Lögberg - 21.10.1891, Blaðsíða 2

2
LÖGBERG, MIÐVIKUBAGINN 21. OKTÓBER 1301.
SKiPSKADINN
Á Ska<;aströM), 3. janúar 1887.
LÖGBERG ALMENNINGS,
Mjug dimrnt var lopt o<r drunga-
legt að sjá.
Á dalabrúnum þokumökkur lá.
t>ó ríkti kyrð um liauður jafnt sem
haf,
og hæglát unn á ránarskauti svaf.
En ferleg norn að fjallabaki grúfði
t>á karskir drengir livílum spruttu frá
og kvöddu fijóð og bjuggust sæinn á;
að veðti gáðu glöggu auga með,
en gátu dulin nornaráð ei sjeð,
er ferleg Hel að fjallabaki grúfði.
í hasti skeiðum hrundu svo á mar,
- sem hefluð þilja ránarflötur var—
°g preyttu róður þar til miðum ná,
°g þeyttu vöðum beint í gljúpan sjá.
En ferleg norn að fjallabaki grúfði.
t>á heyrðist gnýr sem þrungin
þrumuraust,
og þokukólga fram um loptið brauzt,
með ægilegum ofsahríðar byl,
svo ei menn deildu banda sinna skil.
En ferleg norn að fjallabaki grúfði.
t>á grettist rán og gini sundur brá,
sem gleypa vildi förin veik og smá,
og hamast tók að hjálparvana lyð.
t>á hófst að bragði þeirra dauðastríð.
En ferleg norn að fjailabaki grúfði.
Um sókn og vörn þar segja neitt ei
má,
ei sagnir neinar bárust slíku frá.
t>ví að eins drottins auga þetta leit,
en úrslitin þó sjerhve’ maður veit:
að ferlcg rán þá faðmi köldum vafði.
Svo innan stundar allt var kyrrt og
hljótt,
því æði ránar sefast gerði skjótt,
er sigrað hafði’ liún sann-nefnt
drengja-val.
og sjer í kverkum alla þá hún fal.
t>ar ferleg norn. í fangi hennar grúfði
t>á drúpti strönd sem dapur fugl á
meið,
er dauða-sár af skotmanns ör hann
■ beið,
þar ekkja mörg sinn mæran ástvin
gríet>
og margt þar barn sinn dyran föður
ijet,
er ferleg rán í faðmi köldum vafði.
£>
l„ þ< i ar tímans máttga hönd.
: ví i , -ysir sjerhver hariua-
bönd,
og loks, þ;< rcnnur saman allt í eiit,
fær ilira i. ua bót að fullu veitt
sú ferlegnom, að fjallabaki’ ergrúfði.
/S. J. Jóhaniiesson.
HANN GETUR VERIÐ JAFN-
INGI JWNN.
Með Iiáðbrosi horfir þú á
Ilinn hikandi, fcrðlúna mann;
En ef til vill hefurðu ei aðra eins sál,
Nje aðra eiris vöðva sem hann.
Þjer þykir ei fötin hans fín,—
Nje fallegt það snið, sem hann ber;—
En trú mjer: í vetúr þau veita það
skjól,
Sem veitt geta þín ekki þjer.
t>jer finnst hann svo fávís og sljór,
I>ví fjölmálgur er hann ei nú;
En vera má þó, að hann viti eins
glöggt
Ilvað vísindi eru, sem þú.
J>ó fátækur sje. hann og fár,
Og fallið sje rvk á hans lín,
P& getur hans sál verið göfug og
hrein,
Já, göfugri jafnvel cn þín.
Með liáðbrosi horfir þú á
Hinn hikandi, ferðlúna mann;
J>ó stóðstu þar eitt sinn, er stend-
ur hann nú,
Eins stúrinn og klæddur tam hann.
«7. Magni'js Jijarnason,
ÍSLENZKUR FJELAGSSKAPUK.
Samkvæmisræða eptir S. 3/ýrdal
í Victoria.
