Lögberg - 23.05.1894, Blaðsíða 3

LOGBERG, MIÐVIKUDAGINN 23. MAÍ 1894.
3
verk er fljót-tilbúið. Blanda saman
f>rem dropum af hverju: bómollu,
sírópi og laudanum. Vel[r pað í skeið
væt bómull I pví, og sting inn i
hlustina.
Sjeu meiðsli, mar eða tognun
mjög sár og heit, er gott að leggja
við pað kalda vatnsbakstra og skipta
opt um, þangað tii hitinn er orðinn
eðlilegur.
Við hósta. — Sjóð eina ún/,u af
ómöluðu hörfræi’(dax) í mörk af vatni;
ná vökva úr tveimur lemónum og lát
I dálítið af hunangi og eina únzu af
kandíssykri. Hrær petta saman og
sjóð aptur fáeinar mínútur.
Ef kalkagnir fara upp í augað,
má fyrirbyggja allar illar afleiðingar
pess. með pví að baða pað vel úr
köldu sykurvatni.
Gæt pess að bafa ætíð nóg af
góðu lopti í mjólkurbúrinu, ekki slzt
þegar heitt er í veðrinu. t>að er bezt
að hafa opinn gluggann á næturnar,
pví pá er svalast.
GOTT RAð Á RJETTUM TÍMA
TIL ALLRA ÞJÁÐRA.
Aptur gægjast ny belta-fjelög
fram I blöðunum, og selja belti, sem
pau kalla nr. 4 og
nr. 3, ódýrari er. vor
belti, og fyrir út-
breiðslunnar sakir
munu aðrir selja pau
.ákveðinn tíma fyrir
hálfvirði. Fynnst
mönnum ekki petta
(Vörumkrki.) e'Sa eitthvað skylt
Dr. A.OWEN V1ð húmbúg? Par
er enginn styrkur, sem pjáðum mönn
um er gefinn á pessum hörðu tímum,
heldur gildra til að ná í dollarana
plna. Þess vegna vörum við alla við
sllkum fjelögum. Snúið yður til Dr.
A. Owen, pá vitið pið, að pið fáið ó-
svikið belti, sem getur læknað yður;
okkar belti eru öll úr bezta efni, og
pað sem önnur fjelög kalla nr. 4 eða
3 polir sjaldnast samanburð við okkar
ódyrustu nr. 1. Skrifið eptir hinum
ymsu skrám yfir belti; við pað að llta
í pær munu pið sannfærast um, að
Dr. A. Owens belti er eina ekta raf-
urmagnsbeltið, sem getur læknað pá
sjúkdóma, sem við nefnum— öll önn-
ur belti eru að meira eða minna leyti
gagnslaus.
Læknaðist jikð hki.tinu KPTIK AÐ
HAFA JÍRANGURSLAUST LKGIB A
FJÓRUM SI’ÍTÖLUM OG LEITAÐ
RÁÐA TIL EINNAR TYLFT
AR AF LÆKNUM.
Brooklyn, N. Y., 24. jan. 1894
Dr. A. Owen.
Það er með sannri ánægju, að
jeg seudi yður pessar línur. Þegar
jeg keypti eitt af rafurmagnsbeltum
yðar nr. 4. í malmánuði 1893, var jeg
svo pjáður af gigt, að jeg gat ekki
gengið, en eptir að hafa brúkað belt-
ið 2 mánuði nákvæmlega eptir yðar
fyrirsögn, var jeg orðinn alheill heilsu.
Þetta hefur Dr. Owens belti gert fyr-
ir mig, eptir að jeg hafði pjáðst af
gigt um 5 ár, og á peim tíma legið á
4 spítölura, og auk pess leitað til
meira en heillar tylftar af læknum, án
pess mjer gæti nokkurn tlma fengið
verulega bót, eins og jeg hefnú feng-
ið af rafurmagnsbelti Dr. A. Owens.
Það eru nú 6 mánuðir síðan jeghætti
að brúka beltið, og á peim tíma lief
jeg ekki fundið minnstu aðkenning
af gigt, svo að jeg get innilega mæít
með uppfundning yðar sem áreiðan-
legs meðals til að lækna sjúka menn
á skömmum tlma. Með pakklæti og
virðingu og óskum um að fjelag yðar
prlfist vel framvegis.
Yðar með íotningu
A. A. Gravdahl, 115 SummitStr.
Lögöerg ígrlr 11.00.
