Lögberg - 12.11.1890, Blaðsíða 7

Lögberg - 12.11.1890, Blaðsíða 7
LÖGBÉRG, MIÐVIKUDAGINN 12, NÓV. 189O. 1 ÍSLENZKIR FÁTÆKLINGAR. (Eptir W. II. Paulson). Jeg ætla að segja fíiein orð um íslenzka fátæklinga, en f>ó ekki uin þá alla,. Jég ætla að tula að- eins um pá, sein eru svo bláfátæk- ir, að peir geta með engu móti veitt sjcr sínar bráðustu lífsnauðsynjar. Dað eru þeir einir, sem jeg ætla að tala um, og f>ó að eins þeir af peim, sem lieitna eiga hjer í Winnipeg. Það eru pessir, sem kallaðir eru purfamenn, og eru purfamenn. Dað er skylda vor að hugsa um pessa menn, og um puð, hvernig vjer á lieiitugastan máta getum rækt f>á skyldu vora að ljetta þessum vesa- lingum byrðina, j>ví jeg efast ekki um að allir játi, að vjer höfum skyldur að rækja við pá, sem nauð- staddir eru. Hitt getur menn greint á um, livort nokkur ástæða sje til, að vjer berum sjerstnka umhyggju fyrir purf.imönnum af vorum eigiu Jijóðllokki. A J>að skal jeg minnast síðar. Dað er eiginlega tvent, sem kemur mjer til að vekja máls á þessu. Annað er J>að, að þessum purfamönnum hefur ekki verið veitt eins íljót og lientug hjálp, eins og liefði átt að vera. Hitt er, að hjálparinnar handa þessum mönnuin hefur verið leitað í öfugri átt. Hið fyrra er stóratriði, sem vjer erum skyldir að bæta úr. t>að síðara er minna atriði, en pó svo stórt, að J>að er nú einmitt undir því komið, hvort á hinu fyrra, sem er stórat- riði, verður ráðin bót eða ekki. íslendingar eru góðgerðasamir og tiliinninganæmir fyrir bágindum aunara, og taka líka opt mjög 1 ærri sjer fyrir aðra, som bágt eiga. Þann- ig greiða J>eir opt fyrir löndum sín- um, sem |>eir af einhverri tilviljan reka sig á að eru komnir í opinn dauðanu. Að öðru leyti er alger- lega treyst upp á bæjarstjórnina hjer með fátækra styrk, og J>að traust og bæjarstjórnarbetl er J>að, sem jeg álít óhentugt qg er alger- lega á móti. Margir munu segja móti pessu, að pessi styrktarsjóður bæjarins sje nú einmitt J>að, sem Jvurfamennirn- ir éigi heimting á, og úr honum sje bæjarstjórnin skyldug að miðla J>eim. En hjer er jeg ekki að tala um, hvað sje lagalegur rjettur nje lagaleg skylda, lieidur um paö, að einmitt J>essu stjórnbetli er J>að að kenna, að vjcr íslendingar í þessum bæ ekki liöfum fyrir löngu síðan gert aðra ráðstöfun fyrir hjálp lianda nauðstöddu fólki af Jrjóðllokki vorum. I>að er skylda vor að breyta til frá þvi serri verið hefur, af þvi, að aðalatriðið er, að hjálpa þciin nauð- stöddu svo fljótt og vel, sem unnt er. Nú hefur það ekki verið gert, og þess vega J>arf að vcrða breyt- ing á fyrirkoinulaginu. Jeg skal leyfa mjer, til að út- lista J>etta betur, að setja lijer dæmi af gangi fátækramálanna J>egar þau ganga sinn vanalega rjeUuryarif/, sem, að þvi er sjest, or ætlazt til að haklist við um komanrli tíma. Maður kemur af tilviljan á heitnili nágranna síns, og verður J>ess var, að hann með sína fjölskyldu er alveg bjargarlaus, vita úrræða- laus, og