Lögberg - 12.09.1894, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, MIÐVIKUDAGIXN 12. SEPTEMBER 1894
ÚR BÆNUM
—OG-
GRENDINNI.
í kvöld ( miðvikudair ) heldur
Tjaldbúðarsöfuuður safnaðarfund 5
Old Mulvey School kl* 8 e. h. Meðal
annars verður parrættum kirkjukaup
eða kirkjubyg’ging fyrir söfnuðinn.
Mr. Idjörtur Líndtl, sem auglysir
á öðrum stað hjer í blaðinu, hefur ílutt
skrifstofu sína frá 343 tll 372^ Main
Street.
Fregnir eru enn að berast austan
frá Ottawa um að ganga eigi til kosn-
inga í Lisgar innan skamms. En
ekki vita mcnn meira en áður um
J>að, hve áreiðaníegar J>ær fregnir
muni vera.
t>eir, sem senda oss póstávÍ3anir
frá íslandi eða öðrum Norðurálfu-
löndum eru beðnir að stila pær ekki
til fjelagsins, heldur persónulega
til ráðsmanns (Business manager)
blaðsins.
t>essir eiga brjef á skrifstofu
Lögbeegs: Miss Solveig Jónsdóttir,
Valdimar O. Ólafsson, Guðmundur
Ásmundsson, Ilelgi Jónasson (2 brjef
frá íslandi), Ingimundur Ólafsson,
Mrs. Guðlaug S. Baldvinsdóttir, og
Miss Bertha Goodman.
Sigmar Indriðason, sonur Iudr-
iða Sigurðssonar, vel metins bónda
við Mountain, N. D. var nylega flutt-
ur til Pembina til pessað skoðast par,
með pvf að Lann var talinn brjálaður.
Er haldið að sá raunalegi atburður
stafi af byltu, sein sjúklingurinn fjekk
fyrir bremur árum.
Jeg hef til sölu bæjarlóðir í
Fort Rouge með betra verði og með
pægilegri skilmálum en vanalega á
sjer stað. Mjög lítið parf að borga
pegar kaupin eru gerð, og að eins 6
prct renta tekin af pví sem óborgað er.
Ef einhverjir hafa hug á að sæta
Jiessum kjörum geta peir sjeð hjá
mjer kort af landinu og fengið ná-
kvæinari upplysingar.
W. H, Faui.sox.
Norðvestur af Canton vildi til
h irmulegt slys á priðjudaginn í sfð-
ustu viku. Jóhanna, 8 ára gömul
dóttir landa vors Árna Jóussonar, datt
ofan af háfermdum ragni, sem hún
var að reyna að klifra upp á, og hjól-
in fóru yfir annað lærið, og brotnaði
lærbeinið á tveimur slöðum. Menn
gera sjer von um að barninu muni
batna, en hætt við að fóturinn styttist.
H. LINDAL,
FASTEIGNASALI.
Vátryggir hús, lánar peninga og iun-
‘heimtir skuldir.
SKrifstofa: 372J Maiij Stroet
hjá Wm. Fkaxk.
Gardar 5. sept. 1894.
II. T. Björnson Esq
Business manager Lögberg.
Kæri herra.
Jeg hef meðtekið úrið frá Lög-
bergsfjelaginu og líkar pað vel. Jeg
hafði ekki gert mjer vou um eins út-
litsfallegt úr, fyrir svo lítið verð, og
pað gengur rjett síðan jeg fjekk pað.
Jeg er fjel. par fyrir mjög pakklátur.
Með virðingu og vinsemd.
Thorsteinn Hallgrímsson.
