Lögberg - 19.09.1894, Síða 3

LÖGBERG, MIDVIKUDAGINN 19. SEPTEMBER 1894.
3
Bæjarlottil solu i Selkirk
Fimmtíu góð lot til húsabygg
inaa á Morris og Dufferin strætunum,
vestur af aðalstrætinu. Verð #10,00
til #50,00. Borgunarskilmálar eru:
Ofurlítil borgun út í hönd, enf>visem
eptir verður skal skipt í mánaðarlegar
afborganir. Agætt tækifæri fyrir
verkamenn að ná í lot fyrir sig sjálfa.
öll eru þau vel sett. Menn snúi sjer til
TH. ODDSON,
SELKl EK.
VlNDLA- OG TÓBAKSBÓÐIN
“The Army and Navy"
er stærsta og billegasta búðin I borg-
inni að kaupa Reykjarpípur, Vindla
og Tóbak. Beztu 5c. vindlarí bænum.
537 Main St., Winnipeg.
W, Brown anci Co
OLE SIMONSON
mælir með slnu nyja
Scaudinavian Hotel
710 Main Str.
Fæði #1,00 á daer.
Jacol) Dobmeior
Eigandi
“Winer“ Olgerdaliussins
EaST CR/\flD FOnKS, - IV[|Nfí.
Aðal-agent fyrir
“EXPORT BEER“
VAL. BLATZ’8.
Hann býr einnig til hið nafnfræga
CKESCEííT MILT EVTRVCT
Selur allar tegundir af áfengum drykkj-
um bæði í smá- og stórskaupum. Einn
ig fínasta Kentucky- og Austurfylkja
Rúg-“Wisky“. sent í forsigluðum pökk-
um hvert sem vera skal. Sjerstök um
önnun veitt öllum Dakota pöntunum.
Hvernig a ad siiara peningana ?
Þetta er sú spurnig, sem hver maður spyr sjálfan sig að um þessar
mundir. E>að eru harðir tímar nú, og hver maður viil að dollarinn,
sem hann hefur orðið að vinna svo mjttg liart fyrir að ná í, vinni tvö-
falt verk. Jæja, vinir góðir, við getum hjálpað ykkur til J>ess, að
spara peningana.
Við höfnm rjett njflega opnað eitt hundrað kassa af nýjum
haustvörum, sem voru keyptar með tilsvarandi lágu verði sem tím-
arnir eru harðir, fyrir peninga út l hönd. Og við erum pvf í standi
t:l þess að bjóða ykkur álnavöru, fatnað, skótau, hatta og húfur,
matvöru og leirtau með svo lágu verði að slíkt hefur ekki fyrr átt
sjer stað 1 viðskiptasögunni.
KELLY MERCANTILE CO.
Vinik Fátæklingsinb.
MILTON,...........................NORTH DAK.
i i t
Odyr Ur
Haiida kaupenduin LÖGBEllGS.
Northern
PAGIFIG R. R.
Hin Vinsœla JBraut
—TIL—
St. Paul, Minneapolis
Vottovð seljaiulanna
„Vjer ^orum að setja heiður
vprn í veð fyrir Jjví að þessi ár gangi
vel. Vjer seldum áiið sem leið til
jafnaðar 600 úr á dag og menn voru
vel ánægðir með |>au. Nú orðið selj-
um vjer um 1000 úr daglega“.
Robert U. Ikgkksoll & Bko.
New York.
í vor þegar vjer fengum tilboð frá Robert H. Ingersoll & Bro. í New
York um kaup á pessum úrum, var oss skyrt frá meðal annars, að útgefend-
ur eins mjög heiðarslegs blaðs í Bandarikjunum, „The Youths Companion'-',
hefðu keypt 1000 af pessum umræddu úrum. Og með því að vjer pekktum
ekkert fjelagið, sem hafði gert oss tilboð um kaup á úrunum, gerðum vjer
fyrirspurn til útgefenda pcssa blaðs og fengum eptir fylgjandi svar:
VOTTORÐ FRÁ ÚTG.VOUTH’S COMTANION
Boston, Mass , 28. mrrz 1894.
