Lögberg - 20.09.1893, Blaðsíða 3

LÖGBERG MIÐVIKUDAGINN 23 SEPTEMBER 1893.
3
sern hálfa mínútu. Uessi þvottur er
tvítekinn. t>á er enn tekið sama mál
af vatni, og salt uppleyst í pví, hálft
pund af pví móti hverri vatnsfðtu.
t>etta er látið í strokkinn sem aptur er
snúinn hratt nokkrum sinnum, og svo
er saltblöndunni rennt af. Smjörið
skal aetíð pvost, pangað til vatnið
rennur frá því altært. Ilálf. teskeið
af smjörlit á móti hverjum 10 gallon-
um af rjóma, er haft til að gjöra fall-
egan lit á smjörið á veturna, eða peg-
ar kyrnar ekki ganga í haga.
t>að næsta, sem við smjörið er að
gjöra, er að salta pað. Vjer brúkum
liðuga únsu af salti móti hverju pundi
af srnjöri. Saltið er sigtað gegn um
fínt hársigti og stráð jafnt yfir smjör-
ið meðan pað er enn á strokknum.
E>egar pað er búið, er honum snú’ð
haegt liálfan snúning, svo snögglega
stöðvað, og snúið aptur á bak aptur
sömu leng-d. Fáeinir hálfsnúnino-ar
blanda saltinu vel saman við smjörið.
DAN SULLIVAN,
S E L U R
Afenga drykki, vín, Beer, Ö1 og Porter
má- og stór-kaupum.
Bast Grand Forks,
Minnesota.
E>egar strokknum er snúið svonahægt,
pá samlagar allt smjörið sig, og pá er
ekkert annað eptir, en að móta það.
Smjörið er tekið af með sleif, látið á
borð og búið í hálfs punds mót, svo
er laglega gengið frá hverri köku I
smjörpappír, sem nafnið á sm'örgerð-
arhúsi voru er prentað á. 60 af kök-
um pessum eru pakkaðar I kassa, sem
til pess eru gjörðir, og síðan er pað
sent til Ottawa, til kaupmanns sem
aptur selur pað , en borgar oss 25 c.
fyrir pundið allt árið í kring án tillits
til pess hve hátt smjör er virt á mark-
aðsskránum.
OLE SIMONSON
mælir með sínu nýja
Scamlinavian Hotel
710 Main Str.
Fæði 11,00 á dag.
T.C.NUGENT, CAVALIER
Physician & Surgeon
Útskrifaðist úr Gny’s-spítalanum í London
Meðlirr.ur konungl. sárajæknaháskólans.
Einnig konungl. læknaháskólaus i Edin-
burgh. — Fyrrum sáralæknir í breska-
hernum.
Offlce í McBeans Lifjabúð.
Northern
PAGIFIG R..
Hin vinsœla braut
TIL
ST. PADL
MINNEAPOLIS,
Og til allra staða í BANDAKÍKJUNUM
og CANADA.
Pullman Palace svefnvagnar og bord-
stofuvagnar fylgja daglega
hverri lest til
Og tll allra staða í Austur Canada, via St'
Paul og Chicago.
Tækifæri iil að fara gegn um hin nafn-
frægu St. Clair járnbrautargöng.
Flutniugur er merktur „in
Bond“ til þess staðar, er
hann á að fara, og er
ekkiskoðaður af
tollþjónum.
FARBRJEF YFIR HAFID
Og káetu pláss útvegað til og frá Bretlandí
Evrópu, Kína óg Japan, með öll-
ura beztu gufuskipaiinum.
Ilin mikla ósundnrslitna brat tfl
Kyrraliafsins
Viðvikjandi prísum og farseðlum snúi
mennsjertil eða skrifi J>eim næsta far-
seðlasala eða
Chas. S. Fee,
Gen. Pass. & Ticket Agt., St. Paul
H. Swinford,
Gen. Agent, Winnipeg
H. J Belch Ticket Ag’t
486 Main St. - - Winnipeg
Jaeol) lloliiiit‘i(T
Eigandi
“Winer“ Olgcrdaliussins
EaST GR^D F0f\KS, - IVl|N|4.
