Lögberg - 19.05.1894, Side 4

4
LÖGBERG, LAUGARDAGINN 19. MAÍ 1894
KirkjuJ>ings-bc ð.
Hjor ir.eð augljfsist almenningi í
söfnuðum Lins ev. lút. kirkjufjelags
íslendinga f Vesturheimi, að ársfúng
fjelagsins, hið 10., sem samkvæmt á-
lyktan kirkjuf>ingsins í fyrra á að
haldast í Víkursöfnuði í Norður Da-
kota, verður sett í kirkju f>ess safnað-
ar að Mountain þriöjudaginn 26. jvnl
að aflokinni guðsfrjónustu, sem byrjar
einni stundu fyrir hádegi.— Erinds-
rekar safnaðanna gæti pess, að hafa
með sjer á Jsingið hin lögboðnu skil-
ríki.
Winnipeg, 17. maí 1894.
Jón Bjarnason,
forseti kirkjufjelagsins.
ÚR BÆNUM
—Oö-
GRENDINNI.
Annað kvöid (sunnudag) kl. 7. e.
h. messar sjera Hafsteinn Pjetursson
í Old Mulvey School (sunnanvert við
Portage Ave).
Stúlka sú sem getið er um í síð-
asta blaði Lögbergs, að menn hafi
verið hræddir um að mundi hafa fyr-
irfarið sjer, hefur komið í leitirnar
heil á húfi.
Vjer vildum gjarnan kaupa fáein
eintök af nr. 79 og 93 af 6. árgangi
Lögbergs. Ef einhverjir vildu selja
pessi númer, pætti oss vænt um að fá
J>au sem fyrst.
Mr. Erlendur Pálmason kom
sunnan frá Cavalier N. Dak. um síð-
ustu helgi. Hann segir að bændur
J>ar syðra sjeu langt komnir að sá, og
að akrar sjeu víða farnir að grænka.
Vjer getum fært mönnum pá
fregn, sem mörgum löndum vorum
mun pykja gleðileg, að með pví að
Dr. Ó. Stephensen liefur afráðið að
ganga undir próf við læknaskólann
hjer að vori, er sjúklingum nú óhætt
að leita til hans.
Mr. B. J. Skaptason, sem lengi
hefur haldið greiðasöluhús að 605
Ross Av., er nú fluttur til 530 á sama
stræti. Hann segist nú hafa betra
hús en áður, og byður pví gamla og
góða viðskiptavini sína velkomna til
sín aptur.
13. p. m. dó á spítalanum hjer í
i bænum Mrs. Sigríður Jósephson,
kona Bjarna I. Josephsonarí Belmont.
Hún var 25 ára gömul. Maður hennar
kom hingað til bæjarins til að vera
viðitaddur útför hennar, og fór hann
^eimleiðis í gær.
Nokkrir menn hafa nflega lagzt
í taugaveiki hjer í bænum, og hefur
fundizt við rannsókn að veikin stafar
f á vatninu í Rauðá. Bæjarlæknir-
inn aðvarar merin pví um, að neyta
ekki vatns paðan án pess að sjóða
pað fyrst. Allt neyzluvatn, sem
keypt er af vatnsölum, ætti að sjóð-
ast áður en pess er neytt.
I>essa dagana er verið að veita
(og synja um) vínsöluleyfi hjer fylk-
inu. Bindindismenn hafa mótmæltlö
áfengissölum hjer íbænum, sem leyfi
hafa haft síðasta ár, af peim ástæðum að
peir fullnæg'. ekki peim skilyrðum, er
lögin setja fyrir vínsöluleyfi—hafi ekki
nóg svefnherbergi, selji ekki máltiðir,
sjeu ekki vandaðir menn o. s. frv.
Veiti nefndin, sem um málið fjallar
(license commissioners), vínsöluleyfi
peim sem mótmælt hefur verið, á að
visa peim leyfisveitingum til dómstól-
anna.
Safnaðarfundur var haldinn i
fyrra kveld í íslenzku, lútersku kirkj-
unni, og voru par kosnir pessir kirkju-
pingsmenn: John A. Blöndal, W.
H. Paulson, P. S. Bardal og Jón Bíld-
fell. Til vara voru kosnir: A. F.
Reykdal, Chr. Ólafsson, Sigfús Ander-
son og Halldór Halldórsson. Dessum
n/kosnu kirkjupingsmönnum og
varakirkjupingsmönnum var, ásamt
prestum safnaðarins og gjaldkera
kirkjufjelagsina, Arna Friðrikssyni,
falið á hendi að gangast fyrir samskot-
nm í skólasjóð fram að næsta kirkju-
pingi. Dað á að haldast að Mountain,
N. D. í sumar, og verður sett priðju-
I siðustu viku júnímánaðar.
