Lögberg - 09.05.1894, Blaðsíða 4

4
Í.DGBiiinu, MIÐVIKUDAGINN 9. MAÍ 1:594.
ÚR BÆNUM
-OG-
GRENDINNI.
Trjáplöntunardagurinn á inorgun
Penixgar gefnir! 10 cent af
bverjum dollar, sem keypt er fyrir hjá
Elis Thorvaldson, Mountain, N. D.
Annaðkveld (fimmtudag) kl. 8 e.
h., messar sjera Hafsteinn Pjetursson
1 Old Mulvey School (sunnanvert við
Portage Ave).
Ferming fer fram í íslenzku, lút-
ersku kirkjunni í hádegisguðspjón-
uitunni á sur.nudaginn (hvítasunnu-
dig). Sjera Jón Bjarnason fermir
börnin. Að kveldinu verður altaris-
ganga- ________________
íslenzka kvennfjelagið heldur
fund fimmtudagskveldið 10. p. m. á
samkomuhúsi Únftara. Allar fjelags-
konur beðnar að mæta. — Forseti
Mrs. O. G. Goodman, skrifari Mrs. S.
P. Breidfjörd.
Prestafjelagið hjer f bænum hef-
ur samþykkt áskorun til bæjarstjórn-
arinnar um að byrja svo fijótt, sem
unnt verður á fyrirhuguðum umbót-
u.n, til pess að gefa atvinnu verka-
mönnum, sem hjer eiga heima.
Oss virðist rjett að láta pess get-
ið, og einmitt fremur nú en á öðr-
um tíma ársins, að vjer höfum orðið
þess varir, að margir af löndum okkar
h ifa sparað sjer talsverðapengina með
pví að kaupa litla handvagna og
brrnakerrur í gegnum Gunnl. Jó-
hannsson, 405 Ross St., pví hann get-
ur náð peim með „wholesale“-verði
betur en margur annar.
Einhverjir landar vorir í Argyle-
n^lendunni hafa nylega leikið sjónar-
leik — Sigríði Eyjafjarðarsól, að pví
er oss skilst — bæði að Baldri og
Glenboro. Að Baldri hafði peim ver-
ið allur sómi sýndur, en f Glenboro
var' leik peirra lítt sinnt, og í tilefni
af pví ritar einn leikandinu allharð-
orða áminningargrein til Glenboro-
manna f Gazette, blaðinu, sem par er
^refið út.
Verkanefnd bæjarstjórnarinnar
hjelt fund á mánudagskveldið til pess
að ræða um viðgerð á götunum, en
komst ekki að neinni niðurstöðu.
Flestir bæjarfulltrúarnir voru á fund-
inum. Sumir hjeldu fram brúlagning
úr við, eius osr notuð hefur verið að
undanförnu (par á meðal verkfræð-
ingur bæjarins), aðrir vildu leggja
strætin með tfgulsteini, og enn aðrir
nota sand og „macadam“. Vonandi
verður eitthvað gert áður lángt líður.
OáS hefur verið send skýrsla frá
„Theological Seminary of the Evang-
alical Lutheran Church“ í Chicago.
Tveir íslendingar eru nú á peim
prestaskóla, John Clemens frá Chica-
goog Gunnlaugur Jónsson frá Winni-
peg. Meðal margra pjónandi, fjar-
staddra presta, sem halda áfram námi
sínu undir leiðbeining skólans, eru
peir sjera B.B.Jónsson ogsjera Jónas
A. Sigurðsson nefndir.
KvefsÓtt stafar einvörðungu
af pvf, að menn ganga á vondum
skóm, og verða pví rakir til fótanna.
Er heilsan ekki nógu dýrmæt til pess
pið ættuð að leggja af stað og kaupa
spánýa skó af nýja kaupmanninum
Elis Thorvaldson, Mountain, N. D.,
sem er nýbúinn að fá svo ljómandi
fallegar byrgðir af allskonar vor- og
sumar-skófatnaði.
Verð á peim er óvanalega lágt
af pvf allt er keypt fyrir peninga út í
hönd og verður selt fyrir pað sama.
Komið til hans og sjáið tveggja doll-
ara skóna, sem seldir eru á §1.50
Sagt er, að allar aðrar vörur sjeu
seldar eptir pessu.
Aprílnr. Siinnanfara
er nýkomið. í>ar eru myndir af H.
A. Clausen etazráði, Erlendi Pálssyni
í Tungunesi og Helga Magnússyni í
Birtingaholti. Ritstjórinn skrifar
grein um Clausen, sjera Stefán M.
