Lögberg - 20.09.1893, Blaðsíða 1

Lögberg er gefið út hvern miðvikudag og
laugardag af
ThE LÖGBERG PRINTING & PUBLIáHING CO.
Skrifstofa: Afgreiðsl ustofa: Prentsmiðja
148 Princess Str., Winnipeg Man.
Telcpbone (175.
Kostar $2,00 um árið (á Islandi 6 kr.
borgist fyrirfram.—Einstök númer 5 cent.
Lögberg is puHlished eveiy Wednesday and
Saturday by
THE I.ÖGBERG PRINTING & PUELISIIING CO
at 148 Princess Str., Winnipeg Man.
Tcleplinne G75.
S ubscription price: $2,00 a year payable
'n a lvance.
Single copirs 5 c.
0. Ar.
Winnipeg, Manitoba, miðvikudaginn 20. september 1893.
FRJETTIR
ÍTLÖND
Alvarleg uppreisn á sjer stað um
pessar mundir í Brazilíu. Herskipa-
flotinn er 4 bandi uppreisnarmanna, og
hefur verið að skjóta 4 höfuðstaðinn,
Rio Janeiro, fyrirfarandi daga. Sagt
er, að ef uppreistarmennirnir verði
sitrursælir að lokum, sem allar líkur
þykja til, pá muni einveldi endurreist
I Brazilíu.
í vestuihluta Norðurálfunnar er
kóleran um þessar muntlir einna örð-
ugust viðfangs á norðurströndinni á
Frakklandi.
Sagt er að komizt hafi upp sam-
særi nylega um að ráða Franz Jósep
Austurríkiskeisara af dögut.i, rlfa upp
járnbrautarteina þar sem leið hans lá
um og myrða hann með öllu slnu
föruneyti.
ÍSLANDSFBJETTIR.
Rvík, 16. ágú3t 1893.
Þjóbvinaf.ielagif). Á aðalfundi
pess í gærkveldi á alpingi var forseti
endurkosinn Tryggvi Gunnarsson
bankastjóri, varaforseti kosinn Eirík-
ur Briem prestaskólakennari, í stjórn-
arnefnd kosnir Þórliallur Bjarnarson
prestaskólakennari, Jón Jensson yfir-
dómari og Jón Þórarinsson skólá-
stjóri.
Rvík, 23. ágúst 1893.
Góð saltfiskssai.a. Enskur
kaupmaður, Mr. Ward, frá Teign-
mouth á sunnar.verðu Englandi, kaup-
ir um pessar mundir uppi á Akranesi
smáfisksfarm í saltskip, seglskip, um
100 smálestir, er hann kom með hing-
að fyrir nokkru, og gefur 36 kr. í pen-
ingum fyrir skippundið af honum hálf-
verkuðum, eigi purrari en svo, að verð
petta mundi að kunnugra sögn sama
sem fuliar 50 kr. fyrir skpd. af full-
verkuðum fiski. Af pví að hann gat
eigi fengið nógu mikið af hálfverkuð-
um fiski, svona seint, hefurhann keypt
nokkuð af fullverkuðum og blandað
saman við liinn til pess að gera hann
jafnlinan og deigan, eins og almenn-
ingur vill hafa hann á hans sölu-
markaði.
Annars er verð hjer á smáfiski
fullverkuðum 34 kr. I reikning. Hefðu
bændur hjer við Faxaflóa getað selt
allan sinn smáfisk I ár með peim kjör-
um, er Mr. Ward byður, mundu peir
liafa grætt á pví svo tugum púsunda
skiptir. Og pó mætir 1800 kr. fjár-
veiting I eitt skipti til pess að kynna
sjer rækilega helztu fiskimarkaði er-
lendis megnri mótspyrnu 4 pingi.
Rvík, 26. ágöst 1893.
SýslufundCR var lialdinn i ísa-
fjarðars/slu 14.—15. p. mán. t>ar
gekk meðal annars fram málið um
skipting sfslunnar I 2 syslufjelög,
Norður-ísafjarðarsyslu og Vestur-ísa-
fjarðar.