þessi yfirstandandi árgangur Lögbergs frá byrjun sögunnar
“þoku-lýðurinn” ogsögurnar: Hedri, Allan Quatermain, í Ör-
vænting og Quaritch Ofursti fyrir að eins
Bkltið kr guðs blessun og pað ó-
UÝKASTA MEÐAL, SEM UNNT ER
AÐ KAUPA.
Robin, Minn., 0. jan. 1894.
Dr. A. Owen.
Jeg finn hvöt hjá mjer til að
segja nokkur orð í tilefni af belti pvl
sem jeg fjekk hjá yður fyrir ári síð-
an. Jeg hafði óttalegar kvalir I
hrydgnum eptir byltu. Það leið
langur tlmi áður en jeg leitaði lækn-
is og jeg verð að segja honum pað til
hróss, að jeg fjekk linun um langan
tíma; en svo kom kvölin aptur, og pá
var pað að jeg sendi epiir belti yðar,
og pað voru ekki 15 mínútur frá pví
jeg hafði fengið pað og pangað til
kvalirnar hurfu, og síðan hef jeg ekki
fundið neitt til muna til peirra; pegar
jeg hef við og við orðið peirra var,
hef jeg sett á mig beltið, og við pað
hafa pær ævinnlega látið undan. Jeg
tel pað guðs blessan, að jeg fjekk
petta belti; án pess hefði jeg víst nú
verið orðinn aumingi, og pvi get jeg
ekki nógsamlega pakkað Dr. Owen.
Það er eptir minni skoðun pað ódyr-
asta meðal, sem hægt er að fá.
Virðingarfyllst
Hans Hemmingson.
The Owen Lectric Belt
AND APPLIANCES CO,
201—211 State Str., Chicago, llb
Getið um blað petta pegar pjer
skrifið.
Skrifið eptir prislista og uppiys-
ingum viðvíkjandi beltunum til
B. T. Bjöknsson,
agent meðal íslendinga.
P. O. 368, - Winnipeg, Man
Jacol) lliilmieier
Eigandi
“Winer“ ölgerdaliussins
EaST CRAUD FOUKS, • ty|N/L
Aðal-agent fyrir
“EXPORT BEER"
VAL. BLATZ’S.
Hann býr einnig til hið nafnfræga
CRESCENT HIALT EXTRACT
Selur allar tegundir af áfengum drykkj-
um bæöi í smá- og stórskaupum. Einn
ig fínasta Kentucky- og Austurfylkja
Kúg-“Wisky“. sent í forsigluðum pökk-
um hvert sem vera skal. Sjerstök nra-
önnun veitt öllum Dakota pðntunum.
II. þessi yfirstandandi árgangur Lögbergs frá byrjun sögunnar
“þokulýöurinn” og einhver ein af ofangreindum sögum fyrir
III. þessi yfirstandandi árgangur Lögbergs frá 1. apríl fyrir að ein
En til þess að menn fái þessi kjörkaup, verður borgunin undir öllum
kringumstæðum að fylgja pöntuninni.
Ennfremur skulum vjer senda söguna “Quaritch Ofursti” alveg
kostnaðarlaust hverjum gömlum kaupanda Lögbergs hjer í álfu, sem
sendir oss að minnsta kosti $2.00 sem borgun upp í blaðið fyrir þann 1
maí næstkomandi og æskir eptir að fá þá sögu.
Lögrberg- Print. & Publ. Co
Munpoe.West & Mather
Málafœrdumenn o. s. frv.
Harris Block
194 Nlaiket Str. East, Winnipeg.
vel þekktir meöal íslendinga, iafnan reiöu
búnir til að taka að sjer rní ^eirra, gera
fyrir tá samninga o. s. frv
DAN SULLiVAN,
S E L U lt
Áfenga drykki, vín, Beer, Ö1 og Porter
má- Og stór-kaupum.
East Grand Forks,
Minnesota.
Northern
PACIFIC R. R.
Hin Vinsœla Braut
—TIL—
St. Panl, Minneapolis
—OG-
cago
3
Og til allra staða í Bandaríkjunum og
Canada; einnlg til gullnátn-
anna í Ivcotnai bjer-
aðiru.

Betra en Rainy Lake gullnamarnir.
EITT ORD TIL HINNA HYGGNU ER NCEGILEGT.
