Lögberg - 11.07.1894, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, MIÐVIKUDAGINN 11. JÚLÍ 1894
ÚR BÆNUM
—oo-
GRENDINNI.
IJcimili Ólafs lækuis Stcphen-
sens er 58G Elgin Ave. (Jemima Str.)
Aijætt stofuorgel, lítið brúkað,
fæst keypt með mjög vægu verði hjá
13. T. Björnsson, skrifstofu Lögbergs.
Hver sem kann að vita utaná-
skript Dr. A. Sveinbjörnssonar geri
svo vel að láta H. Hermann, Gardar
P. O., N. D., vita haua.
Einar Hjörleifsson, W. H. Paul-
8 3n og Stefán Sveinsson með konu
sína og systur komu sunnan úr Dakota
á laugardaginn var.
líitstjóra pessa blaðs langar til
að geta stuttlega um ymislegt, sem
fyrir augun bar í ný-afstaðinni Da-
kotaferð hans, en pað verður að bíða
næsta blaðs.
Sjera Jón Bjarnason hefur legið
veikur síðan um miðja síðustu viku.
í hans stað prjedikaði sjera Björn B.
Jónsson við báðar guðspjónusturnar á
Bunnudaginn.
Dr. M. Halidórsson í Park Iíiver
óskar pess getið í blaði voru, að hann
hefur í hyggju að fara snöggva ferð
suður til íslenzku nýlendunnar í
Minnesota svo fljótt sem hann fær pví
við komið.
Hyrningarsteinn St. Andrevvs-
kirkjunnar a horninu á Elgin Ave. og
Ellen Str. var lagður á mánudags-
kveldið var af Mrs. Rev. Jos. Hogg
að viðstögdum miklum mannfjölda.
Allir sem vilja eða purfji að fá
íslendingafjelagshúsið til leigu ann-
aðhvort fyrir fundi eða samkomur,
geri svo vel og snúi sjer hjer eptir til
J. GOTTSKÁI,ICSSOXAR,
085 Ross Ave.
I>eir, sem senda oss -póstávísanir
frá íslandi eða öðrum Norðurálfu-
lönduui eru beðnir að slila pær ekki
1 fjelagsins, heldur persónulega
til ráðsmanns (Business manager)
blaðsins.
f>egar síðast frjettist úr íslcnd-
inganýlendunni í Dakota, lá mjög
pungt haldinn og í mikilli hættu að
heimili sínu nálægt Mountain, Ilalldór
Reykjalín, hinn efnilerrasti piltur,
sonur Mr. Ilalldórs Fr. Reykjalíns.
John A. Blöndal, sem er nú stadd-
ur í íslendingabyggðinni í Dakota,
með öll áhöld til pcss að taka myndir,
verður á Gardar P.. O. frá 11. til 18.
júlí og á Akra P. O. frá 18. til 25.
júli. ______________________
íslendingar í Dakotanylendunni
bjeldu 4. júlí hátíðlegan með afar-
fjölmennri samkomu á Sandhæðunum
svokölluðu, rjett hjá kirkju Vídalíns-
safnaðar, sem vígð var sunnudaginn
1. júlí. Verður nokkuð greinilegar
skýrt frá peim samkomum í næsta
blaði. _____________________
Kaupendur Lögbergs í Seattle
eru beðnir að borga ekki blaðið til
neins par vestra fyrst um sinn, með
pví að blaðið heíur engan innköllun-
armann par nú sem stendur. Áður
en langt líður verður auglyst I blað-
inu, hver tekur á móti andvirði pess
fyrir vora lxönd.
í kirkjupingsfrjettunum i Lög-
bergi 4. p. m., hefur misprentast í
ræðu sjera Jóns Bjarnasonar par sem
hann talar um Dr. Passavant. l>ar
stendur: „og hefði hann skrifað sjer
bráðlega eða öllu heldur fjörugt
brjef“, en átti að vera: „og hefði
hann aptur skrifað sjer bróðurlegt eða
öllu heldur föðurlegt brjef.“
J>að verður að fara.
í fáa daga að eins, sel jeg öll
5, 5i, 6, G-|, 7, 7£, 8, 8*, 9, centa
Prints á 5c. yarðið. Ennfreinur öll
10,10^.11,114,12,124, 13, 134 og
14 centa Prints á 10c., og öll Prints
yfir 14c. á 12^0.
í dag að eins, sel jeg drengjaföt
með 20 prct. afslætti.