Bæjarbbuni. Nylega brann bær
Ásgeirs bónda Kristjánssonar á Látr-
um í Mjóafirði vsstra og allt sem í
honum var nema fólkið, sem bjargað-
ist fyrir snarræði Gunnars Halldórs-
sonar í Skálavlk, er Hggur hinum meg-
in fjarðar gagnvart Látrum. Sá G. H.
reykinn, um nótt, brá óðara við, vakti
alla húskarla slna og reri yfir fjörðinn
Og kom nógu snemma til að vekja
fólkið á bæ Ásgeirs og bjarga pví.
Tvær kjlr brunnu inni. Það er prí-
bfli á Látrum, og kviknaði cinnig I
næsta bænum við Ásgeirs, og brann
par einnig mestallt lausafje og bærinn
sjálfur að miklu leyti.
Tíðarfar. Fram til 19. p. m.
var hjer sunnanlands að minnsta kosti
óminnileg sumarblíða. Þá gerði norð-
anveður mikið og stóð til fimmtudags
24. p. m., með talsverðum kulda, jafn-
vel fro3ti á nóttum upp til sveita.
Munu hafa orðið heyskaðar nokkrir
sakir ofviðris. Síðan hefir liann snú-
izt nokkuð til vcsturs.
Veitt prestakall. Breiðaból-
staður I Vestuehópi veittur af lands-
höfðingja 19. p.m. sjera Hálfdáni Guð-
jónssyni aðGoðdölum samkvæmt kosn-
ingu safnaðarins.
(Eptir ísafold.)
Rvík, 15. ágúst.
NorðuiímólasVslu (Uthjeraði),
14. júlí. „Grasvöxtur ágætur lijer yzt
á Hjeraðinu, byrjað að slá í 10. viku,
og nú komið saman mikið áf heyi víða.
Málnyta í betra lagi. Ileilbrigði al-
menn hjer um slóðir. I.ungnabólga
að stinga sjer niður upp á Hjeraðinu.
I r henni hefir dáið nylega Jón hóndi
Þorsteinsson S Brekkugerði í Fljóts-
dal. Ilann var einhver merkasti bóndi
Hjeraðsins, og almennt virtur fyrir
hyggindi og mannkosti“.
Norðurmólasýslu, 25. júlí: Ó-
purrkar hafa verið nú um tíma. Tún
víðast slegin, en ekkert af töðu hirt
enn á allflestum bæjum. Heilbrigði
altnenn. Nydáin Guðbjörg Guð-
mundsdóttir á Litla-Steinsvaði í Hró-
arstungu; háöldruð ekkja. Hún var
hálfsystir Stefáns syslumanns Bjarnar-
sonar, sem síðast var syslumaður í Ár-
nessyslu.
Drukknað hefur maður í Borg-
arfirði í vor; ætlaði að vaða yfir um
fjörðinn innanverðan um fjöru, en
farið var að falla að. Það var kaupa-
maður að sunnan, sem mun hafa ætlað
norður í land. Af miða, sem fannst í
vasa hans er ætlað, að hann hafi heit-
ið S. Jónsson.
Fólkstalan á Íslandi 1890.
Það er ekki fyrri enn nú að fólkstölu-
skyrslurnar frá 1890 komu á prent í
C deild stjórnartíðindanna. Eptir
peim hefur mannfjöldinn á öllu land-
inu verið pá 70927. Mannfjöldi í
Reykjavík var pá 3886, en hefur lík-
lega fjölgað sfðau svo, að bæiarbúar
munu nú vera um 4000. Fólksflesta
s/slan er Gullbringu og Kjósarsýsla
með 6371 íbúa, pá Árnessjfsla með
6313 og ísafjarðarsýsla með 6036.
íbúatala Suðuramtsins er 27,671, vest-
uramtsins 17,110 og norður og aust-
uramtsins 26,146.
Eptir Fjallk.
Ilvík, 23. ágúst.
Sjálfsmorð. Roskinn kvenn-
maður, Margrjet Jónsdóttir á Bóli 1
Biskupstungum, skar sig á liáls í rúmi
sínu suDnudagsmorguninn 6. p. m.
og var örend, er að var gætt. Hafði
hún legið alllengi rúmföst og var
pungt haldin. Bröðir hennar Bjarni
að nafni fyrirfór sjer á sama liátt i
hitt eð fyrra(?), pá til heimilis á Tjörn
í Biskupstungum.
