Lögberg - 21.11.1894, Page 2

2
LÖGBEEG MIUVIKUDAGÍMS 21. NÓVEMBER 1894.
JÖQberg.
yKóð út að 148 Príncess Str., Winnipeg Ma
of The Ijgberg Printing £r Puhhshing Co'y.
(Incorporated May 27, l89o).
Ritstjóri (Edito*):
EINAK H/0KLEIESSON
Buswess managkr: B. T. BfORNSON.
AUOLÝSINGAR: Smá-auglýsingar í eltt
skipti 25 cts. fytir 30 or8 eCa 1 (>uml.
dilkslengdar; 1 doll. um mánuSmn. A stærri
auglýsingum eöa augl. um lengn tfma af-
slittur eptir gammng'.____________
” BÚSTAD A-SKIPTI kaupenda verfiur afitil
kynna skrt/ega og geta um fyrveranii bú
stað iafnframt.___________________
UTANÁSKRIPT til AFGREIÐSLUSTOP ’
blafisins er:
THE LOCBERC PHlKTUiC & PUBUSH- CO
p. O. Box 333, Winnipeg, Man.
UrANÁSKRlFT tíl RITSTJÓRANS er:
KOÍTOR LftOBERC.
O. BOX 368. WINNIPEG MA
' 1 nóv. 1894. —
__ MIÐVIKUD aOI’S n 4 1. adv.____
tar Bamkvæm ,ap-slögnm er uppsogr
feaupanda 4 blað< ógild. neraa hann se
skuldlaus. kegar Uann segir upp.
kaupandi, sem er i skuld viB blaO
,0 flytr vistferlum, in keee a0 tilkynn-
heiinilaskiftín, + ei >aö fym dómstól
unum álitin sýnileg aönuun fyn P
rieum tilgangf.
tr Eptirleiöis verður hverjum keim sem
End.r oss peninga fyrir blaOiO sent v.Our
kenn.ngfyrir borguninni á brjefaspgaldi,
hvortsem borgan.rnar hafa tll v0r ^
frá Umboðsmðnnum vorum eða a annan
hátt. Ef menn fá ekki slikar viöurkenn-
ingar eptir hætilega lángan tíma óskum
vjer.aO (leirgeriossaOvartum laö.
_ Bandaríkjapeninga tekr
fullu veröi (af Bandaríkjamonnum),
0g frá íslandi eru íslenzkir pen-
ingaseðlar teknir gildir fullu verfi. sem
borgun fyrir blaöiö. - Seudið bt.rgun í
/> o. Money Orders, eða penmga _
gútered Le.tter. Sendiö oss tkki bankas
visanir, sem borgast eiga annarstaðar en
í Winnipeg, nema 25cts aukaborgun y h
fyrir innköllun.
,Út af ferð til fslands“.
Norskur prestur, S. íloUt Jensen
að nafui, hefur ritað Krein alllan«a 1
sept. ojí okt. hepti hins ágæta ti.na
rits For Kirke og Kultur, er ]>eir
Kristoffer Bruun og Thorvald Kla-
veness pefa út I Kristjaniu. Fynr-
sögnin fyrir- grein Jressari er: „Ut
af ferð til íslands“.
Pó ritgerð fiessi hafi ekki sjer-
letra mikið nýct inni að halda, finnst
mjer J>ó hún eiga f>að fullkotnlega
skilið, að henni sje veitt eptirtekt af
íslendingum, f>vt bæði er hón ntuð »f
bámenntuðum manni, sem víða hefur
farið og gert hefur sjer allt far um
að skilja hið helzta, sem þjóðlíf vort
hefur til síns ágætis, og svo er hún
rituð af einstaklega hlýum hug; mað
urinn er auðsjácnlega hrifinn af {>ví.
sem hann hefur veitt eptirtekt. Ua.m
þeo-ir ekki heldur yfir [>essu á ættjörð
sinni; hann hefur flutt [>ar fyrlestur
um bókmenntir vorar, og gert miklu
meira í.r þeim, en vjer höfum átt að
venjast.
Norðmenn bera hljfjari liug til
íslendinga en nokkur önnur J>jóð, en
jafnve' hir.ir bezt menntuðu meða
jjcirra f>ekkja*mjög litið til á íslandi.