Það er mjög nauðsynlegt að al-
menningur afli sjer allrar peirrar
pekkingar, sem unnt eraðfá, viðvíkj-
andi hollustu allra peirra ávaxta og
sætra drykkja, sem seldir eru um sum-
artímann, en einkannlega og sjer í
lagi að gæta varúðar í að peir sjeu
ekki skemmdir að neinu leyti. Af
öllum Good Templar drykkjum álít-
um vjer pessa bezta: „Orange Cider“,
“Lime Juice”, “Champain Cider”,
“Cherry Bounce”, “Pear Cider”,
“Cherry Wine” og “Peach Cider”, og
enn ein tegund sem tekur öllum hin-
um fram hvað hollustu snertir, sem er
“Ilome Made Lemonade”. Allir ís-
lendingar eru velkomnir að prófa
pessa drykki á kaffihúsi Gunnlaugs
Jóhannssonar.
I. O. G. T.
A fundi Good Templara stúkunn-
ar„Skuldar“ á mánudaginnvoru pessir
embættismenn settir inn í embætti:
Æ. T.: Ólafur Þorgeirsson; Fyrrv.Æ.
T.: John A. Blöndal; V.T.: Mrs. A. S.
Bardal; G. U. T.: Jón Bíldfell; R.:
Jóh. Eiríksson; A. R.: Hjörtur Lár-
* VORID *
1894.
The Blue Store
MERKI:
434 Main Street, -
blA stjarna.
Winnípeg.
N/komið inn, síðan í vikunni sem leið, hið stærsta upplag af tilbúnum
fatnaði fvrir karlmenn, unglinga og drengi, sem nokkurn tíma hefur sjeðst
Winnipeg.
Þið getið ekki ímyndað ykkur hversu billeg pau eru. Þið getið ekki
$1.00 Slroi*
Vort augnamiC er að draga menn til vor meS
því að hafa vandað og endingargott skótau.
Vjer höfum nú mikið af stúlkuskóm $1.50, sem
vjer seljum á $1.00. Finir karlmannaskór
$175 nú á $1.35.
A. G. MORGAN.
412 Main St. Mclntyre Block.
trúað pví nema pví að eins að pið sjáið pað sjáifir.
Komið inn og skoðið okkar:
Karlmanna alfatnad,
Karlmanna buxur,
Unglinga alfatnad,
Drengja alfatnad og
Drengja stuttbuxur.
Nyttíjelag! %
^ Nyir prísar!
Timbur til húsabygginga með lægra verði en
nokkru sinni áður,
llús byggð og lóðir seldar móti mánaðar
afborgunum.
Nákvæmari upplysingar fást hjá undirrituðum,
John J. 'Vopni,
(aðalumboðsmaður meðal íslendinga),
645 Ross Ave., Winnipeg.
Látið ekki hjá líða að heimsækja okkur og sannfærast.
Jtluniíi cptiv staímum.
Merkí: BLA STJARNA.
434 MAIN STREET-
A. CHEVRTER.
usson; Fjárm. R.: B. T. Björnsson;
Gjaldkeri: Jóhann Sólmundsson;
Kap.: sjeraHafst. Pjetursson; Drótts.:
Miss Guðrún Guðmundsdóttir; A. D.:
C. B. Júlíus; V.: A. S. Bardal; Ú. V.
ögmundur Bíldfell.— í stúkunni
eru 166 fjelagar.
í Good Templarastúkunni
“Heklu” voru pessir embættismenn
settir í embætti á fundi á föstudaginn
í síðustu viku: Æ. T.: Jón Jónsson,
Fyrrv. Æ. T.: Bergsveinn Long, V.
T.: Miss Guðrún Jóhannsdóttir, R.:
ísak Jónsson; A. R.: Sveinn Þorvalds-
son; Fjárm. R.: Paul Olson; Gjaldk.:
Miss Anna 01son;Kapelán: Sölvi Þor-
láksson; Drótts.: Miss Helga Eggerts-
dóttir; A. I).: Miss Jónína Jónsdóttir;
V.: Willi Þórarinsson; Ú. V.: Tómas
Gíslason.—1 stúkunni eru 180fjelagar.
Rafurmagns lækninga stofaun
Professor W. E. Bergman læknar með
rafurmagni og nuddi gigt, líkamsvisn-
un og hárlos á höfðum. Hann nem-
ur einnig burtu /ms lyti á andliti
hálsi, handleggjum, og öðrum lík-
amspörtum, svo sem móðurmerki, hár
hrukkur, freknur ofl. Kvennfólk ætti
að leita til hans.
Telophone 557.
VlNJJLA- OG TÓBAKSBÓÐIN
“The Army and Navy”
er stærsta og billegasta búðin f borg-
inni að kaupa Reykjarpípur, Vindla
og Tóbak. Beztu 5c. vindlar í bænum.
537 Main St., Winnipbg.
IV, Bro-wnx aud Co.
Jeg bið alla pá sem eiga bækur
hjá mjer, að sækja pær hið allra fyrsta.
Og pá, sem skulda mjer, bið jeg að
borga mjer nú, pví mjer liggur á pví.
Ennfremur vil jeg mælast til pess að
peir, sem hafa lofað mjer bókum til
að binda komi með pær nú pví jeg
hef lítið að gera.
Clir. Jacobseil, bókbindari.
444 Notre Dame, West.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
Dr. M. Hulldox*sBOB.
