Lögberg - 06.05.1891, Síða 6

(5
LÖGBERG, MIÐVIKUDAGINN 6. MAI 1891.
Framh. frá S. bls.)
Ein lijón hafa gipt/.t hjer í
vetur, Björn Sigurðsson og Jóhanna
Antoníusdóttir. Jeg var boðinn í
brúðkaupsveizlu þeirra, og get jeg
Jjess vegna persónulega borið vitni
um, að sú veizla fór að öllu leyti
vel og siðsamlega fram, og á hún
ekkert skylt við pær brúðkaupsveizl-
ur, sem S. B. talar um í Hkr. Það
lftur svo út sem J>essi S. B. sje
•ekki tiltakanlega samvizkusamur
fregnriti. Pað meira að segja lítur
svo út, eins og honum liggi f>að
beinlínis á hjarta, að slá skugga á
fólk hjer; hann gerir allt svo í-
skyggilegt og eins og hann geri
tilraun til að gera skuggana hvað
■dekksta á pví fólki, sém saálaust
er af svívirðum f>eim, er hann
lleiprar um, f>ví f>ar sem hann ritar
lijer utan frá íslendingafljóti, f>á
liggur næfet og beinast við að hugsa
að f>að sjeu Fljótsbúar, sem hann
sjerstaklega er að tala um. Fljóts-
búar vita nú að f>essi S. B. á ekki
heima hjer norður frá. ílann kvað
vera frá Wpg.
tdvað synist Lögbergi um, hvort
nylendan eigi að taka f>essu brenni-
TÍtiS og b'i vðkavpn-hiityksli, sem S.
B. talar um, með f>ögn, f>annig eins
og samsinna, að f>etta sje allt í
raun og veru eins og S. B. segir
frá, og f>etta eigi svo að álítast
staðfestur sannleikur, f>ó heil hjeruð
nylendunnar sjeu saklaus? — Á ekki
að grafa eptir sannleikanum? Jeg
vona f>ú svarir f>essum spurningum,
kæra Lögberg! í>ví pær eru f>yÖ-
ingarmesta atriðið í brjefi mínu.l)
Nokkrir nágrannar Friðsteins
Sigurðssonar og föður hans hjeldu
f>eim skilnaðarveizlu ásamt fjölskyld-
um f>eirra að heimili J. Briem
fimmtudaginn 2. apríl siðastl. A
milli 50 og 60 manns var saman
komið. Til skemmtunar voru ræðu-
höld og söngur á milli. t>eim feðg-
um ásamt fjölskyldum f>eirra óskum
vjer allra lieilla og hamingju. Þeirra
er mikillega saknað hjeðan.
JÞessar tvær fjölskyldur fluttu á
stað hjeðan ileiðis vestur í Argyle
nylendu með seinustu ferð Mr. Jó-
hannesar Jónssonar. í sömu ferð
var Miss Stefanía Lárusdóttir, en
með næstu ferð Jóhaanesar f>ar á
1) Oss er ekki ljóst, hvað höf. á við.
Fptir hvaða sannleika á að grafa? Á
hann við það, að gera út njósnarmenn
til |>ess að komast að því, hver skrifað
hafl greinina? Þess sýnist ekki þurfa,
|>ví að höf. gefor sjálfur í skyn, að
menn viti, hver þessa grein hafi skrifað.
tlvað i>ví viðvíkur, hvort taka eigi grein-
Inni með þögn, |>á skilium vjer svo, sem
höf. sje nú einmitt að mótmæla henni,
og vjer ffáum ekki sjeð, hvað annað
verður við hana gert.
Ritstj.
undan fór Miss Helga Jónasson;,
báðar f>essar stúlkur eiga heima
hjer og ætla að verða um stundar
sakir í Winnipeg.
Skóli hefur verið hjer í allan
vetur síðan 1. nóv. og verður hann
haldinn til 1. maí; hann hefur verið
eptir f>ví sem mjer er frekast kunn-
ugt, sóttur vel. Jón Runólísson er
kennari, eins og jeg held áður hafi
verið minnzt á. Hjer er annar fjöl-
sóttasti skóli í Ny-íslandi, enda er
skólahúsið nýja[|vandaðasta og dyr-
asta bygging nylendunnar.
Blöðin eru keypt hjér almennt
og lesin rækilega, og {>að synir
augljóslega að menn liafa áhuga á
f>ví að fylgjast með málefnum tím-
ans — f>eir Fljótsbúar eru i anda
með.
