Lögberg - 02.09.1894, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, LAUGARDAGINN 22. SEPTEMBER 1894
HVEITID í LÁGU VERDI
* OG FLEIRA MED SMAU VERDI. *
J eR hef nú á reiflum höndum handa mínum akiptavinum og öðrmn allnr teeundir at
vetrarvörum. Agætis byrgðir af nærfötum karia os kvenna, einnig prýðisfallega
ullardúka með ýmsum lit. Þ > |>ið, vinir mínir þurfið að dragn hveiti ykkar til
járnhrautastöðvanna, þá látið ekki það gamla háttalag viðgangast leng-
ur að vprða tældir til að kaupa nauðsynjar vkkar hnr, ef ekki dýr ira
þá ekki ódýrara en |>ið getið fengið þærí ykknr heimabúðuni, sem
ætið hafa það fvrir mark og mið að láta sem mest og
Ibezt fyrir dollarinn til sinna háttvirtu skiptavina.
eg sel vörur hvort sem er í smáum eða stórum skömmtum. Ivomið lil mín, ef þið
þurfið að senda eptir haframjölstunnu, sjkri eða öðru þessháttar. Gleymið ekki að
fá vitneskju um mína prísa, aður en þjer Raupið annarsstaðar.
Yðar einlægur með verzlun
ELIS THORWALDSON,
MOUNTAIN, N. DAKOTA.
ÚR BÆNUM
---
GRENDINNI.
TjaMbúðarsöfnuður hefur guðs-
þjónustur sínar á morgun I Old Mul
vej School á venjulegum tíma.
Aberdeen landstjóri og frú hans
lögðu af stað hingað vestur í gær-
kveldi.
Mr. J. A. Blöndal fer til West
Selkirk á mánudaginn kemur og tek-
ur f>ar myndir alla næstu viku.
„Verðandi“ er til sölu á skrif-
stofu Lögbergs og hjá W. H. Paulson
og kostar 25 cent.
JýgT* Verzlið við J'J. Thorvaldsotiy
Mountain, N. D. Ilann selur fleira
ódyrt en molasykur og tóbak.
Miss Halldóra Tómasdóttir yfir-
setukona kom vestan úr Argylený-
leadu á fimmtudaginn, eptir nokkurra
vikna dvöl par.
Mr. Ólafur Sigurðsson á Boun-
dary Str. hjer í bænum missti 9 mán-
aða gamlan son sinn, JCarl, p. 20.
f>. m.
Mr. iírni Friðriksson hefur verið
mjög pungt haldinn fyrirfarandi daga,
en þegar blað vort fer í pressuna
virðist hann á batavegi, Dg læknarnir
gera sjer góðar vonir.
Mr. A. S. Bardal óskar pess get-
ið í blaðinu, að hann ætli framvegis
að halda áfram að sjá um útfarir,
eius og að undanförnu. Auglýsir
nákvæmar í næsta blaði.
Blaðið Free Press hjer í bænum
er nú farið að setja með setjaravjel-
um. Með pví verkfæri er talið að 1
maður setji á við 3. Vjelin bræðir
letrið og mótar pað jafnóðum, svo að
pað er allt af setu nytt.
I>eir, sem senda oss póstávísani
frá íslandi eða öðrum Norðurálfu-
löndum eru beðnir að stila pær ekki
til fjelagsins, heldur persónulega
til ráðsmanns (Business manager)
blaðsins.
Með Mr. M. Paulsou kom frá ís-
landi cand. theol. Magnús Runólfur
Jónsson, liálfbróðir Mr. Hjálmars
Bergmanns í Chicago. Hann skildi
við samferðafólk sitt í Montreal, og
bjelt paðan til Chicigo.
Á öðrum stað hjer i blaðinu er
opið brjef frá merkum lækni um
lækning á tæringu eptir að hún var!
komin á hæsta stig. Frásaga hans
er sannarlega merkileg, og merkir
framfarastiíj í læknisfræðinni. Les-
endur vorir munu finna greinina pess
verða að gefa henni nákvæma eptir-
tekt.
Pegar pjer purfið að fá yður ný
aktygi, eða að láta gera við gömul,
pá komið til undirskrifaðs, sem gerir
við aktýgi yðar eða selur yður ný
fyrir lœgra verð en nokkur annar l
borginni.
SIGURÐUR SÖLVASON.