Dagblöðin flytja lista yíir pá
menn hjer í bænum, sem keypt hafa
mjólkursöluleyfi. Á peim lista eru
mjög fáir íslendingar, sjálfsagt miklu
færri en mjólk selja. Aukalög bæj-
arins viðvíkjandi mjólkursölu skyida
hvern mann, er selja vill mjólk, til að
kaupa leyfi, að undanteknum peim er
hafa eina kú að eins. Leyfið kostar
$2 fyrir fyrstu kúna og 50 cent fyrir
hverja kú, sem umfram er. t>eir sem
eiga eina kú að eins, og vilja selja
mjólk úr henni, purfa ekki að kaupa
söluleyfi, en verða að borga $1,50 fyr-
ir að láta rancsaka, hvort kýrin sje
ósjúk. Tilgangur aukalaga pessara
er aðallega sá, að hafa saman fje til að
borga fyrir eptirlit með öllu pví er að
mjólkursölunni lytur, kúnum, skilyrð-
unum fyrir heilsu peirra, mjólkurílát-
um o. s. frv. Umsjónarmaðuriun á að
sjá um, að enginn maður, sem hefur
næman sjúkdóm eða hefur haft um-
gengni við slíka sjúklinga, fái að
mjólka kjfr eða fara með sölumjólk á
neinn hátt; svo á hann og að gæta
pess, að ekkert herbergi, sem mjólk
er geymd í, sje notað fyrir svefnher-
bergi; að svín sjeu ekki höfð í sama
húsi og kyr, nje að svín eða fuglar
sjeu par sem mjólk er geymd; enn
fremur á liann og að sjá uro að heil-
brigðisumsjónarmanni bæjarins sje
tafarlaust gert aðvart, ef nautgripir
s/kjast. Brot gegn aukalögum pess-
um geta varðað allt að $50 sekt, eða
21 dags fangelsisvist.
Munið eptir kjörskránum.
Eir.s Og mönnum hefur áður ver-
ið bent á hjer í blaðinu, er nú verið
að endurskoða sambandspings-kjör-
skrárnar hjer í bænum. Nú ættu
landar vorir fyrir alla muni að sjá um,
að peir verði ekki sviptir sínum borg-
aralegu rje.ttindum með útilokun frá
kjörskrdnum.
Reiðið yður ekkert á pað, pótt
pjer hafið átt kost á að kjósa síðast-
liðið haust. Það er engin sönnun
fyrir pví, að pjet veríið á peim kjör-
skrám, sem nú er verið að semja.
Til pess að gera löndum vorum
ljettara fyrir mdð að fara ekki á mis
við hin dýrmætu rjettindi, kosningar-
rjettinn við næstu sambandspings-
kosningar, hefur Mr. Jóhann Polson,
272 Good Str., tekið að sjer að koma
nöfnum manna á framfæri, ef peir
snúa sjer til hans. t>eir sem ekki
hafa pegar vissu fyrir, að nöfn peirra
komist á kjörskrárnar, ættu ekki að
láta undir liöfuð leggjast að finna
hann.
Kennara
vantar í Kjarna skólahjeraði. Kennsla
byrjar 1, október og verður haldið á-
fram í 6 mánuði. Umsækjendur til-
taki iaunaupphæð, og sendi tilboð
sín til undirritaðs fyrir 20. september
næstkomandi.
Gimli, 23. ágúst 1894
G. Thorsteiusson
Sec’y Treasurer.
fSkoemtíun* ♦ ♦
Steíiln Stefitnsson,
TIL SÖLU.
Fimrntíu sm t bújarðir í Selkirk
til sölu r.iót vægum boigm ar tki!
málum.
S. C. Coibett fráWinnipeg verð-
ur á Canada Pacific Hotelinu í Sel-
kirk, pann 18. sept.«næstk., og býður
par fram pessar bújarðir.
Mjög litla peninga parf til pess
að gera kaupin, pví að borgunarfrest-
ur verður gefinn á mest allri upp-
hæðinni.
SÆLIR LANDAR!
Af pví að jeg hef heyrt að úrin
ykkar sjeu í ólagi, pS er jeg nú
seztur að í Aðalstrætinu nr. 017, og
geri við úr og gullstáss, fljótt, vel og
ódýrt; sömuleiðis sel jeg úr, klukkur
og gullstáss mjög ódýrt.