Brandon 28: apríl 1891.
t>egar jeg les íslenzku blöðin,
sem koma frá Winnipeg, sje jeg
optast nær brjefkaíla úr byggðum
íslendingg, víðsvegar frá. En f>að
er líkast f>ví sem vjer, Brandon-
búarnir islenzku, sjeum nálega með
öllu utan við, f>ví að sjaldan sjest
neitt um okkur í blöðunum. Yita-
skuld erum við nú bæði fáir og ó-
fróðir til ritstarfa, en f>ó hygg jeg
að vert væri að minna menn á, að
hjer sje dálítill íslenzkur flokkur,
sem er að bera sig að starfa að
tiltölu við landa vora í öðrum byggð-
um og bæjum.
Framfarirnar eru reyndar litlar
enn bæði í iindlegum og líkamleg-
um efnum. Yið höfum stuttan tíma
verið í f>essum bæ — jafnvel i f>essu
landi — að eins 4. árið yfirstand-
andi þeirra sem lengst eru búnir
að vera; sumir hafa ekki verið svo
lengi. Flestallir eru blátt áfram
erviðismenn, og þar af leiðandi tekj-
urnar litlar. Samt sem áður eiga
sumir liús með lóðum.
Nú i vor höfum við af sain-
skotafje bæði íslendinga og ensku
talandi fólks bæjarins komið okkur
upp kirkju. Samskotin frá hjer-
lendum mönnum eru að sönnu ekki
komin inn öll. En vjer treystum
f>vi að f>eir muni standa við loforð
sín. Kirkjan er ekki nema liálf-
gerð enn f>á, en f>ó má halda guðs-
þjónustur í henni.
Fjelagslífið er dauft, f>ví að
efnin vantar til að koma í fram-
kvæmd mörgu, sem J>örf vor út-
heinotir.
Hjcr er bindindisfjelag, sem var
stofnað fyrir hálfu þriðja ári af fá-
um mönnum. I>að hefur optast ver-
ið fáliðað, en fremur þrautseigt.
Síðastliðinn vetur hafa meðlimir þess
fjölgað, og hefur Bakkus greyið
átt örðugt uppdráttar meðal vor
landa hjer. En hvort hann kann |
að rísa úr vetrarhyði sínu með vor-1
inu skal jeg ekkert uin segja; raun-
in verður f>ar ólygnust.
Eptir vilja og samþykki safn-
aðarins hjer, kom hingað að kveldi
f>. 6. marz presturinn sjera Hafst.
Pjetursson úr Argyle-nylendunni.
Hann lijelt tvær guðsþjónustur f>.
8. s. m. í Meþódista-kirkjunni, er
oss var ljeð til f>ess. Óskandi væri
að geta sem optast haft lijá oss
slíka rcenn til þess að leiða oss á-
fram á nndlecmm veci.
Meþódistar hafa lánað okkur
kirkju sína um meira en ár fyrir
sunnudagaskóla handa íslenzkum
börnum, fjrir alls enga borgun, en
sunnudaginn 20. f>. m. var byrjað
að kenna börnunum í íslenzku kirkj-
unni.
Fyrir hálfum mánuði eru bygg-
ingar byrjaðar í bænum. Innan
skamms vcrður næg vinna, en hvað
kaupgjaldið verður liátt er enn ekki
gott að segja.
22. þ. m. fór hjeðan úr bæn-
um Guðni Eggertssön. Hann ætlaði
að taka land einhvers staðar með-
fram Manitoba og Norðvesturbraut-
inni. Fleiri vilja fara hjeðan, en
hafa ekki getað ymsra orsaka vegna.
t>eir hafa í hyggju að fara síðar.
----LJÓSM YNDA RA R.---------
Mc William St. West, Winnipeg, Man
Bini Ijósmyndastaður I bænum, sem
íslendingur vinnur á.
THE
Miituel Reserve Fund Life
Association of New York.
er nú >að leiðandi lífsábyrgðarfjelag t
bíoröur-Ameríku og Norðurálfunni. Það
selur lífsábyrgðir nærri helmingi ódýrri
en hin gömlu hlutafjelög, sein okra út
af þeim er hjá þeim kaapa lífsábyrgð
nærri hálfu meir en lífsábyrgð kostar að
rjettu lagi, til þcss að get» sjálfir orðið
millíónerar. Þetta fjelag ®r ekkert hluta-
fjelag. Þess vegna gengnr allur gróði
þess að eins til þeirra, sem í því fá lífs-
ábyrgð, en alls engra annara.