Lögberg Print. & Publ. Co.
Winnipeg, Man.
llerrar: —Til svars upp á brjef yðar frá 24. þ, m. viljum
vjer láta [>ess getiS, að fjelagið, sem )>jer minnizt á, er áreið-
anlegt að |>ví er vjer framast vitum. Úr, scm vjer höfum
keypt af J>vi, hafa staðið sig vc! og menn verið ánægðir með
tau. Vðar með vinsemd
l’erry Manson Co.
ÚllVERKID.
VOTTORÐ FRÁ ÁRNA KAUPMANNI FRIÐRIKSSYNI.
—oö—
■Cliicagoj
Og til allra staða í Bandarikjunum og
Canada; einnlg til gullnám-
anna í Kc,otnai lijer-
aðiiu.
Pullman Place sveínvagnar og bord-
stofuvagnar
með hraðlestinni dagiega til
Toronto, Montreal
Og til allra staða í austur-Canada
yflr St. Paul og Chicago.
Tækifævi til að fara gegnum hln víðfrægu
St. Clair jarðgöug. Farangur tekur
fjelagið í ábyrgð alla leið, og engiu
tollskoðun við landamœrin.
SJOLEIDA FARBBJEF
útveguð til og frá Stóra Bretlandi, Evrópu,
Kína og Japan með hinum allra
beztu öutningsiínum.
Frekari upplýsingar við’ íkjandi far-
brjefum og öðru, fást hjá hve -jum sem er
f agentum fjelagsins, eða
Chas. S. Fee,
Gen. Pass. & Ticket Agt., St. Paul
H. Swinlord,
Gen. Agent, Winnipeg
H. J Belch Ticket Ag’t
480 Main St. - - Winnipeg
ASSESSMEfiT SYSTEM. MUTUAL PRINCIPLE.
liefur á fyrra helmingi yfirstandandi árs tekið lífsábyrgð upp á nærri ÞRJÁTlU OG
ÁTTA MILLÍÓNIR. Nærri NÍU MILLJONUM meira en á sama tímabili í fyrra.
Viðlagasjóður fjelagsins er nú meira en liálf fjórda inillión dollars.
Aldrei hefur )>að fjelag gert eins mikið og nú. Hagur þess aldrei staðið eins vel
Ek crt lífsábyrgðarfjelag er nú í eins niiklu áliti. Ekkert slíkt fjelag befur
komið sjer eins vel á meðal binna skarpskygnustu ísieildillga. Yfir þlisund af
þeim hefui nú tekið ábyrgð í því. IHiirgar ]>iisimdir hefur þuð nú allareiðu greitt
íslcndingum. Allar rjettar dánarkröfur greiðir það fljótt og skilvíslega.
Upplýsingar um þetta fjelag geta menn fengið hjá
A. R. McNICHOL,
W. H PAULSON,
WlNNIPBG, MAN.
Oen.
MclNTYKK Bl’k, WlNNirEO,
Gen. Manaoek fyrir Manitoba. N. W. Terr., B. C., &c.
ö. W. lilllIIIJSTML
Fire & Marine Insurance, stofnsett 1879.