að honutn sjálfum er lífs- ómögulegt að bæta úr sinni cigin neýð. Komumaður er ekki lengi að lirærast t'l meðaumkunar ineð þess- um aumingjum, og slær því undir eins föstu, að þeim þurfi að hjálpa. Og svo detta honum óðar í hug einhverjir aðrir, sem það ættu að gera, og til ]>ess að gera þeim strax einhverja úrlausn, J>á segir harin þeim skýlaust, að bæjarstjúrnin sje skyldug að taka J>á að sjer. Ekki svo að skilja að hanu ætli sjálfur að fara og flytja mál þessa •nannS við bæjarstjórnina. Nei, hofjum dettur í hug einhver annar, sem það ætti að gera, og svo sætir hann einhverju tækifæri til að koma boð- um tU hans um ástæður j>cssa mauns, og lætur þá upplfsiugu fylgja með, að bæjarstjórnin eigi að lijálpa hon- um. Og þar með J>ykist þessi fyrsti flutningsmaður málsins vera búiim að gera sitt til; ineira væri ekki af sjer lieimtandi. I>á er nú eptir að sjá, hvaöa byr J>að fær í höndum þess, er það var seinast falið. í ail-mörgum tilfellum fer það svo, að hann hefur alls engan tima til að sinna þvi, og þar með er því lokið. í öðrum tilfellum fer hann innan nokkuna daga og tjáir ein- hverjum bœjarráðstnanni hvar kom- ið er, og fær þau svör, að J>etta heyri undir nefnd, sem haldi fund eptir nokknrn tíniH, segjtun viku, og þá lofar hann að liugsa til þess. Stundum svíkst svo þessi herra al- gerlega utn að „hugsa til ]>ess“ og þar deyr málið. En setjuin svo að hann „hugsi til þess“ og að málið komist fyrir nefndina, þar sem hún situr á fundi, J>á er nú ekki allt búið fyrir J>að. L>á þarf á formleg- an hátt að rannsaka, hvort það sje nú virkilega ástæða til að hjálpa inanni þessum. Svo er það fa.lið einhverjum vinnumanni bæjarstj. í>á er hann einn, scm hefur til að stytta þess konar máli aldur með því að svíkjast um að gera sitt verk. Geri liann sitt verk, og allt reynist eins og sagt hefur verið, þá eru nokkrar líkur til, að þessi nauðstaddi maður fái loksins ein- hverja málamyndar hjálp, Hvernig lízt yður nú á, mínir herrar og frúrV Hvernig haldið }>jer að J>essari nauðstöddu fjölskyldu liafi liðið meðaii á allri málsókninni stóð? Ef hún hefur ekki liaft svo setn neitt annað til að lifa á, en þessa fullvissu frá heiinsækjendum um það, að æjarstjórnin væri skyldug nð hjálpa, þá hefur J>að að minnsta kosti verið óhentug fæða til að lina liungurkviður óvita barnanna, sem ekki geta liaft hngsvölun af að vita sig eiga lieimting á bæjar- stjóinarstyrk. I>etta cr nú gangur fátækramálanna meðal íslcndinga i Winnipeg, að því leyti, sém á þeim er nokkur gangur. Að liafa ekki önnur áreiðanleg úrræði fyrir þurfamenn, en þessi. er hrópandi ranglæti, og í von um að almenningur verði mjer samdóma um ]>etta og ráði bót á því, legg jeg J>etta fram fyrir almennings sjónir. I>að stendur öðruvísi á með ís- lenzka J>urfamenn, en enskutalandi. í staðinn fyrir J>að sem þeiin í.