Aðal-agent fyrir
“EXPORT beer“
VAL. BLATz’s.
Hann býr einnig til hið nafnfræga
ORESfE.M' MALT EXTKA < 1
Selur allar tegundir af áfengum drykkj-
um bæði í smá- og stórskaupum. Einn
ig fínasta Kentucky- og Austuríylkja
Rúg-“Wisky“. sent í forsigluðum pökk-
um hvert sem vera skal. Sjefktök nm-
öunun veittöll um Dakota pöntnuum.
W D. BRADSHAW.
Livcry ftetl & Sale Stable.
flefur hesta til leigu og til sölu. Far’ð
með hestana eða uxana ykkar til hann
þegar þið þurfið að standa við í Cavalier
Haon er skammt fyrir sunnan þá Curtis &
Swanson.
ISLENZKIH KAUPMENN!
JAMES HALL & GO.
Búa til og selja f stórkaupum, VETTLINGA, IIAGZKA, MOCCASINS,
VETRARSOKKA (arctic socks) UPPSKERU-, KKYRSLU-
VETTLINGA og KARLMANNASOKKA og LÍN.
Sjerstök nákvæmni og athygli veitt brjeflegum pöntunum og úrvali á vör-
um við pá grein verzlunar þeirra sem hjer er.
150 PINCESS STE ET,
Verzlunurbúð þeirra og skrifstofa er á 150 Princess Str., (>ar sem
áður voru James O’Brien & Co.
---Næstu dyr við skrifstofu Logbeegs-
WINNIPEG. - - - MANITOBA.
FAGNADARERINDI
FYRIR SAUÐFJÁRRÆKTENDUK.
Vjer höfum komizt að svo góðum samningum við ríka verksiniðjueig-
endur f austur-ríkjunum, um að kaupa uil vora f ár, að við sjáum oss fært að
borga 1 til 2 c. meira en hæsta markaðsverð fyrir pundið af henni.
Vjer purfum að fá ull yðar og f>jer þurfið að fá vörur vorar. Hagsmunir
yðar og vor eru í svo nánu samhandi. Komið og eigið tal við ötula verzlun-
armenn. Þeirra lágu prisar, sem peir bjóða, gera jafnvel hinn varkárasta
kaupanda ste'nhissa. Vjer höfum alla hluti sem pjer þarfnist, allt frá saum-
nálinni upp að akkerinu. Látið ekki vjelast af glæsilegum auglysingum og
óáreiðanlegum verðskrám, en komiðíhina MIKLU FJEI>AGSHUÐ f Milton,
Íar sem pjer gotið rannsakað vörur og prísa, og sjeð með eigin augum hvaða
jörkaup pjer getið fengið.
KELLY MERCANTILE CO
MILTON,.................NORTH DAKO.
NYJAR VORURMLACT VERDi
Vjer erum nylega búnir að fá inn miklar byrgðir af allskonar vörum fynr
sumarið. Svo sem alslugs Kjólatau, Ilatta, Fatnað, Skótau, ásamt
öllum öðrum vörum, sem vanalega eru seldar í búðurn út
um land.
Þegar pjer komið til Canton, pá munið eptir að
koma til okkar, sjá vörurnar og spyrja
um prísana, pvf nú hafið pið úr
nreiru að velja en áður.
CUDMUNDSON BROS. & HANSON,
CANTON, - - N. DAKOTA.
G. W. GIRbLEME.
Fire & Marine Insurance, stofnsett 1879.
Guardian of England höfuðstóll.............$37,000,000
City of London, London, England, höfuðstóll 10,000,000
Aðal-umboö fyrir Manitoba, Korth West Terretory og JBritish Colvmbia
Northwest Fire lusurance Co., höfuðstóll.. .. $500,000
Insurance Co. of N. America, Philadelphia U. S. 8,700,000
Skrifstofur 375 og 377 Main Steet, - Winnipeg,
MANITOBA
MIKLA KORN- OG KVIKFJAR-FYLKID
hefur innan sinna endimarka
heimili handa öllum.