Höfundur greinar J.essarar ræður
Norðmönnum eindregið til [>ess að
ferðast sein rnest um ísland; hann
fullyrðir „frað muni launa sig fyrn
pá“. Honunti f>ykir J>að Óhæfa, að
þar sje fullt af pýzkum og enskum
ferðamönnum, en fátt af norskum.
Hann segist tvisvar hafa ferðazt
kringum landið með„rhyra“. I.ands-
lagið virtist honun. stóikostlega fag-
urt og áhrifamikið. Eyjafjörður [>ótti
honum fegursti fjörðurinn, er l.ann
kom inn á. Við sólsetur segist bann
hafa sjeð fjöllin kring um Eyjafjörð
glóa í svo fjölbreyttri geisladyrð, að
dýrð Alpadjallanna & Svisslandi kom
ist ekki til jafns við hana.
í Patreksfirði, J>ar sem fiskidugg
urnar frakknesku hafa aðalstöðvar
sínar, segist hann hafa lesið i fyrsta
sinni söguna um fishimanninn viö
ísland eptir hinn fræga frakknesk*
höfund Pierre Loti, og álítur hana
beztu söguna, sem bann hafi ritað.
Frá Seyðisfjarðar kaupstað reið
liann "Jip að Gufufossi. Og frá Akur-
eyri reið hann frain uð flrafnagil. og
heimsótti sjera Jót.as Jónasson.
Lengsta ferð lians inn í landið var frá
Reykjavik lil I>ingv>illa og Gevs
Lofar hann bráðlega að gefa niikviema
lysing »f G“ysi og öðrum hverurn [>ar
grendinni. IJann heyrði sjera
Magnús Ilelgason prjedika og kallar
hann „einn hiima hæfustu presti ís-
lands“.
Hann álítur [>að engum vafa
bundið, ,,að ísland í heilbrigðislegu
tilliti sje einn hinn heppilegasti stað-
ur fyrir brjóstveikt og taugaveiklað
fólk yfir suinaitímann. Jafnvel dvöl
yfir veturirin væri [>ar í mörgum til
fellum hin ráðlegasta. með |>ví að
veturinn almennt er ekki nærri
>ví eins kaldur og rr.enn ímynda
sjer....“
„Eigi að eins koma íslenilingar
manni fyiir sem mjög gáfuð og upp-
lyfst pjóð, lieldur éinstaklcga cptir-
tektaverð [>jóð, og einkum mun [>eim
Norðmanni, sem veitir [>eim eptirtekt,
—hann vaeri vissulega ljelegur Norð
maður, ef hann gorði [>að ckki, —
látnar hinar beztn viðtökur í tje, hver-
yetna [>ar sem hann kemur. l>egar
jeg ljet [>að i Ijós í brjefi til hins ísl.
myndablaðs Sunnunfaru í febr. [>. á
að jeg hefði eigi haft jafn-mikinn and
egan arð af neinni ferð og fiessari til
fslarids, jafnvel ekki [>eirri, sem jeg
fór til Grikklands og Austurlanda fyr-
ir nokkru síðan, — hafði jeg einkurn
í liuga liiua mörgu, som jeg hef
kynnzt og hina tnörgu vini, se.n jeg
hef eignazt og hef tíð brjefa-skipti
við og muu líklega ætíð hafa. Nú
sem stendur er [>ar að auk miktl and
leg hreyfing á íslandi, fyrst og frernst
f pólitísku tilliti, en líka í menningar-
legu og bókmenntalegu tilliti. Með-
an jeg dvaldi í Reykjavík kom jeg
opt I pingsaliun; pá liafði jeg gott
tækifæri til að ganga úr skugga um,
að [>ar getur orðið eins heitt og 4 stór-
pinginu voru. í efri deild hlyddi jeg
á mjög harða deilu milli ,,vinstri4‘
manns og eins hinna 0 konungkjörnu
Jóns A. Hjaltalln, gamals kunningja
rníns; pegar jeg var sjómanna prest
ur i Leith, var hann við hið rnikla
idvocates Lihrary í Edinburgh; árið
1893 gaf hann par út í fjelagi við
Gilbert Goudie enska pyðing af Orkn-
eyinga sögu; nú er hann forstöðu
inaður fjölfiaðisskólans á Möðru-
völlum, hiuu forna amtmannssetri
norðurlands, par sem íslands stærsta
skáld, einn af heimshókmenntanna
ágætustu öndum, Bjarni Thoraren-
sen, eyddi síðustu átta árum æfi sinn-
ar. Hverjum pólitískum flokk, sem
maður kann til að heyra, lilytur mað-
ur að taka einlægan pátt í fielsisbar
áttu íslendinga. T>að eru ekki marg
ar pjóðir, sem eins hafa verið kúgað-
ar og íslendiugar um margar aldir.
