Lögberg - 29.09.1894, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, LAUGARDAGINN 29. SERTEMBER 1894
Popular Dasti Stioe Store.
KAUPID SKÓTAU VKKAR DAR SEM ÞIÐ GETIÐ FENGIÐ
E>AÐ ÓDÝRAST.
GÆTIÐ AÐ ÞESSU PLÁSSl í NÆSTU VIKU.
J. LAMONTE.
434 Main St.
HVEITID í LÁGU VERDI
* OG FLEIRA MED SMAU VERDI. *
1 eg lief nú á reif'um höndum handi míntim skiptavinum og öðrutn allar tegundir af
^ vetrarvörum. Ágætis byrgðir af nærfötum karla og kvenna, ein»ig prýðisfallega
ullardúka með ýmsum lit. Þó þið, vinir mínir þurfið að draga hveiti ykkar til
járnbrautastöðvanna, þá látið ekki það gamla háttalag viðgangast leng-
ur að verða tældir til að kaupa nauðsynjar ykkar þar, ef ekki dýrara
þá ekki ódýrara en þið getið fengið þæríykkorheimabúðum, sem
ætið hafa það fvrir mark og mið að láta sem mest og
Jbezt fyrir dollarinn til stnna háttvirtu skiptavina.
eg sel vörur hvortsem er i smáum eða stórum skömmtum. Ivomið lil min, ef þið
þurfið að senda eptir haframjöistunnu, sykri eða öðru þessháttar. Gleymið ekki að
fá vitneskju um mína prisa, áður en þjer Kaupið annarsstaðar.
Yðar einlægur með verzlun
ELIS THORWALDSON,
MOUNTAIN, N. DAKOTA.
ÚR BÆNUM
GRENDINNI.
Fratnliald sögunnar „Kærastan
tnín“ komst enn ekki að í Jtessu blaði,
en kemur áreiðanle<ra næst.
Verzlið við TJ. Thorvaldson,
Mountain, N. D. Hann selur fleira
ódyrt en molasykur og tóbak.
Á morgun heldur Tjaldbúðar-
söfnuður í seinasta sinni guðsþjónust-
ur slnar í Old Mulvay School kl. 11 f.
h. og kl. 7 e. h. Sunnudagsskóli
kl. 2\.
Af veikindum Mr. Árna Friðriks-
sonar er sömu söguna að segja eins
og áður. Veikin er við f>að sama,
hefur að minnsta kosti ekki versnað,
og menn gera sjer engu minni vonir
um bata en að undanförnu.
Þeir, sem senda oss póstávísani
frá íslandi eða öðrum Norðurálfu-
lönduui eru beðnir að stíla f>ær ekki
til fjelagsins, heldur persónulega
til ráðsmanns (Business manager)
blaðsins. •
Þeir herrar Chr. Pálson, Jóhann-
es Hannesson og Jón Guðnason frá
Gimli voru hjer á ferðinni nú 1 vik-
unni, og sögðu sömu frjettir af veik-
inrti við íslendingafljót eins og stóðu
í síðasta blaði voru — að hún mundi
vera um garð gengin.
Þegar ftjer fturfið að fá yður oý
aktýgi, eða að láta gera við gömul,
Jrk komið til undirskrifaðs, sem gerir
við aktygi yðar eða selur yður ný
fyrir lœgra verd en nokkur annar l
borginni.
SIGURÐUR SÖLVASON.
300 Stanley St., Winnipeg.
Allir f>eir sem Ijeku í „Skugga-
sveini“ vorið 1893 og I „Ævintyri á
gönguför“ síðastliðinn vetur eru beðn-
ir að koma á fund á ftriðjudagskveld-
ið kemur, 2. okt., kl. 8 í húsi Verka-
mannafjelagsins, til ftess að sam-
þykkja lög fyrir flokkinn og gera ráð-
stafanir til undirbúnings undir leiki I
haust og vetur.
Stiikan
GEYSIB,
I. O. O. F., M. U., No. 7119 heldur
aukafund á North West Hall, Cor.
Ross & Isabell Str’s, miðvikudaginn
3. okt. næstk. kl. 8.
JOE. JOHXSOV,
fjármálaritari.
