Lögberg - 21.11.1894, Page 3
LÖUJtíERU, MIDVIE.UDAGINN 21. NÓVEMBEIt 1394.
3
VlSDLA- OG TÓBAICSntJÐIJí
“The Army and Navy”
er stærsta og billejjasta búðin í borg-
inni að kaupa Reykjarplpur, \ indla
og Tóbak. Beztu 5c. vindlar í bænuin.
537 Maix St., AVinnipkg.
XP-, Bi’OWH Co
HUGHES& HðRN
selja líkkistur og annast um
útfarir.
Beint á móti Commercial Bankanum
Allur útbúnaður bezti.
' Opið dag ognótt.
Tel 13.
MANITOBA.
fjekk Fyrstu Verðlaun (gullmeda-
líu) fyrir bveiti á malarasýningunni,
sein haldin var í Lundúnaborg 1892
og var bveiti úr öllum beiminum sýnt
par. En Manitoba er ekki að eins
hið bezta hveitiland í húmi, heldur er
par einnig pað bezta kvikfjáriæktar-
land, sem auðið er að fá.
Manitoba er hið hcntugasta
svæði fyrir útílytjendur að setjast að
1, pví bæði er þar enn mikið af ótekn-
um lOndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, par sem gott
fyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manttoba eru hin miklu og
fiskisælu veiðivötn, sem aldrei bregð-
ast.
í Manitoiia eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir.
í Manitoba eru ágætir frískólar
livervetna fyrir æskulýðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Brandon
og Selkirk og fleiri bæjum munu
vera samtals um 4000 íslendingar.
— í nýlendunum: Argyle, Pipestone,
Nýja íslandi, Álptavatns, Shoal Lake,
Narrows og vesturströnd Manitoba
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendingar. í öðrum stöðum í fylk-
inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar.
í Manitoba eiga pví heima um 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrast
pess að vera þangað komnir. í Maní-
toba er rúm fyrir mörgum sinnutn
annað eins. Auk pess eru í Norð-
vestur Tetritoriunum og British Co-
lumbia að minnsta kosti um 1400 fs-
lendingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu-
búinn að leiðbeina ísl. innflytjendum.
Skrifið eptir nýjustu upplýsing-
um, bókum, kortum, (allt ókeypis) til
Hon. THOS. GREENWAY.
Minister of Agriculture & Immigration.
WlNNIPKG, MaNITOBA.
UM VERZLAN YKKAR
Þ A Ð S K U I. U E N GI R, IIV O R T II E L D U R Þ E I II
E R U II J E R E Ð A A N N A li S STAÐA Ii,
G E T A S E L T V ö lí U R M E Ð LÆGIiA
VEIIDI EN VID.
Við œtlum að selja okkar vörur með eins liigu verdi og þið getið feng-
ið þær nokkurs stildar RHIlitrs stadar. Viðætlum sðvtrðahjer
til frambúðar og óskum því eptir verz'.un ykkar ekki síður í haust en að
suiuri þegar peningar ykkar eru farnir — Jjail er ad segja svo fram-
ariega, sem við getura gert eilis vel og aðrir hvað verð snertir, sem við
ábyrgjumst að gera.
Við gefum 17 pd. af molasykri fyrir $1,00
“ “ 21 “ “ púðursykri “ $1,00
“ “ 20 “ “ möl. sykri “ $1,00
„ „ 32 „ af haframjöti fyrir J.00
„ „ 25 „ af kúrínum fyrir.. 1.00
Kvennmanns alullar Jersey............o,40
Alullar rauðar fiannels Jersey.......o,2o
Karlmanna fjaðra eða hnepptir skór...1,25
Kvennmanna hnepptir skór.............l,oo
Barnaskór á 35c. og upp.
Spearhead og Climax tóhak, pd........o,4o
Sýrópsfati...........................o,75
Jelly fata...........................o,75
L L Skeeting, pr. yd.................o,o5
Svuntu Gingham.......................o,o7
5 gall. af heztu Steinolíu fyrir.....o,75
og allar aðrar vörur eptir þessu.
Fatnaður, álnavara, skótau og allar aðrar vörur eru settar niður
í þac lægsta verð, sem orði3 getur.
Og hatið þaM ætíd hngfast, að hvaða verðlag, sem aðrir kunna
að auglýsa, þá getið þið ætíð fengið söllltl vörur fyrir iniliua V rd
eða bctri vörur fyrir sama vcrd hjá
THOMPSON & Wl
Crystal, - - - N. Dakota.
KAUPID „LÖGBERG."
Til þess aS f jölga kaupendum LÖGBERGS sem mest að orðið
getur fyrir næsta ár, gerum vjer nýjum áskrifendum eptirfar-
undi fyrirtaks kostaboð:
1. það sern eptir er af þessnm árgangi.