[í inngangi á undan ræðunni, sem
hjer er ekki birtur, tekur liöf. |>að
fram, að hann hafi ekki ætlað sjer að
koma |>essari ræðu á preut, tcgar hann
samdi liana, en hann sendi hana til
prentunar eptit tilmælum nokkurra hinna
helztu manna úr flokki íslendinga í
Victoríu.—Kitst.l
Herrar mínir og frúr! Vegna
þess að hin heiðraða nefnd, sem af
söngfjelagsins *hálfu stendur fyrir
þessari samkomu, hefur látið sjer
þóknast að setja nafn mitt á pró-
gramm sitt, vitaskuld með þeirri
tiltrú til mín, að jeg legði ein-
hvern ofurlítinn skerf fram til skemt-
unar, kem jeg hjer fram fyrir yður,
heiðruðu bræður mínir og systur,
jafnt fyrir því, þó jeg viti það
fyrir fram að yður verði harla lítil
skemmtun að því sem jeg nú hef
á boðstólum. En það er of seint
fyrir mig að sjá það nú, jeg verð
að biðja nefndina og svo tilheyr-
endurna í heild sinni að taka vilj-
ann fyrir verkið og fyrirgefa gall-
ana. Og án frekari inngangs-orða
kem jeg þá til efnisins, sem á að
hljóða að einhverju leyti um ís-
lenzkan fjelagsskap.
J>að er almennt viðurkennt að
margar hendur vinni ljett verk og
jeg veit að enginn af yður liefur
lifandi ögn á móti því; í orðunum
liggur eins og þjer vitið, að verkið
verði ljett þegar margir hjálpast
að, að koma einu eða öðru í verk
og framkvæma það; já— verkið
verður ljett, þegar hver höndin
vinnur með annari og hver annari
í hag. En aptur á hinn bóginn verð-
ur allt ervitt og seint og meira
að segja sumt alveg ómögulegt
fyrir þeiin sem einn er að strita
og berjast um í veröldinni, að jeg
ekki lali um, liversu erfiðleikarnir
aukast og margfaldast fyrir þeim
sem verður fvrir því óláni í heirn-
inum að hafa svo o<r svo marra
upp á móti sjer; þegar hver hönd-
in á fætur annari synist vilja reyna
til að gera honum framkvæmdirnar
sem erfiðastar, þá þarf svo sem
engan að furða mjög mikið á því,
þó sá hinn sami komí ekki miklu
í verk. En nær vjer tölum um
þetta mál í sambandi við einstakl-
ingana, munu þeir finnm
landa vorra, sem allt fyrir [>•
kjósa þó heldur að ver; einir um
sína hitu en hætta á að leggja í
fjelagsskap við aðra mennog-þann-
ig reyna til að koma í veg fyrir
erviðleikana. I>ó það sje nú í raun-
inni ekki sem viðfeldnast fyrir oss
að játa þenna einræningsskap upp
á sjálfa oss, þá er samt ekki
hægt að bera það af oss Islend-
ingum, að þetta hefur verið eitt af
vorurn þjóðar einkennum, og því
hefur farið scm farið hefur fyrir
gamla landinu.
