Lögberg - 27.06.1894, Síða 3

L0GBEKO, MIÐVIKUDAGINN 27. JUNÍ 1SS4.
3
VITIfí þif) HVAR þlÐ GETIÐ KEYPT SKÓTAU YKKAR
BILLEGA ?
STAÐUEIXX KE IIJÁ
Kllgour, Rimer & Co.
541 Main St., Cor. James.
Við erutn aS selja út margar skótegundir fyrir helining verSs.
Og ymsar meS

♦
♦♦
♦
►♦
♦
♦♦
♦
♦
♦♦
innkaupsprís. ViS getum sellt ykkur
Karlmanna vinnuskó á...................$1.00
Fína spariskó á........................ 1-40
Fína reimaða Oxford dömu skó á......... 0.90
Fína hneppta Kid dömu skó á........... L50
Drengja Canvas-skó .................... 0.75
Drengja hlaupa-skó .................... 0.50
KomiS og náiS í kjörkaupin. Og við skulum gera vel viS ykkur.
541 MAIN ST., COR. JAMES.
Stóesalae og Smásalae.
ULLI ULL! ULL!
Bændur, komid med ullina ykkartil
Miklu Fjelags-budarinnar í Milton, N. Dakota.
og náið í hæðsta markaðsverð.
Vjer skulum borga ykkur hvert cent fyrir ull ykkar, sem hún er verð
og selja ykkur hvað sem pið parfnist af álnavöru (Dry Goods), fatnaði, hött
utn og húfum, skóm og stígvjelum, leirtaui og matvöru (Groceries), með
minna uppfærðu verði en nokkur önnur búð í norðvesturlandinu.
KELLY MERCANTILE CO.
VlNIR Fátæklingsins.
MILTON,............................NORTH DAK.
DR. ARCHER,
sem að undanförnu liefur verið læknir
peirra Milton búa í Cavalier Co., N.
D. og lifað par, er nú fluttur til Cryst-
al PembinaCo., N.D., og hefur ákvarð-
að nú framvegis að vera á Mountain
P. O. á hverjum laugardegi frá klukk-
an 10 f. m. til kl. 4 e. m. Þeir sem
purfa læknishjálp geri svo vel að gá
að þessu.
OLE SIMONSON
mælir með sínu nýja
Scandinavian Hotel
710 Main Str.
Jacob Dobmeier
Eigandi
“Wincr“ Olgerdaliussins
EaST CR/yiD FORKS, - N[|NR.
Aðal-agent fyrir
“EXPORT BEER“
VAL. BLATZ’8.
Hann býr einnig til bið nafnfræga
CRESCENT DIALT EXTRACT
Selur allar tegundir af áfengum drykkj-
um bæði í smá- og stórskaupum. Einn
ig fínasta Kentucky- og Austurfylkja
Rúg-“Wisky“. sent í forsigluðum pökk-
um hvert sem vera skal. Sjerstök nm
önnun veitt öllum Dakota pöntunum.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
Fæði $1,00 á dag.
Park River,---------N. DaJc.
VlNDLA- OG TÓBAKSEÓÐIN
“The Army and Navy”
er stærsta og billegasta búðin í borg-
inni að kaupa Ileykjarpípur, Vindla
og Tóbak. Beztu 5c. vindlar í bænum.
537 Main St., Winnipkg.
W, Brown íihcL Co.
Tannlæknar. .
Tennur fylltar og dregnar út án sárs
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
OBj.A.IRJKIIE <& BUSH.
527 Main St.
Munroe, West & laíhfr
Málafœrsluvienn o. s. frv.
Harris Block
194 IVJarket Str. East, Winnipeg.
vel þekktir meðal íslendinga, jafnan rciöu]
búnir til að taka að sjer xr>& þetrra, gera
fyrir | á samninga o. s. írv
G.W.
Five & Marine Insurance, stofnsett 1879.
Guardian of England höfuðstóll.............$37,000,000
City of London, London, England, höfuðstóll 10,000,000
Áöal-umhoð fyrir Manitoha, North West Terretory og British Columlia
Northwest Fire Insurance Co., höfuðstóll.. .. $500,000
Insurance Co. of N. America, Philadelphia U. S. 8,700,000
Skrifstofur 375 og 377 Main Steet, - Winnipe
LÆKNAÐI I3ÓLGU og KRAMPA
í MAGANUM.
ÖLL LÍKAMSBYGGINGIN VAR
í ÓREGLN.
Ahrock Place 70, Chicago, 10.vóv.’03.
Dr. A. Owen.
t>að er mcð gleði að jeg nú læt
yður vita, að nú eru 2 ár síðan jeg
kejrpti eitt af yðar nafnfrægu raf-
magnsbeltum og að pað hefur læknað
mínar pjáninfrar. Aður en jeg fjekk
beltið brúkaði jeíj allar tegundir af
meðölum, og leitaði margra lækna, en
allt til einskis. Loks ásetti jeg mjer,
sem seinustu tilraun til að fá heilsu
mína, að kaupa eitt af yðar beltum
og von mfn brást ekki, pví nú ermjer
Marie Mikkelson. batnað.