Jónsson um Erlend og sjera Valde-
mar Briem um Helga. Kvæði eru
par eptir Einar Benediktsson og
Bjarna Jónsson (stud. mag.), framhald
af grein um elztu skáldsögur, sem
snerta ísland, á útlendum málum, og
ýmsar smágreinar, par á meðal frjett-
agreinar pær er hjer fara á eptir:
SvEINBJÖEH SvEINBJARNARSON,
latínuskólakennari f Arósuin, hjelt
fyrir nokkru fyrirlestur um ísland í
verkmannrfjelaginu f Ilrossanesi á
Jótlandi f viðurvist 3—400 manna.
Skýrði hann frá endurminningum sín-
um frá veturvist einni í Stykkishólmi,
lýsti landslagi og bar saman við Dan-
mörku; gat hins helzta í sögu t>órs-
ness, eptir Eyrbyggju, og sögu Helga-
fells að fornu og nýju; lýsti haust-
rjettunum, útliti manna og búningi
og sagði frá kvöldvökunum í sveitinni;
minntist áfornsögur vorar, pjóðsögur,
rímur, nýrri bókmenntirnar, fýðingar
úr öðrum málum, tímarit vor og blöð,
og fór blýlegum orðum um pað allt.
Þótti áheyrendum erindi hans merki-
legt og gerðu að pví góðan róm.
Skndiiierra Bandaríkjanna í
Danmörku fer til íslands í sumár að
kaupa sauðfjenað og nautgripi til kyn-
bóta á nokkrum staðí Vesturheimi.
Atta hunda frá Íslandi hefur,
að pví er blöð segja, hermálastjórnin
danska falið Kristensen kapteini í Ár-
ósum að kaupa til pess að venja pá
til herpjónustu.
ÁsGEIIÍ KAUPMAÐUR ÁsGEIRSSON
hefur af gufuskipafjelagi pví, er heit-
ir „Danmörk“, keypt eimskip mikið
(um 500 lesta), er „Helgi“ nefndist,
og hefur nú skírt pað um og kallað
„Á. Asgeirsson“. Meðal annars á pað!
að ganga til íslands til verzlunar hans.
Víkingafjflag eða Orkneyinga,
Hjaltlendinga og Norðmannafjelag
var stofnað um síðustu áramót í Lund-
únum (Viking Club) til pess að efla
samband meðal allra peirra, er leggja
hug á norræn vísindi; fjelagið varð
eiginlega fyrst til 1892, en náði pá að
eins yfir Orkneyjar og Hjaltland.
Heldur pað fundi í mánuði hverjum
og kallar lögpingi og öll eru nöfn em-
bættismanna fjelagsins tekin úr ís-
lenzku, svo sem víkingajarl, jarl, jarl-
maður (einn af peim er Eiríkur Magn-
ússon), lögmaður, sagnameistari,skatt-
meistari, skatt-teki, umboðsmaður,
pingboðsmaður, lögrjettumaður og
par fram eptir götunum. 12. Janúar
í ár flutti F. York Powell (vinur Guð-
brands Vigfússonar) par erindi um
fornnorrænar bókmenntir.
ÍSLENZKAR SKÁLDSÖGUR DÝDDAR Á
ÓTLEND MÁL.
Kærleiksheimilið eptir Gest Páls-
son í pýzkri pýðing eptir Dr. C. Kuchl-
er er að koma út í 2. útg. Sömuleið-
is eru að koma út í pyzkum pýðing-
um í tímaritum eptir sama mann:
Vordraumur og Tilhugalífið eptir
Gest og Leidd í kirkju ogsjera Sölvi
eptir Þorgils gjallanda (Jón Stepháns-
son Mývetning).
Dáin er 5. apríl á Diakonissu-
stofnaninni bjer í borginni eptir lang-
an sjúkdóm frú Laura kona Jóns
skólastjóra Þórarinssonar f Hafnar-
firði og dóttir Pjeturs amtmanns Hav-
steins, gáfuð og góð kona. Lík henn-
ar fer nú með póstskipinu til íslands.
Guðmundur Hannesson cand.
med. & chir. orðinn læknir í Norður-
múlasýslu.
Nýtt kraptaverk.
ÁTAKANLEG REYNSLA UNGRAR STÓLKU
í St. Tiiomas.
Hún pjáðist stöðugt f meir en fimm
ár — Blóðið var dfðið að vatni —
Læknar höfðu enga von um að
henni tnundi batna — Hvernig lífi
hennar varð bjargað — Merkileg
saga.
