Lögberg - 20.01.1892, Blaðsíða 6

LÖGBERG, MIÐVIKUDAGINN 20. JANÚAR 1882.
,\/ dmiigasnKa.
Allmerkilcj; spfritista-aaga lief-
ur um nokkurn tíma undanfarinn
gcngið fir einu Norðurálfu-blaðinu
f annað. Með |>ví að sagan heyrir
að nokkru leyti fyrst og fremst til
norðvesturhluta Carada, skulum vjor
sogja hjor ágrip af henni.
Svíi eiun — vjer höfurn verið
beðnir að leyna nafninu — kom
liingað til lands íirið IS87. Hann
nam land í einni sænsku nylend
unni í Assiniboia. Eptir tveggja
ára dvöl hjer í landi ljezt llann,
vorið 1889. Fáeinum dögum eptir
andlát s:tt birtist hann enskri fjöl-
^ skyldu í Gautaborg f Svfpjóð á
spfritista satnkomu, sem lialdin var
í hösi fjölskyldu þessarar. 25 manns
voru þar sainankomnir og allir sáu
manninn. Hann ljet par uppskátt
nafn sitt, heimili sitt í Canada, ald
ur, atvinnu, pjóðerni og sveit pá
er hann hafði átt heima f í Sví
pjóð; enn fremur sagði liann og hve
marga menn hann hefði haft f fjöl-
skyldu sinni. Hann var spurður,
livernig á pví stæði, að hann g< rði
vart við sig par í Gantaborg, par
sem hann var með öllu ókunnugur,
og ætt hans var langt norður í
Svípjóð. Hann svaraði, að hann
gæti hvergi birzt nær ættmönnum
sfnum, og óskaði að peim yrði gert
aðvart um andlát sitt með pví að
kona liáns hefði enn ekki gert pað.
lijósmynd var tekin af honum par
Inni í stofunui, sem fólkið sai.
Sænskum manni f Winnipeg var
pegar skrifað frá Gautaborg, og
hann spurður, hvort nokkur maður
nieð pví nafni, o. s. frv., hefði dá-
ið f nýlendu peirri, sem um var að
ræða, og reyndist allt satt, er svip-
urinn hafði sagt. Sfðan var grennsl-
azt eptir pví, hvort ðkkjan hefði
ekki gert ættingjum manns síns að-
vart uin andlát hans, og komst pá
upp að húu liafði ekki gert pað.
llíi hafði skrifað brjef pví viðvíkj-
andi, en einhvorra bluta vegna ekki
sent pað.
Vjer seljum auðvitað ekki pessn
sögu dýrara en vjer höfum keypt
hana. h>ó skal pess getið, að vjer
höfum fundið að ináli Svía pann
hjer f bænum. sem fjekk fyrirspunj-
ina frá Gautaborg. Hann heldur
pví afdráttarlaust fram, að sagan
sje sönn, að svo miklu leyti, sem
honum er kunnugt um. Hann hef-
ur og fengið Ijósmynd pá er tekin
var af svipnum og synt oss pá
góðvild, að lofa oss að sjá hana.
Að eins höfuðið sjest, og pað eins
og í poku, en pó svo skyrt, að
auðveit hl^tur að vera fyrir pá að
pekkja myndiua, sem pekkt hafa
manninu. Sögumaður vor var gagn-
kunnugur hinum látna, og segir, að
ekki sje \im pað að villast, mynd-
in sje af honum. Axlirnar sjAast
vafnar hvítu lfni, og lengra sjest
ekki niður á likamann á myndinni
KVEÐIÐ VIÐ LAT
J>. I*ormóð*«onar ( Pcmbina.
Sorg ber að, sje jeg pig látinn,
vor sannkristni bróðir;
einn vorra merkustu manna;
pað mörgum er skaði.
Þormóður Þormóðsson kæri,
æ pú ert burt vikinn,
úr samvist og söfnuði vorum
til srelu lieimkynna.
Sönglist hjer ávallt pö æíðir,
pað unaðsemd vakti;
við orgelslátt lipur og ljúfur
pcim læra pað vildu.
Með góðvild og gáfuÆ pjer veittum
pú gladdir sampjóna,
pó sjúkdóms ok beygði og bægði
frá brosi Iffs kæra.
I>ú hataðir heimsins prettvfsi
og hafnaðir glaumi
en ávannst pjer hylli af öllum,
scm unna pví rjetta
Ekkjan lieitt elskaðan tregar
pig ástvininn bezta;
pað huggar að ajá pig nú saelan
af sjúkdómum leystan.
