Lögberg - 04.04.1894, Blaðsíða 4

4
Í.ÖGIBERO, MIÐVIKUDAGINN 4. APRTL 1894.
ÚR BÆNUM
-OG-
GRENDINNI.
Brjef til Capt. Sigtr. Jóua3sonar
eru me in beðair að senda til
33 Jan,ej Str., Liverpool, England.
I Pembina
heldur Jóx Ólafssou frá Winnipeg
fyrirlestur kl. 8. á laugardagskveldið
7. {>. m.
Mr. Guðni Thorsteinsson fiá
Gimli kom hingað til bæjanns fyrir
síðustu helgi og lagði af stað aptur
heim til sln á mánudagskveldið.
Samtök eru að myndast meðal
fnirra mjólkursölumanna, sem ekki
hafa viljað ganga í mjólkursalafjelag
það cem myndað var fyrir skömmu,
eins og skyrt var frá í Lögbergi.
Cavalier-blaðið Chronicle seon'r
n
látinn Styurð Kriatjánsson frá Hall-
son. Hann hafði dáið að heimili Dr.
M. Halidórssonar 23. f. m., hafði verið
fluttur pangað til að ópererast. Hann
lætur eptir sig konu og 2 börn.
Húsabyggingar eða viðgerð á
á húsum, sem verið er að byrja á
þessa dagana hjer 1 bænum, nemur
8294,500. Mestum upphæðum nema
skóli, sem Mepódistar ætla að reisa,
Wesley college, 875,000, og St. And-
rewskirkjan (presbyteriönsk) $35,000.
Heimskringlu er ritað frá Chica-
go, að föstudaginn 9. febr. hafi látizt
par af hjartaslagi Hernit Jónsson,
soaur Jóns Jónssonar, fyrrum bónda
á Vaði í Aðalreykjadal í t>ingeyjar-
s/slu. Hann hafði flutzt til Ameríku
1873, og dvalið síðustu 13 áræfi sinn-
ar í Chicago.
Sjera Magnús J. Skaptason prje-
dikaði í samkomuhúsi Únítara á sunnu-
dagskveldið.— Sagt er, að Únítarar
sjeu að reyna að fá sjer presc heiman
af íslandi, og helzt ráðgert, að pví er
frjezt hefur, að hann eigi að setjast að
1 Nyja íslandi, en sjera Magnús eigi
að flytja sig hingað til bæjarins.
Þeir sem kynnu að óska að fara
út í kirkjugarð við jarðarför Mrs. W.
H. Paulson eru vinsamlega beðnir að
hafa pað hugfast, að peir verða sjálfir
að sjá sjer fyrir vögnum, með pvi að
ekki verða pantp.ðir vagnar að kirkj-
unni handa öðrum en peim sem sjer-
staklega eru við útförina riðnir.
Á íöstudaginn var ljezt eptir
langvinnan sjúkdóm Mrs. Salóme
Þórhalladóltir, kona Egils Guð-
brandssonar á Portage Ave., 51 árs
gömul. Jarðarför hennar fór fram á
sunnudaginn frá íslenzku lútersku
kirkjunni. Salóme lieitin var fædd
19. marz 1843 að KoIIsstöðum í
Dalasyslu, missti föður sinn á 2. ári
or fluttist síðar með móður sinni og
rs o
seinni manni hennar að Halsi á Skóg-
arströnd. 21 árs gömul giptist liún
eptirlifandi manni sínum, og lifðu pau
saman 30 ár. Fyrir 18 árum fluttu
pau til Ameríku, dvöldu fyrst í Nyja
íslandi og síðan í Winnipeg. 4 börn
peirra eru á lífi, og er eitt peirra
Magnús, sem er kvæntur í Cbicago og
vinnur par við vjelasmíði.
Chicago, 25. marz ’94.
Herra ritstjóri Lögbergs.
Viljið pjer gera svo vel að Ijá
eptirfylgjandi línum rúm í yðarheiðr-
aða blaði.
í Lögbergi 10. marz er grein
eptir Stefán Stephensen umsamkomu
pá er vjer landar hjer hjeldum í vir$-
ingarskyni við Mrs. Sigríði Magnús-
son frá Cambridge í vetur.
Tilgangur vor með grein pessari
er að leiðrjetta grein Stephensens par
sem hann pykist vera að leiðrjetta hjá
höfundi greinarinnar, er fyrst gat um
samkomu pessa í Lögbergi og hann
kallar flón og öðrum ósæmilegum
nöfnum.
