Lögberg - 05.08.1891, Blaðsíða 3

3
LÖGBERG, MIÐVIKUDAGINN 5. ÁGÚST 1891.
GRÁNUFJELAGIÐ.
Nylega er útkomin skýrsla um
ástand Gránufjelagsins við næstliðið
nyár.
Fjelagið hafði árið 1890 eins
og undanfarin ár rekið fasta verzlun
á 5 stöðum: Seyðisfirði, Raufarliöfn,
Oddeyri við Eyjafjörð, Siglufirði og
Sauðárkrók. Verzlunarhús á f>essum
5 stöðum ásamt verzlunaráhöldum
og bryggÍum> I niðursuðuhúsi með
áliöldum, 2 lysisbræðsluhúsum, p>ar
af annað með gufukatli og öðrum
áhöldum til gufubræðslu, ásamt 6
ffskitökuhúsum og landeigninni Odd-
eyri og Vestdalseyri, er virt á
kr. 96,000
4 skip er fjelagið átti 26,500
Verzlunarskuldir er fjel. átti
lijá viðskiptam. pess voru 137,143
Vöruleifar útlendar 161,995
Vörur innlendar, óseldaí' á
íslandi og Kaupmli. 67,333
Partur í 7 pilskipum, sem hald-
ið er út frá Eyjaf. til hákarlav. 12,000
Húseignir og jarðeignir, er
f jel. varð að taka til skulda-
lúkninga í harðærum, eink-
um frá Ameríkuförum 20,000
kr. "534^971
Fje 1 vörzlum fjelagsins var pannig:
Viðskiptamenn við nefnda 5
verzlunarst. áttu innistand. 25,429
Ýmsir í sparisjóði 14,000
Hlutamenn óborgaða vöxtu 4,140
Lánveitandi fjel. í Kaupmh.,
verzlunarstj. og nokkrir
aðrir á íslandi 325,802
Mismunur 165,500
kr. 534,971
Um skyrslu pessa fer kaup-
stjóri fjelagsins, hr. Tryggvi Grunn-
arsson, meðal annars svofeldum orð-
um:
„Gránufjelagið var stofnað árið
1869, en var ekki annað en skips-
eigandi par til árið 1871; pá byrj-
aði pað fyrst verzlan sína: innkatip
seint í maí og sölu á varningi sín-
uin á Eyjafirði seint í júnímánuði.
Uannig hefur Gránufjelagið í
sumar staðið í 20 ár sem verzlun-
arfjelag og er pví hið eina íslenzka
verzlunarfjelag, sem náð hefur svo
háum aldri. í útlöndum telja verzl-
unareigendur sjer pað til gildis,
pegar verzlan peirra hefur staðið í
mörg ár; á íslandi er víða álitið
gagnstætt pessu; meðan nyjabrum-
ið og byltingarandinn er svo mikill,
pykir allt nytt bezt, einkum í verzl-
unarefnum.
Eigi að siður hefi jeg vissu
fyrir pví, að margir af hinum eldri
og skynsamari mönnum virða mikils
pað gagn, sem fjelagið hefur gjört
pessi liðnu 20 ár, og pá lífseigju,
er pað liefur synt, með pví að
standa enn pá, eptir allar pær árás-
ir, sem pað liefur fengið pessi 20
ár, af náttúrunnar @g manna völd-
um.
Næstliðið ár græddi fjelagið
pví nær 27,000 kr. og minnkaði
skuld sína mikið. Hagur fjelagsins
hefur ekki í mörg undanfarin ár
staðið jafnvel og nú.
f næsta árs skýrslu mun pess
getið, sem nú er ráðgert að fram-
kvæma petta ár, til minningar 20
ára aldurs fjelagsins.
Eins og í skýrslunum fyrir 1888
er ekki dregin hjer frá ákveðin
upphæð fyrir vanhöldum á skuldum
og útlendum vörum; hver getur
gert pað sem honum sýnist. Þó
dregið sje frá fimmti partur af skuld-
um og útiendum vörum fyrir van-
böldum eða 65,500 kr., pá er samt
eptir 100,000 kr., sem er hið upp-
runalega verð ldutabrjefanna.
íslenzkt blað [,,Þjóðv.“?] hefur
nýlega flutt illgirnislega greiti, sem
rituð er til pess að telja mönnum
trú um, að hlutabrjefaeigendur geti
tapað meiru en eign peirra er í
fjelaginu, ef pað yrði gjaldprota.