Tekið eptir St. Thomas Jaurnal.
“Eugill drottins heldur vörð í
kringum pá, sem óttast hann, ogfrels-
ar pá”. Þannig liljóðar eitt vers í hei-
lagri ritningu (Sálm. XXXIV, 7.), sem
margir í St. Thouias hafa lesið á rúð-
unni ofan við dyrnar á húsi merka
prestsins Rev. J. E. Hunter, No. 113
Wellington St. Þótt við lifum ú
tímum, sem menn hafa mikinn áhuga
fyrir kristinni kirkju, og starfa ötul-
lega fyrir hana, pá er pessi tilraun
Rev. J. E. llunter með að benda á
sannleik ritningarinnar peim,sem lesa
pótt peir hlaupi, svo frábrugðin og
Óvanaleg að pað vekur strax eptirtekt
manna. Þeir, sem ekki eru textanum
kunnir, leggja hann á minnið og leita
hann uppi við fyrsta tækifæri. Þetta
var einmitt pað sem einn frjettaritari
Jaurnalsins gerði, pá er hann umdag-
inn hafði heimsótt Rev. Hunter. En
um erindi frjettaritarans og pær upp-
lýsingar, er liann fjekk mun lesarun-
um pykja meira urn vert. Frjettarit-
arÍDn átti að leita upplýsingir um
markverða heilsubót sem ung pjón-
ustustúlka f húsi Rev. Hunters átti að
hafa fengið fyrir alkunna og vinsæla
meðalið Dr. Williams Pink Pills. Það
var merkileg saga, sem unga stúlkan
hafði að segja, og mun vera jafn sönn
og hún er merkileg. í júnf síðastlið-
inn átti sami frjettarharinn tal við
Mrs. John Cope, konu hliðgæzlu-
mannsins á London og Port Stanley
brautinni, sem eptir að hafa pjáðst í
mörg ár af ígerðarsárum á útlimunum
fjekk bót á peim fyrir brúkun Dr.
Williams Pink Pills, jafn vel pótt
margir læknar hefðu gefið hana upp
sem ólæknandi. Gamla konan hafði
fengið fullkomna bót á meinum sín-
um, og gat pví ekki sagt of mikið lof
um Dr. Williams Pink Pink Pills, sem
hefðu eins og gefið henni nýtt líf.
Eins og pað var með Mrs. Cope, svo
var pað einnig með Miss EdnaHarris,
unga stúlkan hjá Kev. Hunter, sem
hafði fengið heilsbót sína og prótt
fyrir Pink Pills. Miss Harris er rjett
tuttugu ára að aldri, og er dóttir
George Harris, sem á heima að Yar-
mouth Heights, og vinnur hjá blómst-
ur plöntunarmanninum, Mr. Geo.
Baucher.
“Jeg álít að Dr. Williams Pink
Pills hafi frelsað líf mitt, og vilgjarn-
an að allir fái að vita pað”, varsvarið,
sem Miss Harris gaf pegar hún var
spurð hvort hún pakkaði Dr. Williams
Pink Pills fyrir bat&nn og ef svo væri
hvort hún vildi skýra frá pvf opinber-
lega. Svo hjelt hún áfram og sagði:
“Jeg var á prettánda eða fjortánda
ári pegar jeg fjekk veikina fyrst.
Læknarnir sögðu að blóðið hefði breyzt
í vatn. Jeg pjáðist ógurlega í fimm
ár, og var svo próttlaus að jeg gat
með naumindum haldið mjer lifandi.