Útskrifaðir af prestaskólanum
24. p . m.: eink. stig
1. Bjarni Símonarson I 49
2. Sveinn Guðmundsson I 46
3. Jes. A. Gíslason I 45
4. Júlíus Kr. Þórðarson 11 37
5. Vigfús Þórðarson II 35
C. Björn Blöndal lí 33
7. Björn Björnsson II 31
8. Magnús Þorsteinsson 11 29
9. Guðmundur Jónsson 11 23
Eptir Þjóðólfi.
Iniibrotsþjófiiaðurinii
á eyjunni.
Eptir W. J. Lampton.
(Niðurlag).
En peim gekk fullgreitt og peir
blótuðu við hvert fótmál, og I örvænt-
ingarinnar styrkleik preif jeg utan um
bátinn og reyndi eins og í hamsleysi
að hrinda honum út á vatnið. En jeg
gat naumast hreyft liann til nokkra vit-
und. Aptur og aptur reyndi jeg að
yta lionurn; mjer fannst næstum pví
oins og blóðið ætlaði að springa út um
eyrun á mjer við áreynsluna ogskinn-
ið flettist af höndunum á mjer og ber-
um liandleggjunum.
Jeg var að hugsaum, hvað lijálp-
ræðið væri nærri og pó óx hættan með
hverri sekúndu; svo heyrði jeg blóts-
yrði, en ljótari en pau er jeg hafði áð-
ur heyrt; einn ÍLnbiotspjófurinn hafði
dottið um stein. Og I sama bili fann
jeg bátinn hreyfast, og ofurlítil alda
valt inn að landinu og lypti honum
upp, og með pví að yta á hann einu
sinni enn kom jeg honum til fulls út
á vatnið. Jeg stökk upp í bátinn og
preif árarnar, og um leið og pjófarnir
komu pjótandi pangað sem peir heyrðu
hávaðann, fór báturinn á flejrgiferð út
á vatnið og mjer var borgið.
Þeir hefðu getað skotið mig frá
ströndinni, ef peir hefðu ekki annað-
hvort skilið skammbissnr sínar eptir I
húsinu eða engar haft með sjer út á
eyna, með pví að innbrotspjöfum pyk-
ir venjulega skammbissur of hávaða-
sötn vopn.
Hvernig sem á pví stóð, pá skutu
peir ekki, og jeg beið ekki heldur ept-
ir slikri sending frá peim. Þegar jeg
var kominn um hundrað fet út, fór
jeg að ná mjer aptur. og hætti að róa.
„Ilvers vegna komið pið ekki?“
hrópaði jeg til peirra.
„Bíddu við“, grenjuðu peir, og
jeg heyrði pá hlaupa í myrkrinu fram
og aptur með ströndinni.
„Það fer vel um ykkur“ sagði jeg
með liásum hlátri, „jeg kem aptur og
sæki ykkur eptir fáeina klukkutíma“.
Og svo varð jeg hræddur um, að peir
kynnu að ná I bissur sínar, og reri til
meginlands svo hratt, sem mjer var
unnt.
Jeg held, að jog hafi verið helm-
ingi fljótari að komast pessar prjár
mílur en nokkur maður áður, og pegar
jeg fann fyrsta lögreglupjóninn, var
honum helzt I hug að taka mig fastan,
pví að annaðhvort mundi jeg vera
brjálaður eða ganga í svefni; en hann
pekkti mig, og jafnskjóttog jeghafði
sagt lionum sögu mína, fóru tíu menn
út á skip með mjer og hjeldum við til
eyjarinnar. Um petta leyti fóru fyrstu
gráu dögunarrákirnar að sjást á sum-
arhimninum, og pegar viðlögðum með
gætni að lendingunni, var orðið svo
bjart, að hjer um bil mátti sjá húsið
mitt.
