Lögberg - 01.03.1893, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG MIÐVIKUDAGINN 1. MARZ 1893.
UR BÆNUM
OG
GRENDINNÍ.
Mr. Siirtr. Jónasson lewa-ur á
laugardaginn af stað áleiðis til Mon-
treal,oa fer ]>aðan,eptir stutta viðstöðu
til Englands og svoef til vill til ís-
lands, til J>ess að vinna að innflutn-
ingairálum.
Undirbúningur á sjer stað meðal
uokkurra landa vorra hjer í bænum
um þessar mundir undir að leika
,,Skuggasvein.“ Æfingar tnunu nú
standa sem hæst, og að líkindum
verður innan skatnms byrjað að leika.
eigandi hins
mika
Mr. Magnús Stephánson. sem um
tíma hefur verið við vcrzlun í Cavalier,
er nylega fluttur til Mountain, hefur
byrjað par greiðasölu, og byður ferða-
mönnum gott hesthús, hey og liafra.
Laugardaginn 11. marz heldur hann
uppboð á ymsuni vörurn, fötum og
tnörgu fleiru.
alppbobciinila.
Hr. Jósep Wolf solur við /pp-
boð ný skrautleg /ttegögn, bpgðir
C. H. WILSON
&; ibiro
Market sq. (fáum dyrum frá Main St.)
IÞessi Ijómandi húsgögn verða
seld til liæstbjóðanda. Hver sem
getur ætti að koma og fá billeg
húsgögn. Salan byrjar mánud. p.
27. Feb. Kl. hálf prjú e. m.
ÖSCAH WICK,
„E, Grund Forks Nurscry*',
hefur t.il göiu allar tegundir af tijam
sem þróast t Minnesota; og N. Dakota
hann het' ur sk uggatrje,^ ýnts ávaxtatrje,
stór og l ítii, einnig skógartrje og runna,
blóm o. s. frv. Mr. Wick er svenskur
aó æt t og er alþekktur fyvir að vera
góður og áreiðaníegur maður í viðskipt-
um. Þeir sem æskja þess geta snúið
sjer til E. H. Bergmanns, Gaidar, og
mun hann gefa nauðsy nlegai upplýsing-
ar og pantar fyrir tá sem vilja.
OSCAE WICK,
Prop. af E. G rand Forks Nnrsery.
E. GKAK ] 'jfORKS, MINN
John A. Blöndal, hinn nyi mana-
ger Lögbergs, vill láta pess getið við
landa síua, að jafnvel pótt hann hafi
tekizt á hendur starf petta fyrir Lög
berg sjeu menn ekki síður en áður,
velkomnir á ljósmynda-verkstæði hans
á McWilliam Str., pví að hann heldur
samt sem áður áfram sinni gömlu at
vinnu.
íslenzkar Bækur til sölu á af-
greiðslustofu Lögbergs:
Allan Quatermain, innheft 65 cts.
Myrtur í Vagni ,, 65 ,.
Hedri „ 35 ,
Nyir kaupendur Lögbergs, sem
borga blaðið fyrirfram, fá gefins hverja
af pessum sögum, sem peir kjósa sjer,
um leið og peir gerast áskrifendur.
J. K. Jónasson, Akra, N. D., heb
ur ofangreindar sögur til sölu.
Ueir sem hafa gaman af að kynna
sjer viðskipti Dominion-stjórnarinnar
og fylkisitjórnarinnar—og vjer teljum
víst, að peir sjeu mjög margir—ættu
að iesa með athygli útdrátt pann af
fjármálaræðu Hon. Mr. McMillans,
sem byrjað er á í pessu blaði, ef peir
hafa ekki pegar le3Íð ræðuea í ensku
blöðunum. Vjer vonutn, að peim
muni pykja pað svara kost.naði, og að
peir muni verða sannfærðari eptir en
áður um pað, að Ottawa-stjórnin skipti
á óbæfilegan hátt við petta fylki.
Dið fáið ósvikin meðöl, með
mjög sanngjörnu verði í Pulford’s
Lifjabúð.
Skilmálarnir er peningar út f
hönd.
C. H. WILSON
Hver sem þarf að fá upplýsingar
viðvíkjandi auglýsingum gerði vel í að
kaupa “Book for advertisers“, 36S blað
síður, og kostar $1.00 send með pósti
frítt. Bókin inniheldur vandaðan lista
yfir öll beztu blöð og tímarit í “ Ameri-
can newspaper directory"; gefur áskrif
anda fjölda hvers eins og ýmsar upplýs-
ngar um prís á augl. og annað er það
SDertir.
