Lögberg - 23.05.1894, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, MIÐVIKUDAGINN 23. MAÍ 1894
UR BÆNUM
-OG' "*
GRENDINNI.
Sjáið hvað Stefán Jóns?on hefur
að segja á tðrum stað hjer í blaðinu1
1,032 menn skrifuðu sig fyrir
heimilisrjettarlandi í Manitoba á síð-
asta ári.
Gísli Arnason frá Bolungarvík
við ísafjarðardjúp á 2 íslands-brjef á
skrifstofu Lbgfcergs. Baldvin Helga-
son á ög blöð J>ar.
Vjer vildum gjarnan kaupa fáein
eintök af nr. 79 og 93 af 6. árgangi
Lögbergs. Ef einbverjir vildu selja
Joessi númer, pætfi oss vænt um að fá
þau sem fyrst.
Alveg nýtt Borðingsliús,
með byrjun næstkomandi júnímánað-
ar að 136 Angus St. á Point Douglas.
Komið og reynið.
SvEINN SVEINSSON.
í engri búð hjer í bænum höfum
vjer orðið varir jafn mikils undirbún-
ings fyrir morgucdaginn (fæðingar-
dag drottningarinnar) eins og hjá
Gunnl. Jóhannssyni, enda vitumvjer
að hvergi verðnr jafn skemmtilegt að
koma sem J>ar.
Vestan frá Churchbridge komu á
mánudaginn var Mr. Jóhann G. Thor-
geirsson með fjölskyldu sína, Mr. J.
Valdemar Magnússon með konu, og
kona Mr. Sigurðar Jónssonar, sem
áður var liingað kominn. Allt f>etta
fólk er alfarið paðan vestan að.
Laugardaginn 2. júní næstkom>
andi verður safnaðarfundur í Fri-
kyrkju söfnuði í Argyle I Brú skóla-
húsi kl. 2. e. m. til að kjósa menn á
kirkjuping, og ræða yins nauðsynja-
mál safnaðarins. Áríðandi, að fundur
verði vel sóttur.
Kaupendur Sameiningarinnar eru
beðnir að borga blaðið ef f>eim er
unnt fyrir 15. næsta mánaðar cil P. S.
Bardals, 430 Ross ave., Winnipeg,
svo að hægt sje að koma fjármálum
f>ess í viðunanlegt horf áður en reikn-
ingar J>ess verða Iagðir fram á næsta
kirkjufdngi.
Allmargir heldri menn hjer í
bænum hjeldu fund í fyrradagtil f>ess
að ræða um svar stjórnarinnar til
suðausturbrautar fjelagsins. Ekki
var komizt að neinni niðurstöðu um,
hvað gera skyldi til f>ess að hrinda
málinu áfram, en nefnd var kosin til
að rannsaka pað og hugleiða.
A Mc Dermott Str. eða á Nena
Str. sunnan frá Mc Dermott og norð-
ur að Ross Str. tjfndist fyrir hálfum
mánuði kvennsrlfurúr með gylltum
röndum og mynd af húsi á lokinu og
gullroðin keðja með kúlu á endanum.
Finnandinn geri svo vel að skila f>ví
til Mr. Guðjóns Thomas gullsmiðs
gegn góðum fundarlaunum.
J>uú verður sið fara.
í fáa daga að eins, sel jeg öll
5, 6*, 6, 6J, 7, 74, 8, 84, 9, 9| centa
Prints á 5c. yarðið. Ennfremur öll
10, 104. 11, 114> 12, 124, 13, 134 og
14 centa Prints á lOc.
Þessi sala byrjar kl. 10 f. m. á
laugardaginn p>ann 26. n. k.
G. Johnson,
S. W. Cor. Rosn & Isabell St’s
Oss láðist að geta f>ess í síðasta
blaði, að Mr. Guðmundur Guðmunds-
son gullsmiður fór á miðvikudaginn
var alfarinn hjeðan úr bænum til
Hallock í Minnesota. Hann ætlar að
stunda gullsmíði f>ar og selja gull-
skraut fyrir eiginn reikning. Það er
eptirsjá að honum úr hóp íslendinga
hjer í bæ, f>ví að hann reyndist
ágætur fjelagsmaður og drengur hinn
bezti hvívetna.