Þetta er auðsjáanlega skrifað til
pess að rýra álit fjelagsins og vjela
menn til að selja hlutabrjef sín
með litlu verði. En menn skulu
eigi láta slíkt glepja sig. Þeir
lagamenn, sem jeg hef átt tal við
erlendis um petta mál, segja, að
pað geti ekki komið til mála að
fjelagsmenn missi einn eyri fram
yfir pá upphæð, sem peir eiga í
fjelagmu, og til enn frekari full-
vissu fyrir fjelagsmenn hef jeg
fcngið skriflegt vottorð frá hr. F.
Holme, sem á mest hjá fjolaginu,
að honum hafi aldrei komið til hug-
ar og geti aldrei komið til hugar
að ganga eptir öðru en fjelagseign-
um, til skuldalúkningar, hversu illa
sem síðar kunni að fara fyrir fje'
laginu; enda er petta álit samkvæmt
venju erlendis, samkvæmt samningi
hans við fjelagið, og samkvæmt lög-
um pess. Óvinir og undanvillingar
fjelagsins verða pví að finna nýtt
efni lil að rýra álit fjelagsins; petta
meðal verkar ekki lengur eptir til-
ganginum.
Árið 1889 greiddi fjelagið 3
kr. í vöxtu af hverju hlutabrjefi, en
síðasti aðalfundur ákvað, í minningu
20 ára aldurs fjelagsins, að enga
vexti skyldi heimta eða greiða fyrir
árið 1890“.
í fyrra, 1890, flutti Gránufje-
lagið til Islands 17 skipsfarma af
vörum. Verzlun pess er meðal hinna
stærstu hjer á landi. *
í ár kvað psð vera búið að
senda 10 farma til landsins og á
eptir að senda marga enn í sumar.
[ísafoldj
Sníðir og saumar, hieinsar og gjíirir við kuiImannaffit. Lang biilpgasti staður
borgiani að fá báin tii föt eptir máli. Það borgar sig fyriryður að koma til sum;
áður cnn þjer kaupið annarsstaðar.
Fx>axiii: Danei, 559 Mair[ St., Wl!]nipegc
FARID TIL
Almuiis llaisl & Aliniiiis
eptir yðar
LANDBÚNADAR-VERKFÆRUM.
E>eir verzla með
Vagna, Ljcttvagna (buggies), Sáð'vjclar, Herfi, Plóga,
Hveitihrcinsunar-vjelar o. s. frv.
CAVALIER -- - - N. DAK.
§3p” Skrifstofa austur af bæjarráðsstofunni.
INNFLUTNINGUR.
í því skyni að flýta sem mest að möguleet er fyrir því að
auðu löndi í
MANITOBA FYLKI
byggist, óskar undirritaður eptir aðstoð við að útbreiða upplýsingar
viðvíkjandi landinu frá öllum sveitastjómum og íbúum fylkisin
sem hafa hug á að fá vini sína til að setjast hjeivið. pcssar upp-
lýsingar fá menn, • ef menn snúa sjer til stjórnardeildar innflutn-
ngsmálanna.
Látið vini yðar fá vitneskju um hina
MIKLU K0STI FYLKISINS.
Augnamið stjórnarinnur er með öllum leytílegum meðulum að
draga SJERSTAKLEGA að fólk,
SEM LECCUR STUND Á AKURYRKJU
og sem lagt geti sinn skerf til að byggja fylkið upp jafnframt því
sem það tryggir sjálfu sjer þægileg heimili. Ekkert land getur tek
ið þessu fylki fram að
LANDGÆDUM.
Með
HINNI MIKLU JÁRNBRAUTA-VIDBÓT,
sem menn bráðum yerða aðnjótandi, opnast nú
og verða hin góðu lönd þar til sölu með
VÆGU VERDI 00 •
AUDVELDUM BORGUNAR-SKILMÁLUM.
Aldrei getur orðið of kröptuglega brýnt fyrir mönnum, sem
eru að streyma inn í fylkið, hve mikill hagur er við að setjast að
í slíkum hjeruðum, í stað þess að fara til fjarlægari staða lang'
frá járnbrautum.
THOS. GREENWAY
rátSherraakiryrkjH- og innfiutnings»ála.
WlNNIPEa, Manitoba.
Tannlæknir
525 Aðalstrætinu.
Gerir allskonar tannlækningar fyr
sanngajnia borgun, og svo vel að all
fara frá honum ánægðir.
NORTHERN PACIFIC
RAILROAD.
Taking
TIcard.
effect Sunday, March 29, 1891 (Centra
or 90th Meridian Time).
South Bo°nd
North R’nd
J C rt
< 25 Ö
tjoLÍ
«3 ° j«
55 P
40 p
i7P
50 a
173
01 a
42 a
09 a
43 a
07 a
50 a
ooa
26 p
*5P
STATIONS.
jfl Or\
4.25P o| Winnipeg
4- I7P 3-° Portagejunct’n
4.02p 9.3 .St. Norbert..