Vjer höfum pessa vikuna, opnað eitt hundrað (100) kassa af
NYJUM VOR- OC SUMAR-VORUM,
sem vjer leggjum fram á btíðarborðið með svo lágu verfi aö það mun fylla liina stóru
búð vora fra morgni til kvelds af fólki, keppandi eptir að ná i eitthvað af kjörkaup-
um vorum. Sakir hinna hör1'u tíma í austurfylkjunum, fjekk innkaupa maður vor
margar vörutegundir fyrir minna verð en það sem tilbúningurinn á þeirn kostar. Vjei
borgum hvert dollars virði af vörum voru m með peningum út í hönd, og tökum sjálfir
öll afföllin og þvi getum vjer selt margar vörutegundir með lægra verdi en hinir
siráu keppinautar vorir borcía fyrir þ.uu. Litið að eins á prísa M, sem vjer teljum
upp hjer á eptir: 20 yards L L Sherting fyrir f 1.00, 20 yds ágætt Gingham fyrir 1.00,
20 yds fine Shaker fiannell fyrir 1.00, 20yds af góðu þurkutaui fyrir 1.00, Karlmanna
flókahattar fyrir að eins 25 c. hver, fín karlmannaföt fyrir 5 00, 0.00. 7.00 og 8.00, sem
eru helmingi meira viiði. Vjer höfum pá beztu 1.00 kvennmannsskó, sem t'l eru í
Ameríku. Mjúkir karlmanna plæginga skór að eins 1,25 parið.
Það borgar sig fyrir hvern þann mann, sem eitthvað þarf að kaupa, að heim-
sækja þessa merkilega billegu búð. Allt, sem \jer föium fram á er, að þjerkomið og
heilsiö upp á 6ss, og ef þjer sannfær'st ekki um að vjer getum sparað yður peninga,
þá skulia þjer ekki kaupa vörur vorar.
KELLY MERCANTILE CO
Vinir Fátæklingsins.
MILTON,............... NORTH DAKO.
«. W. filRDLESTOHE.
Fire & Marine Insurance, stofnsett 1879.
Guardian of England höfuðstóll....$37,000,000
City of London, London, England, höfuðstóll 10,000,000
Aðal-umboð fyrir Manitoba, North West Terretory og British Columbia
Northwest Fire Insurance Co., höfuðstóll.. .. $500,000
Insurance Co. of N. America, Philadelphia U. S. 8,700,000
Skrifstofur 375 og 377 Main Ste9t, - Winnipeg
Pullman Place sveínvagnar og bord-
stofuvagnar
með hraðlestinni dagiega til
Toronto, Montreal
Og til allra staða í austur-Canaila
yfir St. Paul og Chicago.
Tækifæri til að fara gegnum hln víðfrægu
St. Clair jarðgöng. Farangur tekur
fjelagið í ábyrgð alla leið, og engin
tollskoðun við landamœrin.
SJOLEIDA FARBBJEF
útveguð til og frá Stóra Bretlandi, Evrópu,
Kína og Japan með hinum allra
beztu tiutningslínum.
Frekari upplýsingar við'íkjandi far-
brjefum og öðru, fást hjá hve -jum sem er
f agentum fjelagsins, eða
Chas. S. Fee,
Gen. Pass. & Ticket Agt., St. Paul
H. Swinlord,
Gen. Agent, Winnij eg
H. J Belch Ticket Ag’t
486 M&in St. - - Winnipeg
HUCHES& HORN
selja líkkistur og annast um
útfarir.
Beint á móti Commercial Bankanum
Allur útbúnaður sá bezti.
Opið dau ognótt.
Tel 13. “ •
203
stóðu eptir veggirnir á ibúðarliúsinu, og hjer og J>ar
stóðu brunnir staurar; alit annað var farið, nema
forðabúrið, sem hafði sloppið við eldinn, af pví aö
pað var úr múrgrjóti og steini og með pjáturpaki.
Þau sem lent höfðu f pessu ævintýri litu nú
kringum sig þegjandi, og svo hvert á annað. Það
var ófögur sjón að sjá þau, þar sem þau stóðu hjá
fallbissunni, sem þeim hafði orðið svo eptirminni-
legt gagn að. öll voru þau óhrein af reyk og púðri,
og föt þeirra voru brunnin af neistunum, sem niður
höfðu dottið. Hálsinn á Leonard var allur marinn,
það blæddi úr höndum hans og andliti, og hann var
svo stirður og meiddur, að hann gat naumast hrært
sig. Hárið á Sóu var sviðið og tætt af kúlunum,
sem leikið höfðu um höfuð henuar; hempa prestsins
hjekk 1 brunnum druslum, og á höndum hans voru
blöðrur eptir eldinn; útsaumaða arabska skrúðann,
sem Júanna var í, liafði Pereira rifið sundur í hrotta-
skap, og var naumast unnt að sjá, að hann hefði ver-
ið hvítur, og langa hárið á henni hjekk f flækjum,
og var fullt af svörtum reyrögnum. öll voru þau
gersamlega örmagna, það er að segja að Otri undan-
teknum. Hann gekk til Leonards til þess að tala
við liann, grútskítugur og nakinn ofan að mitti, en
eins fjörugur og harðlegur eins og hann hafði nokkru
sinni áður verið.