G, Johnson,
S. W. Cor. Rosu & Isabell St’s
Pic-uic sunnudagsskólans ís-
lcnzka verður hald ð í Elm Park,
mánudaginn 16. júlí (næsta mánudag)
Aðgöngumiðar kosta 25 c. fyrir full-
orðna og 15 c. fyrir börn innan 15
ára, sem ekki heyra til skólanum. Öll
sunnudagsskólabörn fara auðvita 6-
keypis. Mjög er nauðsynlegt að
menn kaupi aðgöngumiða sína fyrir-
fram, pví að engir aðgöngumiðar
verða seldir við Main Street brúna,
eins og áður hefur verið. Og verða
peir til sölu hjá kennurum og nem-
endum skólans, og svo í búðum ísl.
kaupmannanna á Ross Str.: A. Frið-
riksson, A. F. Reykdals, Stefáns Jóns-
sonar og Gunnlaugs Jóhannsonar.
Farbrjefin gilda allan daginn, og geta
peir sem farbrjef hafa tekið farið með
strætisvögnunum hvar í bænum sem
er, og verða menn fluttir alla leið suð-
ur í garð, og purfa menn pví ekki,
eins og áður hefur verið, að ganga
suður að Main Str. brúnni.
Skemmtanir verða góðar,og stað-
inn pekkja menn, hann mælir með
sjer sjálfur.
SKOTAU SELT MED 20! AFSLÆTTl
-- í--
The Peoples Popular Cash Shoe Store.
434 ------MAIN STEET.
------------
Fyrirtaks tækifæri í næstu 2o daga til að fá skófatiiað
með stórsöluverði fram að 21. J>. m.
Töskur, koffort og allt skótau, að undanteknum vorum „sjerstöku“
kvennmanna $1.50, og karlmanna $4.00 skóm, verður selt með
2o prct afslætti mót borgun út í hönd. Komið með straumn-
um og hagnýtið yður kjörkaupin á einhverju pví bezt valda skó-
taui, sem til er í borginni. Allar vörur eru nyjar og „upp í móð-
inn,“ svo sém: Dömu og karlmanna fínir Oxford skór, hvítir striga
skór, gulir skór, karlmanná og drengja slitskór og allar tegundir af
barna skótaui.
Munið eptir, að pessi afsláttur fæst að eins í 2o daga, fram að 21. júlí.
Engar vörur verða lánaðar á meðan pessi sala stendur, nje heldur verð-
ur fólki leyft að fara með pær heim ineð sjer í pví skyni að fá að skila
peim aptur ef pær ekki passa.
GLEIMIÐ EKKI STAÐNUM.
J. LAM0NTE.
434 - - -MAIN STREET.
GOTT RÁÐ Á RJETTUM TÍMA
TIL ALLRA ÞJÁÐRA.
(VÖRUMERKI.)
Dr. AOWESí
Aptur gægjast ný belta-fjelög
am í blöðunum, og selja belti, sem
pau kalla nr. 4 og
nr. 3, ódýrari en vor
belti, og fyrir út-
breiðslunnar sakir
munu aðrir seljapau
ákveðinn tíma fyrir
hálfvirði. Fynnst
mönnum ekki petta
eiga eitthvað skylt
við húmbúg? Úar
er enginn styrkur, sem pjáðum mönn-
um er gefinn á pessum hörðu tímum,
heldur gildra til að ná í dollarana
pína. l>ess vegna vörum við alla við
slíkum fjelögum. Snúið yður til Dr.
A. Owen, pá vitið pið, að pið fáið ó-
svikið belti, scm getur læknað yður;
okkar belti eru öll úr bezta efni, og
pað sem önnur fjelög kalla nr. 4 eða
3 polir sjaldnast samanburð við okkar
ódýrustu nr. 1. Skrifið eptir hinum
ýmsu skrám yfir belti; við pað að líta
í pær munu pið sannfærast um, að
Dr. A. Owens belti er eina ekta raf-
urmagnsbeltið, sem getur læknað pá
sjúkdóma, sem við nefnum— öll önn-
ur belti eru að moira eða minna leyti
gagnslaus.
LæKNAÐIST MKÐ 11E1.TINU El'THt AÐ
UAFA. ÁRANGUKSLAUST LEGlö A
EJÓKUM SrÍTÖLUM OG LEITAÐ
EÁÐA TIL EINNAK TYLET
Alt AF LÆKNUM.
Brooklyn, N. Y., 24. jan. 1894
Dr. A. Owen.
I>að er með sannri ánægju, að
jeg seudi yður pessar línur. I>egar
jeg keypti eitt af rafurmagnsbeltum
yðar nr. 4. í maímánuði 1893, var jeg
svo pjáður af gigt, að jeg gat ekki
gengið, en eptir að hafa brúkað belt-
ið 2 mánuði nákvæmlega eptir yðar
fyrirsögn, var jeg orðinn alheill heilsu.