Þessi samkoma var sameiginleg-
ur vilji allra landa hjer, er álitu hana
skyldu sína, og fúslega baðu peninga,
jafnvel meiri en með purfti. Enginn
var beðinn að ta/ca þátt í kostnaðin-
um; pess purfti ekki með.
Þá verðum vjer sem forstöðu-
menn sarakomunnar að neita pví, að
nokkur, sem á samkomunni var, hafi
sagt við oss “að peir kæmu einungis
til að skemmta sjer, en vildu ekkert
hafa með frúarspursmálið að gera”.
I>ar sem St. getur pess, að ein af
stúlkunum hafi fengið útlenda vin-
konu sína til að spila, pegarásam-
komuna var komið, pví pað mundi
eiga bezt við Mrs. Magnússon”, pá
eru pað ósannindi. Stúlkur pær er
spiluðu vofu báðar fengnar fyrirfram;
og Mrs. Magnússon hafði ekkert að
gera með samkomuna, annað en að
hún var par sem heiðursgestur vor.
Að pessi stúlka hafi spilað illa, eins
og St. segir, eru enn fremur ósann-
indi eða að allthafi “rekiðí rogastanz”
og að forstöðunefndin hafi orðið í
vandræðam hennar vegna.
En Mr. Stefán Stephensen var
ekki á pessari samkomu!
Svo lítur út sem forvicni St. hafi
neitt hann til að fá fregnbera fyrir sig,
með pví að hann fjekk ekki að vera
par sjálfjur.
En eitt verðum vjer aðsegjasem
reynast mun nokkuð nærri sanni, og
pað er, að meir en helmingurinn af
frásögn St. er spuni úr hans eigin
heila. t>ví ekki mun finnast annar
íslendingur í Chicago, sem er gæddur
svo einkennilegri skáldskapargáfu að
kunna að smíða annað eins.
St. pakkar að eins Mrs. Nielsen
fyrir hinn góða kvöldverð, er fram var
settur; veit hann ekki að pað voru
prjár konur, er um matreiðsluna sáu,
nefnilega Mrs. Nielsen, Mrs. Clemens
og Mrs. Paulson, og kunnum vjer
peim öllum beztu pakkir fyrir góða
hjálp, og eins öllum peim er á einn
eða annan hátt lögðu sinn skerf til að
gera kveld petta sjer og öðrum hið
ánægjusamlegasta.
H. Þórðakson, P. M. Clemens,
Kbistm. Áknason, S. Jónasson,
forstöðumenn.
Hjer með er lokið umræðum um
samkomu pessa í blaði voru.
Ritst. Lögbekgs.
MANITOBA.
f jekk Fykstu Verðlaun (gullmeda-
líu) fyrir hveiti á malarasýningunni,
setn haldin var í Lundúnaborg 1892
og var hveiti úr öllum heiminum synt
par. En Manitoba er ekki að eins
hið bezta hveitiland í hsimi, heldur er
par einnig pað bezta kvikfjáriæktar-
land, sem auðið er að fá.
Manitoba er hið hentugasta
svæði fyrir útflytjendur að setjast að
í, pví bæði er par enn mikið af ótekn-
um löndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, par sem gott
Vyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoba eru hin miklu og
fiskisælu'veiðivötn, sem aldrei bregð-
ast.
í Manitoba eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir.
í Manitoba eru ágætir frískólar
hvervetna fyrir æskulyðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Brandon
og Selkirk og fleiri bæjum munu
vera samtals um 4000 íslendingar.
— í nylendunum: Argyle, Pipestone,
Nyja íslandi, Álptavatns, Shoal Lake,
Narrows og vesturströnd Manitoba
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendingar. í öðrum stöðum í fylk-
inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar.
í Manitoba eiga pví heima um 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrast
pess að vera pangað komnir. í Maní-
toba er rúm fyrir mörgum sinnum
annað eins. Auk pess eru 1 Norð
vestur Tetritoriunum og British Co-
lumbia að minnsta kosti um 1400 ís-
lendingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu-
búinn að leiðbeina ísl. innflytjendum.
Skrifið eptir nyjustu upplysing-
um, bókum, kortum, (allt ókeypis) tlJ
Hon. THOS. GREENWAY.