Mrs. Rannveig Marin Bardal
kona Mr. Halldórs S. Bardal hjer í
bæriuin, andaðist úr lungnatæringu
19. J>. m. eptir nær J>ví 5 mánaða legu
Hún var fædd að Kollafossi í Miðfirði
7. ágúst 1859, fluttist J>aðan 6 ára
gömul með foreldrum sínum, Hinrik
Gunnlögssyni og Helgu S. Guðmunds-
dóttur, að Efra-Núpi 1 sömu sveit.
Hún ólst f>ar upp hjá foreldrum sín-
um til tvítugsaldurs; f>á fór hún um
tveggja ára tíma til sjera Sveins
Skúlasonar á Staðarbakka, og naut
f>ar nokkurrar menntunar. Að f>eim
árum liðnum fór hún heim aptur að
Núpi og giptist f>ar tveim árum síðar,
8. júnl 1883. Hún bjó f>ar með
manni sínum eitt ár, pá fluttu f>au að
Skárastöðum í sömu sveit, bjuggu
f>ar f>rjú ár, fluttust svo til
Winnipeg árið 1887, og hafa búið
f>ar síðan. Þeim varð f>riggja barna
auðið, eitt f>eirra dó hjer í Winnipeg
rúmlega ársgamalt, en tvær dætur
lifa. Mrs. Bardal heitin var bezta*
kona, óvenjulega trygglynd og pr/ð-
isvel gáfuð. Jarðarför liennar fór
fram frá íslenzku lútersku kirkjunni
á mánudaginn var og var mjög fjöl-
menn. Sjera Hafsteinn Pjetursson
flutti búskveðju, en sjera Jón Bjarna-
son líkræðu í kirkjunni.
Jvjáningar eins kveiiiimaims.
IIvEltNIO EIN KONA f HaLDIMANI)
COUNTY FJEKK APTUB IIEILSUNA.
Ilún kvaldist ákaflega af mjaðmagigt
—Varð að styðja sig við hækjur
í Fjóra mánuði—Fjekk bót á
heilsunpi eptir margar áraugurs-
lausar tilraunir.
Tekið eptir Selkirk Item.
Það hefur nú um tíuia mikið ver-
ið talað um f>að, sem kallað er undra-
verð lækning á konu í Rainham Town-
ship, af langvarandi sjúkdómi. Það
var svo mikið veður gert út af f>essu
að vjer hugsuðum oss að grennzlast
eptir f>essu með tilliti til f>ess, að skjfra
frá f>ví í blaðinu.
Mrs. Jacob Fry er kona eins vel-
pekkts bónda, og pað var hún, sem
átti að hafa fengið pessa undraverðu
heilsubót. Þegar sendimaður blaðs-
ins fann Mrs. Fry, skyrði hún honum
frá sjúkdómi sínum og hvernig henni
hefði batnað, eins og hjer fer á eptir:
“Jeg var veik í meir en ár, og í fjóra
máuuði var jeg svo slæm af mjaðma-
gigtinni að jeg gat ekki hreyft til fot-
inn, og neyddist jeg pví til að brúka
hækjur til pess, að geta verið á flakki.
Lærið bólgnaði hvað eptir annað, og
jeg hafði ópolandi kvalir í mjöðminni
og allt ofan að knjo. Dessi kvöl verk-
aði svo á mig að jeg var allt af mjög
lasin. Jeg reyndi ýmsa lækna og cinka-
leyfismeðö!, en fjekk enga bjálp, par
til jeg fór að brúka Dr. Williams Pink
Pilís; pær bættu mjer næstum frá
byrjun. Jeg biúkaði í allt sexöskjur
og er nú heilbrygð kona; síðan hef
jeg aldrei fundið til verkjarins, og
parf nú engra meðala með frekar.
Jeg er reiðubúin til að segja hverjum
sem er og öllum hvað petta ágæta
meðal hefur gert mikið fyrir mig, pví
jeg finn glöggt til pess, hversu mikið
jeg hef að pakka pví fyrir pað sem
pað bætti mjer“.