- lenzku dettur aldrei i hug að snúa sjer sjálfir persónuléga með sín vand- ræði til bæjarstjórnarinnar, heldur senda til þess aðra, þá gera annara þjóða inenn J>að sjállir, og geta um leið gefið óhrekjaudi upjilýting- ar um sinn ling, og gengiö trú- lega eptir sínum rjetti. Af þessu er íslendingum J>ess konar hjálp jafnvel óhentugri en öðrum. I>ó menn nú segi, að bæjar- stjómin kje skyldug til að annast betur sína þurfamonn, cn jeg lief bent á að hún geri, þá cr um það að segja, að jeg er hjer ekki að tala um, hvað sje liennar skylda og livað ekki. Jeg er að tala um, hvernig kjör Jnirfamannanna eru, og hitt, að það er skylda.vorað bæta úr J>eiin. Vjer J>arfum að koma þessu hjálparmáli í það liorf, að J>eim setn nauðstaddir eru, verði hjálpað ein- mitt þá, {>egar þörfin kallar, án alls undandráttar, eða málfærslu við hreppsnefnd eða bæjarstjórn, og það getmn vjer með J>ví einu móti, að annast vor fátækramál sjálfir. Vjer þurfum að ciga visa menn eða kon- ur, sem líta ejitir kringumstæðum J>eirra, sem bágt eiga, sem géra sjer ferðir inn í hreysi veikra og volaðra. I>að þurfa líka að vera menn, sem ekki standa v ráðalausir yfir einum hjálparj>urfa; J>að J>urfa að vera menn, sem geta hjálpað. Ekki með þvi að fara að visa til bæjarstjórnar. J>að er ongin hjálp. En þeir 'þurfa að vera [færir um að hjálpa strax sjálfir. En til þess að geta það, J>urfa þeir að hafa komið upp ofurlitlum hjáljiarsjóði. I>iC verðið að sjá þessar vörur til þess að gera ykkur hugmynd um hvers viiði J>ær eru í raun og veru. J>ær eru allar nýjar og veröið á J>eim er SKKI flSLHINGUB liPPHDNALEGA VERDSINS Smásalar, umferðarsalar og veitakaupmenn fá nú gott tækifæri til að fá sjcr vörur LANGT FYBIR NEDAN WHOLESALE-VEBB WAL Odyrasti stadnrinn i bænum til thess ad kaupa No. 513 Main Street, gagnv. cityhall NÝ MEÐTEKNAR STÓRAR BYRGÐlR AF ----------s V O S E M--------- =ALKLÆDNADUR, BUXUR, YFIRFRAKKAR^ ------------ALLT NÝJASTA SNI+).------------ Ljómandi úrval AF TILBÚNUM FÖTUM. - Skotsk, ensk og canadisk NÆRFÖT. S K I N N K Á P U Ií <xí S K I N N II Ú F Ú R. . A. Gareau KlæÉsali, 9 Skraddari. Merkid er: GYLLTU SKÆRIN, 324 Main Str., Gagnvart N. P. Hótellinu. [1.0kt.3m Þeirn sjóði [>urfa [>eir sönni menn að liafa safnnð, með [>ví að leita frjálsra samskota hjá íslenzkum al- menningi lijer I l æniíin.. I>e ta þurfamannamðl ilieðal ís- lendinga, er ekkert stórmál, að því leyti að J>eir eru ekki margir, sem upp á aðra cru komnir. En stórt mál getur J>að oiðið, og er í hvert skipti sem einum einnsta [>urfa- manni er ekki lijálpað, þegar liann þai fnast. (Niðiírl. næst). MaRKAÐS VERB í WlXNIPEG, 4.—11 nóv. 1890. Hvtiti (ómalað), hushel á. .$ 0,70-0,75 lakafl tegundir 0,40—0,60 Hafrar, ' — - 0,00—0,25 Hveitinijöly patcnts, 100 pd. - 2,70 str. bakers’ — 2,50 2nd — -- • 2,10—2,20 — xxxx — - 1,40 superfine — —1,20 Ursiqti, gróft (brsn), -12,00 fínt (Shorts), — 14.00 Afaismjöl, 100 pd 1 ,50 Ilaframjöl .