Guardian of England höfuöstóll..............#37,000,000
City of London, London, England, höfuðstóll 10,000,000
Aðabumboð fyrir Manitoba, North West Terretory og JBritish Columbia
Northwest Fire Insurance Co., höfuðstóll.... #500,000
Insurance Co. of N. America, Philadelphia U. S. 8,700,000
Skrifstofur 375 og 377 Main Steet, - - Winnipeg
Eitt þessara ofangreindu úra kefur verið í mínu búsi síðan stfemma í apr. s Ö-
astl. og allan þann tima hefur það gengið stöðugt og eins rjett eins og #15—#25 úr,
og jeg get ekki sjeð betur, en það muni geta staðið sig um mörg ár. Það er í fyrsta
sinn, sem jeg hef vitað mögulegt að fá úr, sem hefur gengið langan tíma, fyrir jafn-
litið verð. Jeg álít það mjög lieppilegt bæði fyrir unglinga og eins fyrir alla þá, sem
eklti eru í kringumstæðum til þess að kaupa sjer dýr og vönduð úr, að sæta því kosta-
boði, sem Lögberg nú býður. A. FkiÐriksson.
Vjer gefum nyjum kaupendutn Lögbergs petta úr og J>að sem eptir er
af þessum yf.rstandandi árgangi blaðsins fyrir #2,25.
Og hver sem sendir, oss að kostnaðarlausu, #10,00 upp í blaðið, hvort held-
ur peirra eigið eða annara, getur fengið úrið fyrir #1,00.
Eða hver scm sendir, oss að kostnaðarlausu, #20,00 sem borgun fyrir blað-
ið, fær úrið fritt.
Og ennfremur, hver setn hofur borgað blaðið upp að næstu Aramótum, getur
fengið úrið fyrir #1,75.
Innköllunarmenn blaðsins geta valið um, hvort heldur peir taka úrið eða
innköllunarlaun sín.
LögTjerg1 Print. & Publ. Co.
HUGHES& HORN
selja líkkistur og annast um
útfarir.
Beint & móti Commeroial Bankanum
Allur útbúnaður sá bezti.
Opið dag ognótt.
Tel 13.
DAN SULLIVAN,
S E L U R
Áfcnga drykki, vín, Beer, Ö1 og Porter
má- og stór-kaupum.
East Grand Forks,
Minnesota.
Munpoe,West & Mather
MdZafœrslumenn o. ». frv.
Harris Block
194 IVlai’ket Str. East, Winnipeg.
vel þekktir meðal Islendinga, jafnan reiðu'
búnir til að taka að sjer mi þeirra, gera
yrir þá samninga o. s. frv
407
ósjálfrátt utan um hönd hans. Svo sneri haun sjer
rið, og sá hvað það var, sem hafði komið honum til
að rumskast. í dyrum herbergisins stóð brúður
Ormsins, Saga, með blys í annari hendinni og Olker í
hinni, og mundi málara liafa litizt á að sjá Jiessa fríðu
konu með tígulega vöxtinn I glampanum frá blysinu.
„Hvað er um að vera?“ spurði Leonard.
„Það gengur ekkert að, Baas“, svaraði Otur;
„kerlingunni er eins óhætt eins og steinlíkneskjunni
Jiarna hinum megin, og hún hefur ekki meiraumsig.
Saga er að færa mjer dálitið af vatni, annað er pað
ekki. Jeg bað liaua um J>að vegna logans, sem inn-
an í mjer er, og kvalanna í höfðinu á mjer. Vertu
Óhræddur Baas; jeg drekk ekki öl, Jiegar jeg stend
á verði“.
„Hvort se m Jiað er öl eða vatn, J>á vildi jeg
óska, að J>ú hjeldir Jjessum helvízkum kvenntnanni
ltjeðant£, svaraði Leonard önuglega; „segðu henni
nú að fara“.
Svo leit hann á úrið sitt; hann gat sjeð vísirana
við glampann af blysinu, og fór aptur að sofa. Detta
var 10 mínútum eptir 11. Þegar hann vaknaði apt-
ur, var farið að birta, og Otur var að kalla á hann
með rámri rödd.
„Baas,“ sagði hann, „komdu hingað, Baas,“
Leonard stökk uj>p og J>aut til hans; dvergurinn
stóð þá og starði ráðaleysislega á vegginn, sem Sóa
hafði setið upp við. Hún var horfin, en á gólfinu
lágu ólarnar, sem húu hafði vorið bundin með.