Sýnishorn af prísum: Fyrir $1000
borgar maður sem er
25 ára $13,76 1 35 úra $14,93 fl 45 ára $17,96
30 „ $14,24 || 40 ., $16,17 J 50 „ $21,37
Eptir 15 ár geta menn fengið allt
sem þeir hafa borgað, með hárri rentu,
eða þeir láta það ganga til að borga
sínar ársborganir framVegis en hætta þá
sjálflr að borga. Líka getur borgun
minkað eptir 10 ár.
Peningakraptur fjelagsins, til að mæta
ófellandi títgjöldum er fjórar og hálf
millíón.
Viðlagasjóður þrjár millíónir.
StjórnarsjÖður, til tryggingar $400,000.
Menn mega ferðast hvert sem þeir
viija og vinna hvað sem þeir viija, en
að eins heilsugóðir, vandaðir og reglu-
samir menn eru teknir inn.
Frekari upplýsingar fást hjá
W. H. Paulsson,
(Gexehai, Agknt) WINNTPEG
Johannes Helgason
(Speciai. Aoent) SELKIItK WESP
A. R. McNichol Manager.
17 Mclntyre Block, Winnipeg.
KRISTJÁN ÓLAFSSOn!
575 Main Str., Winnipeg,
hefur tekið að sjer útsölu á Fjall-
konunni og Þjóðólfi. Kaupendur
þessara blaða geri svo vel og senda
honum utanáskript sína og eins ó-
borgað andvirði blaðanna. Fjall-
konan kostar $1,20 og Hjóðólfur
$1,50.

'AGENCYJor
A pamphlet of information and ab->
ystract of the laws, ðhowing How toj
t^Obtain Patents, Caveats, Trade/J
Marks, Copyrights, sent free./Æ
\^Addres. MUNN & CO./Jf
Urondway, yá'/M
V ÍÍM x New York. _,
Their hafa ny'Opnad
budina eftir ad hafa
samid vid vatryggingar-
fjelogin.
Tlieirra tap
ydar (inniiigi'.
Hundrud manna kaupa
nu daglega hja oss vor-
ur fyrir rans-verd.
Kaupid fyrir thad verd
sem ykkr sjalfum likar,
svo vjer verdum af med
vorurnar!
KMhMiiv!
522, 524 & 526 Main Str.
Craig.
Munroe, West& Mathers.
Mdlafœrslumenn o. s. frv.
Harris Block
194 ÍYJarkeí Str. East, Winnipeg.
vel þekktir meðal íslendinga, jafnnn reiðu-
búnir til að taka að sjer mál þeirra, gera
fyrir þá amninga o. s. írv.
I I
MOUNTABN og CANTON,
—N. Dak.— ’
Verzla með al'.an þnnn varning, sem
vanalega er seldur í húðum í smábæjum
út um lundið (genernl Stores). Beztu vörur
Los(]*tu prísar! Óhlutdrœg vidtkipti!
Okkar ,moUo‘ er:
„ Fljót sala og lítill ágóbiíí.
Hloiiutain og Cantou, S. Mak.
Hin
B i 11 e g a s t a
S t y t s t a
fi e s t a
Braut til allra staða
A ii s t u r
V e s t u r
S u d n r
Fimm til tíu doliars sparaðir með því
að kaupa farbfjef af okkur
Vcstur ail liafí.
Coionists vefnvagnar með öllum lestum
Farbrjef til Evropu
Lægsta fargjald til Íslands
og þaðan hingað.
Viðvíkjandi frekari upplýsingum, kort-
uir>, tímatöflum, og farbrjef-
um, skrifl menn
eða snúi sjer
til
W. M. McLeod,
Farbrjefa agent, 471 Main St., Winnipeo-
Eða til
J. S. Carter,
á C. P. R. járnbrautarstöðvunum.
Robt. Kerr,
Aðalfarbrjefagent
352
jeg hef aldrei sjeð hjá honum neinn
hring, sem karlmenn ganga með.
Sóknari krúnunnar: Jafnvel ekki
innsiglis-hring?
Vitnið: Nei, jafnvel ekki inn-
tsiglis-hring.
L>á var farið með Sal Rawlins
íiiii i vitnastúkuna; eptir að hún
hafði unnið eiðinn, bar hún þetta:
Jeg þekki hinn ákærða. Jeg
skilaði brjefi til hans í Melbourne-
klúbbinn kl. 3 kvartjer til 12 á
fimmtudagskveldið 26. júlí. Jeg vissi
þá ekki, hvað hann hjet. Hann
hitti mig skömmu eptir 1 á horninu
á Russells og Bourkes strætum; þar
hafði mjer verið sagt_ að bíða eptir
honum. Jeg fór með hann heim
til ömmu minnar í smágötu út úr
Bourkes stræti. t>ar var deyjandi
kona, sem hafði sent eptir - honum.