306 Stanley St., Winnipeg.
Þeir sem hugsuðu sjer að fá sjer
eitt af úrunum, sem vjer auglýsum í
blaðinu, ættu að bregða við núpegar.
Boðið stendur ekki nema út pennan
mánpð. t>á sendum vjer eptir úrum
handa öllum peim sem enn eru ekki
búnir að fá pau, og peim sem kunna
að panta pau upp að peim tíma.
Þessa dagana er verið að maca-
damisjera nokkurn hluta af Rupert,
Pacific og Alexander strætum. Kostu-
aóurinn er75 C6ntá ferhyrnings-yard-
ið, en £1 á ferhyrning3-yardið erkostn-
aðurinn við að leggja stræti með trje-
bútum. Trjálagningin er talin end-
ast 10 ár; macadamisjeruð stræti pola
lengur, en aptur kostar meira að halda
peim við. Þetta verk, sem nú er unn-
ið, er einkum gert til reynslu.
Eins og augljst var í síðasta
blaði, hjelt hinn fyrsti lúterski söfn-
uður í Winnipeg safnaðarfund á
fimmtudagskveldið var. Þar kom
fram beiðni frá Tjaldbúðarsöfnuði um
að fá sjera Hafstein Pjetursson fyrir
prest að öllu leyti frá 1. september
1891 að reikna. Eptir nokkrar um-
ræður var málinu frestað til næsta
safnaðarfundar (næsta fimmtudag).
Þar verður gefið fulln^ðarsvar upp á
beiðni Tjaldbúðarsafnaðar.
JpgU’Vjer leyfum oss að fcer:da lesend
um Lögbergs í íslenzku nylendunni í
N. Dak., á augljsing sem er á öðrum
stað hjer í blaðinu frá peim Tiiompson
& Wing I Crystal N. D. Þeir segjast
ætla að selja vörur sínar með mjög
lágu verði, og vjer purfum naumast
að taka pað fram að peir muni gera
eins og peir auglýsa. Mr. H. S.
Ilanson vinnur par í búðinni, eins og
áður hefur verið tekið fram hjer 1
blaðinu, og tekur með ánægju á
móti öllum.
Mr. og Mrs. M. Paulson komu
heiman af íslandi á miðvikudaginn,
og með peim fáeinir íslenzkir innflytj-
endur, par á meðal Miss Amalie
Jensen frá Akureyri, Miss Sigríður
Johnson, dóttir Mr. Nikuláss Johnson
að Hallson og bróðurdóttir Mr.
Paulsons Miss Kristín Paulson frá
Sauðárkrók. Innan skamms vonum
vjer að geta skýrt frá /msu, sem bar
fyrir augu Mr. Paulsons í íslands-
ferð hans.
Lantl til sölu
í ArGYLE NÝLEJfDUNNI.
160 ekrur, par af 100 brotnar, af
vel yrktu akurlendi. Dágóðar bygg-
ingar, ágætur brunnur. Nokkrar
slægjur, 25 ekrur inngirtar fyrir
„pasture“, Nálægt markaði, skóla,
o. s. frv. Fæst keypt mjög ódjrt,
góðir skilmálar. Lysthafendur snúi
sjer, innan 15 daga frá dagsctningu
pessarar auglýsingar til annarshvors
af undirrituðum.
Ýms verkfæri geta fylgt með í
kaupunum fyrir ,,slikk-verð“.
Belinont P. O. aept. 17. ’94.
Magnós Tait. Val. A. Cooke.
Kennara
vantar í Kjarna skólahjeraði. Kennsla
byrjar 1, október og verður haldið á-
fram S 6 mánuði. Umsækjendur til-
taki Jaunaupphæð, og sendi tilboð
sín til undirritaðs fyrir 20. september
næstkomandi.
Gimli, 23. ágúst 1894
G. Thorsteinsson
Sec’y Treasurer.
PENINGAR ^
^ LANADIR
Jeg undirskrifaður hef fengið umboð
til pess að lána peninga gegn fast-
eigna-veði, og mælist jeg pví til pess
að landar mínir komi til mín, pegar
peir purfa að fá sjer peningalán.
S. Gudmundsson
Notary JJublic
Cantori; - - - N. Qakota.
Sl-OO Slvox*
Vort augnamið er að draga menn til vor með
því að hafa vandað og endingargott skótau.