Mjer kemur ekki til hugar,
heiðruðu bræður mínir og systur,
að geta sagt hjer neitt það í kvöld,
sem að nokkru leyti sje fyrir yð-
ur nystárlegt að heyra, eða með
öðrum orðum það sem yður sje
ekki hjer um bil jafnkunnugt um
og injer sjálfum. En af gnægð
hjartans mælir munnurinn. J>að
málefni, sem maður lætur sjer vera
annt um og maður er vakinn og
sofinn að hugsa um, getur ekki
þótt ótilhl/ðilegt að maður minn-
ist á á opinberum stöðum við viss
tækifæri. Og þ r sem mjer liggur
naumast nolckuð meir á hjarta en
að stuðla að góöum fjclagsskap og
tílheyra honum jafnt fyrir því, þó
jeg viti og viðurkenni ófullkomleg-
leika mína og tíðar yfirsjónir fje-
lagslífinu viðvíkjandi. þá var það
fjelagsskapurinn oklcar íslendinga,
sem jeg hafði ásett mjer að tala
fáein orð um í kvöld. En jeg
má gæta min, að verða ekki um
of fjölorður, jafnvej |>ó jeg viti að
nefndin hafi ekki klipið svo tlro-
ann við nöglina á sjer, að lijer sje
ekki öllu óhætt fyrir því. En það
er annað, sem jeg er ekki alveg
óhræddur við: að fólkinu leiðist úr
mjer þvættingurinn, og það er þó
ekki sem þægilegast á skemmti-
samkomu, og það einmitt þegar
maður á að vera að skemmta. En
það dugir ekki að tala um það,
umbæturnar verða óhugsandi í þetta
sinn. I>að var fjelagsskapar mál-
efnið, sem jeg hjet hjer að fram-
an að gera að umtalsefni. Já —-
fjelagsskapur vor Islendinga er enn
þá sem 1-comið er á æði lágu stigi
framfaranna, en þó ekki á svo sjer-
lega lágu Stigi, þegar þess er gætt
að vjer erum — hvað fjelagsskap
snertir — börn að aldri. I>að var
t>ETTA RÚM í BLAÐINU ER ÆTLAÐ
JOHN FLEKKE,
KAUPMANNI í CAVALIER.
allt annað en að fjelagsskapar mál-
efnið væri prjedikað fyrir ungu og
uppvaxandi fólki á Islandi, og er
þó, eins og vjer vitum, sá partur
æfinnar, sem vjer voruin þar, með-
tækilegastur og bezt íallinn til
að inndrekka framfara hugmyndirn-
ar 1 hverjum helzt stíl sem þær
eru. t>að var lærdómskverið okkar
gamla — þjer munið eptir því —
sem foreldrar og aðstandendur barn-
anna með góðu og illu hjeldu þeim
til að læra og þess á milli hjá
allflestum hörku erviði undir eins
og maður gat almennilega valdið
vetlingunum sínum. Engiun fje-
lagsskapur nefndur á nafn, nema
ef vera skyldi að það feldist í
þcssum algenga fnálsliætti þar heima,
að fáir lofi einb/lið sem vert er.
Nei það liggur nú reyndar ekkert
nærri því að fjelagsskaparandi fel-
ist í þessum málshætti, heldur bend-
ir hann miklu fremur til þess, hvað
það lá ríkt í eðli og anda þjóðar-
innar, að vera einn um sína liitu,
búa einungis fyrir sig og láta sem
minnst á sjer bera, og sem allra
fæsta vita utn sína hagi og fyrir-
ætlanir, en sumt af þessu hafði
við vissar ástæður að styðjast, sem
tíminn leyiir mjer ekki í þetta
sinn að gera að umtalsefni. Hitt
er euda nóg að segja, að fjelags-
skapur hefur verið á mjög lágu
stigi heima á íslandi, fram að þess-
um tíina. En jeg veit að hann er
nú ofur lítið að glæðast; menn eru
farnir að fá hugmynd um nytsemi
hans, og það er vonandi að á kom-
andi tíð fari löndum vorum fram
í fjelagsskapar framkvæmdinni,
hverju helzt sem það verður að
þakka. Mjer þykir ekkert fyrir að
að láta í Ijósi þá hugmynd mínu,
að f jelagsskapar hugmyndin með
hemía • heillaríku ávöxtum flytjist
hjeðan vestán yfir haf frá oss niðj-
um gömlu konunnar með hvíta
faidinu til bræðra vorra og systra,
sein enn una sjer við hennar silfur-
tæru læki og tignarlegu fossa og
himingnæfandi fjallatinda, til bræðr-
anna og systranna sem vjor berum
svo undur hlýjan hug til og sem
jeg álít að vjer sjeum skyld til að
leggja nokkuð í sölurnar fyrir, þeg-
ar á þarf að halda. En í sani-
bandi við þcssa hugmynd verð jeg
að bæta við nokkrum orðurn, við-
vfkjandi fjelagsskapar framkvæmd-
inni meðal vor Vestur-íslcndinga.