í>etta hefur Dr. Owens belti gert fyr-
ir mig, optir að jeg hafði pjáðst af
gigt um 5 ár, og á peim tíma legið á
4 spítölum, og auk pess leitað til
meira en heillar tylftar af læknum, án
pess mjer gæti nokkurn tíma fengið
verulega bót, eins og jeg hef nú feng-
ið af rafurmagnsbelti Dr. A. Owens.
Það eru nú 6 mánuðir síðan jeg hætti
að brúka beltið, og á peim tíma hef
jeg ekki fundið minnstu aðkenning
af gigt, svo að jeg get innilega mælt
með uppfundning yðar sem áreiðan-
legs meðals til að lækna sjúka menn
á skömmum tíma. Með pakklæti og
virðingu og óskum um að fjelag yðar
prífist vel framvegis.
Yðar með íotningu
A. A. Gravdahl, 115 SummitStr.
Beltið ek guðs klessun og það ó-
DÝKASTA MEÐAL, SEM UNNT EK
AÐ KAUl’A.
Robin, Mirin., 6. jan. 1894.
Dr. A. Owen.
Jeg finn hvöt hjá mjer til að
segja nokkur orð í tilefni af belti pví
sem jeg fjekk hjá yður fyrir ári síð-
an. Jeg hafði óttalegar kvalir í
hrydgnum eptir byltu. Það leið
langur tími áður en jeg leitaði lækn-
is og jeg verð að segja honum pað til
hróss, að jeg fjekk linun um langan
íma; en svo koin kvölin aptur, og pá
var pað að jeg sendi epiir belti yðar,
og pað voru ekki 15 mínútur frá pví
jeg hafði fengið pað og pangað til
kvalirnar hurfu, og síðan hef jeg ekki
fundið neitt til muna til peirra; pegar
jeg hef við og við orðið peirra var,
hef jeg sett á mig beltið, og við pað
r hafa pær ævinnlega látið undan. Jeg
tel pað guðs blessan, að jeg fjekk
petta belti; án pess hefði jeg víst nú
verið orðinn aumingi, og pví get jog
ekki nógsamlega pakkað Dr. Owen.
Það er eptir minni skoðun pað ódýr-
asta meðal, sem bægt er að fá.
Virðingarfyllst
Hans Hemmingson.
The Owen Lectric Belt
AND APPLIANCES CO,
201—211 State Str., Chicago, lll.
•
Skrifið eptir príslista og uppjýs-
ingum viðvikjandi beltunum til
B. T. Bjöknsson,
agent meðal íslendinga.
P. O. 368, - Winnipeg, Man.
Jacol* Dobmeicr
Eigandi
“Wincr“ Olgcrdaliussins
EaST CR/||<D FOfjKS, . m|Nf|.
Aðal-agent fyrir
“EXPORT BEER“
VAL. BLATZ’S.
Hann býr einnig til hið nafnfræga
CRESCENT M4LT EVI'Ki CT
Selur allar tegundir af áfengum drykkj-
um bæöi i smá- og stórskaupum. Einn
ig fínasta Kentucky- og Aueturfylkja
Rúg-“Wisky“. sent í forsigluðum pökk-
um hvert sem vera skal. Sjerstök nm
önnun veitt ölium Þakota pöntunum.
DR. ARCHER,
sem að undanförnu hefur verið læknir
peirra Milton búa i Cavalier Co., N.
D. og lifað par, er nfl fluttur til Cryst-
al PembinaCo., N.D., og hefurákvarð-
að nú framvegis að vera á Mountain
P. O. á hverjum laugardegi frá klukk-
an 10 f. m. til kl. 4 e. m. Þeir sem
purfa læknishjálp geri svo vel að gá
að pcssu.
Rafurmagns lækninga stofnun
Professor W. E. Bergman læknar moð
rafurmagni og nuddi gigt, likamsvisu-
un og liárlos á höfðam. Hann nem-
ur einnig burtu ýms lýti á andliti
hálsi, handleggjum, og öðrum lík-
amspörtum, svo sem móðurmerki, liár
lirukkur, freknur ofl. Kvennfólk ætti
að leita til lians.
Telophonc 557.
284
Rvo áfraln i áttina tíl mantisins, og hjelt bissu sinni
til taks, en áður en hann náði fundi hans, hvarf mað-
urinn 4 hurt.
Fór Leonard pá aptur til Júönnu. „Jeg hchl
að við höfuin heyrt svo mikið urn pessa jötna, að við
sjeum farin að pykjast sjá pá,“ sagði hann lilæj-
andi.
Um leið og hann talaði pessum orðum, hvein'eitt
hvað á milli peirra og rakst ofan í jörðina hinsvegar
við pau. Þau gengu að pví. Það var mikil ör með
agnhaldi á oddinum og rauðum fjöðrum á hinum
cndanuin.