Nú syngur pú sigurljóð fögur
í sölutn guðs dyrðar.
I>jer útvaldar samfagna sveitir
og syngja lof drottni.
Gott er 4 fund pinn að flytjast
og friðarins landið,
hvar unun og alsæld mun vara
um eilffar tíðir.
fíuöm. Jónsnon
EPTIKMÆLI
eptir Kristján sál. Hajliðascm,
sem drukknaði S Winnipegvatni sum-
ariö 1891.
ó, minn Jesús’ elsku-blíður
upp til pfn jeg kvaka nú;
lijartans blóðugt sárið svíður,
send mjer huggun von og trú,
lina mæðu og lífsins pfn,
leiddu tnig f dyrð til pfn,
elskaðan svo aptur sjái
ástvinirm, sem nú jog prái.
Ilelzt er von pín sárt jeg sakni,
sæli, elsku vinnr minn.
Ilelzt er von að harmur rakni
í bjarta mfnu æ hvert sinn.
O, pú varst avo inudæll mjer
alla tíð, sein rar með pjer.
Leiðstu fram sem Ijósið blfða,
lyndishreinn, með geðið píða.
Þín jeg sakna, en pað mig gleður,
pú ert sæll S dyrðarrist;
æðstur er pjer fenginn friður
fyrir herrann Jesúm Krist.
líann mig styrki og hressi nti,
hreina efli von og trú,
að jeg stríðið staðizt geti
strangan hryggðrarveg pó feti.
Annastu mfn ungu börnin,
ástkærasti Jesús minn.
Sífellt peirra sjertu vörnin,
sætust gleði og huggunin.
Lát pau vaxa í vizku og náð;
vertu peirra hjálparráð.
Nú jeg fly á náðir pínar,
nú að heyrir bænir minar.
Jeg vil róleg reyna að preyja
og ronna trú mi’tt æfiskeið,
unz jeg frelsuð fæ að dej’ja,
för til himna gefst mjer proyð.
Ó, sú gleði, eg pá finn
elskulega rininn minn.
Ó, sú gleði jndisstandsins
I hcimkynnuin sælulandsins.
Svo minnist síns sártsaknaða
eiginmanns.
Kvistjana Sigurðardóitír.
"V SEaa.-efa.'sreA-fc&ca. 3bLca.a-fl.c3L
moð þyf að nota í tima Ayem llair Vi-
gor. Þetta há-meðal á engun sinn jafn
.ajgni l>aö heidur hársvorðinum hrein
nm, svClum og heilbrigðum, vg varð-
veitir lit, þykkt og fegurð hársins.
„Jeg var óðum að verða sköllóttu
og gráhærður; en eptir að jeg hafði
Aiöliaft tvau eða þrjár flöskur af Ayers
tíair Vigor, varð hár mitt. aptur tykkt
og gljáandi og upprunalegi liturinn kom
aptur á i>að. — Melvin Aldrich, Canaan
Centie, N. II,
„Fyrir nokkru síðan raissti jeg ailt
hár mitt eptir mislinga. Eptir að jeg
hafði beðið hæfilega lengi, bólaði ekki
á neinu nýju hári.
Jeg riöhafði (>á Ayers Hair Vigor
og hár mitt varð
MIKIf) OG ]>YKKT.
I>að virðist ckki ætha að deita af aptur
Þessi „Vigor“ hjálpar atiösjáanlega nát.t
úrunni imkið.*’ — J. B, Williams, Florea-
ville, Texag.
„Jeg hef notað Ayers Hair Vigor
siðustu fjögur eða flmm árin og mjer
Jiykir i>að meðal ágælt til að bera f hár-
ið. Það hefur öll þau einkenni, sem
jeg Ó3ka eptir, (>vi bað er ósaknæmt
lætur hárið halda sinum efilileea lit, og
það þarf ekki nema lítið af (>ví til þess,
auðvelt sje að laga hárið.“ — Mrs. M.
A. Bailey, 9 Charles street, Ilaverhill,
Mass.
„Jeg hef viðhaft Ayers Ilair Vigor
um nokkur ár, og trdi (>ví að pað með-
al hafl látið hár initt halda sínuin eðli-
lega lit.“— Mrs. H. J. King, Fataefna-
sali etc., Bishopville, Md.
Ayers Hair Vigor
Búinn til af
Br. J. C. Ayor & Co., Eovvell, Mass.
Til sölu hjá öBum lyfsölum.
MÖONTAÍN ÖC CANTON,
NÖRTH DAKÖTA.