KOSIABOD
FYRIR
NYJA KAUPENDUR
------->—ooo-<■-------
Iíver sá i Ameríku er borgar oss (tvo og liálfan dollar) fyrir lok tias/a tntfn•
aSar fær fyrir nefnda upphæÖ:
1. IV. árgang Lögbergs frá bxrjun sögunnar 'Hedri, sem byrjaði !). september.
2. Allan V. árgang Lögbergs.
3. fslenzka þýðingu af íjörugu og góöu skáldsögunni „Unihverlis jöröina á 80 dög-
um“ eptir hinn nafntogaða franska höfund Jules t'erne, 314 þjeUprcntaðar blað-
sfður, hepta og í kápu.
4. íslenzka þýðingu af ágætu skáldsöguníú „Myrlur i vagni“ eptir hinn fra-ga cnska
liöfund Fergus W. IJume, um 630 bls., hepta og ( kápu.
þannig fá nýir kaupendur er þessu boði sæla Liigberg frá Jivi í septcmber 1891 til
9. janúar 1893, ásamt tveimur afbragðs skáldsöguin (nál. 1000 bls. til saman) sem cru
unr I yi dollars virði, fyrir að eins ■$2(sem verða að borgast fyrirfram) en
vanalegt verð á Lögbergi er $2 um árið.
Ayir kaupendur fá ókeypis það sem eptir var af þcssum árg. þegar sagan Hsdri
byrjaði í lilaðinu, ef' )>eir senda oss $2.00 fyrir nœsla argang.
í sambandi við ofungreint tilboð leyfurn vjer oss að vekja athygli á eptirfylgjandi at-
riðum viðvíkjandi blaði voru I.ögbergi:
1. Löjíberg: er lang-stærsta blað, sem gefið er út á íslenzkri tungu.
2. Lögberg er, og hefir verið siðan fyrsta árgang lauk, allt að því helmingi ódýr-
ar.a en önnur íslenzk plöð i samanburði við stærð.
3. Lögbcrg er fjölbreytt að efni, mál og rjettritun vönduð.
4- Lögberg hefir neðanmáls vandaðar íslenzkar þýðingar af skáldsögum cptir beztn
rithöfunda heimsins.
s- Lögberg >;r frjálslynt í pólitík.
6. Lögbcrg berst á móti auðvaldskúgun og óráðvandri meðferð á almennings Ijc.
7- Lö leig berst fyrir því að Islendingar nái áliti og metorðum í þessu landi,
og verði í öllu jafnsnjalir öðrum þjóðflokkum hjer.
8. Lögberg segír álit sitt afdráttarlaust um hvert mál, og þokar ckki frá því
sem það álítur rjett. hvorki ,af ótta nje vinskap.
9- Lögberg stendur öllum opiíí, sem eitthvað hafa )>arflegt að’ segja.
10. Lögberg byggir von sina um almennings hylli, vöxt og viðgang í framtíðinni,
eins og að undaníornu, H sanngjömum viðskiptum við liinu lesandi almenning i
öllum greinum, og truir þvi að íslendingar sje svo vilrir, að þeir þoli að þeim
sje bent á það sem að cr, og gangist meir fyrir sönnum kosturn blaða slnna e«
heimskulegu smjaðri
KATJJPIÐ Þ VI L Ö G B E 11 G!
og sláiS ]>ví ekki á frcst til morgtws, se/n þjer getiS gert i dag.
LöGBKBG PkINTING & PuBBISHING Co.
FQH AUMITEOTIMKEREE
YEARS
Iln the TTse of CURA.
we Alone own^
for all Dl»-i
• •
0F VARIED
udSUCCESSFUL
EXPERIENCE!
JIVE IHETHODS.th&t I
kand Control, I
orders of|
•
• MEN • .