Vjer höfum nú mikið af stúlkuskóm $1.50, sem
vjer seljum á $1.00. Finir karlmannaskór
$175 nú á $1.35.
A. G. MORGAN.
412 Main St. Mclntyre Block.
Rafurmagns lækninga stofnun
Professor W. E. Bergman læknar með
rafurmagni og nuddi gigt, líkamsvisn-
un og hárlos á höfðum. Hann nem-
ur einnig burtu ýms lýti á andliti
hálsi, handleggjum, og öðrum lík-
amspörtum, svo sem móðurmerki, hár
hrukkur, freknur ofl. Kvennfólk ætti
að leita til hans.
Telephone 557.
Tannlæknar.
Tennur fylltar og dregnar út án sárs
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
CLARKE <& BITSH
527 Main St.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
Dx*. M- HíllXtlóx-Bnou.
Park River,---N. Dak.
J>ID KEYKID
VID LEGGJUM TIL
HESTANA.
Vlð höfum ætíð á reiðutn höndum
góða keyrsluhesta, sem við lánum mót
mjög lágri borgun.
WOOD & LEWIS,
321 Jemitna St.
TELEPHONE 357.
MANITOBA.
fjekk Fyrstu Verðlaun (gullmeda-
líu) fyrir hveiti á malarasýningunni,
sem haldin var í Lundúnaborg 1892
og var hveiti úr öllum heiminum sýnt
par. En Manitoba er ekki að eins
hið bezta hveitiland í h">imi, heldur er
par einnig pað bezta kvikfjáriæktar-
land, spm auðið er að fá.
Manitoba er hið hentugasta
svæði fyrir útflytjendur að setjast að
í, pvi bæði er par enn mikið af ótekn-
um löndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, par sem gott
Vyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoba eru hin miklu og
fiskisælu veiðivötn, sem aldrei bregð-
ast.
í Manitoba eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir.
í Manitoba eru ágætir frískólar
hvervetna fyrir æskulýðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Brandon
og Selkirk og fleiri bæjum munu
vera samtals um 4000 íslendingar.
— í nýlendunum: Argyle, Pipestone,
Nýja íslandi, Álptavatns, Shoal Lake,
Narrows og vesturströnd Manitoba
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendingar. í öðrum stöðum í fylk-
inu er ætlað að sjeu 600 Islendingar.
I Manitoba eiga pvl heima um 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrast
pess að vera pangað komnir. 1 Maní-
toba er rúm fyrir mörgum sinnum
annað eins. Auk pess eru í Norð-
vestur Tetritoriunum og British Co-
lumbia að minnsta kosti um 1400 ís-
lendingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu-
búinn að leiðbeina Isl. innflytjendum.
Skrifið eptir nýjustu upplýsing-
um, bókum, kortum, (allt ókeypis) til
Hon. THOS. GREENWAY.
Minister *f Agriculture & Immigration.
WlNNIPEG, MaNITOBA.
(Shosmi'bur ♦ ♦
Stefiln Stefánsson,
329 Jemima Str. *
gerir við skó og býr til skó eptir mál
Allt mjög vandað og ódýrt.
410
hafa hugsað um guðina um langan aldur, eiginleika
peirra og sagnirnar um pá, hafði Nam farið að trúa
pví, að pessir guðir væri í raun og veru til, pó að trú
hans væri nokkuð blendin og veik; eða, svo vjer
ekki tökum eins djúpt I árinni, hann hafði aldrei
leyft sjer að efast um hinar andlegu verur, er hin
jarðneska dýrkan peirra hafði svo mikla pýðingu
fyrir hans veraldlega vald og hagsæld, og hagsmunj
peirrar stjettar, sem hann tilheyrði. Þessi hálftrú
hans hafði verið nógu sterk til pess ai) koma honum
til að veita peim Otri og Júönnu viðtöku, pegar pau
komu til landsins á leyndardómsfullan hátt.
Því hafði verið spáð, að pau mundu koma pann-
ig — pað var áreiðanlegt; og pau voru ásýndutn ná-
kvæmlega eins og spáð hafði verið — pað var sömu-
leiðis áreiðanlegt; og pessi tvö atriði til samans virt-
ust svo sannfærandi, að pótt Nam væri hygginn
maður og reyndur, pá gat hann ekki talið petta til-
viljun eina. Þess vegna varpað að I sínum fyrsta trú-
arhita hafði hann boðið hjartanlega velkomnar pess-
ar jarðnesku guðdóms-persónur, sem hann hafði um
eitthvað 80 ár tilbeðið sem hugmyndir einar.