— - 2,60—2,70 Brenni, timrak, cord .... -- 0,00—4.75 ösp (poplar) — ... • - 0,00—3,00 Ilcy, ton - 0,00—9,00 Svinsfeiti, (lafd) 20 pd. fata • 2,15 Smjör, pd. nýtt, - 0,15—0,18 —— lakafa — -0,13—0,4 Eg”, tylft • • 0,21-0,22 Kartöflur, bushel (nýjar).. ■ 0,25—0,30 Etesir, pd. nýtt - 0,08—0,09 Káfslttí, pd $ 0,05—0,07 SauSaket — - - 0,10—0,11 Nautaket, — 0,05 —0,05K Svín á fæti pd 0,0fc—0,07 Ncut pd * .0,02 0,02g Bóða-verð í WlNMPIX}, 4. —11 nóv. 1890. Fyrir $1,00 fcst: kaOi 3j£—4 jxl, hvltsykur höggvinn 9—10 pch; <lu>. raspaSur 11—12 pd.j púCursykur, Ijósbrúnn, 14 p<l.; tc 2>£ —jxl,; risgrjón, smá 18 pck; dto. heil 14 jxk; Jurkuð cpli 10 pcl. ísi.ENZK-l.tJTKliSK A K1KK.TAX. Cor. Nena & McWilIiam 5t. (Rev. Jón Jtjarnasoh). Sunnudag: Morgun-guðsJ>jónusta kl. 11 f. m. Sunnudags-skóli kl ‘2-[ e. m. ■ Kveld-guðs[>jónusta kl. 7 e. m. I. O. G. 7’.“ Fundir ísl. stúknanna Hkkla föstud., kl. 8 e. in. á Assitiiboino Ilall. Skui.d miðvikudögum kl. 8 c. m. Albert Hall Barnarnnsterid „Eixixgix“ laugard. kl. 7^ e. tn. í Assiuiboiu llall, (fumíarhúsi Heklu). CARLEY BROS. SKRADDA8A-SAUÍBUÐ FÖT Y jcr erum stóránægðir mcð [>að hvernig íslendingar hnfa hlvnnt að verzlun okkar; en J>ess ber að gæta, að við höfum selt þeim vörur við lægra verði en þeir gftt’J fengið nokkurs staðar annars staðar í bænum. Framvegis íiuimim við skipta við þá á sama liátt. Fyrir haus ið höfum við Ijómaudi birgðir af ulanhafnarfö’um, ncer- föturn, s/yrtunr, skinn- og ullar-Atíjum, og öllum fatnaöi, seiu karlmenn þurfa á að lialda. íslendinga vegna liöfum við tryggt okkur þjónustu Mr. B. Júlíuss sem getur gegnt ykkur á vkkar cigin yndislega máli. Við treystum því að fá góðan hlut af viðskiptum ykkar. BECS. Verzlum mcð nýmóðins föt 458 MAIN ST,, WINNIPEG. Rjett að segja bcint á móti pósthúsinu. —383 MAIN ST.— Þurfið 1 jek AÐ kaupa Fukniture? Ef svo cr, þá borgar sig fyrir yður að skoða okkar vörur. Við höfum bæði aðfluttar vörur og búnar til af okkur sjálfum. Við skulum æfinlega með mestu á- nægju syna yður J>að sem við höf- um og segja yður jirtsana. 3 8 3 H a i 11 S t. WIMNTPEG. CIIINA IIALL 430 MAIN STR. Œfiulega niiklai byrgöir af Leirtaui, Postulí nsvöru, Glasviiru, Silfurvöru s. frv. á reiöum höndum. Prísar |<eir lægstu í hænum. Komiö og fullvissið yður um fettn. GOWAN KENT&CO Tlic (5>oob tEcmpIars' Jifc JUsociation er bezta, öruggasta, ódýrasta lífsá- byrgðarfjelag fyrir bindindsinnem Áður en [>jer kaupið Iífsábyrgð anmirsstaðar, J>á talið við umboðs- mann fjelagsins J ó n Ó l af sso », tír. Scc. Oflice: 573 Main Str. Læknir fjelagsins hjer í bæ er A. H. Ferguson, G. C. T. ÍViUNRGE & WEST Málafœrisiumenn o. «. frv. Fkeeman Block 480 Nlain Str., Winnipeg. vel jekktir meSal íslendinga, jafr.aa reiöu- búnir til aö taka a5 sjer mál j.eirra. gerar áyirmainga o. <. ‘ v. ifnnbylLiimö optir ó d x r u m STIGVJELUM og SKÓM, KOFF- ORTUM og TÓSKUM, YETL- INGUM ogMOCKASINS. GEO. RYAN, HOUOH & CAMPBELL Málafærslumenn 0. s. frv. Skrifstofur: 302 Main St. YViunijieg Mau,

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.