AÐALSTRÆTI nr. 617
T. Tlioinas
rílarket Square Winrtipeg.
(Andspænis MarkaSnum).
Allar nýjustu endurbætur. Keyrsla ókeypis til
og frá vagnstoðvum. ASbúnaður hinn bezti.
John Baird,
eigandi.
HOUGH & OAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: Mclntyre Block MainSt.
Winnipeg, Man .
ÍSLENZKUR LÆKNIR
r
IJi-. 3VI. Balldoi*ssoxi.
Park Rioer,---iV. JJak.
329 Jemima Str.
gerir við skó og byr til skó eptir m ál
Allt tnjög vandað og ódýrt.
GOTT RÁÐ Á RJETTUM TÍMA
TIL ALLRA Þ.JÁÐRA.
A.I\ I ti icúliui 11é 111
AKURYRKJUVERKFŒRA-SAL3
CI^YSTAL, - N. 13AK.
Við höfum fengið ny.ja, endurbætta “New Deal” hjölplóga, bæði einfalda og tvö-
fahla, sem eru töluvert Ijettari en )>eir eldri, og sem við mælum fastlega með íyrir
j,vaða land sem er. Einnig seljum við hina nafnírægu “LaBklle” vagna, og öll önn-
ur verkfæri tilh»yrandi landbúnaði, sem við ál>yrgjumst að vera af be/.ta tagi.
Þegar þið þurfið að kaupa eitthvað af ofangreindum verkfærum gerðuð pið vel í
pví, að heimsækja okkur. Við munnum ætíð reyna að vera sanngjarnir og prettlausir
í viðskiptum við ykkur. Með þakblæti fyrip liðinn tíma
ykkar skuldbundinn
JOHN GAFFNEY,
Managee.
Aptur gægjast ný belta-fjelög
fram í blöðunum, og selja belti, sem
pau kalla nr. 4 og
nr. 3, ódýrari er. vor
belti, og fyrir út-
breiðslunnar sakir
munu aðrir seljapau
;ákveðinn tíma fyrir
liálfvirði. Fynnst
mönnum ekki petta
eiga eitthvað skylt
við liúrnbúg? Þar
er enginn styrkur, seni pjáðum mönn-
um er gefinn á pessum hörðu tímum,
heldur gildra til að ná í dollarana
pína. t>ess vegna vörum við alla við
slíkum fjelögum. Snúið yður til Dr
A. Owen, pá vitið pið, að pið fáið ó-
svikið belti, sem getur læknað yður;
okkar belti eru öll úr bezta efni, og
pað sem önnur fjelög kalla nr. 4 eða
3 polir sjaldnast samanburð við okkar
(VÖRUMERKI.)
Dr. A.OWEN
ódýrustu nr. L Skrifið eptir hinum
ýmsu skrám yfir belti; við pað að líta
í pær munu pið sannfærast um, að
Dr. A. Owens belti er eina ekta raf-
urmagnsbeltið, sem getur læknað pá
sjúkdóma, sem við nofnum— öll önn-
ur belti eru að meira eða minna leyti
gagnslaus.
Læknaðist með beltinu eptie að
HAFA ÁEANGUESLAUST LEGIÐ A
FJÓEUM SPÍTÖLUM OG LEITAÐ
EÁÐA TIL EINNAR TYLFT
AR AF LÆKNUM.
Brooklyn, N. Y., 24. jan. 1894
Dr. A. Owen.
t>að er með sannri ánægju, að
jeg seudi yður pessar línur. t>egar
jeg keypti eitt af rafurmagnsbeltum
yðar nr. 4. í maímánuði 1893, var jeg
svo pjáður af gigt, að jeg gat ekki
gengið, en eptir að hafa brúkað belt-
ið 2 mánuði nákvæmlega eptir yðar
fyrirsögn, var jeg orðinn aiheill heilsu.