En pó að trúarbragða áhugi hefði mjög ráðið
atferli hans, eins og Olfan hafði sagt Júönnu, pá var
pað ekki gjörsneitt veraldlegum hvötum. Hann
práði pá frægð, sem pví var samfara að finna guð-
ina; grimmdarverk hans höfðu komið valdi hans á
valtan fót, og hann práði pá valdstyrking, sem hlaut
að verða samfara sllkum fundi. Þetta var allt gott
411
og blessað, en hann liafði aldrei einu sinni drcymt
um, hvað pá gert sjer I hugarlund, að fyrsta sporið,
sem pessir nýkomnu guðir mundu stlga, yrði pað,
að afnema hið forna hátíðahald, svo að hann hefði
ekkert lengur að hafast að í embætti sínu og missti
allt vald sitt, og að pau mundu jafnvel hefja fjand-
skap gegn honum sjálfum.
Voru petta guðir eða ekki? Það var sú spurn-
ing, sem efst var í huga hans. Ef spádómarnir voru
áreiðanlegir, pá áttu petta að vera guðir. En að
hinu leytinu var ekkert sjer3taklega guðdómlegt við
pessar persónur, lundarfar peirra eða háttalag, pað
er að segja ekki nógu guðdómlegt til pess að draga
Nam sjálfan á tálar, pótt alpýðu manna kynni að
geta fundizt svo og svo mikið um. Það gat pannig
vel verið, að Júanna væri ekkert annað en forkunnar
fríð kona, hvít á lit, og Otur ekki annað en pað sem
hann vissi frá njósnarmönnum sínum að haUn var,
heldur slarkfenginn dvergur. Það var líka auðsjeð,
að pau voru ekkert sjerlega máttug, par sem honum
Nam, hafði tekizt, án pess að verða fyrir hefnd guð-
anna, að ná I meiri hlutann af pjónum peirra, og
fórna peim Svo I næði. Annað var pað sem mælti
móti peirra himneska uppruna, pað, að enn hafði
tíðin verið hin versta, sem menn mundu eptir um
petta leyti árs, og pví allar horfur á hungursneyð
næsta vetur, í stað pes3 sem von var á friði og hag-
sældar-blessun fyrir landið jafnskjóttsem pau kæmu.
0g pó — hver voru pau, ef pau voru ekki guð-
414
ar hann var drukkinn síðast, söng hann kvæðí, sem
var um afreksverk pau er hann og sá sem kallaður
er Bjargari hefðu unnið saman einhvers staðar suð-
ur frá, pegar peir hefðn frelsað gyðjuna öcu úr
höndum einhvers, sem liefði tekið hana höndum. Að
minnsta kosti skildi jeg sönginn svo.“
„Ef til vill hefurðu misskilið hann,“ svaraði
Nam. „Tleyrðu, Jal, tilbiður pú enn pennan guð?“
„Jeg tilbið guðinn Jal, en manninn, Yatnabú*
ann, hata jeg,“ sagði hún harðneskjulega.
„Hvað er petta? Það er 1 ekki nema tveir dagar
síðan pú sagðir mjer, að pú elskaðir liann, og að
cnginn guð væri til annar eins og pessi maður, og
enginn annar eins maður og pessi guð.“
„Satt er pað, faðir, en síðan hefur hann kastað
mjer frá sjer, sagt, jeg preytti sig, og farið að gera
gælur við pernu mína, og pess vegna heimta jeg, að
sú perna verði líflátin.“
Nam brosti illmannlega. „Hver veit, nema pú
heimtir líka að guðinn verði líflátinn?14
„Já“, svaraði hún hiklaust, „jeg vildi láta drepa
hann, ef unnt væri að koma pví svb fyrir.“
Nam brosti aptur. „Satt er pað, frændkona,
að pú ert líkt skapi farin og systirmin, amma pín,
sem ljet fórnfæra premur mönnum, af pvl að hún
varð hrædd um pá. En hvað um páð, petta eru kyn-
legir tímar, og pað getur svo farið, að pfi fáir ósk
pína uppfyllta að pví er snertir líflát guðsins. En