Sjúkdómur minn er 10 ára gama 1 og var aðallega óttalegur krampi í
maganum, er jeg fjekk á hverjum mánuði, með óttalegum kvölum og hafði
hann vanalega hjer um oil 8 daga í senn og varð jeg pá að liggja í rúminu.
Jeg hef fundið að síðan að jeg fjekk beltið hefur mjer einlægt verið að
batna, og par eð jeg hef síðan hvorki brúkað meðöl eða leitað lækna, pá get
jeg með vissu sagt, að einungis beltið hefur komið pessu til leiðar og pann-
ig gefið mjer heilsu mína aptur. Jeg pjáðist einnig af bólgu í maganum
og móðurveiki og öll líkamsbyggingin var í óreglu.
Jeg sje af bókinni yðar, að par er ekki vitnisburður fiá neinum er
læknast hefur af samskonar sjúkdómi og mínum, pá vild; jeg að pjer tækjuð
petta brjef í yðar auglýsingar, svo að allar konur, sem pjást af samskonar
veiki, geti sjeð pað. Jeg segi, reynið beltið, pað hefur læknað mig eg mun
lækna yður.
Þennan vitnisburð gef jeg yður ótilkvödd og er reiðubúin að gefa
peim upplýsingar, sem mundu vilja skrifa mjer.
Marie Mikkelson.
Subscribed and sworn to before me this lOth day of November A. D. ’93.
[Seal.] Erastus M. Miles, Notary Public.
Beltið ee ómissandi.
Dr. A. Owen. Willow City, N. D., 10. okt. 1893.
Það eru nú 10 mánuðir síðan jeg fjekk belti yðar með axlaböndum.
Það er hlutur sem jeg síst af öllu má missa f húsinu. Þegar jeo^ er vesall,
tek jeg á mig belcið og innan fárra klukkustunda er jeg mikið betri. Lát
petta vera talað til fleiri en til yðar, Dr. Owen, ef pjer viíjið láta pað koma
á prent. Virðingarfyllst,
Andrew Fluevog.
Allir peir sem kynnu að óska eptir nánari upplýsingum viðvíkjandi bót
á langvarandi sjúkdómum, bráðasótt og taugaveiklun eru beðnir að skrifa
eptir vorum nýja mjög svo fallega danska eðaenska príslista, pá bók jafnvel
pó hann hafi pá gömlu. Bókin er 96 bls.
The Owen Electric Belt and Appiance Co.
201-211 State St. Chicago, 111.,
Skrifið eptir príslista og upplýsingum \iðvlkj8i.di leltur,um til
B. T. BJÖIÍNSON, agent meðal íslendinga.
P. O. Box 368, Winnipeg, Man.
DAN SULLiYAN,
S E L U R
Áfenga drykki, vín, Beer, Ö1 og Porter
má- og stór-kaupum.
East Grand Forks,
Minnesota.
Northern
PAGIFIG R. R.
Iliri Vinsœla Braut
—TIL—
St. Paol, fflinneapolis
—00—
Og til allra staða í Bandaríkj unurn og
Canada; einnlg til gulluám-
anna í Kcotnai lijer-
aðiiu.
Pullman Place sveínvagnar og bord-
stofuvagnar
með hraðlestinni dagiega til
Toronto, Montreal
Og til allra staða í austur-Canada
yfir St. Paul og Chicago.
Tækifæri ttl að fara gegnum hln víðfrægu
St. Clair jarðgöng. Farangur tekur
fjelagið í ábyrgð alla leið, og engin
tollskoðun við landamœrin.
SJOLEIDA FARBBJEF
útveguð til og frá Stóra Bretlandi, Evrópu,
Kína og Japan með hinum allra
beztu fiutningslínum.
Frekari upplýsingar við' íkjandi far-
brjefum og öðru, fást hjá hve gum sem er
f agentum fjelagsins, eða
Chas. S. Fee,
Gen. Pass. & Ticket Agt., St. Paul
H. Swintord,
Gen. Agent, Winnij eg
H. J Belch Ticket Ag’t
486 Main St. - - Winnipeg
HUGHES& HORN
selja líkkistur og annast um
útfarir.
Beint á móti Commercial Bankanum
Allur útbúnaður sá bezti.
Opið dag ognútt.
273
önnur eins kona er ekki til í heiminum, og fyrir yður
mun hún gera jörðina að himnaríki.“
„Hún gæti gert hana að hinum staðnum; annað
eins hefur komið fyrir,“ sagði Leonard ólundarlega.
S\-o rjetti hann út handlegginn og tók í grönnu
höndina á prestinum. „Þjer eruð sannarlegt prúð-
menni,“ sagði hann, „og jeg er auli. Jeg hafði eitt-
hvert veður af öllu pessu, og jeg tortryggði yður.