3-47p 15.3I...Caitier... .1
3.28p 23.5 . .St. Agathe.l
3,i9p 27.4!. Union l’oint.
3.07 p 32-5'. Silver Plains.
2.48P 40 4 ... Morris .. .
2-33P 46.8 . . ,St. Jean...
2.12 p 56.0 .. Letellier ..
1.45P65.0 .. Emerson ..
I-35P68.1 .. Pembina...
9.40a I61 .Grand Forks.
5- 30 a 226 Winnip Juh ctn
i-30a 313 .. Brainard ..
8.oop 453 . .. Duluth.. .
8.35P 470 .Minneapolis .
8.oop 481 . . .St. Paul.. .
H.I5P ...Chicago ...
i?!
to-1
K o
xz
D.e
U.20a
11.28 a
II.41 a
11.553
I2.i3p
12.22 p
,2-33P|5-
12- 5- P 6.
1.07 p,6.
1.28 p |7-
1.5op,8.
2.oop 8.
ó.copjs
io.oop
2.ooa
7.0oa
6.35 a
7.053
|lo.3oa
oOa
I5a
48a
l?^
5Sa
iTa
4:3
2 Dtj
53»
35»
2oa
45»
■ 4Ca
.Ooa
MORRIS-BRANDON BRANCH.
East Bound. JL tn V* O 2 s jy «■»-< STAT’S. w. Boun
N • sS sr ^ c ^ .*"* T3 C 1Í4 rt Pass.No. 138 Tu.Thu & J Saturday. cc ^ 0 ^ .'S c’ £ 18 0^5 ** rt sd «
ó.oop I2.55p 0 Morris. 3-oop 10.30a
5.i5p I 2.24 P 10 Lowe Earm 3-23P ll.lOa
4-24P 12.01 p 21.2 v.Myrtle.. 3,48 p H.56 a
4.oop 11.48 a 25.9 .. Roland.. 4,oop 12.22 a
3-23P li.Soa 33-5 . Roshank . 4-I7P 12.57»
2.55 P ll.lða 89.6 .. M iami . 4.33 p 1.2i;p
2.i6p|io.53a 49 Deerwood . 4-55P 2-11P
I-55P i°'4°» 54.1 . Altamont. 5>°8p 2-35P
I.2I p 10.20 a 62.1 . Somerset. 5.27 P 3-I3P
12.55 p 10.05 a 68.4 Swan Lake 5,42 p 3.40p
]2.28p 9.50 a 74.6 lnd Springs 5-58p 4.1op
,2.o8p 9-37» 79.4 Minnapolis 6,09 p 4- 3<lp
11,38 a 9.22 a 86.1 Greenway 6,25p 5.01p
11 -15 r 9.07 92.3 . . Balder.. 6,40 p 5.29^
10.33 a 8.453 102 . Belmont.. 7,03 p 6.13P
jO.ooa 8.28a 109^7 .. Hilton .. 7,22p 6-49P
9.07 a 8.033 120 Wawanesa “-46 p 7-35P
8.2oa 8.38 a 129.5 . Rounthw. S,f>9p S.LNp
7.403 7,20 a 137.2 Martinville 8.28p 8.«r>4p
6.00 a 7.00 a 145-1 .. Brandon 8.45p 9- 3°P
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCII.
ast Bound.
O <L»
X ►.
■o n:
u.40a
11.28 a
io.53»
10.46 a
10.20 a
9-33
9.10
8.25"
£
£
E
o
0
3°
11.5
M-7
21.0
35-2
42.1
55-5
STATIONS.
W. B’nd.
•S =3
3 Q
••■• Winnipeg...
Portagc Junction.
.. .St.Charles....
. ...Headingly....
. WHite Plams..
.....Eustace ....
. . . .Oakville ....
Portagela Prairie
4- TOp
4.42 p
5- I3P
5.500
5-45P
<5,331'
6.56p
7.4op
Pullman I’alace Sleeping Cars and Ðinin
Cars on Nos, 117 an(l il°»
Passengers will be carried on all regular
freight trains.