En við sáum samt enga innbrots-
pjófa og engin merki peirra heldur,
og vissi jeg pó, að jeg liafði komið
peim 1 sjálfheldu parna á eynni, og að
peim var ómögulegt að sleppa. Við
biðum pangað til fullbjart var orðið,
og pá fóru lögreglumennirnir að fara
um eyna, búnir til bardaga;peir bjugg-
ust við á hverju augnabliki að sjá inn-
brotspjóf hrökkva saman, eða fá skot
úr launsát.
Þegar við komum upp að húsinu,
sáum við einn innbrotspjófinn í dyr-
unum, og var í saina augnabliki mið-
að á liann einutn tólf bissum.
Framh. á 4. bls.
VAR ÞJÁÐUR AF NÝRNA OG
LIFllAR VEIKl OG GAT EKKI
UNNIÐ, EN ER NÚfHEILL
HEILSU OG VINNUR HVAÐA
VERK SEM ER.
Ougb. Neb. 26. Nov. 1892.
Ileiðraði Dr. Owen.
Jeg hef lengi ætlað að skrifa
yður, viðvíitjandi belti pví er jeg
fjekk frá yður; en með pví við bænd-
ur liöfum svo mikið. að gera seinni
hluta ársins, pá hefur pað dregizt.
Jeg keypti eitt belti, Ni. 4, í byrjun
pessa árs, sem seinustu tilraun að
frelsa lif mitt. Jeg hef seinustu tvö
árin pjáðzt af nyrna og lifrarveiki cg
hef leitað margra lækna en allt til
einskis. Jeg var svo aumur að jeg
gat ekki sofið, nje heldur gengið eða
staðið; lífið var mjerbyrði ein og jeg,
var til mikillar sorgar fólki mínú, og hafði ekki getað unnið í lángan tima.
Þegar jeg fjekk beltið og hafði brúkað. pað nokkra daga eptir forskriptinni,
fóru strax kvalirnar að minnka, fór að fá aptur matarlyst og krapta, einnig
hvíld á nóttunni. Þegar jeg hafði brúkað pað i prjá mánuði var jeg alheill
og farinn að vinna. Jeg hef unnið liart allt sumarið án pess að finna nokk-
uð til hins gamla sjúkdóms míns. .Teg er algerlega sannfærður um að jeg
nú liefði legið í gröf minni ef jeg ekki hefði fengið petta undarlega belti.
Konan mín hefur brúkað pað og liefur pað gert henni gott, og aðrir hafa
einnig lánað pað hjá mjer og peira hefur batnað. Jeg minnist ætíð Dr.
Owen með pakklæti, og jeg álit að næst guði á jeg yður líf mitt að pakha.
Ef pjer viljið brúka línur pessar til pess að láta almenning lesa pær pá meg-
ið pjer pað, pví jeg ábyrgist að hafa skrifað eingöngu sannleikunn, og ef
jörf gerist, pá skal jeg staðfesta pað með vitnum.
Yðar með pakklæti og virðing.
E. Youngmann.
ER M-JÖG ANÆGÐUR MEÐ BELTIÐ.
Háttvirti Dr. A. Owen. Asphoit, Minn. 2. Feb. 1893.
Beltið sem jeg fjekk hjá yður, er jeg mjög ánægður mað; pví pað hefur
gert okkur gott, pann litla tima, sem við höfum haft pað, og vjcr erum yður
mjög pakklát; við ætlum að auglysa beltið út frá, okkur svo mikið sem
hægt er.
Vinsamlegast, Louis Johnson.
VANTREYSTI BELTINU, EN GETUR NÚ AF ÞEKKINGU OG
REYNZLU SAGT AÐ ÞAÐ LÆKNAÐI.
Dr. A. Owen. Glenwood, Wis. 30. Dec. 1892.
Fyrir nokkrum tíma keypti jeg eitt af beltum yðar; jeg liafði pó ekki
mikla trú á að beltið mundi gera mjer gott. Vansraustið hefur nú orðið að
víkja fyrir peirri gleðjandi vissu, og jeg get nú af eigin íeynzlu sagt, að Dr.
Owens frábæra belti hefur læknað mig, svo jeg er nú sem nyr maður. Undir
engum kringumstæðum vildi jeg vera án beltis yðar, pó jeg sje heill heilsu.