Manitoba tekur örskjótum framförum, eins og sjá má af því að:
Árið 1890 var sá« í 1,082,794 ekrur Irið 1890 var hveiti sáð í 746,058 ekiur
„ 189J var sáð í 1,349,781 ekrur Árið 1891 var hveiti sáð í 916,664 ekrur
Viðbót - - - 266,987 ekrur V ót - - - - 170,606 ekrur
Þessar tölur eru mælskari en no r *ar orð, og benda ijósiega á þá dásam
gu framför sem hefur átt sjer stað. CKKERT „BOOM“, en áreiðanleg og
heilsusamleg framför.
HESTAR, NAUTPENINGUR óc SAUDFJE
þrífst dásamlega á næringarmikla sljettu-grasinu, og um allt l'ylkið
stunda bændur kvikfjárrækt ásamt kornyrkjunni.
ÓKEYPIS HEIMILISRJETTARLQKD S pörtum af Manitoba.
r
ODYR JARNBRAUTABLOH D —$3,00 til $10,00 ekran. 10 ára borgnnarfrestur.
JARDIR MED UMBOTL’M til sölu eða leigu hjá einstökum rr.önnum og fje
lögum, fyrir lágt verð og með auðveldum borgun
( > arskilmálum.
NU ER TIMIKN tii að öðlast heimili í þessu aðdáanlega frjósama fylki. Mann-
- fjöldi streymir óðum inn og lönd hækka árlega í verði 1
öllum pörtum Manitoba er nú
GÓDl K M ARADTK, J.ÍKMIKATTIK. KIKKJTR Cii FK( LAR
og flest þægindi löngu bygg^ra landa.
_ __ 9
3E*TE1 IVTI®CTGA.-GRO U X. I mörgum pörtum fylkisins er auövelt að
—— Jvaxta peninga sína í verksmiðjum og öðr-
um viðskipta fyrirtækjum.
Skriflð eptir nýjustu upplýsingum, nýjum Bókum, Kortum &c. (allt ókeypis)
HON. THOS. GREENWAY,
Minister of Agricuiture & Immigration,
e‘;a u WINNIPEC, MANITOBá.
The Manitoba Immigration Agency,
30 York St, T0R0NT0.
345
Facilis est clescensus Averni. Degat inaðuf,
sem eins er skapi farinn eins og Edward Cossey, eða,
sannast að segja, hvernig sem hann er skapi farinn,
fer að lofa ástríðum sínum að leiða sig út á stig blekk-
ingarinnar, f>á verður honum ekki auðvelt að stöðva
sitt æðishlaup. Fri einni vansæmdinni til annarar
verður hann að halda, þangað til loksins, að tíminn
er kominn, og liann uppsker eins og liann hefur sáð.
XXVIII. KAPÍTULl.
IIvkbnig Gkoug fóu med Jónka.
Eitthvað tveimur eða premur dögum áður en
athurður sá gerðist, som frá er skyrt í siðasta kapl-
tula, ljet hinn dyggi pjónn Georg allt í einu I ljós,
að sig langaði til að fara til Lundúna.
„Hvað er þetta!“ sagði gósseigandinn forviða,
því að enginu vissi til að Georg hefði nokkurn tíma
farið út úr sveitinni fyrr. „Hvað er þetta, hvern
þremilinn ætlið þjer að gera til Lundúna?“
„Jeg skal segja yður, gósseigandi“, svaraði ráðs-
maður hans með einstökum spekingssvip. „Jeg veit
það ekki alveg upj) á vfst, en það fer þangað ódyr
lest á þessa syningu á þriðjudagsmorguninn og kein-
ur aptur á fimmtudagskveld. Fargjaldið er tíu
shillings háðar leiðir, og jeg sje i „Chronicle“, að
það megi sjá þar merkilegar nymóðins kornskurðar-
vjelar, sem binda sjálfar, eins og j>ær sein notaðar
344
fyrir hana, en jeg segi það satt, að þegar jeg liugsa
tim það, hvað jeg á yður grátt að gjalda, þá furðar
mig á því, að jeg skuli hafa sleppt yður með svona
lftið“.