Hann fór inn og talaði við hana
hjer um bil 20 mínútur, og sto
Jylgdi jeg honum aptur að horninu
á Bourkes og Russells strætum. Jeg
heyrði klukkuna slá þrjú kvartjer
skömmu eptir að jeg hafði skilið
við hann.
Sóknari krúnunnar: I>jer eruð
353
alveg viss um, að hinn ákærði sje
maðurinn, sem þjer hittuð það kveld?
Vitnið: Alveg viss, það veit
guð.
Sóknari krúnunnar: Og hann
hitti yður 5 mínútur eptir kl. 1 ?
Vitnið: Já hjer um -bil 5 mln-
útur—rjeg heyrði klukkuna slá rjett
áður en hann kom ofan strætið,'og
þegar jeg skildi við hann aptur,
þá vantaði klukkuna hjer um bil
25 mínútur I 2, því jeg heyrði
klukkuna slá þrjú kvartjer rjett
þegar jeg kom að dyrunum.
Sóknari krúnunni: Hvernig vitið
þjer, að klukkuna haíi einmitt vant-
að 25 inínútnr í 2, þegar þjer
skilduð við hann?
Vitnið: Af því að jeg sá á
klukkuna—jeg skildi við hann á
lioruinu á Russels stræti og fór
ofan Bourkes stræti, svo að jeg
gat sjeð á pósthúsklukkuna eins og
jeg veit ekki livað, og þegar jeg
kom inn í Swanton stræti, þá leit
jeg líka á klukkuna á bæjarþing-
stofunni, og sá þar það sama.
Sóknari krúnunnar: Og þjer
skildað aldrei við hinn ákgerða all-
360
Stúlkan Rawlins hefði enn fremur
borið það, að hún hefði skilið við
ákærða á horninu á Bourkes og
Russells strætum 25 mínútum fyrir
2, og væri það 5 mínútum áður
en Royston liefði ekið vagni sínum
upp að lögreglustöðvunum á St.
Kilda veginuin með dauðan náinn.
Að lokum hefði stúlkan Rawlins
staðhæft máli sínu til styrkingar,
að hún hefði sjeð á klukkurnar á
pósthúsinu og bæjarþingshúsinu; og
ef ákærði hefði fafið frá horninu á
BourKes og Russells strætuin, eins
og hún bæri, þá mundi hann hafa
verið 20 mínútur að komast til
Austur Melbourne; hann hefði þá
komið þangað 5 mínútum fyrir 2
á föstudagsnóttina, einmitt á þeim
tíma, sein hann kom inn í húsið,
eptir framburði húsmóður hans.
öllu m framburði liinna ýmsu vitna
bæri fyllilega sainan, og væri sá
framburður ein sanianhangandi keðja,
sem s^ndi hverja einustu hreyfing
hins ákærða á þeim tíma, sem morð-
ið var framið. I>að væri því með
öllu ómögulegt, að morðið hefði
vcrið frainið af þeiin manni, scm
345
frægur maður, þótt í srnáum stíl
væri. Af góðmannlegri meðauinkv-
un, og löngun til að stæla, hafði
hann játað trú sína 4 sakleysi Brians,
og nú var svo komið, honum til
mikillar furðu, að allar líkur voru
til, að skoðun hans á málinu mundi
reynast rjett. Hann fjekk svo mik-
ið hrós úr öllum áttum fyrir
þá glöggskygni, sem menn hugðu
hjer rera um að ræða, að hann
fór innan skamms að ^ímynda sjer,
að hann hefði af rólegri íhugan
trúað á sakleysi Fitzgeralds, og
ekki af löngun til að vera á öðru
máli en allir aðrir í þessu efni.
Felix Rolleston er ekki heldur
eini maðurinn, sem hefur verið gerð-
ur að stórmenni sjer til mikillar
furðu, og svo farið að trúa því að
liaun ætti það skilið. En hrað sem
því leið, þá var hann hygginn mað-
ur, og meðan frægð hans stóð sem
hæst sætti hann færi og bað Miss
Featherweight, og eptir nokkurt hik
ljet hún til leiðast að gefa honum
sjálfa sig og þúsundir sfnar. Hún
þóttist sjá, að tilvonandi eiginmið-
ur sinn mundi hafa meira eu með.