Minister *f Agriculture & Immigration
WlNNlPEG, MaNITOBA.
fllyeg rjett
— sem pjer hafið frjett. —
BALDWIN & BLONDAL
selja nú um tíma viðbót af peim
myndum, sem áður liafa verið teknar
hjá peim (Duplicates) fyrir $2.00
tylftina. En borgun verður að fylgja
pöntuninni; peirjúti í hinum ymsu ís-
lenzku nylendum, sem Mr. Blöndal
hefur tekið myndir af á undan farandi
sumrum, ættu að nota tækifærið; pað
stendur naumast lengi.
207 Pacific Ave., Winnipeg., t|an.
HO’JCH & GAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: Mclntyre Block MainSt.
Winnipeg, Man .
Munroe, W est & Mather
Málafœrslumenn o. s. frv.
IIarris Block
194 IVJarket Str. East, Winnip8g.
Vel þekktir meSal íslendinga, jafnan reiöu
búnir til aö taka að sjer wi ’Keirra, gera
fyrir þá samninga o. s frv
TllOlip & ffiög
eptirkomendur
Thompson Lœuger & Co.
CI^YSTAL, - N. 13.
þar eð vjer höí'uin einsett okkur
að ná í sem allra mest af verzlan
ykkar, íslendingar, þá höfum við
ráðið til vor einn landa ykkar, sem
fiestnm ykkar er kunnur að góðu
einu — Mr. H. S. Hanson. Hann
mun gera sjer far ttm að taka vel á
móti ykkur, og hann biður ykkur
alla velkomna, þegar þið komið í
bæinn, hvort heldur þið þurfið að
kaupa nokkuð eða ekki.
Ef þið viljið gefa okkur verzl-
un ykkar munum við gera eins vel
við ykkur og nokkrir aðrir GETA
GERT, og máske BETUR en flestir
aðrir menn á þessum tíma YILJA
GERA. Komið því og heimsækið
okkur og þið munið sannfærast um,
að við meinum að gera vel við
ykkur.
Vinsamlegast
Thompson k Wing.
Crystal - - N. D.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
r
Dr. nx. Halldopsson.
Park Tiiver,-N. Dak.
OLE SIMONSON
mælir með sínu nyja
Scandinavian Hotel
710 Main Str.
Fæði $1,00 á dag.
Rafurmagns lækninga stofnun
Professor W. E. Bergman læknar með
rafurmagni og nuddi gigt, líkamsvisu-
un og liárlos á höfðum. Hann nem-
ur einnig burtu yms íyti á andliti
hálsi, handleggjum, og öðrum lík-
amspörtum, svo sein móðurmerki, hár
hrukkur, freknur ofl. Kvennfólk ætti
að leita til hans.
Telophone 557.
$32,50 Frá Islancli til Winnipeg' $32,50
BEAYEÍt TTlNAN
Flytur fólk á næstkomandi sumri frá íslandi til Winnipeg fyrir
Fullorðna.................$32.50
Börn frá 1 til 12 ára..... 16.25
Börn ekki árs gömul............. 2.50
I>eir sem vilja senda fargjöld heim, snúi sjer til
Á. FRIÐRIKSSONAR.
611 Ross Ave., Winnipeg.
G. W. GIRftLESTOIE.
Fire & Marine Insurance, stofnsett 1879.
Guardian of England höfuðstóll....$37,000,000
City of London, London, England, höfuðstóll 10,000,000
Aðal-umboð fyrir Manitoba, North West Terretory og Britisli Columbia
Northwest Fire Insurance Co., höfuðstóll.... $500,000
Insurance Co. of N. America, Philadelphia U. S. 8,700,000
Skrifstofur 375 og 377 ft/lain Steet, - - - Winnipeg
116
hann pað í sig, að fara að senda okkur með bátana
einmitt nú? Við missum allt gamanið?-4
,.Hvaða gaman?-4 svaraði foringi flokksins; „peir
setja ekki fuglana í búrin næstu prjá til fjóra dag-
ana; prælaskipin eru ekki ferðbúin, og pað er verið
að tala um enskt herskip—betur að pað mættisökkva
niður til helvítis! — sem sje að flækjast hjer um bil
úti fyrir árósunum.“
„Jeg á ekki við pað,“ svaraði maðurinn, sem
fyrr hafði tekið til máls; „pað er ekki mikið gaman
að pví reka nokkra daunilla præla út á skip. Jeg
á við uppboðið á hvítu stúlkunni, dóttur enska verzl-
unarmannsins, sem við náðum parna upp með fljót-
inu. l>ar fær einhver í öskjurnar sínar; jeg hef aldrei