Allan næsta árgang Lögbergs.
Sögurnar „Quaritch Ofursti" og
þoku-lýðurinn (þegar hún kemur út)
fyrir eina $ 2.00.
2. það sem eptir er af þessum árgang.
Allan næsta árgang og ÚRIÐ sem
vjer höfum augtyst að undanförnu
fyrir eina $ 3.5o.
Ennfremur geta þeir kaupendur Lögbergs, sem borgað hafa
upp að næstu áramótum fengið úrið eins og áður fyrir 1.75.
Lögrberg- Ptg & Publ. Co.
P. S. Til þess að fá þessi kjörkaup verða menn UXDiRöLLUM
1 kringumstæðum að senda peningana med pöntuninni.
— ÓDÝRAR —
ORTHERN
PAGIFSÖ R.
OHTARIOIQUEBEC
(Fyrir vestan Montreal)
$40 F,^-”s S40
Farhrjef til staða fvrir anstan Montreal
í QUEBEC, NE\V BKUNSWICK og
NOVa SCOriA með tiltölulega lágu
verði.
FARBRJEF VERDA SELD FRÁ
20. Nov. til 31. Des.
GILDA Í -ÞRJÁ MÁNUDI.
Timinn Jengdur fyrir litla þóknun.
Viðstaf a loyfð livar sem er.
Bezti úthúnaður.
Náið járnhnuitarsamhu.d.
Margar Jeiðir að velja uin.
Pullman og horðvaguar. og skrautleg-
ir setuvagnar uieð öllum lestuni.- Pi:l|
inan-svefnvagnar fvrir f.Tðarr.euu gang-i
til Cliicaeo og St. í’aul á hverjum þricju
degi í desember.
ALLUR FARANGUR FRÍ VIÐ
TOLLSKODUN.
Frekarl uppiýsingar fúst hjá
Chas. S. Fee,
Geu. Pass. & Ticket Agt., St. Puul
H. Swiníord,
Gen. Agent, Winnijeg
H. J Belch Ticket Ag’t
486 Main St. - - Winnipeg
Manroe, W est & Mather
Málafcerslumenn o. s. frv.
IIarris Block
194 f^auket Str. East, VVinnipeg.
vel þekktir meðal íslendinga, jafnan reiðu
búnir til að taka að sjer a>i þeura, gers
fyrir þá samnicga o. s. frv
Seymonr IIísc,
rflarfcet Square ^ Winnípes.
(Andspænis Markaðnum).
Allar nýjustu endurlxetur. Keyrsla ókeypis til
og frá vagnstoðvum. Aðbúnaður hinn bezti.
John Baird,
eigandi.
ÖLE O. Mle.
KAUPIÐ EITT AF I3R. OWENS
BELTUM, DÁ FÁIÐ ÞJER HEILS-
UNA APTUR, HVOItT SEM ÞJER
ERUÐ GAMALL EÐA UNGUP.
Clithera/I, Minn., 7. febr. 1894.
Kæri Dr. Owen.
Fyrir hálfu ári keypti j«or eitt
rafurrnagnsbelti af yður, sem jeg með
ánægju þakka fyrir. Áður eu jeg
fjekk beltið var jeg optast daufur 0/
aflnus — allt af gekk eitthvað 1 ð
nijer — a flleysi fyrir brjóstinu, verk-
ur 1 bakiou, veikur magi, svefnleysi
og matarólyst og jeg hafði enga löng-
un til vinnu. Jeg er smiður að at-
vinnu og veit, að bæði þjást margir
sroiðir og aðrir meun af sami sjúk-
dómnum. En jeg segi öllum, sem
þjást, hvað þeir eigi að taka til bragðs
til þess að verða heilbrigðir aptur:
„Kaupið eitt af beltum Dr. Oicens, þá
batnar yður, hvort sem þjer eruð gam ■
all eða ungur^. Eptir að hafa haft belt-
ið á mjer f jórum si mum að eins,
fann jeg að mjer leið betur, og
nú er jeg eins friskur eins og
jeg hef uokkurn tíma áður verið.
Allur minn líJcami er eins og emlur-
fceddur. Belti I)r. Owens er ekkeit
húmbúg, heldur áreiðanlegt og ó-
dyrt meðal gegn margskonar sjúk-
dómum. Jeg hafði í fyrstu ekki traust
á beltinu, en svo talaði jeg við einn
af agentum yðar, seui sjálfur bafði
fengið heilsubót af beltinu. Jeg
keypti síðan eitt belti, og, eins og jeg
hef sagt, jeg mundi ekki vilja selja
það fyrir $500 í peningum, því að það
hefur frelsað lif mitt. Jæja, vinir
mínir, þið sem þjáist af sjúkdómi eða
lasleik, kaupið eitt belti Dr. Owens,
þá fáið þið jafngildi peninga ykkarra;
og verðið lieilbrigðir me'.rs. að segja
hvenær sem þið setjið beltið á ykkur
þá lætur illendið undan.
