Lögberg - 14.11.1894, Blaðsíða 3

LÖGBEEIG, MIt)VIK.UDAGINN 14. NÓVEMBER 1894.
3
Páfinn getnr ekki boðið ktinn-
infrja sínum að borða ineð sjer mið-
degisverð, on hann byður opt róm-
versknm prinsum eða eiukverjum af
kardínálunum eða öðrum merk-
ismönntnn, að borða nteð sjer
kveldverð, sem ávalit er glas af mjólk
eða bolli af súpu 0£ brauðbiti og glas
af víni.
Eptir miðdegissvefninn er degin-
um varið tii að taka móti gestum — á
priðjudögum og föstudögum cr ein-
göngu tekið móti útlendum sendiherr-
um — og svo til hvíldar og hressing-
ar. E>egar gott er veður, fer páfinn
út að ganga eða lætur aka sjer í ald-
ingarðinum. E>egar hvasst er hreyfir
hann sig í gönguin páfahallarinnar.
iíður var páfinn vanur að rita
mikið á kveldin S skrifstofu siuni,
semjapáfaúrskurði og stjórnmáiabrjef,
en síðan hann fór að finna til ellilas-
leika fer liaDn snemma að hátta, og
lætur lesa fyrir sig pangað til hann
sofnar.
Æðsta virðing, sem páfinn getur
synt nokkruin manni, er að bjóða
honum til messu í prívatkapellu sinni
oir veita honum par sjá'.fur altaris-
sakramentið. Fyrir peim heiðri verða
ekki aðrir en konungar og keisarar,
sem synt hafa kapólsku kirkjunni
mikla trúmennsku, og hefðarklerkar,
sem veitt hafa kirkjunni einhverja
framúrskarandi pjónustu.
Niðurl.
ta ■
ORTHERN
PACIFIC R. R.
JHn Vinsœla Uraut
Til pess aS f jölga kaupendutn LÖGBERGS sem mest að orðið
getur fyrir næsta ár, geruni vjer nýjum áskrifendum eptirfar-
andi fyrirtaks kostaboð:
1. pað sem eptir er af þessum árgangi.
Allan næsta árgang Lögbergs.
Sögurnar „Quaritch Ofursti" og
þoku-lýðurinn (þegar hún kemur út)
fyrir eina $ 2.00.
2. það setn eptir er af þessutn árgang.
iGl&n næsta árgang og ÚRIÐ scm
vjer höfum auglýst að undanfórnu
St, Paul, Minnoapolis
—0G—
Og til altra staða í Bacdaríkjumun og
Canada; einnlg til gullnám-
anna í Kcotnai hjer-
aðiiu.
Pullman Place sveínvagnar og bord-
stofuvagnar
LÆKNAÐI BÓLGU og KRAMPA
í MAGANUM.
ÖLL LÍKAMSBYGGINGIN VAR
í ÓREGLN.
Abrock Place 70, Ghicago, 10.vóv.’03.
Ur. A. Owen.
E>að er nieð gleði að jeg nú læt
yður vita, að nú eru 2 ár síðan jeg
keypti eitt af yðar uafnfrægu raf-
magusbeltum og að það hefur lækna-
mlnar þjáningar. Aður en jeg fjekð
beltið brúkaði jeg allar tegundir fk
meððlum, og leitaði margra lækna,en
allt til einskis. Loks ásetti jeg mjer,
sem seinustu tilraun til að fá beilsu
tnína, að kaupa eitt af yðar beltum
og von mln brást ekki, pví nú er mjer
alveg batnað.
Sjúkdómur minn er 10 ára gamall og var aðallega óttalegur krampi í
maganum, er jeg fjekk á hverjum mánuði, ir.eð óttalegum kvölum og liafði
hann vanalega bjer um oil 8 daga í senn og varð jeg pá að liggja I iúmiuu.
Jeg lief fundlð að síðan að jeg fjekk beltið hefur mjer einlægt verið að
batna, og par eð jeg hef síðan hvorki brúkað meðöl eða leitað lækna, pá get
jeg með vissu sagt, að einungis beltið hefur koinið pessu til leiðar og pann-
ig gefið mjer beilsu mlna aptur. Jeg pjáðist einnig af bólgu í magauum
og móðurveiki og öl! líkamsbyggingin var í óreglu.
