað eptir ann- að hefur það jafnvel verið borið út, að barnið væri dáið, en Jtjóð- in væri leynd því. Allur sá spenningur er kominn af þvi, að menn óttast uppreisnir, og það enda frá tveimur andstæðum flokk- um, með hverjum deginum sem líður. En skyldi barnið, setn kon- ungur er kallaður, deyja, þá bætt- ust ofan á alla aðra vafningana deilur urn Jmð, hver setjast skyldi í konungssætið; en með nýjum deilum í þá átt búast menn við að konungsstjórnin á Spáni ntundi ef til vill vera undir lok liðiu. Yiðsjár eru nú svo miklar með mönnum á Spáni, að öll stjórn virðist vera þar á ringulreið. Franska stjórnin er að auka herskipastól sinn stórkostlega um Jtessar mundir. Fyrirætlun stjórn- arinnar er sú, að sögn, að geta jafnazt við sjólið þýzkalands og Ítalíu til samans. Stjórnin í Brazilíu ht-fur gefið út tilskipun um að kirkjan skuli skiljast frá ríkinu. Öll trúar- brögð eiga að hafa jafnrjetti, og embættismenn kirkjunnar eiga að haldá þeim launum alla æfi, setn þeir hafa haft undir stjórn keis- arans. Fyrir öldungadeild congress- ins í Washington liggur um jtess- ar mundir frumvarp til laga um að styðja að útflutningi svertingja úr suðurhluta Bandaríkjanna. Að- alræðan í því máli var haldin þ. 7. þ. m. af Morgan frá Californ- iu. Ræðumaðurinn áleit aö sann- anir rærtt fengnar fyrir því, að ómögulegt væri með neinu móti að láta hvíta menn og svertingja rcnna saman og verða að einni þjóð, ekkert dygði til að halda friði milli þeirra nenta alger að- skilnaður. Málinu yrði ekki ráðið til lykta, svo í lagi færi, á ann- an hátt en Jtann, að svcrtingj- arnir flyttust aptur til Suður- álfunnar. því yrði ekki neitað með rjettu, að óbeitin, sem Jtess- ir tveir flokkar manna hefðu hvor á öðrum, hefði stórum aukizt síð- an þrælahaldið var af numið, og hún mundi sífellt fara vaxandi meðan sv.ertingjarnir væru svo mikill hluti Jtjóðarinnar. þessi til- tinning sagði ræðumaður væri ekki eins áköf í suðurríkjunum eins og í norðurrikjunum; hún væri ekki eins sterk meðal svertingja og fyrverandi eigenda þeirra, eins og milli svertingja og manna, sem aldrei hcfðu átt neina þræla. Hann hjelt því fram að Afríka væri hið eiginlega heimili svertingjanna, og vildi lata þá flytjast til Congo- landsins; svertingjunum mnndi ganga miklu betur að breiða út menntunina ]tar heldur en hvít- um mönnum. Chicago-mcnn þreytast ekki á að hugsa upp ráð til að ná til sín heimssýningunni í minningu uin fund Ameríku fyrir 400 ár- um. Sem stendur virðast þeir vera einna hræddastir við Was- hington, að sá bær verði hlut- skarpastur. í tilefni af því stinga þeir upp á að congressinn veiti 4 eða 5 millíónir dollara til þess að reisa stórhýsi í Washington, sem notað sje við allra hátíðleg- ustu tækifæri, er allri þjóðinni vomi við. Hyrningarsteininn að tessu stórhýsi vilja þeir láta leggja árið 1892, og vilja þá að jafn- framt sje haldin í Washington stórkostleg 400 ára þjóðhátíð. En sýníngunni vilja þcir láta fresta Jmngað til árið 1893, og Jm, eins og nærri má geta, halda hana í Chicago. Leynilögregluþjónn einn í New York, Millar að nafni, sem fyr- ir hjer um hil ári síðan