Vjer purfum ekki annað en nefna ein
okunar-verzlunina, og hræðileg mynd
af himinhrópandi, blóðugu órjettlæti
stigur upp fyrir oss. I>að er nóg að
benda á, aC einn sjötti hluti af íbúum
íslands varð hungurmorða, eptir að
hún komst á, og var pað bein afleið-
in r pessa svívirðilega fyrirhomulags.
Landið heíur nú að sönnu fengið
bjfsna frjálslegt stjórnarfyrirkomulag,
par sem stjórnarskráin frá 5. jan. 1871
er, sem einkum er að pakka praut
sei.rri og viturlegri baráttu hins mikla
fððurlandsvinar, Jóns Sigurðssonar.
„Nú sem stendur er öfluglega
unnið að pví 4 íslanili að koma upp
háskóla fyrir landið. Ilugmyndin
virðist mjög girnileg, og pað æ>ti
ekki að vera svo torvelt að koina
henni í verk, ef unnt væri að liafa
saman hinar nauðsynlegu fjárupphæð-
ir, par sem prestaskóli og læknaskóli
er pegar fyrir í Reykjavik. Samt
sem áður eru margir á íslandi sjálfu,
er skoða petta mál með grunsömum
og hæðnislegum augum sem draum
sjón pjóðernisriddara og ættjarðar-
kappa. í brjefinu, sem jeg fjekk f
haust frá einum af landsius frægustu
vísindamönnum, er pannig að orði
komizt: „Þuð á sjer vissulega stað,
að nokkrir fifldjarfir hugsjóuamenn
eru teknir að starfa að og safna fje til
háskólastofnnnar lijer í Reykjavík.
Jeg held, að peir hafi ekki gert sjer
ljósa hugmynd um, hvernig háskóli
eiginlega er eða á að vera, Og er
hræd lur um, að pað verði einungis ti
að gera oss að athlægi í augutn alls
hins menntaða heitns. l>að er látið
svo heita, að forvígismenn hugmynd
arinnar ætli að koma á stað stórkost-
legu betii út um alla Norðurálfuna,
einkum lijá hinum norrænu frænd-
pjóðuin. Jeg pirf naumast að bæta
pvi við, að jeg verð ekki rneð í öðru
eins hurnbugi“.
Svo eru ymsir af forvígismönn-
um háskólahugmyndarinnar nefndir:
Benidikt Sveinsson, Jón l>orkels3on í
Kaupinannáhöfn, „hið nafnfræga
sálmaskáld, forstöðumaður prestaskól-
aus, Helgi Hálfdinarson“,*) „hinn á-
Á ýmsurn stöðum erlendis hef
ur málið fengið góðar undirtektir.
Einkum á petta sjer S|að á Þ/zka-
andi, par sem álit og pekking á ís-
landi er meiri en í nokkru öðru landi.