P. O. Box 314.
Landstjóri Canada og tafði Aber-
deen komu hingað til bæjarins á mið-
vikudagskveldið, eins og til var ætl-
azt. Var f>á mikið utfi djfrðir, afarmikil
blysför haldin af ymsum fjelögum
bæjarins f>eim til heiðurs, og Main
Str. uppljómað fagurlega. A fimmtu-
daginn var landstjóranum fært ávarp
frá bæjarstjórninni, St. Patricks fje-
laginu og Sáluhjálparhernum. Ýms
kvennfjelög færðu lafði Aberdeen
ávarp f>ann dag í samcirtingu og svar-
aði hún með langri ræðu. Að kveld-
inu var veizla hjá fylkisstjóranum.
Winnipegmenn hafa aldrei s^nt f>að
betur en f>essa dagana, að (>eir unna
sambandinu við Stórbretaland.
Skemmtan og veitingar.
Eptir pví aðdæmahvað mikið gengur
áhjer í bænum pessa daganatil undir-
búnings fyrir skemmtisamkomuna, er
á að haldast á fimmtudagskveldið í
næstu viku af „Foresters stúkunni
ísafold41 f>á mun sú samkoma verða
ein sú langbesta, sem íslendingar hafa
nokkurn tíma átt kost á. Ræður
verða haldnar af sjera Hafsteini Pjet-
urssyni, Baldwini Baldvinssyni,
Magnúsi Pálssyni og Einari Iljör-
leifssyni; einnig verður á prógraminu
mjög margbreyttur söngur ásamt
htjóðfæraslætti. Ennfremur eiga all-
ir samkomugestirnir að verða trakter-
aðir með kaffi, súkkulaðe og krydd-
brauði án nokkurs endurgjalds.
Þessi sk^mmtisamkoma á að hald-
ast í Unitarian Hall á fimmtudags-
kveldið kemur, (4, okt.) kl. 8. Inn-
gangur 25 c. fyrir fullorðna og 15 c.
fyrir börn innan 12 ára.
Þar sem öll líkindi eru til að
mikið fjölmenni verði á samkomu
pessari, vildum vjer ráðleggja öllum,
en f>ó sjerstaklega kvennfólkinu, að
koma snemma, svo f>ví verði hægt að
ná í sæti.
Prestsrá ðn i ng Tj ;il tlbúðar-
safnaðar.
Á safnaðarfundi Tjaldbúðarsafn-
aðar 26. f>. rrt. var sampykkt með öll-
um atkvæðum að senda sjera Hafsteini
Pjeturssyni köllun frá söfnuðinum frá
l.sept. 1894 að reikna, með í<600
fasta launum um árið.
Aður hafði Tjatdbúðarsöfnuður
sent Winnipegsöfnuði beiðni um pað,
að ltann gæíi fyrir sitt leyti sampykki
til pessarar köllunar. Winnipeg-
söfnuður ræddi petta mál á tveimur
safnaðarfundum 20. og 26. p. m. Á
seinni fundinum gaf hann leyfi til, að
GEFID GAUM
— A Ð — .
KJORKAUPUNUM
NÆSTU VIKU
- í -
Blue Store.
434 Main Street.
Merki: Blá stjarna.
sjera Hafsteinn mætti taka köllun
Tjatdbúðarsafnaðar. Þegar t>úið var
að samþykkja leyfi petta, þá lagði
sjera Hafsteinn fram brjef til safnað-
arins, er lysti pví yfir, að hann tæki
köllun Tjaldbúðarsafnaðar og segði
Winnipegsöfnuði upp prestspjónustu
sinni, hvorttveggja frá 1. sept. 1894
að reikna.
Tannlækaap.
Tennur fylltar og dregnar út án sárs
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
CLAEKE &ö BUSH
527 Main St.
HOUGH & CAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: Mclntyre Block MainSt.
Winnipeg, Man .
Sl.oo sitox-
Vort augnamið er að draga mcnn til vor með
því að hafa vamlaS og endmgargott skótau.
Vjer höfum nií mi’tið af stúlkuskóm $1.50, sem
vjer scljum á $1.00. Tinir karlmannaskór
$175 nú á $1.35.