Þetta hefur Dr. Owens belti gert fyr-
ir mig, eptir að jeg hafði jijáðst af
gigt um 5 ár, og á peim tíma legið á
4 spítölum, og auk pess leitað til
meira en heillar tylftar af læknum, án
pess mjer gæti nokkurn tíma fengið
verulega bót, eins og jeghefnú feng-
ið af rafurmagnsbelti Dr. A. Owens.
E>að eru nú 6 mánuðir síðan jeg hætti
að brúka beltið, og á peim tíma lief
jeg ekki fundið minnstu aðkeiining
af gigt, svo að jeg get innilega mæít
með uppfundning yðar sem áreiðan-
legs meðals til að lækna sjúka menn
á skömmum tíma. Með pakklæti og
virðingu og óskum um að fjelag yðar
prífist vel framvegis.
Yðar með lotningu
A. A. Gravdahl, 115 SummitStr.
Beltið ee guðs blessun og það ó-
DÝRASTA JIKBAL, SEM UNNT KE
AÐ KAUl’A.
Robin, Mínri., 6. jan. 1894.
Dr. A. Owen.
Jeg finn hvöt lijá mjer til að
segja nokkur orð í tilefni af belti Jví
sem jeg fjekk hjá yður fyrir ári síð-
an. Jeg hafði óttalegar kvalir í
hrydgnum eptir byltu. Það leið
langur tími áður en jeg leitaði lækn-
is og jeg verð að segja honum pað til
hróss, að jeg fjekk linun um langan
tíma; en svo kotn kvölin aptur, og pá
var pað að jeg sendi epiir belti yðar,
og pað voru ekki 15 mínútur frá pví
jeg hafði fengið það og pangað til
kvalirnar hurfu, og síðan hef jeg ekki
fundið neitt til muna til þeirra; pegar
jeg hef við og við orðið peirra var,
hef jeg sett á mig beltið, og við það
hafa pær ævinnlega látið undan. Jeg
tel pað guðs blessan, að jeg fjekk
þetta belti; án pess liefði jeg víst nú
verið orðinn aumingi, og pví get jog
ekki uógsamlega pakkað Dr. Owen.
t>að er eptir minni skoðun það ódýr-
asta meðal, sem hægt er að fá.
Virðingarfyllst
Hans Hemmingson.
The Owen Leclric Belt
AND APPLIANCES CO,
201—211 State Str., Chicago, lll-
Skrifið eptir príslista og upplýs-
ingum viðvikjandi beltunum til
B. T. Bjöknsson,
agent meðal íslendinga.
P. O. 368, - Winnipeg, Man.
392
þreyttir á tiibreyt’ngarleysi lífsins, ijetu peir
un lan beiðni nokkurra manna, sem töluðu
við pá gegnum slárnar í stóra hliðinu, og fóru
út í einum hóp, án pess að fá leyfi Leonards til pess.
Um kveldið komu peir aptur drukknir, að minnsta
kosti tíu þeirra; hina tvo vantaði. Þegar peir voru
orðnir afdrukkntr, spurði Leonard pá, livað orðið
hefði af fjelögum peirra, en peir gátu engin full-
nægjandi svör gefið. t>eir sögðust hs.fa komið inn í
ýms hús í bænum, og hafði þeim J>ar verið gefið öl
aðdrekka, og annað mundu peir ekki.
Þessir tveir merin komu aldrei aptur, en Jieir
sem eptir voru voru nú svo dauðhræddir, að þeir
h'ýddu Leónard og voru kyrrir í höllinni, enda þótt
freistararnir kæmu enn opt að hliðinu og kölluðu á
pá. t>eir eyddu dögunum með pví að rápa fram og
aptur og drukku til þess að drekkja hræðslu sinni,
og á nóttum hnipruðu peir sig saman í hnapp til pess
að leita verndai gegn ósýnilegum fjatdmanni, hræð-
ilegum og slægari en leópardinn í klettunum, par
sem peir voru upp aldir. Eu pessar varúðarregiur
u:ðu allar árangurslausar. Einn morgun heyrði
Leonard hávaða nokkurn hjá peim, og fór til peirra.