Að minnsta kosti hefur ekkert land
framleitt jafn-ágæt og nákvæm rit-
verk um ísland, náttúrú pess, sögu og
bókmenntir. Vjer nefnum að eins
önnur eins nöfn og Konrad Alaurer,
Poestion, Schweitzer oy Baurn-
yartner.....“
Grím Thomseu nefnir höfundur-
inn „Nestor meðal hinna núlifandi
skáhla íslands, er kunnur sje sem höf-
undur ágæts ritliogs um Lord Byron
Degar jeg var í Iieykjavík ætlaði jeg
mjer að heimsækja Dr. Thomsen, sem
oú er 74 ára öldungur og býr á hinu
forna latínuskólasetri, Bessastöðum, f
nánd við bæinn, en pví miður fjekk
jeg ekki tima til pess. Jeg heimsótti
prjá aðra nafnfræga menn á hinurn ís-
lenzka Parnassus. Hinn fyrsti peirra
var Ben’nlikt Grönd.il. Ilann er fædd-
ur 1826 og er sonur skáldsins og mál-
fræðingsins Sveinbjörns Egilssonar,
en hefur tekið nafn eptir roóðurafa
sinuro, skáldinu Benidikt Gröndal,
hinuin eldra, (d. 1828), alkunnum fyr-
ir pýðing sína á Pope's: The Tcmple
of Fame. ------- Gröndal yngri er
leyti var hann i Ameríku. I.andar har.s
fyrir vestan hi'ifðu gengizt fyrir sain-
skotum handa honum, svo liatin gæti
heiirisótt pá. Matthías Jochumson
er miklum hæfileikuin búinn, lýriskt
skáld „af guðs náð“, en ineiðir ojit
fegurð og hrcinleik málsins og forms-
ins og er ekki laus við að lát.i stund-
utn bera ofmikið á orðaulamrinu í
skáld-kij> sfnum. O jsid.n fer pvi
maður með m jög fjölbreyttuin gáfum,
;>ví hann crekki einungis skáld, held
ur náttúrufræðingur og málfræðingur,
og hefur jafnvel nokkra hæfileika sem
málari. IJelztii skilda einkunnirhans
eru djarft ímyndunarafl og mikil lik-
ingagnótt en pví verður ekki ncitað,
að hann gerir sig stundum sekan í að
leika sjcr að glymjandi orðum og
fögrum líkingum, sem eigi hafa ætíð
neinn virkilegan hugsunargrundvöll;
að minnsta kosti verður opt hugsunin
mvrk og Óskýr. Leikrit lians í ljóðum,
Raynrökkur, hefur víða mikla fegurð
til að bera. — ílinn annar var Steingr.
ThorsteinssoD, fæddur 1830, kennari
við latínuskólann í Reykjavík. Hann
er mjög lyriskur að eðlisfari (en ud■
pneyet lyisk natur) og erauðugur af
peim tilfinningum, sem skyldastar eru
sönglistiiirii (rig paa musikalske
stemniiiger). Með smekkvisi hefur
hmn pýtt ljóðmæli eptir Goethe,
Schiller, lleine o. fl., par á meðal
Loreley eptir pann, er síðast var
nefndur, og jafnvel einhvern alpeklct
aita kaflann úr hinu fræga iudverska
lietjukvæði Mahabharata. — Sá
priðji var hinn 82 ára gamli Hannes
Hafstein, mjög einkennilegur maður
að ytri ásýudum, eins og margir eru
á íslandi, einku.u karlmenn. IJann
er h elti flutningsmaður liinnar realist-
isku lueyfingar í nýjustu ísl. bók-
menntunum og verður ef til vill að
álítast pið skáldið, sem nú kveður
mest að á íslandi. Sá, sem nýtur
mestrar almenningshylli er samt
Matthías Johcjmsson, sem nú er 58
ára gamall. Jeg hafði kynnzt honum
i Edinburgh og hafði hlakkað til að
hitta hann á Akurevri,par sem hann er
pjónandi prestur; en einmitt um petta
*) í ofurlitlum eptirmála er þess getið,
að II. H. sja lútinn.
gæti, kennari við sama skóla, Eiríkur
Bnem“, og Bogi Melsteð, „sonur hins
alkunna sagnaritara Páls Melsteðs,
sem nýlega er látinn, pví nær 82 ára
gamall41.**)
*>) Þetta um lát P. 51. er líka leið-
rjett I eptirmálanum, en ekki kitt að B.
M, sje sonur hans.
fyrir Jionum eius og Ikarus"). Eitt
af feguslu ljóðmælum hans er liinn
áhrifamikli pjóðhátíðarsálmur hans,
ersunginn var á pjóðhátíðinni 1871.
Hið skínandi fagra lager komjiónerað
af hinumjanghelzta af peini fáu söng-
fræðingmn, sem ísland hefur eignazt,
Sveinbirni Sveinbförnsson; en hann
yfirgaf föðurland sitt fyrir einum 25
árum og hefirr síðan búið í Edinburgh;
hann er par einn af peitn söngkenn-
urum, sun í mestu áliti eru. I>egar
hann kom til Skotlands varhann ung-
ur kandídat i guðfræði frá jirestaskól-
a;mm í Reykjavik, og pegar hann
skrifaði pessa Cantata, var hann
o'ganistivið sjómaunakirkjuna vora
í Leith en fyrir hana var hann sæmd-
ur gullmedalíu Kristjrns IX. Yms
önnur lög, einkum söngvar, hafa kom-
ið út eptir hann í [jondon.