Jeg sje af bókinni yðar, að þar er ekki vitnisburður fiá rieinum er
læknast hefur af samskonar sjúkdómi og mlnum, pá vild: jeg að pjer tækjuð
þetta brjef I yðar auglýsingar, svo að allar konur, sem þjást af samskonar
veiki, geti sjeð það. Jeg segi, reynið beltið, pað hefur læknað mig eg mun
lækna yður.
E>eunan vitnisburð gef jeg yður ótilkvödd og er reiðubúin að gefa
þeim upplýsingar, sem mundu vilja skrifa mjer.
Marie Mikkelson.
Subscribed and sworn to before me this lOth day of November A. I). '03.
[Seal.] Erastus M. Miles, Notary Public.
Bjíltið ek ómissaxdi.
Dr. A. Owen. Willow City, N. D., 1(5. okt. 1893.
E>að eru nú 10 mánuðir slðan jeg fjekk belti yðar ineð axlaböndum.
E>að er hlutur sem jeg slst af öllu má missa í húsinu. Degar jeg er vesall,
tek jeg 4 mig beliið og innan fárra klukkustunda er jeg mikið betri. Lát
petta vera talað til íleiri en til yðar, Dr. Owen, ef pjer viljið láta pað koma
á prent. Yirðingarfyllst,
Andrew Fluevog.
Allir poir sem kynnu að óska eptir nánari upplýsingum viðvíkjandi bót
á langvarandi sjúkdómum, bráðasótt og taugaveiklun eru beðnir að skrifa
eptir vorum nýja mjög svo fallega danska eðaenska príslista, pá bók jafnvel
pó hann hafi þá gömlu. Bókin er 9G bls.
Skrifið eptir prislista og upplýsingum viðvlkjandi beltunum til
B. T.BJÖRNSON, agent meðal íslendinga
P. O. Box 3Ö8, Winnipeg, Man.
Marie Mikkei.sox.
fyrir eina $3.5o.
Ennfremur geta þeir kaupendur Lögbergs, sem borgað hafa
upp að næstu áramótum fengið úrið cins og áður fyrir 1.75.
Lögberg Ptg & Publ. Co.
P. S. Til þess að fá þessi kjérkaup verða munu UXDlRöLLUM
kringumstæðum að scnda peningana med pöntuninni.
h«*fiir á fyrra helmingi yflrstandandl árs tekið lífsábyrgg upp & nærii blMÁTÍU OG
ÁTTA MILLIÓNIB, Nærri NÍL' JIILLJONUM meira en á sama tímabili í fyrra.
Viðlagasjóður fjelagsins er mí meira en hálf fjórila millióll (loliars.
Aldrei hefur tað fjelag gert eins mikið og nú. Ilagur tess aldrei staðið eins vel
Ekkert lífsábyrgðarfjelag er mi i eins miklu áliti. Ekkert slíkt fjelwg hefur
komið sjer eins vel á meðal hinna skarpskygnustu íslendiuga. Yfir )>ú iind af
þeim hefur nú tekið ábyrgð í því, Blarsar Jnisumlir hefur þnð uú allareiðu greitt
ísleildinstusi. Allar rjettar dánarkröfur greiðir það lljótt og skilvislega.
Upplýsingar um þetta fjelag geta menn fengið hjá
W. II. I*AI LSO\. Winnlpeg, P. S ItARDiL. Akra,
Gen. Agent Man. & N. W. T. Geo Ageut N. & 8. Dak. & Minn.
A. R. McNICHOL,
McInttbe Bl’k, Wijínipeg,
Gen. Manageii fyrir Manitoba. N. W. Terr., B. C., &c.
VINDLA- OG TÓBAKSBÓÐIN
“The Army and Navy”
er stærsta og billegasta búðin í borg-
inni að kanpa Reykjarpípur, Vindla
og Tóbak. Beztu 5c. vindlar í bænum.
537 Main St., Winnipeg.
W, Browu axicl C o
Seymaur liise,
[Tlarkeí Square ^ WHiRipeg.