„Þetta er að minnsta kosti ápreifanleg fmynd-
un,“ svaraði Júanna og dró örina upp úr jörðinni.
„Það heitir svo að við höfum sloppið.“
Leonard sagði ekkert, en hóf upp byssu sína og
skaut í óvissu í pá áttina, sem skeytið kom úr.
Hjóp b&nn svo til að búa hinn litla flokk sinn til
varnar, og fór Júanna með honum. En sú varð raunin
á, að hann hefði getað komizt hjá pví ómaki, pví að
ekki bar á neinu frekara; og ef satt skal segja, varð
eigi sýnilegur annar árangur af pessari leyndarfullu
sýn, en sá, að peim leið hraparloga illa um nóttina,
par sem pau biðu í pokunni og vætunni — pví að
nú var farið að rigna — eptir óvini, sem, til mikils
hugljettis fyrir pau, kom aldrei í ljós. En hin innri
áhrif voru miklu meiri, pví nú vissu pau að Sóa hafði
sagt satt og að sjónin um skógarmennina, „stórvaxná
285
menn, pakta hárum,“ var ekki ýkjur lítt inenntaðra
manna.
Loksins kom morguninn. Veðrið var kalt og
leiðinlegt og pau voru öll hungruð, köld og pjökuð
af hræðslu. Höfðu sumir svertingjarnir enda verið
svo skelkaðir, að peir hörmuðu pað, svo allir heyrðu,
að tilfinningin fyrir sóma og trúmennsku hefði mátt
sín meira en pað áform peirra, að snúa aptur. Nú
gátu peir ekki gert pað, pví að peir er óánægðir voru
porðu ekki að halda einir heim aptur; svo talaði og
Leonard greínilega um mál petta, og sagði peim, að
hann mundi reka á burt livern pann, seni sýndi
nokkra óhlýðni.
Gagndrepa, nötrandi og voluð hljeldu pau nú
áfram göngu sinni um hina ókunnu sljettu, og Sóa,
sem með stundu hverri virtist verða illúðlegri, J»vl
nær sem hún kom landi sinu, prammandi á undan
|»eim sem leiðsögumaður. Það var heitara að ganga
en halda kyrru fýrir, og að einu leyti voru pau betur
stödd en áður, pví að ofurlítill vindblær lireyfði til
pokuna við og við og sást pá óljóst til sólar. Ferð-
uðust pau allan daginn, en sáu ekkert frekara til
mannsins, sem skaut örinni, nje til fjelaga hans, par
til loks myrkrið datt aptur á. Þá námu pau staðar
og Leonard og Otur gengu til og frá til að leita að
hentugum áfangastað, J»ar sem pau gætu reisttjaldið
sitt. Allt í einu hrópaði Otur hátt. Leonard hl jóp
til hans og sá að. hann starði á eitthvað í pokunni,
288
vanizt Jjví, að sitja innan um fjölda svertingja og
margar púsundir af ílóm, og vera hulinn í kæfandi
roykjarsvælu að sið hinna norrænu forfcðra vorra.
Júönnu pótti innan skamms nóg um petta og lagðist
í stóra rumið í innra herberginu og fór að velta fyrir
sjer, hverjir mundu síðast hafa lcgið I pví. IIúu
gizkaði á, að pað mundi hafa verið smali, eins og Sóa
gaf í skyn, pví að í horninu á herberginu stóð afar-
mikill broddstafur, er hafður er til að reka naut með.
En petta var pó rúm, og hún svaf öar ein3 vært og
unnt var fyrir skorkvikindafjöldanum, sem í rúminu
var. Það fór ekki eins vel um hitt fólkið, J»að hafði
auðvitað skorkvikindin, en ekkert rúm.
Aptur kom morguninn, blautur, ömurlcgur og
pokufullur, og gegnum pokuna og regnið hjchlu j»au
áfram eu vissu ekki hvert. Allan daginn hjeldu |»au
eptir árbökkunum pangað til nóttin datt á og pau
settust að. * Nú höfðu pau ekkert húsaskjól. Nú
höfðu pau lent í hjer um bil hina mestu eymd, sem
hugsazt gat, pví að J»au áttu líúð eða ekkert optir af
mat, og gátu engan eldivið fundið til pess að kveikja
eld við. Leonard fór með Sóu iil hliðar og sj»urði
hana spjörunum úr, pví að pað duldist honum ekki,
að ef pau ættu að lifa við aðrar eins prautir svo sem
tvo daga í viðbót, pá væri lífi peirra allra J»ar með
lokið.
„Þú segir, Sóa, að petta fólk pitt eigi borg?“
„Það á borg, Bjargari“, svaraði hún, en annað
mál er pað hvort pað lofar pjer að fara ina í hana