Læknarnir sögðu að pað væri að eins
minn sterki vilji og skerpa sem hjeldi
mjer lifardi. Ef jeg reyndi aðstanda
nokkra stund eða ef mjer hitnaði
nokkuð til muna pá hnje jeg niður f
öngvit. Augun voru livít og glans-
andi, og jeg var svo punnleit að fólk
hjelt jeg væri í pann veginn að deyja
af tæring. Á pessum fimm árum sem
jeg var veik var leitað til priggja
lækna í St. Thomas, tveggjaf Detroit,
eins í London og einns í Áylmer, og
enginn peirra gat bætt mjer hið
minnsta. Jeg var orðin svo langt
leidd að menn höfðu enga von um
bata. Seinast bólgnuðu á mjer fæt-
urnir svo að pað varð að vefja pá til
pess peir ekki springu. Þeir voru
vafðir pannig í prjá mánuði og allur
líkaminn var prútinn og bólginn, og
læknarnir sögðu að pað væri ekki
mörk af blóði eptir f mjer, og að pað
væri úti með alla von. Jeg las í
Journal-num fyrir tveim árum, um
mann í Hamilton, sem hafði læknað
sig með Pink Pills. Jeg hjelt að ef
pær hefðu læknað hann pá mundu
pær geta bætt mjer, svo jegákvarðaði
að reyna pær. Áður en jeg var búin
úr premur öskjum fjekk jeg linun;
bólgaD fór að renna af fótunum svo
að umbúðirnar voru teknar af. Jeg
hjelt áfram að brúka Pink Pills par
til jeg var búinn úr sjö öskjum, og
síðan hei jeg tekið iun óreglulega úr
premur öskjum meir, meðal hverra
sú var, sem Mr. Hunter kom með
með sjer frá Brockville. Og nú er
jeg orðin heilbrygð. Jeg hef ekki
verið veik einn dag síðan jeg lauk úr
sjöundu öskjnnni. Jeg kom til Mrs.
Ilunter fyrir ári síðan og hún getur
sagt pjer að jeg hef aldrei verið veik
síðan jeg kom hingað; jeg hef aldrei
fundið til veikleika síðan og hef ætíð
verið fær um vinnuna”. Að endingu
sagði Miss Harris: “Jeg bæði getmeð
rjettu mælt með Dr. Williams Pink
Pills og jeg geri pað líka”. Og eptir
útliti hennar að dæma er hún vissu-
lega prekmikil og heilsugóð.
Mrs. J. E. Hunter, kona prestsins
sagði að Miss Harris væri góð og
sannsögul stúlka og að pað sem hún
segði væri óhætt að reiða sig á að
væri rjett. “Hún er eins og alltönn-
ur manneskja en hún var fyrst eptir
að hún kom hingað fyrir ári síðan”,
sagði Mrs. Hunter.
Þetta ofanskrifaða er mjög eptir-
tektavert fyrir aðra foreldra, par eð
pað eru svo margar stúlkur f pann
veginn að fullproskast, hverra ásig-
komulag er, að minnsta kosti, mikið
liættulegra en foreldrarnir gera sjer f
hugarlucd. Útlit peirra erfölleittog
dauft, pær pjázt af hjartslætti, mæð-
ast við hverja áreynslu, er hætt við
að pað líði yfir pær, og hafa ýms önn-
ur einkenni veikleika, sem leiðir pær
opt fyrir tfmann f gröfina, svo framar-
lega, sem ekkert er gertí tímatil pess
að pær fái sína eðlilegu heilsu. í
slfkum tilfellum er ekkert meðal, sem
enn hefur verið uppfundið, er jafnist
ávið Dr. Williams Pink Pills, pvf pær
byggja blóðið upp að nýju, styrkja
taugarnar, og setja aptur roða hraust-
leikans í hinar fölu kinnar. Þær
eru eina óyggjandi meðalið, við eptir-
farandi sjúkdóma: limafallssýki, St.
Vitus dans, mjaðma-gigt, tauga-
gigt, gigt, höfuðverk og influenza,
hjartslætti, taugaveiklun, og öllum
sjúkdómum, er orsakast af óheilnæmu
blóði, svo sem kirtlaveiki, langvarandi
heimakomu o. s. frv. Þær eru einnig
óbrygðular við öllum sjúkdómum,
sem eru einkennilegir fyrir kvenn-
fólk, svo sem óreglulegar tfðir o. s.
frv. Sömuleiðis eru pær ágætar við
öllum sjúkdómum, sem orsakast af of
mikilli áreynslu andlegri og líkam-
legri og óhófi af hvaða tagi sem er.
Dr. Williams Pink Pills eru bún-
ar til af Dr. Williams Medical Co.j
Brookville. Ont., og Lchenestady, N,
Y., og eru seldar f öskjum, aldrei f
tylfta-tali eða hundraðatali,) fyrir 50
cts. askjan, eða 0 öskjur fyrir $2,50,
og má fá pær hjá öllum lyfsölum, eða
með pósti, frá Dr. Williams Medical
Company frá hvorum staðnum sem
menn vilja heldur.
Ið væga verð á pessum pillum
gerir lækninga tilraunir mjög ódýrar
í samanburði við brúkun annara með-
ala og læknisdóma.
176
XIII. KAPÍTULI
Miðnættis-bríjðkaup.