Skrifið til
RowelRs Advertising Bureau
10 Spruce St. New York
Paul Hagen
Verzlar með
ÁFENGA DRYKKI ogSIGARA.
Aðalagent fyrir
Pabst's Milwaukee Beer.
East Grand Forks, Mídd.
JacoliDolHimr,
u
Eigan di
Winer“ Oláícrdaliussins
EAST CR/\UÐ FOf^KS,
MIMfi-
Aðal-agent fyrir
■‘EXPORT BEER“
VAL. BLATZ’S.
Hann býr einnig til hið nafnfræga
GRESCENT HIALT EXTRACT
Selur allar tegundir af áfengura drykkj-
um bæði í smá- og stórskaupum. Einn
ig fíuasta Kentucky- og Austurtylkja
Rúg-“Wisky“. sent í forsigluðum pökk-
um hvert sem vera skal. Sjerstök um
öunun veittöll um Dakota-pöntnuum.
HOUGH & GAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifsto'fur: Mclntyre Block MainSt.
Winnipeg, Man .
íslendingar í pessu landi, sem
sendapeninga til íslands fyrirfarbrjef
handa vinum sínum, geta snúið sjer
til mín með pað persónulega eða skrif-
lega.
Jeg ábyrgist að koma peningun-
um með skilum, og sömuleiðis að skila
peim aptur, án nokkurra affalla, ef
peir ekki eru notaðir fyrir farbrjef,
nema öðruvísi sje fyrirmælt af peim,
er pá sendir.
Jeg hef haft petta á hendi í nokk-
ur undanfarin ár, og pori jeg að vitna
til peirra, sem mig liafa beðið fyrir
slíkar sendingar, um pað, að óánægja
eða óskil hafa ekki átt sjer stað í einu
einasta tilfelli.
Deir sem fá fargjöld í gegnum
mig er búizt við að komi með hinni
alkunnu AUanlínu, ©g fylgjast pann-
g með aðalhópum íslendinga, sem
hingað koma að sumri.
W. H Paulson.
Winnipeg, Man.
tGfiostaboö
■m
----------Í
F Y R I R N tJ A K A U P E N I) U R.
Hver sá sem sendir oss $2.00 fyrirfram fær
1. 5. árgang LÖGBERGS frá byrjun sögunnar „í Örvænt-
ing“ (nr. 69—97).
2. Hverja sem hann vill af sögunum: „Myrtur í
vagnr', 624 bls., „Hedri“ 230 bl.s. og „Allan
Quatermain", 470 bls., heptar.
W D. BRADSHAW.
Livtry fced & Sale Stablc.
Hefur hesta til leigu og til sölu. Fai'ð
með hestana eða uxana ykkar til hans
þegar þið þurfið að standa við í Cavaliev.
Hann er skammt fyrir sunnan þá Curtis &
Swanson.
W. T. FRANKLIN.
SELUR
Finustu tegundiraf vini
og vindlum.
hAST CRAflD F0RKS, - - - WjlNN
Látið ekki bregðast að koma til hans
áður en þjer farið heim.
3.
Allar. 6. ár tng LÖGBERGS.
ALLT FYRIR tVO OOlla t*a.
Lösbers H»rintins & Pnblishiiig Co.
Farid til
á Baldur
Hjermeð læt jeg landa mína vita
að jeg keyri Póstsleðann sem gengur
á milli West Selkirk og íslendinga
fljóts, og vonast eptir að Islendu.oa.
sem purfa að ferðast á miili tj> ðr>,
staðar takisjer far með mjer. Pó-tsleð-
inn er eins vel útbúinn og hægt er að
hugsa sjer, nógur hiti og gott pláss.
Ferðunr verður hugað pannig, að jeg
legg af stað frá W. Selkirk kl 7 á
hverjum priðjudagsmorgni og kem til
íslendinga fljóts næsta miðvikudags-
kvöld; legg af stað frá ísl. fljóti kl. 7
á hveijum fimmtudagsmorgni og kem
tilW. Selkirk næsta föstudagskvöld.
Fargjald vcrður pað sama og í fyrra.
Deir sein koma frá Winnipeg og
ætla að ferðast með mjer til Nyja ísi.