Sendiinaðurinn fann einnignokkra
nágranna Mrs. Frys, og vitnisburður
pcirra stóð heima við frásögu hennar
um hversu mikið hún hefði pjáðst áð-
ur en hún fór að brúka Dr. Williams
Pink Pills.
Efnafræðingurinn Mr. M. F. Der-
by, sem er annar fjelaginn lyfsalanna
Derby & Derby i Selkirk, var einnig
hittur að máli. Mr. Derby sagðist
hafa verið kunnugur veikindum Mrs.
Fry, og pað sem hún segði væri óhætt
að skoða í hæzta máta áreiðanlegt.
Hún hafði sjálf sagt honum hvernig
Pink Piils hefðu bætt henni. Ilann
sagði ennfremur að peir fjelagar hefðu
selt Pink Pilis í fleiri ár, og að allt af
seldu peir meir og meir af peim, sem
kæmi spursmálslaust af pví hversu vel
fólki heppnaðist pær.
Efnafræðislegar rannsóknir sýna
að pessar pillur eru óyggjandi meðal
við allskonar sjúkdómi sem stafar af
óhreinu blóði og veikluðu taugakerfi.
Þær eruóyggjandi meðal við eptirfar-
andi sjúkdóma: limafallssyki, St.
Vitus dans, mjaðma-gigt, tauga-
gigt, gigt, höfuðverk og influenza,
hjartslætti, taugaveiklun, og öllum
sjúkdómum, er orsakast af óheilnæmu
blóði, svo sem kirtlaveiki, langvarandi
heimakomu o. s. frv. Þær eru einnig
óbrygðular við öllum sjúkdómum,
sem eru einkennilegir fyrir kvenn-
|fólk, svo sem óreglulegar tíðir o. s.
'-~?r
&
ijarbir tínmr.

þessi oi ð “harðir tíinar” kveðu svo almennt við á þessu vori, aðmenn
ættu að athuga hvar ]>eir fá mest og bezt í'yrir peninga slna.
STEFÁN JÓNSSON á norðaustur horni Ross og Isabell hefur nú
fengið inn afarmikið af allskonar sumarvarningi, sem hann selur með
óvanalega lágu verði móti peningum. Komið að eins inn og sjáið hvað
hann hefur að bjóða áður en pjer kaupið annarsstaðar, og þjer munið
sannfærast uin sannleikann. Komið sem fyrst meðan úr nógu er til að
velja úr. — Allir velkomnir smáir og stórir.
Nordaustur horn Ross og Isabell stræta
Bur:qs & (c>.
pr. Stefán Jónsson.
Rafurmagns lækninga stofnun
Professor W. E. Bergman læknar með
rafurmagni og nuddi gigt, líkamsvisn-
un og hárlos á höfðum. Hann nem-
ur einnig burtu yms lyti á andliti
hálsi, handleggjum, og öðrum lík-
amspörtum, svo sem móðurmerki, hár
hrukkur, freknur ofl. Kvennfólk ætti
að leita til hans.
Telophone 557.
Seymonr Honse,
JTlarRet Square Winnipeg.
(Andspænis Markaðnum).
Allar nýjustu endurbætur. Keyrsla ókeypis til
og frá vagnstoðvum. Aðbúnaður hinn bezti.
John Baird,
eigandi.
OLE SIMONSON
mælir með slnu nyja
Scandinavian Hotel
710 Main Str.
Fæði $1,00 á dag.
HOUGH & CAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: Mclntyre Block MainSt.
Winnipeg, Man .
frv. Sömuleiðis eru pær ágætar við
öllum sjúkdómum, sem orsakast af of
mikilli áreynslu andlegri og líkam-
legri og óhófi af hvaða tagi sem er.
Dr. Williams Pink Pills eru bún-
ar til af Dr. Williams Medical Co.,
Brookville. Ont., og Lchenestady, N.
Y., og eru seldar í öskjum, aldrei í
tylfta-tali eða hundraðatali,) fyrirpO
cts. askjan, eða 6 öskjur fyrir $2,50,
og má fá pær hjá öllum lyfsölum, eða
með pósti, frá Dr. Williams Medical
Company frá hvorum staðnum sem
menn vilja heldur.