Jeg hafði miklar kvalir um allan líkamann; fæturnir á mjer voru bólgnir og
bláir, og jeg gat næstum pví ekki gengið. Ef pjer viljið opinbera petta
brjef, pá vitna jeg hjer með að pað er satt, og sendi yður hjcr með mitt inni-
legasta pakklæti. Virðingarfyllst.
A. O. Molin.
ÞADSEM LÆKNARNIR GÁTU EKKI LÆKNAÐ, ÞAÐ LÆKNAÐl
SAMT BELTIÐ.
Dr. A. Owen. Eertile, Iowra, 30. Jan. 1893.
Jeg vil fyrst og fremst pakka yður fyrir beltið, sem jeg fjekk hjá yður
í fyrra sumar; næst guði 4 jeg beltinu að pakka heilsu mína. Jeg hafði svo
miklar kvalir, að jeg með naumindum gat snúið mjer við í rúminu, og jeg
hafði prjá lækna, en til einskis. Svo sendi jeg eptir belli, og nú er jeg svo
frískur að jeg get unnið mitt verk og vona að jeg verði alheill. Jeg ætla að
gera allt sem jeg get til að auglysa belti yðar, svo pau geti bætt öllum, sem
líða, og jeg vorkenni öllum sem pjást af gigt; pað er sá kvalamesti sjúkdóm-
ur, sem jcg pekki til. En Dr. Owens belti læknar liann.
Með virðingu. K. Paulson.
BELTIÐER SÁBEZTI LÆKNIR SEM.TEG HEF HAFT í IIÚSI MÍNM.
Dr. A. Owen. Woonsocket, S. D., 28. Jan. 1893.
Með pví jeg hef brúkað belti yðar pá vil jeg láta yður vita hvaða verk-
un pað hefur haft á mig. Jcg hef liaft pað hjer um bil eitt ár, og jeg get bor-
ið að pað hefur bætt mjög rnikið heilsu mína. Það er sá bezti læknir sem
jeg hef haft í húsi mínu. Áður en jeg fjekk beltið pá lá jeg rúmfastur petta
2 til 8 vikur opt og pjett. Jeg leitaði lækna en allt til einskis; einnig keypti
jeg heilmikið af Patent meðulum; en beltið liefur læknað mig algerlega af
gigtinni, og ef jeg nú stöku sinnum finn til hennar pá Jek jeg bara beltið á
mig og hún hverfur. Það er mitt ráð til allra sem pjást af gigt, að útvega
sjer Dr. A. Owens belti, pví pað er sá bezti læknir sem peir geta farið til.
Virðingarfyllst. A. Gilbertson.
Allir peir sem kynnu að óska eptir nánari upplysingum viðvíkjandi bót
á langvarandi sjúkdómum, bráðasótt og taugaveiklun eru beðnir að skrifa
eptir vorum nyja injög svo fallega danska eða enska príslista, pá bók jafnvel
pó liann liafi pá gömlu. Bókin er 96 bls.
The Owen Eleetrie Belt and Appliance Co.
201-211 State íjt. Chicago, 111.,
Af pví Dr. Owon getur ekki haft brjefasklpti við íslendinga á peirra
eigin máli, pá setti hann pað upp við oss er hann gaf oss pessa auglysingu
að við hefðum eitt af rafmagns beltum lians hjer til sVnis, svöruðum peim
spurningum beltinu viðvíkjandi er oss væru sendar og tækjum móti pöntun
um. Menn snúi sjer pví tii.
II. G. Oddson. I.ögberg Pr. Pub. Co., Winnipeg.
Kæru viðskiptaviuir!
Alla pá sem skulda mjer, vil jeg vinsamtega mynna á, að borga mjer
að fullu, hið allra fyrsla að unnt er. pað er gengið liart að mjer með að
borga mínar skuldir og er jeg því neyddur til ] ess að ganga liart að mín-
um skuldunautum.
Hjálpið mjer nú með því að borga íljótt og vel, það sem þjer skulið
mjer, og þá eru meiri líkur til þess að jeg geti orðið yður að liði síðav.
Hafið þetta hugfast.
Moiintniii 7, Seiitembtr
L. Uoodmaiison,
E. Youngman.