til pess að sjá, hvað á gengi. Nú voru enn horfnir
þrír af nýlendumönnunum; þeirhöfðu horfið um nótt-
ina, enginn vissi hvernig, og það pótt slár væru fyr-
ir dyrunum og vörður haldinn. t>ar sem peir höfðu
sofið lágu bissur peirra, og pað litið sem peir áttu,
en mennirnir voru farnir og engin örmul eptir pá.
393
Olfan varð alvarlegur mjög, pegar ráða var leitað til
hans, en hann gat enga grein gert fyrir pessum
leyndardómi, nema getið pess tilað mörg leynigöng,
sem enginn pekkti nema prestarnir, mundu vera í
böllinni, og að hugsanlegt væri, að mönnunuin hefði
verið hleypt niður um pau — og var Jað fullhræði-
legt fyrir fólk, sem svona var ástatt fyrir.
XXVI. KAPÍTULI.
Afhrif nýlendumannanna.
Daginn, sem pessir þrír nýlendumenn hurfu,
kom Nam til þeirra, eins og hann gerði einu sinni á
viku hverri, til pess að „sýna guðunum lotningu“.
Leonard var pá farinn að geta gert sig skiljanlegan
á tungu Þoku-lýðsins, og rjeð á hann með illyrðum
út af hvarfi þjónanna. Þegar hann liafði lokið máli
sínu, glotti presturinn illmannlega, og sagðist ekkert
um petta vita. „Auðvitað,“ sagði hann, „hefur
guðunum verið kunnugt um afdrif sinna eigin pjóna
— pað var ekki hans verk, að skyggnast eptir þeim
sem guðirnir vildu fela.“
Svo fór hann að tala um annað og spurði, hvc-
nær Móðurinni mundi póknast að tala máli pjóðar-
innar við Orminn, svo að hann færi að láta sólina
skína og kornið gróa, pví að illur kur væri kominn í
menn, og þeir óttuðust, að hallæri æt aði að verða I
landinu.
396
pekktri hendi tveir stórir blóthnífar eíns o<r hnífar
þcir er prestarnir báru í beltum stnum.
Sjúkur og máttvana af hræðslu staulaðist hann
aptur til herbergissalsins.
„Ó, hvað gengur nú að?“ sagði Júanna; pótt
petta væri svo snemma dags, var hún komin á fætur,
og leit liún á hann með skelfdum augum og titrandi
vörum.
„Ekki nema þetta“, sagði hann með rámri rödd,
„að þeir tveir, sem eptir voru, eru nú horfnir, og
lijerna er það sem skilið var eptir í poirra stað,“ og
liann íleygði hnífunum niðtir á gólfið.
Þá varð Júanna loksins yfirkomin. „Ó, Leon-
ard, Leonard,“ sagði hún og grjet boisklega, „þeir
voru pjónar föður mlns, og jeg hef þckkt pá síðan
jeg Var barn, og það er rnjer að kenna, að peir liafa
fengið pessi hræðilegu afdrif. Getið pjer ekki liugs-
að nein ráð til að komast hjeðan? Ef pjer getið pað
ekki, pá dey jeg af hræðslu. Jcg get ekki lengur
sofið, Jeg finn að roín er gætt á nóttum, þó að jeg
viti ekki, hver pað gerir. í nótt fannst mjer jeg
lieyra einhvern hreyfa sig nálægt tjaldinu, par sem
pið Francisco liggið, pó að Sóa segi, að það liafi ekki
verið nema ímyndun.“
„Það cr ómögulegt,“ sagði Leonard. „Fran-
cisco var vakandi. Ó! parna kemur hann.“
Um leið og hann sag.ði petta kom Francisco inn
í herbergið, og var hinn mesti undrunarsvipur á and-
litinu á honum.