„Þriðja sinn“, sagði Pereira aptur. »Og nú
viljið pjer, Pierre minn, ef til vill gera svo vel og
koma með gullið á borðið, áður en við bindum petta
fastmælum með hjálp heilagrar kirkju. Þjer munið
eptir, að borgunin átti að vera út í hönd.“
„Auðvitað,“ svaraði Leonard. „Hvar er svarti
hundurinn minn, dvergurinn? Ó! parna er hann.
Vegðu málminn, seppi; ef pú hefur ekki nóg, pá er
hjer meira.“ Og hann spennti af sjer beltið og fleygði
pvf til Oturs, en svo gætinn hafði hann áður verið að
taka úr pví roðasteininn.
„Nú-nú, herrar mfnir og fjelagar11, hjelt hann
áfram, „pví að jeg vona að við getum haft nokkur
viðskipti saman við og við, drekkið pið nú skál mína
og brúður minnar. Jeg hef borgað æði mikið fyrir
hana, en hvað gerir pað til? Maður, sem okkar starf
stundar, ætti ævinnlega að vera reiðubúinn til pess
að leggja fram peninga til pess sem hann langar til,
pví að sje svo, að hætt sje við pví að líf hans verði
178
stutt, pá er vit í pví fyrir hann að gera sjer pað
skemmtilegt“.
„Henni lízt pvf betur á yður, og yður á hana“,
hrópaði einn. „Skál Pierres kapteins og stúlkunn-
ar“. Og peir drukku, og hrópuðu hátt í drykkju-
galsanum.
Otur hafði fært sig nær hátíðlega, eins og hann
væri að fylgja líki til grafar, og liellti einni hnefa-
fyllinni eptir aðra af gullpeningum og ómyntuðum
gullstykkjum á metaskálina, sem Pereira ljet halda
fyrir honum. Nú var allt gullið komið í eina skín-
andi hrúgu.
„Þetta er ekki nógu mikið,“ sagði Xavier. „Jeg
heimta stúlkuna.“
„Baas,“ sagði Otur lágt á hollenzku, „hefurðu
meira gull? Þetta er ekki nógu pungt.“
Leonard leit á metaskálina eins og ekkert væri
um að vera; hún barðist rjett í bökkum.
„Eins mikið og pú vilt,“ sagði hann, „en pað
parf ekki meira en petta.“
Og hann dró innsiglishring sinn af hendi sjer
og fleygði honum í hrúguna. Að undanteknum
roðasteininum, var pað hans sfðasti fjemæti hlutur.
Metaskálin skalf og hneig niður.
„Gott“, sagði Pereira og nuggaði saman hönd-
unum við að sjá svona mikið fje. „En færið pið mjer
sýruna, svo jeg geti reynt málminn. Þjer pykkist
ekki við pað, Pierre; petta er syndugur lieimur, og
180
ið mjer. Komið með vatn, svo jeg megi vígja pað
— vatn og hring.“
„Hjerna, takið pjer pennan,“ sagði Pereira, og
tók innsiglishring Leonards upp úr gullhrúgunni.
„Jeg gef hann aptur sem lukkuskilding.“
Og hann fieygði hringnum aptur til prestsins.
Svo var komið með vatn í skál og presturinn
vígði pað.
Þá sagði hann Leonard að færa sig aðhlið stúlk.
unnar og benti hópnum að færa sig burt frá peim
aptur á bak. Meðan á öllu pessu stóð, hafði Leonard
veitt Júönnu eptirtekt. Hún sagði ekki eitt einasta
orð og andlit hennar var stillilegt, en í augum henn-
ar sá hann skelfiuguna og vandræðin, sem voru að
slíta hjarta hennar sundur.
Einu sinni eða tvisvar lypti hún hægri hendinni
krepptri upp að vörum sjer, en ljet liana svo síga
niður aptur, án pess að koma við pær. Leonard
vissi mjög vel, hvað hún hafði í huga. Hann vissi
lfka, hvað bráðdrepandi var eitrið, sem hún bará sjer.
Ef pað skyldi nú koma við varirnar á henni! Það
var voðalegt, petta scm yfir vofði. Ilann gat ekki
polað pað lengi, varð heldur að eiga á hættu, að pað
kæmist upp um hann; hann varð að tala við hana.
Hann hlýddi boði prestsins og færði sig að hlið henn-
ar, letilega og blæjandi. Svo greiddi hann með
hendinni sundur svörtu hárlokkana, eins og hann
ætlaði að sjá, hvað hún væri falleg utan á vangann,
og laut niður að henni, eins og hann ætlaði að kyssa