Verzla með allan |>ann varnig, sem venjulega er seldur út um land hjer
svo sem matvöru, kaffi og sjknr, karlmanna-föt, suraar og vetrar-skófatnað, ala
konar dúk-vöru o. fi.—Allar vörur af bestu tegund og með þvi lægeta verði, seia
nokkur getur selt i Norður-Dakota.
Komið tii okkar, skoðið vörurnar og kyntiið yðtir vorðið, áOur en bjer ka»p-
ið anuarsstaðar.
•3.
' JOHN F. ANDERSON & 00.
3MCfl.l"fc03nL Ssí CT-t’ib’ js.fc.æa.1 - - ZXTo>Aa. 30Ea,3Uco"fc!S».
Apotekarar. Verzla með Meðul, Mál, ailskonar Olíu, Veggja-pappír, 8krif-
pappír, Ritfðug, Klukkur, Lampa, Gullstáss og allskonar smávarning.
Vjer æskjnm sjerstakiega eptir að rignast íslenzka skiptavini.
JOHN F. ANDERSON &CO. ' - - Mllton and Crystal, N. Oak.
Allan-Linan
selur „prepaid11 farbrjef frá Islandi
til Winnipep:
Fyrir fullorðna (yfir 12 ára) $40,50
„ börn 5 til 12 ára $20,25
„ „ 1 til 5 ára $14,25
W. H. Paukon, Winnipeg, tek-
ur við peningum fyrir farhrjef og
ábyrgist elns og fyr, skil á öllum
peningr.m til baka ef farbrjefin eru
ekki notuð.
BILLEGUR
KJÖT-MARKAÐUR
á horninu
m\H OG JAMES STR.
Billegasti staður I borginni að kaupa
allar tegundir af kjöti.
WMNt BROS. & ORMIIV,
Crystal,
N. Dakota.
Verxla með allskonar járnvöru
S T Ó R, O F N A, o. s. frv.
K O L, Beztu tegundir fyrir lægsta rerð.
B O R Ð V 1 Ð, af öllum tegundnna.
Skoðið hjá os* vörurnar og spyrjið eptir prísunum áður «u pj«
kaupið annarstaðar.
Setjið á yður nafnið
O’Coiinor Bros. & Orandy,
CRYSTAL, N. D.
TIL ÍSLENDINGA.
VTjer búum til og seljum aktygi af öllum sortum, húin til
ems úr bezta leðri.
"V' ier höfum ymsar fleiri vörur, [>ar á meðal „IIardvörn“.
Þar eð vjcr crum Norðmenn, [>á skoðum vjer íslendinga Btm
ræður vora, óskum þeir syni oss pá velvild að verzla við oss. Lef
urn að sfna peim pá velvild að selja þeim ódVrarr en nokkrir aðrir.
„ CryBtal, 3W.IÍ.
YEÁRS
I In tho Uso ot CURA.
we Aioneown
| for all Dla
« e •
Who have weak ort/ff.L
DEVELOPED, or disf'a>;<;(iS
j organa, wno are suSer-1
ing rromcnsoss of rourn\
anq any Kxeesses, or ot|
| puarantce toT
| if they can’
CF VARIED
»nd SUCCESSrUL
ekpewence!
TiVE METHODS,th*t\
and Control, I
ordors of|
• • •
F0R A LIMITEQTUÍEEREE
BÆEiM -
S Who OTvj/íRyousaod fm.
8 rarr/,T,thoscom of their
Ifellows and the con-
Jtempt of friends and
yeompanions, ieada usto
irogeo, our
1 method and np- V!
Iftfíord aCUREl
ÍTfO'1
rail patienta, j
,r rossmLY sc sc-1
ownExolusivo I
Plianees wiUS
^T'Thcro is, thea, I
s.^,HHOPE ™YOU AKO YOUfíS.
" ------ITI—■—llTTll /I • • •
I aa^FksssjíSíffii! }Sfipa»a,*aW
Rcmember.iiocneelschaa thomethods.appliances and éxpcri'-
oncethatwe employ, and we daim the *ohopoly of uhifokm
18UGGES9, tfUE MíDICAL CO.. 64 NtAGAfíA ST.TJfFALO,^/.
----JgSffiiSSB,
2,000 Refeiciices. Natns this paper when you write.
52
III. KAPÍTULÍ.
Heimili trúboðans.