Af hjónabandinu er pað að segja, að pað er pyðing-
arlaust, og stúlkunni stendur alveg á sama um mig;
ef nokkuð er, þ4 hofur hún óbeit á mjer, og jeg
furða mig ekkert á pví: llestar konur mundu hafa
p>að, ef eins stæði á. En hvernig sem allt fer, pá
virði jeg yður, og skal ævinnlega virða yður. J°g
verð að fara pessa ferð, pað eru forlög mln að gera
pað, og hún stendur á pví fastara en fótunum að fara
lika, fremur af pvermóðsku en nokkurri skynsemi,
að jeg held. Svo pjer ætlið að koma líka; jæja, við
skulum báðir gera pað sem í okkar valdi stondur til
að vernda hana; og svo verðum við að láta ráðast,
hvað ókomni tíminn ber I skauti sínu.“
„Þakk’ yður fyrir pessi orð,“ svaraði Francisko
blíðlega og sneri á burt. Hann skildi pað, að Leon-
ard skoðaði hann nú sem fjelaga sinn í ógæfunni.
Þegar Francisco var farinn, stóð Leonard nokkra
stund í sömu sporum, og var að hugsa um pá skríti-
flækju, sem hann var kominn 1. Þarna var
hann í pann veginn að leggja út í kynlegt og frá-
leitt fyrirtæki. Og ekki var par með búið, pvf að
272
ógæfan pegar á dottin; fyrir hana er ekkert að óttast.
Meðan jeg er lijá henni, getur skeð, að jeg verði
fær um að gera henni einhvern greiða, pó að jeg sje
ekki tápmikill. Jeg hef drýgt mikla synd, en hún
veit ekkert um pað og fær aldrei að vita pað meðan
jeg verð á lífi, pví að pjer eruð drengur góður og
segið henni ekkert, og sjálfri dettur henni pað ekki
í hug. Hvernig lítur hún á mig? Jeg er kapólskur
prestur — ekki karlmaður. Jeg er eins og vinkona,
og á pann hátt lítur hún á mig og pykir henni vænt
um mig. Nei, jeg hef syndgað gegn guði, gegn
sjálfum mjer, og henni og yður. Því er miður!
Hver hefði getað varað sig? Hún var eins og cngill
f pessu helvíti, svo góðlátleg, svo yndisleg, svo elsku-
leg, og mannshjartað býr yfir illu“.
„Hvers vegna segizt pjer hafa syndgað gegn
mjer, Francisco? Hvað snertir reglur kirkju yðar,
pá hef jeg mína skoðun á peim. En hvað sem pví
Ifður, pá eru pessar reglur til og kunna að valda
yður sam vizkubits. Eu hvað illt hafið pjer mjer gert?“
„Jeg sagði yður,“ svaraði hann, „kveldið eptir
að prælabúðirnar brunnu, að jeg teldi ykkur lijón.
Jeg tel ykkur pað enn, og hef jeg pá ekki drýgt
tvöfalda synd, par sem jeg hef elskað konu, sem er
gipt. Samt sem áður bið jeg guð pess, að eins og
pið eruð eitt fyrir guði og kirkjunni, eins verðið pið
eitt í huga og athöfnum. Og pagar svo er komið,
eins og jeg vona að verði, pá verið henni góður,
Outram, og pakkið guði, sem gaf yður liana, pví að
269
jeg get naumast rjettlætt pað fyrir samvizku miuLÍ
að fara með yður út í aðra eins vitleysu“.
„Gerið pjer pað fyrir mig að tala ekki svona“,
svaraði hún. ,.Ef pað greiðir nokkuð úr málinu, get
jeg sagt yður pað umsvifalaust, að jeg hef ráðið af
að fara“.
„Þjer getið ekki farið, nema jeg fari líka“, svar-
aði hann brosandi.
„Þar skjátlast yður“, svaraði Júanna snúðug-
lega. „Jeg get pað, og meiia að segja, jeg ætla að
gera pað, og Sóa skal fylgja rojer. Það eruð pjer,
sem ekki getið farið án mín; pað er að segja, ef Sóa
segir satt. Hvernig sem allt fer, pá erum við bund-
in á sama klafann í pessu máli, Mr. Outram, svo pað
verður ekki til neins fyrir okkur að reyna að fara sitt
í hvora áttina. Áður en faðir minn dó, sagði hann
yður fullgreinilega, hvernig hann liti á petta mál, og
enda pótt ekki væri í fleiri horn að líta, og ekki væri
t. d. til neinn samningur — pvf að pótt pjer kunnið
að halda pað gagnstæða, Mr. Outram, pá hefur
kvennfólk d&litla sómatilfinning— pá vildi jeg ekki
skella skolleyrunum vib óskum lians. Og hvað ætt-
um við annars að gera? Við purfum nú bæði að
freista hamingjunnar, og við erum bæði öreigar, eða
vo að kalla. Ef okkur skyldi takast að finna pessi
auðæfi, og pau skyldu reynast nógu mikil, pá gæti
skéð að yður færist höfðinglega við mig og pjer
gæfuð mjer part af peim, segjum 5 af hndr., sem jeg