ættuaðkoma til W. Selk. á mánudags-
kvöld, jeg verð á vagnstöðunum og
keyri pá án borgunar pangað sem peir
ætla að vera yfir nóttina.
Frekari uppl. geta tnenn fengið
lijá George Dickinson W. Selkirk eða
lijá mjer.
W. Selkirk 16. nov. 189g
Kr. Sio-valdason.
eptir timbri, lath, shingles, gluggum, hurðum, veggjapappír, etc. Einn-
ig húsbúnaði, járn- og viðar-rúmum, fjaðra-stop-dínum, einnig ullpriíu-
um, stólum og borðum etc. Hann er agent fyrir “Raymond11 sauma-
vjelum og “Dominion“ orgelum. Komi einn komi allir og skoðið
vörurnar.
(jiUÉIIIIlta ÍÍI'OS. & IIhiim
hafa nú á boðstólurn miklar byrgðir af karlmanna fatnaði,
sem peir selja nteð óvanalega lágu verði. Kinnig allar aðrar
vörur sem almennt er verzlað rneð í búðum
út um landið.
CANTON, - - — — — — — - — N. Dakota.
G-TTnDd'ÆTTISriDSOTsr EEOS. HZ-A-lSrSO TST
" It is worth the prtce to every persou
who even reads a newspaper."—Darlmgton
Journal.
THE JOURNAL REFERS TO
Blue Pehcil Rules.
Or. 3srm-t7-i3srs.
A Pocket Prtmer for tho use of Reporters,
Correspondents and Copy Choppers.
Short, slmple »nd practtcal rules for
inakimí and editlDR newspaper copy,
and of equal value to all who wish to
write correct Euglish.
Seht on receipt of price. Price, 10 cents
ier copy. ALLAN FORMAN, Publísher,
Nassau Street, New York.
Fír
DOMINION LINAN
selur farbrjef frá íslandi til Winnipeg,
fyrir fullorðna (yfir 12 ára).$40
„ unglinga (5—12 „ )....$20
„ börn (1—5 „ ).........$14
Deir sem vilja sendafargjöld heim,
geta afhent pau Mr. ÁrnaFriðrikssyni
í Winnipeg, eða Mr. Jóni Ólafssyni,
ritstjóra 1 Winnipeg eða Mr. Fr. Frið-
rikssyni í Glenboro, eða Mr. Magnúsi
Brynjólfssyni, málaflutningsmanni í
Cavalier, N. Dak.—peir gefa viður-
kenning fyrir peningunum, sem lagð-
ir verða hjer á banka, og útvega
kvittun lijá bankanum, sendandi pen
inganna verður að senda mjer heim.
Verði peningarnir eigi notaðir fyrir
farbrjef,*fást peir útborgaðir bjer.
p. t. Winnipeg 17. sept. 1892.
Sveinn Brynjólfsson
umboðsmaður
Dominionlínunnar
á íslandi.
T.C.NUGENT, cxval.su
Physician & Suigeon
Útskrifaðist úr Gny’s-spítalanum í London
Meðlin,ur konungl. sáralæknaháskólans.
Linnig konungl. læknaháskólaus í Edin-
hurgh. — Fyrrum sáralæknir í hreska-
bornum.
Office í McBeans Lifjahúð.
12
forðum höfðu verið gefnar ínunkunum, náðu út yfir,
I»ó undarlegt megi virðast, pá óx hvergi annar
eins viður par i nágrenninu eins og par. Á pessum
10 haglendis-ekrum voru yfir 50 stórar eikur, og
hafði verið styft ofan af sumum peirra, og voru pær
afar-gainlar; aðrar höfðu vafalaust upprunalega vaxið
mjög pjett hver upp að annari, og voru pærnú fögur
trje, oein, feykilega há og digur um bolinn. Dessa
fasteign hafði Mrs. Massey gamk, frændkona Qua-
ritch ofursta, keypt fyrir nálega 30 árum, pegar hún
varð ekkja, og nú hafði hann erft pessa eign eptir
liana, ásamt ofurlitlum tekjum, 200 pundum sterling
ú ári.
Haraldur Quaritch reyndi að hrista sínar dap-
tirlegu hugsanir af sjer, og sneri sjer við hjá fram-
dyrunum á húsi sínu til pess að virða fyrir sjer út-
synið. Húsið var cinloptað og stóð, eins og pegar
hefur verið frá skjfrt, efst uppi á hæði nni; til suðurs
v esturs og austurs var útsynið eins fag-urt, eins o«u
nokkurs staðar getur að líta í peim hluta landsins.