Ið væga verð á pessum pillum
gerir lækninga tilraunjr mjög ódyrar
I samanburði við brúkun annara með
ala og læknisdóma.
Odyrasta Lifsabyrgd
Matual Reserve Fund Life
Association of New York.
ASSF.SSMF.NT SYSTEM.
Tryggir lif karla og ltvenna fyrir
allt að helmingi lægra verð og með
betri skilmálum en nokkurt annað jafn
áreiðanlegt fjelag í heiminum.
Þeir, sem tryggja líf sitt í fjelaginu,
eru eigendur þess, ráða því að öllu leyti
og njóta alls ágóða, því hlutabrjefa höf-
uðstóll er enginn. Fjelagið getur því
ekki komizt í bendur fárra manna, er
hafi það fyrir fjeþúfu fyrir sjáífa sig og
ef til vill eyðileggi það.
Fjelagið er innbyrðis (mutual) lífsá-
byrgðarfjelag, og hið iangstærsta og öfl-
ugasta af þeirri tegund í veröldinni.
Ekkert fjelag S heiminum hefur
fengið jafumikinn viðgang á jafnstutt
um tíma. Það var stofnað 1881,enhef-
ur nú yfir
Sj tíu þvHund meðlimi
er hafa til samans lífsábyrgðir úpp á
meir en tvð Jiundruð og þrjátíu miUgónir
dollara.
Fjelagið hefur síðan það byrjaði borg-
að ekkjum og erfingjum dáinna meðlima
yfir 14% miUjónir dollara
Árið sem leið (1892) tók fjelagið
nýjar lífsábyrgðir upp á liðugar 60 mil/j-
ónir dollara, en borgaði út sama ár erf-
ingjum dáinna meðlima $2,105,000,00.
Varasjóður fjelagsins, sem nú er
orðinn nal. 8)4 milljön dollara, skiptist
milli meðlima á vissum tímabilum.
í fjelagið hafa gengið yfir 370 ts-
lendingar er hafa til aamans tekiö lífs-
ábyrgðir upp á meír en $600,000.
Upplýsingar um fjelagið eru nú til
prentaðar á íslenzku.
W. II. Paulson
Winnipeg, Man
General agent
fyrir MaD, N. W. Terr., B. Col. etc.
A. R. McNICHOL, Mclntyre Block,
Winnipeg. Manager i Manitoba, Norð
vesturlandinu og British
DR. ARCHER,
sem að undanförnu hefur verið læknir
peirra Milton búa í Cavalier Co., N.
D. og lifað par, er nú fluttur til Cryst-
al PembinaCo., N.D., og hefurákvarð-
að nú framvegis að vera á Mountain
P. O. á hverjum laugardegi frá klukk-
an 10 f. m. til kl. 4 e. m. Deir sem
purfa læknishjálp geri svo vel að gá
að pessu.
200
Sóa, og færði um leið til fallbissuna með bjálp Pjeturs.
Drælakaupmennirnirráku upp org;hliðið Ijek áreið-
iikjálfi, en pað hjekk pó enn á efri hjörunum. Ept-
ir fáein högg í viðbót var áreiðanlegt að pað mundi
fj.Ila. En pau högg komu aldrei. Aptur stökk
Sóa aptur á bak og drunum fallbissunnar var svarað
með óhljóðum prælakaupmannanna, pegar skotið
öílaði gegnum hópinn.
Af peim sem eptir lifðu leituðu flestir sjer hælis
i uppboðs-kofanum og í sjálfu íverubúsinu. Sumir
putu yfir til forðabúrsiris, en virtust ekki komast par
inn, pvi að innan skamms komu peir pjótandi aptur;
svo voru hjer um bil tólf hinir huguðustu kyrrir við
hliðið, og reyndu að ljúka við að brjóta pað. Leon-
ard og Otur skutu á pá með kúlubissum, en pað var
ekki fyrr en prír eða fjórir peirra voru fallnir,að peir
sam eptir lifðu flyðu og leituðu sjer hælis hjá fjelög-
um sínum.
„Ó! sko, sko!“ sagði Júannaog bentitil austurs.