Who have weak otun.U
DEVELOPED, or disea3edl
organa, who are suffer-I
ing írova friiors of vouth\
and auy Kxeeeaes.or otl
guaranteo to\
lf they can ’
8TQRED. our’’
method and ap- N
aftord a CUltE I
IWhoare ne svousand lu.
I pote*>r,thescorn of their
Ifellows and the con-
Itempt of friends and
ycompanlons, leada usto
fall patients,
r P0S8I0LY BE RE-
own Exclusivo
W plianoos will
^“There is, theu.
YOURS.
• . . IHOPE^YOUI ANDYC
Don’t hrood overyour condition, nor give up in despair I
Thousands of tho Worst Cases havo yielded to our HOME
TREATMENT, assetforthin our WONDEHFUL B00K, which we
sendsealed, post paid, FREE, foralimited time. QETITTO-DAY.
Kemember,nooneelsehastliomethods,appliauce8 and experi-
ence that we employ, and we claim the uonopdly of uniforu
SUCCESS. EfílE Medical Co.. 64 Niaoaha 8t., Buffalo, N. Y.
I>að var víst ekki ýkja lanuur
tími frá þvi að latular fóru að
flytja vestur um haf og taka sjer
bólfestu í þessu frelsisins og fram-
kvæmdanna landi, þangað til þeir
fóru að taka eptir fjelagsskapar á-
hrifunum, setn verka svo að segja
á allar verulegar framkværodir lijer-
lendra manna. Þeir sáu fljótlega,
að það var ekki einn maður, held-
ur rnarfrir 1 fjelagi, sern byggðu
járnvegina, með öllutn þeirra á-
höldum, járnbrautirnar, sem liggja
hvervetna um þvert og endilangt
landið. J>eir sáu skipastólinn, verk-
srniðjur af alls konar teguudum, raf-
segulþræðina og íleira og fleira,
J>eir höfðu auðvitað heyrt um þetta
getið, en nú, hingað komnir, sáu
þeir í anda og sannleika, og þeir
fðru srnásaman að fá löngun til að
reyna að mynda einhvern fjelags-
skap.
Niðurl. næst.
2,000 References. Name this paper when you write.
THE
Mutual Reserve FundLife
Association of New York.
hefur fengið aömu viðtökur hjá íslend-
ingum og óllum öðrum sem því verða
kunnugir. í það eru nú gengoir á ann-
að hundrað /siendingar, þar á meðal
fjöldi liinna leiðandi manna. Fjelagið
selur iífsábyrgðir fyrir að eins það sem
þær kosla. Jlinna skyldi engir borga,
því þá væri sú ábyrgð ótrygg. Meira
skvldi engir borga, því þá krupa þeir of
dýrt, Iyrii' „ku-fjiii*“ selur þetta fjelag
lílsábyrgðir, og gefur eins góða trygg-
ing og hiu elztu, öflugustu og dýrustu
fjelög heimsíns.
25 ára $18,7« || 85 ára $14,03 l| 45 ára $17,00
30 „ $14,24 || 40 ., $10,17 || 50 „ $21,37
W. Ií. I’aulsosi í Winnipeg er
Gexukaj, Agest fjelagsins, og geta menn
snúið sjer til fians eptir frekari upplýs
ingum. Þeir sem.ekki r.á til að tala
við hann, ættu að skrifa honum og
svarar liann því fljótt og grelnilega. All-
ar upplýsingar um fjelagið fástiíka hjá
A. li. McNichol Mclutyre 131. Wianipcg,
Fl'u.tt I
Manitoba Musio House
R. H. Nunn & Co.
Ilafa ílutt úr búðinni 407 Main
St. (Teesbúðinni). Og 443 Main
St. í stóra, fallega búð, sem fjcl.
er nýbúið áð láta gjöra við.
að '
482 MAIN STREET.
Næstu dyr við Blair-búðinw.
LR- TT- JSTTTISrJST <So OO
P. O. Box 1407.
Tannlækmr
5 2 5 Aða 1 str æ ti n u.
Gerir allskonar tannlækningar fyjr
sanngajrna borgun, og svo vel an
fara itú. li(j(iuui áuæ^ðk.