Sro setn eina mílu til suðurs var sterklega hliðið á
gamla Norðmanna kastalanum, allt í kring um pað
var grösugt haglendi, og beggja meginn við pað
voru turnar, sern hjeldu sjer til fulls.' Svo var að
vestanverðu, rjett við rætur hæðarinnar, skógivaxinn
bakki, og leiddist augað liægt og hægt niður eptir
honum niður í yndislega fallegan dal. Þar liðaðist
silfurtær áin í hægðum sínum eptir m/rlendi, bryddu
með ösp, og stóð nautpeningurinn par f blómum upp
13
að knjám, — fram hjá kynlega löguðum millu-hús-
mn úr timbri, — gegnum gamla Boisingliam-almenn-
inginn, sem sýndist hrjóstugur jafnvel um pennan
tíma árs, en hafði á einstaka stað gulleita blóma-
bletti, — pangað til hún hvarf inn í klasann af rauðu
tígulsteins pökunum, sem voru allt, er sjeð varð frá
hæðinni, af hinu gamla porpi. Hvert sem hann leit,
var úts/nið yndislegt, eins fallegt eins og nokkurs
ctaðar er Lil í austur-sýslunum, og útsýnið er par
sannarlega full-fallegt, hvað sctn fólki kann að pókn-
ast út á pað að setja, pvi fólki, sem hefur svo vTeikt
ímyndunaraíl, að pað parf fjöll og stríða strauma til
pess að koma hrayfingu á hug sinn.
Fyrir aptan liúsið, norðan við pað, var ekkert
útsýni, og pað af mjög einfaldri orsök; par var, í
miðjum bakgarðinum, stór og skrítilega lagaður hóll,
og byrgði hann með öllu fyrir útsýnið. Enginn maður
hafði neina hugmynd um, hvernig stóð á pessum hól,
setn náði yfir allt að hálfri ekru. Sumir lærðir menn
sögðu, að pað væri liaugur, sem orpinn hefði verið
yfir einhverja saxneska menn, og fjekk sú getgáta
stuðning af nafninu, sem hóllinn hafði haft um marg-
ar aldir: „Dauðs Manns Haugur.“ En aðrir menn
enn lærðari, staðhæfðu, að hóllinn væri fornbrezkur
manna-bústaður, og bentu hróðugir ágryfju,sem var
efst í houum; par áttu pessir forn-Bretar að hafa
hafzt við, en andstæðinga flokkurinn hjelt pví fram,
að par hlyti að hafa verið Ijóti rakinn. Mrs. Massey
var f poim flokknum, sem taldi petta vcra gömul
16
fór Haraldur Quaritcli að hugsa uin pað, að liann
hefði aldrei sjeð ágætara dæmi upp á enska gósseig-
endur—pað er að segja eins og peir liafa áður verið.
„Sælir rerið pjer, sælir verið pjer. Jeg heiti
De la Molle. Georg, pjónn minn, sein er gagnkunn-
ugur störfum allra manna, nema sínum eigin, sagði
mjer, að pjer væruð kominu, svo mjer datt í hug að
leggja af stað, og gera sjálfum mjer pann heiður að
finna yður.“
„Það var mjög vingjarnlegt af yður“, sagði of-
urstinn.
„Þjer mnnduð ekki segja pað, ef pjer viss-
uð, hvað dæmalaust hjer er leiðinlegt. Hjer er allt
öðruvísi nú, en pegar jeg var drengur. Það er nóg
af ríku fólki hjer í grendinni, en pað er ekki sams-
konar fólk. Það er að ýmsu leyti öðruvísi en pað
áður var“; pað var ekki laust við að gamli gósseig-
andinn andvarpaði, og um leið tók hann ofan hvíta
hattinn; út úr honutn duttu niður á jörðina pentudúk-
ur og tveir vasaklútar, og minnti pað Quaritch of-
ursta á sutnar loddara listir, pegar pær standa
scm hæst.
„Þjer hafið misst eitthvert -eitthvert ljerept,1
sagði hann og laut niður til pess að taka pessa kyn-
legu muni upp.
„Ó-já“, pakk yður fyrir“, svaraði aðkornumað-
urinn, „mjer pykir sólin nokkuð lieit um petta leyti
árs. Ekkert ver mann eins vel fyrir henni eins og
fáeinir vasaklútar eða svo sem ein purka“, og svo