í>cgar liatin var farinn, gaf Edward Cossey til-
finningum sínum lausan tauminn með orðbragði, sem
var kröptugra en hvað það var prúðmannlegt, og er
auðveldara að gera sjer hugmynd um orð hans en
skyra frá þeim. t>ví að í viðbót við alla þá peninga»
sem hann hafðl misst, og þá sáru óvirðing, sem hann
liafði orðið fyrir, sá hann nú fram á n/ja örðugleika.
Annaðhvort varð hann að kannast við það fyrir Idu,
að veðskuldabrjefin væru ekki lcngur í sínum hönd-
um, eða hann varð að láta sem hann hefði þau cnn.
Tæki hann fyrra ráðið, var ekkert orðið úr þvf skil-
yrði, sem ída hafði sett fyrir að gijitast honum. Og
meira að segja, hún var þarmeð leystfiá loforði sínu,
og liann vissi það vel, að þá tnundi hún segja honum
upp. Tpjki hann síðari kostinn, fór hann með lygi,
og liann þóttist vita, að sú lygi mundi fyrr eða síðar
komast upp, og livernig myndi þá fara? Jæja, hvað
gerði það til, ef það komst ekki upp fyrr en hjóna-
vfgslan var um garð gengin? Fyrir konu af góðum
ættum, er það að eins eitt, sem síður verður úr bætt
en hjónabandi, og það er dauðinn. En hvað sem því
leið, þá liafði hann liðið svo mikið fyrir sakir þessar-
ar konu, að hann ætlaði sjer ekki að missa nú af hcnni.
Hann mátti til með að borga veðskuldina að hjóna-
yígslunni afstaðinni, og svo var ekki meira um J>að.
341
tæki að mjerþessaákuld, aðída gaf jáyrði sitt til trh-
lofunar okkar, og jeg hef lofað að ónýta skuldabrjef-
in á brúðkaujtsdegi okkar. Viljið þjer ekki þiggja
jteninga í staðinn?“
,,.Iú“, svaraði Mr. Quest, „jeg mttndi taka peti-
inga. Fyrir skömmu síðan mundi jcg ekki hafa
gerl það, af því að mig langaði til að eignast kast-
alann, en mjer hefur snúizt liugur. En eins og þjer
sögðuð sjálfur, hafið þjer reynt svo mikið á lánstraust
yðar, sem yðurer unnt, og meðan faðiryðar lifir mun
yður verða ómögulegt að fá önnur þrjátíu þúsund
J>und til láns. Auk þess verðutn við að ljúka þess-
um samningum nú, ef við eigum nokkuð um þetta
að sernja á annað borð. Jeg vil ekki bíða, mcðan
þjer eruð að reyna að fá peningana til láns.
„En hvernig fer mcð veðskuldabrjefin? Jcg
lofaði'að halda þeim. Hvað á jeg að segja ídu?“
„Segja? Segið þjer ekkert. Djer getið leyst
þau inn, ef yður synist svo, þegar faðir yðar er dáinn.
Þjer getið hafnað þessu, ef þjer viljið, en þjer eruð
alveg brjálaður, ef þjer gerið það. Þrjátíu þúsund
pund verða ekkert fyrir yður, bn ef þetta kemst í
hámæli, þá fer það með yður. Hafið þjer ráðið
nokkuð af? Þjer verðið að taka tilboði mínu eða
hafna því. Ef þjer skrifið undir skjölin, þá skal jeg
fá yður írumritið að þessum brjefum; ef þjer noitið
þvf, þá tek jeg til minna ráða“.
Edward Cossey hugsaði sig um citt augnahlik;