(Andspænis MarkaSnum).
Allar nýjustu endurbætur. Keyrsla ókeypis til
og frá vagnstoCvum. ASbúnaður hinn bezti.
John Baird,
eigandi.
Jacob Nimi'iii
Eigandr
“Wincr“ Olgerdaliussius
EaST CR/VHD FGÍ\KS, - IVpVfl.
Aðal-agent fyrir
“EXPORT BEER“
VAL. BLATZ’S.
Hann býr' einnig til hið nafnfræga
CRESCEXT MALT EX ) Jl
Seiur allar tegundir af áfengum drykkj-
um bæði í smá- og stórskaupum. E >
ig fíuasta Kentucky- og Aueturfylkja
Kúg-“Wisky“. sent í forsigluðum pökk-
um hvert sem vera skal. Sjerstök um
önnun veitt öllum Dakota pöntnnum.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
Dx>. M. HalldoFssou.
J'ark Jtiver,-jV. Jtak.
með hraðlestinni dagiega til
Toronto, Montreal
Og til allra staða í austur-Canada
yfir St. Paul og Chicago.
Tækifæri til að fara gegnum liln víðfrægu
St. Clair jarðgöng. Farangur tekur
fjelagið i ábyrgð alla leið, og engiu
tollskoðun við landamœriu.
SJOLEiDA FARBBJEF
útveguð til og frá Stóra Bretlaudi, Evrópu,
Kína og Jnpan með liinum allra
beztu fiutningslínnm.
Frekari upplýsingar við'íkjandi far-
brjefum og öðru, fást hjá hve ‘jum sein er
f ngentum fjelagsins, eða
Chas. S. Fee,
Gen. Pass. & Ticket Agt., St. Paul
H. Swinlord,
Gen. Agent, Winnijeg
H. J Belch Ticket Ag’t
48G Main St. - - Winnipeg
HUGHES& HORN
selja likkistur og annast um
útfarir.
Beint 4 móti Commercial Bankanum
Allur út.búnaður sá bezti.
Opið dag ognótt.
Tel 13.
DAN SULLIVAN,
S E L U R
Áfenga drykki, vín, Beer, Ö1 og Porter
má- og stór-kaupum.
East Grand Forks,
Minnesota.
T. H. Loagheed, M. D.
Útskrifaður af Man, Medical University.
Dr. Lousheed hefur lyfjabúð í sam-
bandi við lækni-störf sín og tekur því til
öll siu meðöl sjáifur. Selur skólabœkur,
ritföng og fleira þessliáttar.
Beint á móti County Court skrifstofunni.
GLENBORO, MAN.
50,3
vafði ólinni utan um mittið á sjer, sem tnjög var
skorið, og lagði á stað með óstyrklegu fótataki, pví
að hann var orðiun nijög máttfarinn. Eptir fáein
skref kom liann að steininum, par sem liann liafði
sjeð hausinn á skriðdýrinu, og nam liann staðar til
pess að skoða liann. Ilann klifraði upp eptir hall-
anum —sein ekki varneitt auðveit, {>ví að steinninn
var háll eins og ís — og komst upp á borðmyndaða
ílötinn ofan á honum. A röðinni par lá líkami prests-
ins, sem liafði orðið lionum sainferða ofan af liaus
líkneskjunnar miklu.
Svo fór hann að skoða bjarg petta að ofan, og
pá skildist lionum í fyrsta siuui, hve gömul hún hefði
lilotið að vera, ófreskjan, sem liann liafði unuið sig-
ur á í einni einustu orustu, pví að par sem skrokkur
krókódílsins hafði legið mannsaldur eptirmannsaldur,
og ef til vildi hverja öldina eptir aðra, par hafði kom-
ið lægð í petta harða efni, tveggja feta djúp eða
meira; en ofan á bjarginu var enn dýpri lægð, sem
hausinn hafði legið í, meðan hann hjelt sinn svefn-
lausa vörð yfir tjörninni. Umhverfis þessa lægð í
bjarginu og á hellisgólfinu sjálfu lágu á víð og dreif
leifar margra manna er fórnað 1 afði verið, og voru
margir peirra með öllu ójetnir. En í öllutn líköm-
unum voru stærri beinin brotin, og af pví póttist
Otur sjá, að pótt pað hefði verið siður pessa hræði-
lega skriðdýrs, að merja lífið úr öllum, sem fleygt
hafði verið fyrir liann, milli tanna sjer, þá hafði pó
matarlyst hans ekki verið takmarkalaus, 'fremur en
502
hefði dýrið lika getað losað sig við pá;en áraugurinn
af hverri einustu hreyfingu, sem dýrið setti á kjapt-
inn á sjer, hafðieinmitt orðið sá, aðreka stálið Jengra
inn — alveg upp að hjöltum.