„Hvað ætlarðu að segja, Otur?“ spurði Leonard
„Viltu lofa mjer að fara með þcssa menn, Baas,“
og hann kinkaði kolli til manna Rodds, cr leystir
202
hræðilegra og hræðilegra. Þeir sem eptir voru af
þrælakaupmönnunum og þjónum þeirra þutu, óðir
af skelfingu, frá logandi húsunum og reyndu að leita
sjer hælis fyrir eldinum. Sumir þutu í örvænting
sinni inn í alóeplönturnar og kaktustrjen innan á
vfggarðinum, klifruðu yfir vfgiskrakana og sluppu
út I fenin; en aðrirsöfnuðust saman á bersvæði, og á
þá var skotið með fallbyssunni við og við, þegar
reyknum ljetti frá. Enn þutu aðrir til sýkisins við
þrælabúðirnar og báðu sjer vægðar, eu þar skaut
Otur þá, enda þreyttist hann aldrei á þessu hefndar
starfi sínu. Bak við þau kváðu líka við voðaleg org
frá þrælunum, sem voru yfirkomnir af skelfingu,
hjeldu að nú ætti að fara að brenna sig lifand og tog-
uðu í hlekki sína öskrandi.
„Ó, þetta er eins og helvíti!“ sagði Júanna við
Leonard, og stakk andlitinu niður í grasið til þess að
sjá ekki meira af þvl er gerðist og sleppa við kæf-
andi reykjarsvæluna. Hún hafði rjett að mæla.
Svo leið nóttin. Þökin á húsunum hrundu
hvert eptir annað og logarnir spýttust hátt upp í
loptið og hnigu svo niður sem eldregn kringum
húsin. En að lokum linnti óhljóðunum, því að jafu-
vel þrælarnir gátu ekki æpt lengur; eldurinn dvín-
aði smátt og smátt og vindinn lægði. Svo kom sól-
in upp og varpaði ljósi sfnu yfir þetta eyðilega
dauða-svæði. Fenin voru eydd að jarðargróða á 350
faðma bre’ðu svæði, og búðir þrælakaupmannanna
' voru rjúkandi rústir, stráðar dauðum mönnum. Þó
199
drunur frá fallbissunni og skotið þaut gegnum loptið.
Það reif sig áfram gegnum flokkana, sem voru að
færast nær og nær, skall svo á jörðunni, hrökk svo
aptur á bak og náði þeim sem á eptir komu, og af-
leiðingarnar urðu voðalegar. Heilir hópar voru
drepuir með þessu eina skoti, og mannfallið var helm-
ingi meira en eptir fyrra skotið því að það gat betur
dreift úr sjer af því að skotfærið var lengra. Menn-
irnir hnigu niður f hrúgum og með þeim borðin, sein
þeir báru. Þá langaði ekki.lengur til að gera áhlaup
á þrælabúðirnar; nú hugsuðu þeir ekki nema uin
eitt, og það var að forCa lífi sínu, enda flýðu þeir
sem eptir lifðu í allar áttir æpandi af ótta og ofsareiði.
„Hlaðið þið, hlaðið þið!“ lirópaði Otur og tók
upp nokkuð af púðri, sem var rjett hjá honum. ,.Þeir
reyna að brjóta hliðin og komast út, og þá varna
þeir okkur að komast hjeðan“.
Um leið og hann sagði þetta sáu þau marga
menn hlaupa frá uppboðs-kofanum til hliðsins við
vatnið. En ekki var unnt að klifra yfir það, lykill-
inn var farinn, og ekki var auðvelt að brjóta digru
slárnar. Svo þeir sóttu hamra og trjedrumb, sem
hafði staðið undir einu horni kofans og fóru að reyna
að mölva hliðið. Tvær mínútur eða meira stóðst
það höggin, en svo fór það að láta undan.
„Fljótt, fljótt!“ hrópaði Otur aptur og fór að
þrffa f fallbissuna til þess að snúa lienni við, „annars
er úti u.n okkur“.
„Förurn að engu óðslcga, svarti uiaður“, sagði