Dar var sannarlega sjón að sjá, sem aldrei gat
gleymzt. Kveikt hafði verið í pjettu reirstráunum,
sem voru 12 til 15 fet á hæð, einn mílufjórðung til
hálfrar mílu austur af aðsetri prælakaupmannanna,
og pegar farið var að hvessa og eldurinn hafði náð
góðri fótfestu, valt hann áfram í öldumog logabreið-
um — syndist eins og eldhaf, sem spyttist stundum
hátt upp í loptið og paut stundum hratt eptir jörð-
unni. Dað brakaði og drundi í reyrnum, pegar eld-
urinn læsti sig í hann, og upp frá honum stigu pykk-
201
ir reykjarmokkir. í fyrstu hafði pessi reykur liðið
áfram uppi yfir höfðum áhorfendanna; nú rauk hann
framan í andlit peim, hálf-kæfði pá og byrgði fyrir
peim loptið, og innan utn hann var regn af neistum
og partar af brennandi hálmstráum, sem feyktust fyr-
íf vindinum.
„Dað kviknar nú bráðum í húsinu ogkofunum,“
sagði Leonard; „pá verða peir að leita út á bersvæði
og par getum við átt við pá,“ og bann kinkaði kolli
að fallbissunni.“
Um leið og hann sagði petta skutust eldtungur
upp í loptið, fyrst frá hálmpakinu í kofanum, svo frá
pakinu á íbúðarhÚ3Ír.u. Dað var kviknað í peim.
„Við verðum að fara varlega, Baas“, sagði Otur,
„annars brenna líka prælakofarnir bak við okkur,
og allir, sem í peim eru.“
„Guð minn góður! Dað hefur mjer ekki dottið í
hug“, svaraði Leonard. „Hjerna, prestur minn, ef
pjer viljið gera gott verk, pá farið pjer með nokkra
af pessum mönnum og föturnar, sem hafðar eru til
að brynna prælunum. Látið pjer prjá til fjóra menn
fara upp á hvert pak og slökkva ncistana jafnóðum
og peir falla niður, en aðra sækja vatn í sykið.“
Presturinn stökk upp og tók til s+arfa og vann
vasklega tvær stundir. Dað var að eins fyrir pað,hve
vel hann gekk fram, að kofarnir og prælarnir í peim
brunnu ekki, pví að neistarnir fjellu pjett á purra
hálmpakið, og kviknaði í pví ^hvað eptir annað.
Nú fór pað sem sást og heyrðist allt af að verða
204
höfðu verið, „og leita i herbúðum prælakaupmann-
anna parna liinummeginn? Margir af pessum djöfl-
um lifa enn,og særðir liöggormar eru verstir við-
fangs.“
„Gerðu sem pjer synist“, svaraði Leonard.
„Vopnaðu mennina með hverju, sem pú geturfundið,
og leitaðu vandlega. En farðu gætilega.“
Tíu minútum síðar var Otur farinn með mönn-
unum. Svo fór Leonatd og fleiri að sækja vatn og
pvo sjer sem bezt pau gátu. Júanna og Sóa fengu
varðhúsið til að pvo sjer par, og greiddu pær sjer
með kambi, er pær fundu par. Mat fundu pau par
líka, skammt varðmannsins, og líka mikið af mat er
hefði verið ætlaður prælunum, og átu pau af honum,
pó að matarlystin væri ekki góð.
Degar pau voru að ljúka við máltíðina, kom
Otur aptur óskaddur, en fimm vantaði af mönnum
peim er með honum höfðu farið. Svo komu og með
honum tveir af peim fjórum mönnum, er sendir
höfðu verið til pess að kveikja í reyrnum kveldinu
áður. Deir vorú preyttir mjög, pví að vork peirra
hafði ekki verið Ijett, og peim hafði ekki tekizt pað
fyrr en eptir langa bið, enda liafði pað komið sjer
betur fyrir Leonard. Tveir af fjelögum peirra voru
dauðir; annan hafði krókódíll tekið í vatninu, og hinn
hafði fallið niður í djúpa gryfju í fenjunum, og rek-
ið um leið höfuðið á trje og drukknað.
„Ertu búinn?“ sagði Leonard viðdverginn.
Otur kinkaði kolli. „Surair eru dauðir og sum-