Dvergurinn hætti viðpessa tilraun ogskreið var-
lega að hellismunnanum og leit upp á tjarnarbakk-
ana, sem móti honum voru; paðan heyrði hann óp,
og sá menn par vera að færa sig fram og aptur, auð-
sjáanlega I mikilli geðshræring.
„Jeg er nú orðinn þreyttur á pessari tjörn“,
sagði hann við sjálfan sig, ,,og ef jeg sjest í henni,
skýtur pessi mikla pjóð áreiðaniega örfum að mjer
ogdrepur mig. Hyað á jeg pá að gera? Jeg getekki
lialdið kyrru fyrir í pessari fýlu, hjá dauða djöflinum
og beinum peirra sem hann hefur jetið, pangað tii
jeg dey úr hungri. Þetta vatn lilýtur að koma ein-
bvers staðar frá, og pess vegna virðist bezt fyrir mig
að fylgja því um stund, og leita að staðnum, þar sem
pað kemur inn í hellinn. Það verður dimmt að fara
pá leið, en veggirnir eru sljettir og gólfið lfka, svo
að jeg meiði mig ekkert, og ef jeg verð einskis vís-
ari, get jeg snúið aptur og reynt að sleppa upp úr
tjörninni á næturþeli“.
Eptir að Otur hafði ráðið þetta ferðalag af, lagði
liann út I pað með þeim ótrauðleik, sem honum var
laginn, og pað pví fremur, sem hrollur hafði komið í
hann af verunni í vatninu,og hann fann preytu-óstyrk
vera að koma í sig af hinum hræðilegu stimpingum
og geðshræringum, sem hann liafði vcrið í. Hann
199
til að draga að sjer loptið. í priðja sinn stakk dýrið
sjer, og Otur varð að fyigja pví — f petta skipti að
inynninu á einu afrennslinu niðri í jörðunni, og sog-
aðist dvergurinn ofan í pað. Nú sneri dýrið sjer við,
stefndi upp tjörnina með miklum hraða líkt og ]ax,
og Otur, sem áður liafði óskað pess innilega, að taug-
in slitnaði, óskaði nú þess, að hún hjeldi, pví að
hann vissi, að jafnvel hann væri ekki fær um að
synda móti öðrum eins undirstraum.
Taugin hjelt, og aptur komu peir upp á yfirborð
vatnsins; par lá skriðdýrið og lamdi vatnið í kvöluin
sfnum, og blóðið streymdi út úr munni pess og nös-
um. Dverginum pótti I tneira lagi vænt um, að geta
dregið loptið að sjer aptur, pví að I síðustu dýfunni
hafði hann verið mjög nærri köfnun. Hann lýpti
upp höfðinu, sogaði í sig vatnið í stórum sopum og
sá nú, að fram með öllum bökkunum að tjörninni
voru áborfendur, sem æptu og ljetu eins og þeir
væru óðir af geðshræringu. Eptir pað sá liann lítið
um stur.d,pví að einmitt pá virtist krókódíllinn gera
sjer grein fyrir pví í fyrsta sinni, að maðurinn við
hliðina á honum væri orsök í prautum hans; að
minnsta kosti fór liann að brjótast um, svo að vatnið
vall og sauð fram með hörðu síðunutn á honum, oo-
rjeð á Otur. Hann gat ckki bitið hann með töunun-
urn, svo að hann fór að reyna að lemja hann með
rófunni.
Tvisvar stakk Otur sjer og fjekk forðað sjer við
höggunum, cn í þriðja sinui tókst honum J>að ckkij