„Á meðal hinna fáu dramatisku
skilda, sem Island á, skipar víst Matt-
híva Jocliumsson öndvegi með hið pri-
>æ‘ta leikrit sitt „Útilegnmennirnir“.
M klu siðra er tækifæiisrit h.ans „Helgi
hi ín inagri“, sem leikið var á Akur-
eyri 1890 við púsund ára hátíðina til
miuningar um bygging Eyjafjarðar.
Dýðingar hans, einkum á Shakespeare,
Friðpjófssögu Teyners og Fœnrilc
St ial eptir Ilunebery eru prýðilega af
hendi leystar. Á meðan jeg dvaldi 4
slindi las jeg skínandi [>ýðing eptir
hann á Hardanyer eptir Weryeland,
o r pað pýðir enginn nema sá, sem er
meistari, ef pað á að verða veruleg
>ýðing en ekkert hrákaverk. Með
>vi allt er í svo smáum stil á íslandi
er p iðopt torv^t, já ómögulegt, jafn-
vel fyrir pá höfunda, sem mestrar al-
>ýðuhylli njóta, að fá nokkurn til að
gefa út bækur sínar. í einstaklega
skemmtilegu brjefi, sem jeg fjekk nú
í október frá Matthiasi Joohumssyni,
kemst liann pannig að orði. „Jeg er
aumur út af pví, að hafaengan kostn-
aðirmann, pví jeg á handrit af ýmsu,
sem jeg álít mitt hið bezta. Dað er
ekkert spaug að vera rithöfundur á
ey, par sem færri sálir eiga heima en
í meðal bæ. C>að er dýrt spaug fyrir
slíka smápjóð að halda uppi sinni eig-
in tungu og bókmennturn; en ari-
stokratiskt er pað. Jeg á par að auk
I skúffunni tvö leikrit, eitt bindi af
pýðingum (Z. Topelius: Fúltskúrns
berattelser) sömuleiðis pýðiug af hinni
stóru og pungu bók Ibsens „Brand“
__ einhverri hinni erviðustu bók, sem
jeg hef reynt að pýða“.
„Eptir dvöl sína í Ameríku virð
ist Matthías Jochumsson hafa fjar-
lægzt aptur pann ömtarisrnus sein
hann áður aðhylltist. Annars á hann
nokkra ágæta sálma í hinni íslenzku
sálmabók, par sem ekkert ber á pessu
„Að pví er liöfuðið snertir“, segir
hann, „er jeg hættuloga frj&U í skoð
unum mírium á dogmum kirkjunnar
(er helzt nondoymaticus); en að pví er
hjartað snertir, held jeg enn fast við
hið kæra, forua form trúarinnar“
í von um að lesendum Löybergs
hafi ekki fundizt pes3u rúmi mjög illa
varið í blaðinu, óska jeg peim og hin-
um heiðraða ritstjóra pess alls hins
bezta.
Gardar 9. nóv. 1894.
Fr. J. Berjjrmann.
unum segÍ6t frá, enda bjóst ræðumað-
urinn við algerðri bylting, er Pój>ú-
lislar mundu koma af stað.
Mr. Anderson hefur verið vel tek-
ið- heitna af blöðunum. Djóðólfur
segir, að aðalerindi hans til íslands
hafi verið, „að leita fyrir sjer, hvort
rnenn vildu ekki ráðast í að Dota
vntnskraptinn (fossana) í Elliða-ánum
til að lýsa upp göt irnar og liúsin í
höfuðstaðnurn með rafmsgni. Segir
har.n að kostnaðnrinn við pað muni
ekki verða mjög niikill11. Detta mál
var komið upp í bæjarstjórn Reykja-
víkur, ( egar síðasti Djóðólfur var
prentaður, og segist blaðinu frá á
pessa leið:
„Fossab f Eli.iðaánuax mældib.