sjeð annan eins kvennmann. Slík og pvílík augu,
og slíkt og pvílíktprek; flestar stúlkur mundu hafa
verið búnar að gráta sig blindar eptir annað eins.“
„I>að er ekki til mikils fyrir pig að vera að hugsa
um hana,“ sagði foringinn og var fyrirlitning í rödd-
inni, „hún verður of dyr fyrir pig og pína líka; auk
pess er pað ekki nema heimska, að vera að eyða svo
miklu upp á eina stúlku, hvort sem hún er hvit eða
svört. Ilvenær á uppboðið að haldast?“
„£>að átti að haldast kveldinu áður en prælaskip-
in leggja af stað, en nú segir Djöfullinn, að pað eigi
að verða annað kveld. Jeg skal segja pjer, hvernig
á prí stendur — hann er hræddur við hana. Hann
heldur, að hún muni leiða yfir sig ógæfu, og vill
}osna við hana. Já, hami er mikill æringi, sákarl —
117
honum pykir gamau að hnyttilegum orðum, pað veit
hamingjan. ,Allir menn eru bræður1, sagði hún í
gær, .hvítir og svartir; pess vegna eru allar konur
systur*. Svo hann ætlar að selja hana eins og svert-
ingja-stelpu. Það sem er fullgott handa svertingja-
stelpu er fullgott handa henni. Ha! ha! Rjettu mjer
rommið, bróðir, rjettu mjer rotnmið.“
„Hver veit, nema hann dragi uppboðið, pegar
til kemur, og við komumst aptur í tækan tima; hvað
sem pví líður, pá drekk jeg nú hennar skál, elskunn-
ar. En bíðum við, — datt nokkrum ykkar í hug að
spyrja um umgönguorðið áður en við fórum í morg-
un; jeg gleymdi pví sjálfur.11
„Já“, sagði einn; „pað er gamla orðið, Djöfull-
inn.“
„t>að er ekkert betra orð til, piltar, ekkert betra
orð til,“ sagði foringinn hikstandi.
Svo hjeldu peir áfram að masa saman eina
klukkustund eða lengur — sumpart um Júönnu,
sumpart um önnur efni. Eptir pvi sem peir urðu
ölvaðri, varð tal peirra andstyggilegra, pangað til
Leonard gat naumast hlustað á pað og legið kyrr.
Loksins pögnuðu mennirnir, og sofnuðu hver eptir
annan föstum ölvímu-svefni. Deir settu engan vörð,
pvi að peir óttuðust enga óvini.
Þá reis Otur upp á fjóra fætur, og andlit hans
var harðlegt ásyndum í daufa ljósinu.
„Baas“, hvíslaði hann, „eigum við --------“ og
120
Otur við árina, og kom pá upp hjá honum hlátur,
sem hann hafði byrgt niðri í sjer, eða pað hljóð hans,
sem mest líktist hlátri.
„Að hverju ertu að lilæja, svarti maður?“
spurði Sóa.
„Líttu parna yfir um“, svaraði hann, og hann
benti á bletti nokkra á yfirborði vatnsins, sem óðum
voru að hverfa. Darna fara hátar prælakaupmann-
anna, og i peim eru vopn peirra og matvæli. Við
leystum pá, Baasinn og jeg. Þarna sofa á eyjunni
22 menn —allir nemaeinn; parna sofapeir, og hvers
verða peir varir, pegar peir vakna? Deir sjá pá, að
peir eru staddir á lítilli eyju í miðju stórfljóts eins,
og pótt peir kynnu að synda, pá pora peir ekki að
leggja til sunds, vegna krókódílanna. Deir fá ekk-
ert að jetaá eynni, af pví að peir hafa engar bissur,
og endur biða ekki eptir að láta taka sig með hönd-
unum, en fyrir utan eyna bíða krókódílarnir eptir
peim í hundraðatali til pess að ná í pá. Smátt og
smátt fara peir að verða hungraðir — peir æpa og
gienja, en enginn heyrir til peirra — svo verða peir
vitlausir, ráða hver á annan og jeta hver annan og
deyja aumkvunarlegum dauða liver eptii annan.
Sumir leggja af stað út í vatnið, og annaðhvort
drukkna peir, eða krókódilarnir ná peim, og svona
gengur pað, pangað til peir eru allir dauðir, hver
einn og einasti, dauðir, dauðir, dauðir“; og aptur fór
Otur að hlæja.
Leonard brosti lika harðneskjulcga. Til pessara