Við 'buuduni bát okkar við hinn bátinn með
f>vl sem eptir var af stjórafærinu okkar og bið-
um dögunar fagnandi út af ]>ví, hve náðarsam-
lega við sluppum, sein í rauninui syndist fremur
vera að þakka vernd forsjónarinnar en okkar
eigin varkárni eða hreysti. Loksins rann dagur,
°g jeg hcf ekki opt fagnað dagsljósiuu meira,
]>ó að ]>að væri Ijót sjón, sem f>4 birtist okkur
í bátnum mínum. Darna lá veslings Askarinn í
botninum á litla bátnum, með hnífinn eða sverð-
ið I brjóstinu, og mannlausa Iiöndina kreppta um
skaptið. Jeg poldi ekki að horfa á f>að, og tók-
um við ]>vi steininn, sem notaður var fyrir akkori
á hinum hátnum, bundum hann við myrta mann-
inn og Ijetum hann svo falla útbyrðis, og niður
til botns sökk hann, skiljandi ekkert eptir nema
rðð af vatnsbólurn upp yfir sjer. Og f>ví er
miður, pegar okkar ttmi kemur, f>á skilja flestir
okkar ekkcrt eptir nema bólur, sem s^na að við
höfum verið til, og hólurnar springa fljótt. Hönd
morðingjar.s fleygðuin við út á ána, og sökk hún
f>ar með hægð. Sverðið sem var mcð fílabeins
skapti, greiptu með gulli (auðsjáanlega arabiskt
•7
og kcmum við f>á auga. á rainmbyggilegt hús,
moð Norðurálfu lagi og svölum hringinn í kring
Dað stóð uppi á hæð, og var útsyni paðan hið
íegursta; hár grjótgarður var allt í kring um
húsið og skurðir f>ar fyrir utan. Gegnt húsinu
var stórkostlegt grenitrje og maondi hátt upp
yfir pað, og höfðum við sjeð stofn pess 1 sjón-
pípu tvo undanfarna daga, pó að okkur væri
auðvitað ókunnugt um pað, að pað var leiðbein-
ing um, livar heímili kristniboðans var. Jeg
varð fyrstur til að sjá húsið, og gat ekki stillt
mig nin að hrópa innilegt húrra, og tóku hinir,
að Xfríkumönnunum meðtöldum, u ídir með mjer
af einlægu njarta. Nú var ekki lengur hugsað
um að ægja.
Jafnvel þótt húsið s^ndist vera mjög nærri,
pá var J>ó til allrar ógæfu langur vegur eptir
ánni pangað enn, svo áfram máttum við plnast,
]>angað til loksins klukkan eitt, að við vorum
komnir unuir hæðina sem húsið stóð á. Svo
rernm við bátunum upp að bakkanum, stigum á
land og vorum rjett að draga bátana upp á
bakkann, pegar við sáum f>rjár manneskjur, klædd-
ar algengum enskum b&ningi, koma I skyndi
niður trjágöngin til að taka á móti okkur.
„Karlmaður, kvennmaður og dálitil stúlka“,
kallaði Good, eptir að hafa virt f>au fyrir sjer
gegnum gleraugað sitt; „og pau gangandi, eins
og siöað fólk, eptir rúddri braut, til að taka á
»6
heyrðura til í J>etta sinn, eða Masaiarnir hafa
verið of illa á sig kommr til að láta sjer koma
til hugar að gcra illt af sjer, enda gera peir
pað sjaldan eða aldroi í pjettum skógi. Eo
hvernig sem á pví stóð, pá urðum við peirra
ekki varir.
Á endanum kom dagsljósið líðandi yfir fljót-
ið, umvaíið draugsloguin pokuhringum, og með
birtingunui hætti að rigna; og sólin rann upp í
d/rð sinni, nam burt pokuna og vermdi kalJa
loptið. Gegnkaldir og öldungis aðfram komnir
drógum við okkur á fætur og stóðum f sólar-
geislunum og pökkuðum guði fyrii pá. Jeg skil
vel, livernig því or varið, að menn, sein stutt eru
á veg komnir I pekkingunni, verða sóldyrkend-
ur, einkum ef peir purfa að reyna kulda og
vosbúð.
Að hálfum tíma liðnuin vorutn við einu sinnt
enn koinnir af stað og gekk okkur allliðugt, pví
að við höfðitm hagstæðan byr. Við Iiöfðum fjörg-
azt af nyju með sólskininu, og við vorum reiðu-
búnir til að lilæja að erviðleikunum og hættun-
um, sem höfðu nærri pví gert út af við okkur
d&ginn áður.
Og pannig hjeldum við áfrani í glöðu bragði
pangað til hjer um bil klukkan ellefu. Rjett
pegar við vorum að hugsa um að ægja eins og
vanalega, til að hvíla okkur og skjóta eitthvað
okkur til matar, pá kom snöggur krókur 4 ftna