Mr. Frímann B. Anderson
er kominn til Reykjavikur, eins og
drepið var á i síðustu íslands-frjett-
um lijer I blaðinu. Ilann liefur liald-
ið fyrirlestur uni Ameríku (Bandarík
in) yfir Reykvikingum, og borið henni
fremur illa söguna, eptir pví sem blöð-
*) Iknrus er nrfn úr goðafræðinni
grísku. Hann var sonur Bat'luWswr, sem
lijó til vængi handa |>eiin feðgunum búð
um, svo ^eir gætu flogið yflr haflð, En
Ikarus flaug of nærri sólinni, hitinn brædiii
vaxið, sem vængirnir vora festir með, og
hann fjell því niður í haflðogbeið banaaf
Á bæjarstjórnarfundi 18. p. m.,
kom til umræðu uppástungan frá
Frímann B. Anderson, um rafmagns-
lýsingu hjer í bænum, sem lauslega
var drepið á í síðasta blaði. Vildu
sumir fulltrúarnir alls ekkert skipta
sier af pessu, en sjerstaklega barðist
Ilalldór Kr. Friðriksson harðlega
gegn pví, að pessu væri nokkur
gauraur gefinn, og kvað paðfjarstæðu
eina, en bæði Ilalldór Jónsson banka-
gjaldkeri o. (1. voru á annari skoðun
O.J vildu láta eitthvað sinna pessu.
Eptir ailmargar orðahnyppingar mill-
um peirra nafnanna varð pað niður-
st iðan, að valin var 3 manna nefnd,
til að útvega ýmsar ujijjlýsingar petta
áhrærandi. Fjekk nefnd pessi hr.
Sæmund Eyjólfsson til að mæla vatns-
megnið í Elliðaánum, og kraptinn í
fossum peim, er llkastir mundu vera
til að nota við rafinagnsvjelina. Nú
liefur hr.Sæm. Eyjólfsson mælt vatns-
ognið i ánurn, og vatnskraptinn á
tveim stöðum: í Skorarhylsfossi og
Efra-Selfossi. Vatnsmegnið í ánum
er 365 teningsfet á sekúnduna eða
22265 pund. Vatnsmegnið hlýtur að
vísu að vcra mjög tnismunandi á
ýmsum tíuiuin, en hjer er pað að eins
talið, 8vo sem pað 'far pá, er pað var
mælt. (21. okt.). Til pess að geta
farið nærri um, hversu mikið vatns-
megnið rnundi vera að meðallagi, yrði
að mæla pað opt á ýmsum tíroum árs-
ins. Eptir pví sem kunnugir menn
segja, mun vatnsmoghið eigi hafa
farið langt frá meðallagi, er pað var
mælt.
Skorarhylsfoss er 20-7 fet á hæð,
og er pví vatnskrajtturinn par 460895
pundfet, eða hjer um bil 960 hestöfl.
Dess má pó geta, að bæðin cr eigi
talin frá lægstu eða neðstu brún foss-
ns, heldur frá stalli, er liggur lítið
eitt fyrir ofan fremstu brúnina. Dess
vegna yrði að lilaða nokkuð ofan á
fremstu brúnina til pess, að f4 pessa
læð, sem hjer er talin.
Ilæðin á Efra Selfossi er 5« fet,
og er pví vatnskrajjturinn par 124684
>und-fet, eða hjer um bil 260 hestöfl.
Efri-Selfoss er í raun og vcru enginn
foss, heldur rennur áin par í miklum
halla, svo að hæð sú, er hjer er talin,
er halli árinnar á hjer um bil 15 faðma
lengd; pyrfti pví að grafa að neðan
og hlaða upp að ofan til pess að fá
pessa hæð.
Ilr. Anderson fullyrðir, að ekki
purfi nánda nærri svona mikið vatns-
megn til notkunar við rafmagnsvjel-
ina, svo að ekki parf að óttast, að
laxganga í árnar bindrist fyrir pá
sök. Virðist oss pað vera skylda
bæjarstjórnaiinnar að athuga ná-
kvætnlega, hvort pað sje tiltækilegt
að gera eitthvað pessu til framkvæmd-
ftr. í öðrum löndum eru menn viða
farnir að nota vatnsnfl til rafmagns-
lýsingar og liitunar. í sumar var t.
d. byrjað á pess konar fyrirtæki í
Kristjaníu, og gera menn sjer miklar
og góðar vonir um, að pað heppnist
vel“.
T. H. Lougheed, M. D.
Útskrifaður af Man, Medtcal University.
Dr. l.oupheed hefur lyfjabúð í sam-
bandi við lteknbstörf sín og tekur |>ví til
öll sín meðöl sjúlfur. Selur skólabækur,
ritföng og fleira hessháttar.
Beint á móti County Court skrifstofunni.
GLENBORO, MAN.