A. G. MORGAN.
412 Main St. Mclntyre Block.
422
inkonu konungsins, með pví að ekkert betra er liægt
fyrir hana að gera. Við skulum fela hana um tima,
og láta svo Olfan fá hennar. Tíminn leiðir ugglaust
I ljós, hvaða sögu við eigum að segja fólkinu. Jeg
veit að Olfan elskar hana og vill kaupa hana háu
verði, og gjaldið, sem pú verður að heitnta, er pað,
að hjeðan af skuli hann hlýða pjer í öllu.“
„Þetta er gott ráð, dóttir mín; að minn^ta kosti
ltef jeg ekkert betra ráð, f>ar sem jeg vann J>jer eið-
inn; en J>ó er pví svo varið, að hefði jeg ekki unnið
}>jer pann eið, pá ltefði jeg annaðhvort viljað drepa
pau öll, eða láta pau öll laus. En hver getur sagt,
að petta muni takast? Það er I höndum forlaganna;
látum J>að fara sem auðið verður. Og komdu nú
með mjer, svo að jeg geti farið með J>ig J>angað,
sem vel fer um pig, og pegar við höfum matazt,
ætla jeg að fara að tala við pessa guði, sem pú hef-
ur hleypt á okkur.“
Þetta var all-leiðinlegur morgun fyrir vesalings
bandingjana í höllinni. Nokkrar klukkustundir sátu
pau saman hjer um bil pegjandi f hásætissalnum,
pví að pau voru yfirkomin af óláni sínu og ótta; net-
ið var að lykjast utan um pau, og pau vissu pað, og
gátu ekki hreyft minnsta fingur til pess að bjarga
sjer. Francisco kraup og baðst fyrir, Leonard og
.lúanna sátu og hjeldu höndum saman og lilustuðu á
hann, en Otur gekk fram og aptur eins og einhver
órólegur andi, og bölvaði Sóu, Sögu og öllum kon-
um á yensum tungumálum, og af svo mikilli orð-
423
gnótt og með svo miklu fjöri, að áheyrendur hans
póttust alarei hafa hoyrt annað eins. Að lokum
ltvarf ltann út fyrir dyratjöldin, og hjelt Leonard, að
hann mundi að líkindum ætla að fara að fá sjer í
staupinn.
En J>að var samt ekki drykkur, sem dvergurinn
var að sækjast eptir, heldur hefnd. Fáum mínútum
síðar heyrði Leonard óhljóð í garðinum, hljóp út og
sá par kynlega sjón. Þar lá hin tígulega Saga,
brúður Ormsins, og umhverfis hana höfðu hinar kon-
urnar, lagskonur hennar, skipazt, og hlógu að óför-
um hennar; en uppi yfir henni stóð lávarður heunar
og meistari, guðinn Jal, hjelt með vinstri hendinni í
langa hárið á henni, en í peirri hægri bjelt hann á
leðuról, og með henni gaf hann henni, prátt fyrir org
hennar og grátbeiðni, einhverja pá eptirminnileg-
ustu hyðingu, sem nokkur breysk kona hefur nokk-
urn tíma orðið fyrir, enda er og óhætt að bæta pví
við, að sjaldan hefur nokkur kona átt hirtingu bet-
ur skilið.
„Hvað ertu að gera, asninn pinn ?“ sagði Leonard.
„Jeg er að kenna pessari konu minni, að pað sje
ekki gott að byrla guði svefndrykk, Baas“, svaraði
Otur; svo bætti hann við jafnframt síðasta og einna
harðasta högginn: „Hana-uú, hunzkastu burtu,
nornin pín, og láttu mig aldrei framar sjá framan í
trynið á pjer“.
Konan stóð upp og fór, hölvandi og grátandi.
426
guðir. Sú er gefin var Orminum sem brúður, frænd-
kona mín, sem nefnd er Saga, hefur verið barin af
mikilli grimmd af einbverjum illgerðamanni hjer í
höllinni; jeg veit pað, pví að jeg mætti henni áðan
allri marinni og grátandi. Jeg biö ykkur pvl, að
leitað verði að pessum illgerðamanni, og að honum
verði hegnt annaðhvort með lífláti eða ólarhöggum.
Og verið nú sæl!“
Leonard leit á prestinn um leið og hann hneigði
slg auðmjúklega frammi fyrir hásætunum, og hann
fjekk ákafa löngun til að drepa hahn, pvl að hann
vissi, að erindi ]>restsins var að draga pau fram fyrir
rjettinn og ef til vildi út í dauðann. Hann liafði
enn skammbissu sína, og pað hefði verið hægðarleik-
ur fyrir hann að skjóta prestinn, pví að brjóstið á
Nam var svo breitt, að fáir mundu hafa getað misst
af pví marki. En hvað gagnaði peim pað svo?
Margir vOru til, til pess að taka við af honum, ef
liann skyldi deyja, og pað var áreiðanlegt, að ofbeldi
mundi verða borgað með ofbeldi. Nei, hann ætlaði
að láta hann vera, og pau urðu að sætta sig við pað
cr að höndum kynni að bera.