komst að anarkista-samsæri um að kvetkja í húsum, segist hafa komizt að því, að fjöldi af anarkistum í New York og Brooklyn "nafl geng- ið í fjelagsskap, sem hafi sjálfs- tnorð fyrir rnark og mið. Að minnsta kosti fjórir nnarkistar hafa nýlega drepið sig, og Mill- ar hefur fyrir sköminu fengið nafnlaust hrjef þess efnis, að hin- ir ákafari anarkistar sjeu nú al- gerlega úrkula vonar um að geta komiÖ neinni bylting af stað, og svo sjái þeir ekki annnð ráð en en gera út af við sjúlfa sig. Millar segir að í fyrra hafi 02 anarkistar gengið í samsæri utn að brenna New York og Brook- lyn og drepa sig sjálfa, ef þcir skyldu nást og ráð þeirra kom- ast upp. Hann tók þá 9 þeirra fasta, en honum tókst ekki að sanna sakir á hættu þeir j>á við fyrirætlun sina og tvístruðust. Nú er svo að sjá setn j’eir sjeu algcrlega horfnir frá brennuhugmyndinni, og ætli að halda sjer að sjálfsmorðinu setri eina úrræðinu. Blaðið Canadian Gazette, sem gefið er út í London á Englandi, lesracur í síðustu viku fast að Canada-stjórn að hlynna mcira að innfiutningum framvegis heldur en nú sje gert. Blaðið bendir á, hve framúi'skarandi mikil stund er lögð á Jmð bæði í Ástralíu og Mexico, að ná í brezka nýlendu- ritenn, og ber það saman viö af- skiptaléysi Canada-stjórnar af inn- tíutningamálum. Sir dolm Macdonald varð 75 ára ganrall á laugardaginn var. Heillaóskirnar streymdu til hans allan daginn frá öllum pörtum Canada. Eptir því sem skrifað er til blaðanna frá Montreal, er búizt við að pólitiska flokkaskiptingin í Quebec sje um það bil að taka mikl- urn breytingum. Formaður ráða- neytisins, Mr. Mcrcier, er einn af höfðingjum frjálslynda flokksins í Canada, eins og kunnugt er. En hann er kaþólskur maður, og ýms- um þykir sem Jesúítarnir hafi fengið of mikið vald yíir honum. Auðvitað hafa menn )>ar einkum til síns máls fjárveiting J>á, sem Jesúítarnir fengu frá Quebec-stjórn í skaðabóta skyni fyrir eignir þær, sem Jesúítarnir höfðu áður átt, en Quebec-stjórn slegið eign sinni á. Hvað sem nú kann að mega segja um sanngirni þá sem mælt hafl með því að Jesúítarnir fengju þessar skaðabætur, þá eru ýmsir af hinum gömlu flokksbræðrum Merciers sárgramir út af þeim og öllum vinskap hans við Jesú- ítana, og vilja segja honum upp trú og hollustu. þeir kvað hafa í hyggju, að gera samband við conservativaflokkinn um að stcypa Mercier-stjórninni við næstu kosn- ingar. Margir gamlir meðlimir frjálslynda flokksins austur frá kvað og vera mjög gramir víð Mr. Laurier, formann flokksins r Canada fyrir þá aðstoð, sem hann hefur veitt Mercier í þessu máli. Malarar í Canada hafa um allangan tíma látið í ljósi óánægju rneð rangsleitni, sem þeir þykjast verða fyrir af tolllögunum, og í síðustu viku sendu þeir fulltrúa sína á fund Canadastjórnar til þess að bera úmkvartanir sínar fratn fyrir hana. það sem )>eir kvarta undan er, að tollÉrinn á ómöluöu hveiti er talsvert meiri en á hveitirrijöli. Jafnframt er og tollurinn á hveitimjöli lægri hjer nyrðra heldur en í Bandaríkjun- um. Malararnir fara frain á, að annaðhvort verði lækkaður toll- urinn á ómöluðu hveiti, svo að hann verði