CIIAS. S. FEE, H, SWINFO reg
G. P. & T. A., St. Pau" Cea. Agt. Win p.
Ij. J. BELCil ricket Age*t,
486 Main Wi % ipeg.
t
540
finna Madge og hleypa beiskju í
llf hennar með sögunni af syndum
fðður hennar -—já— hann varð að
lifa til þess að vernda hana og
dragast með hina þungu hlekki bit-
urra endurminninga allt sitt líf, með
þetta voðalega Damókles-sverð hang-
andi yfir sjer. En samt sem áður
ætlaði hann að skrifa játningu sína
og vonaði hann að eptir dauða sinn,
hvenær sem hann skyldi nú bera
að höndum. kynni sú játning
að mir.nsta kosti að hjálpa til að
framleiða nokkra meðaumkvun með
þessuin manni, sem forlögin höfðu
leikið svo hart, þó að hön gæti
ekki þvegið af lionum sektina með
öllu. Eptir að hann hafði ráðið
þetta af, framfylgdi hann því þeg-
ar í verkinu, og sat allan liðlang-
ai\ daginn við skrifborð sitt og fyllti
hverja blaðsíðuna eptir aðra með
sögunni af sínu liðna lífi, sem hann
minntist með svo þungum hug. í
fyrstu gekk honuin seint, eins og
mönnum gengur venjulega, þegar
þeir eru að inna af hendi óþægi-
legt en óhjákvæmilegt skylduverk.
Ea innan skamms fór þetta verk
549
á f>ví stóð. stór lampi með skyggni
yfir, og kastaði veikum ljóshring
umhverfis borðið, en að öðru leyti
var liálfdimmt í salnum. Nálægt
þessu borði sátu þær Madge og
Sal og röbbuðu glaðlega saman, og
vinstra megin við sig sáu þær
fram í opnar dyrnar, og streymdi
inn um J>ær hlýr ljósstraumur fram-
an úr ganginuin.
Sal hafði mjög skarpa heyrn,
og J>egar J>ær höfðu rabbað saman
nokkra stund, heyrði liún fótatak á
mjúku gólfteppinu. Hún jsneri sjer
skyndilega við, og sá háan mann
koma fram salinn. Madge sá hann
líka og stökk á fætur forviða mjög;
J>ví að hún J>ekkti, að J>etta var
faðir hennar. Ilann var í sloppi
utan yfir sjer, og hjelt á eirliverj-
um blöðum í liendinui.
„Hvað er J>etta, pabbi“, sagði
Madge steinhissa, „jeg—“
„í>ei, J>ei!“ hvíslaði Sal og tók
í handlegginn á henni. „Hann
sefur“.
Og [>að var satt. Æstur heil-
inn ‘hafði ráðið yfir J>reyttum lík-
amanum, og J>ví hafði hann farið
548
að Madge væri tveim árum yngri,
þá hafði hún tekið að sjer upp-
fræðslu hennar, og Sal tók miklum
framförum hjá henni. I>að var und-
arleg kaldhæðni forlaganna, sem
komið nafði saman þessum tveim
börnum sama föður, sem höfðu lifað
svo ólíku lífi — önnur alin upp í
auði 0£f allsnægtum, oir hafði aldrei
þekkt skort; hin alin upp í rennu-
steininum, og saurguð o£ svívirt af
lífi því er hún hafði lifað. Seint
mundi Mark Frettlby liaía dottið í
hug að sjá barn Rósönnu Moorc,
sem liann hugði dautt, undir sama
þaki eins og Madge dóttur sína.
J>egar Sal fjekk boðin frá Madge,
fór hún inn í samkvæmissalinn, og
innan skamms voru þæi farnar að
rabba vingjarnlega saman. I>að var
nærri því dimmt í salnum, því að
ekki hafði verið kveikt nema á ein-
um lampa. Mr. Frettlby liafði
skömm á gasljósi, sem ekki var
nein furða, jafn-skerandi og birtan
af því er, og liann hafði ekkert
neina olíulampa í samkvæmissal sln-
um. í þeim enda salsins, er þær
Sal og Madge sátu I, var lítið borð;
541
að verða honum hu<rðnæmara, otr
hann tók að finna til einkennilegr-
ar fróunar við að skrifa sem ná-
kvæmast hvert atvik, sem spillti
fyrir hans eigin máli. Hann skrif-
aði ekki um það sem sakamaður,
heldur sem málssóknari, og dró
upp málverk af framferði síuu með
miklu dekkri litum heldur en ástæða
var til I raun og veru. En uin
kveldið las liann aptur það sein
hann hafði skrifað fyrr um daginn,
og þegar liann sá, hve liarður liann
hefði verið við sjálfan sig, snerust
tilfinningar hans I gagnstæða átt,
og því skrifaði hann vörn fyrir
breytni sinni, og sýndi fram á, að
forlögin hefðu leikið sig of hart.
X>að var ekki sterk vörn, sem hann
kom með, en hann fann,' að hann
gat ekki varið sig með neinu öðru.
I>að var orðið dimmt, þegar hann
hafði lokið ritstörfum slnum, og hann
sat I rökkrinu, og liorfði líkt og I
draumi yfir blöðin, sein lágu á víð
og dreif út uin borðið. l>á heyrði
liann barið á skrifstofudyrnar og
dóttir lians spurði, hvort hann ætl-
aði ekki að koma og borða mið.