Purh Biver,---N. Pah.
191
lopti, og ætlaði að leggja honum í bak Leonards, en
pá brá fyrir glampa af sverði Oturs og maðurinn
hneig niður.
„Takið pið brúna og lialdið pið henni!“ öskraði
Pereira aptur.
„Vindið pið brúna upp! vindið pið upp!“ æpti
Otur aptur á móti, og hjelt múgnum frá sjer með
sverði sfnu og skammbissu.
Þeir sem hinum megin voru hlýddu svo skjót-
lega, að Leonard og presturinn ultu til peirra ofan
brúna.
„Otur!“ Lrópaði Leonard. „Guð minn góður!
Þeir drepa hann!“
Otur svaraði með pvl að skjóta síðustu kúlunni
úr skammbissu sinni. Svo rak hann upp org, og áð-
ur en múgurinn gat komizt fast að honum, tók hann
undir sig stökk líkt og viiliköttur, til pess að ná í
járnkeðju brúarinnar, sem notuð var til að festa
brúna með, pegar pess var pörf. A pví augnabliki
hjekk hún fjögur fet eða meira fyrir ofan höfuðið á
honum, en hann náði í hana og æpti til Sóu að vinda
og vinda af alefli.
Maður einn reyndi að ná í fætur hans, en Otur
sparkaði í andlit honum og hann hraut niður í vatn-
i3. A næstu sekúndu var hann kominn lengra en
svo, að peim væri unnt að ná til hans og færðist óð-
um upp hærra og hærra. Nokkrir skutu á eptir
hanum hnífum sínum og aðrir hleyptu af skammbiss-
um, en enginn peirra hitti hann.
195
„Já, Guli Djöfull!“ hrópaði hann par sem hann
veifaðist fram og aptur í loptinu, „lfttu aptur fyrir
pig. Það er til annar djöfull, gulari og grimmari
en pú.“ Pereira sneri sjer við og allur flokkur hans
með honum, og á pví angnabliki skaut stórum loga-
breiðum upp frá fenjunum, og fylgdi pví brak mik-
ið. Loksins hafði til fulls kviknað í reyrnum, og
vindurinn, sem fór vaxandi, var að flytja eldinn til
pðirra. /
XÍV. KAPÍTULI.
hefnd!
„Svik! Svik!“ orgaði Pereira. „Það hefur ver-
ið kveikt í fenjunum og pessi galdranorn hefur svik-
ið okkur“.
„Ha! ha! ha!“ heyrðist aptur til Oturs uppi í
loptinu. „Svik! svik! Og hvað segirðu um pað, ef
búið er að leysa prælana? Og hvað segirðu um pað,
ef slagbröndum hefur verið hleypt fyrir hliðin?“
Hingað til hafði múgurinn staðið pegjandi af
ótta og undran. Þarna stóðu menn I pjettri pyrp-
ing, einir hundrað eða fleiri, og störðu fyrst á Otur,
og svo á eldinn, sem var að færast nær og nær. Nú
fengu peir málið.
„Þetta er einhver púki! Drepið pið hann! Ráð-
izt pið á prælabúðirnar! Til hliðanna!“ æptu peir á
^msum tungumálum.
198
bliki paut haglhríð yfir pau. Fle^Jir mennirnir höfðu
skilið hann og farið I skjól, en nokkrir urðu of seinir
eða voru of heimskir til að hl/ða. Af peim fjell einn
dauður niður og tveir aðrir særðust. Sóa og Pjetur
hirtu ekki um að hllfa sjer neitt við hættunni og
stóðu pó ósködd. Þarna stóð konan og lagaði til
fallbissuna, pó að kúlurnar pytu allt í kringum hana,
og var hún eins róleg, eins og hún hefði verið her-
maður I konunglega stórskotaliðinu, og hjá henni
stóð Pjetur ráðsmaður. Vestið á Pjetri hafði rifnað
of skoti, og kúla hafði farið gcgnum gráa hárið á
Sóu, en hvorugt peirra virtist taka eptir slíkum
smámunum.
„Þeir eru vitlausir, Baas“, hrópaði Otur, sem
var að gægjast upp yfir garðinn. „Sko, peir koma
yfir bersvæðið“.
Þá leit Leonard upp. Dvergurinn hafði rjett
að mæla; í æði sínu og flaustri komu prælakaup-
mennirnir, hálf-huldir I reykjarmekkl, sem stafaði af
pví hve ótt peir skutu, yfir autt svæði, í stað pess að
skríða fram með s/kis-barminum. Og meira að segja,
af pví að peir purftu að bera borðin, voru peir í hóp-
um. Sóa lauk við að laga til fallbissuna, beið við
og hjelt í skottaugina. Kúla ein skar taugina í
sundur, en ekki hljóp af fallbissunni, og Sóa preif í
spottann, sem eptir var.
„Láttu pá nú hafa pað“, hrópaði Leonard, peg-
ar fyrsti flokkurinn kom fram fyrir fallbissukjaptinn.
Sóa stökk aptur á bak og æpti; aptur komu