ekki hærri tiltölulega en á hveitiinjöli, eða þá að toll- urinn á nrjölinu verði hækkaður að satna skapi. Kvafan virðist sanngjörn, enda er og búizt við að malararnir rnuni fá sínu frarn- gengt. Canada-stjórn hefur fengið frá brezku stjórninni uppástungu um nýan samning milli Stórbretalauds .pti r samningn- 1842, sem nú or í gildi, voru að cíds fjórir glæpir, sem afbrotamenu skyldu framseljast fyrir, en eptir liinura fyrirhugaða sainningi verða þoir glæpir miklu fleiri. Til þess að samningur )>essi geti náð til Canada, J>arf Canada- ]>ingið að gefa út ný lög því við- víkjandi. Ymsar frjettir. Ágústa ekkjudrnttning, amma þýzkalandskeisara, andaðist í, Ber- lín ]>. 7. þ. m. af „influenza“. Eptir fregnum frá London á Englandi, votír yfir Norurálfunni (og þá líklegast Ameríku líka) sýki, sem að hkindum hefur al- drei komið þangað áður. Hún cr upprunnin á Indlandi og er köll- uð roð'asótt (red fever). Veikinni slær út um hörundið og líkist að surnu leyti mislingum, að sumu leyti skarlatssótt. Út-látturinn verður tvisvar, í byrjun veikinn- ar og við lok hennar. Hún hyrj- ar með máttleysi, höfuðverk og augnveiki, og svo kemúr fyrri út- slátturinn, rauðir flekkir, líkir og í skarlatssótt. Síðari útslátturinn verður á fjórða til sjötta degi, kemur á rítlimina og líkist misl- inga-útslætti. Eptir sólarliring hverfur hann. Sjúklingarnir eru frentur lengi að na sjer aptur Hingað til hefur veikinnar að eins orðið vart í Asíu, þangað til fyr- ir skömmu, að hún kom fram í Miklagarði. Sýkin hvað vera framúrskarandi næm. Ákafur stormbyiur æddi j-fír Nebraska, Kansas, Missouri, Da- kota, Minnesota og part af Illi- nois á sunnudaginn var. . Yfir borgina St. Louis fór um kl. 3 þann dag einn nf verstu felli- byljum, sem sögur fara af í Mis- sissippi-dalnum. Á ]>eim parti hæjarins, sem fyrir hylnum . varð, moluðust hús, veggir hrundu og þök fuku af húsum. Rúmlega 200 hús stóðu ]>aklaus eptir, allmörg muldust sundur, og fjórir menn biðu þcgar bana, auk fjölda manna, sem særðist meira og minna. Ekki gátu menn ætlazt á um, þegar frjettirnar voru sendar, hve miklu tjónið mundi nema í St Louis, en talið áreiðanlegt, að það uiundi að minnsta kosti neina hálfri millíón dollara. I Venice, 111. fuku kirkjur og hús, og þar er tjónið og metið á hálfa millíón dollara. I Norður og Suður Da- kota náði stórmurinn vítt yfir og menn óttast að tjónið hafi verið mikið, en ekki eru enn komnar frjettir utn, live mikið hafi úr því orðið. I Kansus var og veðr- ið mjög illt. Járnhrautarlestir töfð- ust og eignatjón varð niikið. í Chicago slitnuöu flestir telegraf- þræðir. .1 Pittaburg var og vesta veður á mánudagsmorguninn, og hlauzt af því talsvert tjón. ----Eptir að þetta var ritað, hafa lcomið frekari frjettir um óvcðr- ið á sunnudaginn. 1 bænum Clin- ton í Kéíitucky moluöust 55 hús, 11 manns biðu bana og 53 særð- ust. í Now York-rfkinu var vind- hraðinn sumstaðar 75 mílur á klukkutímanum. I því nki virð- ist óveðrið lmfa komið eimm harð- (Framhald á 7 bls.]. hendur þeim» J>ó og Bandarikjánna viðvíkjandi fram-

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.