006
kæmi fram í eiuhverskonar ofbeldi, cnda gerðu prest-
arnir allt, sem í peirra valdi stóð, til Jiess ?,ð blása
að kolunum. E>ó purfti ekki að búast við noinni
hættu rjett á peirri stundunui.
Eptir sólarlag fóru J>eir Leonard og Francisco
út í garðinn til J>ess að líta til veðurs, eins og J>eir
voru vanir. Engin merki voru pess,að veðrið væri að
breytast; vindurinn bljes eins napurt frá fjöllunum
eins og nokkru sinui áður, himininn var öskugrár, Og
stjörnurnar sjfndust langt burtu og kuldalegar.
„Ætlar petta aldrei að breytast?“ sagði Leonard
og stundi við; svo fór hann aptur inn í höllina og
Francisco með honum.
Svo áminntu J>eir Otur hátíðlcga um að halda
strangan vörð yfir Sóu, og vöfðu ábreiðunum utan
um sig til pess að reyna að fá dálitla hvíld, enda
höfðu peir báðir mikla J>Crf á henni. Júanna liafði
Jiá J>eg,ar lagt sig út af, liafði lagzt til svefns rjett
fyrir innan dyratjaldið, |>ví pð hún var hrædd við að
vera ein; peir gátu jafnvel sjeð fingurgóma hennar
fyrir neðan tjaldið.
Eptir mjög stutta stund sofnuðu |>eir, J>vi að
jafnvel skelfingin verður að láta undan hvildar-J>örf-
inni að lokum. Dauðapögn var í höllinni, nema
hvað fótatak varðmannanna fyrir utan heyrðist. Einu
sinni lauk Leonard upp augunum, og heyrði eitthvað
hreyfast; liann rjetti á augabragði út höndina til J>ess
að vita, hvort Júönnu væri óhætt. Hún var J>ar fyr-
ír innan, J>ví að fingurnir á henni sofandi krepptust
003
„Ef pú crt hræddur við að skjóta kvcnhmann,
pá sendu eptir svarta hundinum pínum,hvíti maður“,
sagði Sóa I hæðnisróm. „Hann vildi drepa föður
minn, og petta verk er áreiðanlega lika eptir
hans skapi“.
„Jeg get ekki gert pað. Náið pjer i ólar og
bindið hana, Francisco14 sagði Leonard. „Við verð-
um að liafa gætur á henni dag og nótt; pað verður
skemmtileg viðbót við annað, sem við höfum að gera.
Þegar allt kemur til alls, pá er hættan bara ofurlitið
meiri, og pað gerir ekki svo mikið til, úr pvi hún er
svo mikil á annað borð. Jeg byst við að pessum
leik sjc bráðum lokið hvort sem er“.
Francisco fór eptir ólunum og kom bráðlega
aptur, og var Otur með honum. Ofsaleg mánaðar
óregla hafði skilið eptir merki sín á Otri, enda pótt
hann hefði járnlíkama. Greindarlegu, svörtu augun
voru blóðhlaupin og augnaráðið óstöðugt; skjálfhent-
ur var hann og, og gekk ekki alveg beint.
„Enn hefurðu verið að drekka, drykkjurúturinn
pinn“, sagði Leonard og sneri sjer að honum reiðu-
lega. „Farðu aptur til drykkjar pins; við erum í
sorg hjer og viljum enga drykkjurúta hafa hjá okk-
ur. Fáið pjer mjer svo ólarnar, Francisco11.
„Já, Baas, jeg hef verið að drekka,“ sagði
dvergurinn auðm/ktarlega. „Það er vel til fallið
að drekka áður en maður deyr, fyrst maður getur
ekki drukkið á eptir, og jeg held að dauðastundin
sje uú í uánd. Ó! Hjarðkoua hitnnauna, mennsögðn