Ef nokkur efast um sannleik
þess sem hjer er sagt, þá skrifið mjer
(leggið samt innan í frímerki) og er
jeg fús á að svara öllum fyrirsjiurn-
um. Dað sem jeg hef skrifað hjer,
get jeg sagt upp á æru og samvizku
að er lireinn sanr.leikur, og hef jeg
skrifað brjef mitt án þess jeg hafi
verið beðinn um það. Hjartans þakk-
læti, Dr. Owen, fyrir það sun beltið
yPar hefur fyrir mig gert, og óska jeg
að starf yðar gangi.vel.
Með viiðingu
Ole O. Moe.
Skrifið eptir príslista og upplýs-
ingum viðvíkjandi beltunum til
B. T. Björnsson,
agent meðal íslendiuga.
P. O. 368, - Winnipeg, Man.
515
það setn liann liafði lagt í sölurnar, heldur um manti*
inni sem stóð frammi fyrir henni;hún hafði aldrei
elskað hann jafn-innilega og nú, þogar liann var að
segja lienni slik napuryrði og borga henni í sömu
mynt.
„Það er ekki til neins fyrir mig að reyna að
jafnast við þig í skö nmum og ofsa“, sagði bún, „og
þess vegna ætla jeg að slíta þessari samræðu. En
það gæti samt skeð, þegar þú verður búinn að jafna
þig, að þú munir eptir því, að jeg á sjálf mitt
cigið líf, og jog hef ekki gefið neinum leyfi til að
bjarga því með þvf að Jeggja annars manns líf í
Bölurnar11.
„t>að er komið sem komið er,“ svaraði Leonard
með raunasvip, því að honum var nú runnin reiðin.
„t næsta skipti skal jeg ekki breyta á móti skýlaus-
um óskum þínum. Meðal annara orða, vinur minn
heitinn bað mig að fá þjer þetta,“ og hann rjetti
henni talnabandið og dagbókina. „Hann hefur skrif-
að eitthvað, sem hann ætlast til að þú lesir, á síðasta
blaðið í dagbókiuui, og hann bað mig að skila því
til þín, að ef þú skyldir lifa það að sleppa burt, þá
vonaði hann, að þú mundir bera þetta,“ og hann tók
á krossmarkinu, „tif endurminningar um hann, og
afnframt bað liann þig aó gleyma sjer ekki í bænum
þínutn.“
Júanna tók við dagbókinni, hjelt henni upp að
ljósinu og opnaði hana þar sem verkast vildi. Það
fyrsta, sem hún sá, var hennar eigið nafn, því að
514
get jeg ekki annað gert en svarað þjer, og svo lofao
þjer að sigla þinn eigin sjó. Eins og þú hlytur að
vita, eða veizt, þegar J ú ert búin að jafna þig, mundi
jeg glaður bafa gert það sem Francisco gerði. En
það var óinögulegt, þvf að ef jeg hefði reynt að fara
í föt Öcu, þá mundi hafa komizt upp um mig á auga-
bragði, og þá hefði sá aulaskapur komið niður á þjer.
Þetta vissuin við öll, og eptir að við höfðnm ráðið
ráðum okkar, komum við okkur saman um það setn
jeg hef sagt þjer. Jeg gaf samþykki mitt til þess,
að þú yrðir flutt liingað með því skilyrði að eins, að
mjer yrði leyft að vera hjá þjer til þe3s að vernda
þig. Nú vildi jeg óska, að jeg hefði ekkert skipt
mjer af þessu og farið með Francisco; þá hefði jeg
ef til vill fengið frið í stað bituryrða og ásakana. En
hvað sem þvf líður, þá þarft þú ekki að vera neitt
hrædd, þvf að það eru öll lfkindi til þess, að jeg fari
bráðum sömu leiðina og hann. Jeg veit, að þjor
þótti mjög vænt um þann mann — þá hetju — og
jeg veit líka, að annaðhvort af hendingu eða af ásettu
ráði hefur þjer tekizt, að láta honum þykja öllu
V’ænna um þig en hollt var fyrir hugarrósemi hans,
°g þess vegna get jeg afsakað atferli þitt, sem er
samt algerlega óþolandi“.
Llann leit á hana þar sem hún sat á rúmbríkinni,
beit á vörina og leit ti. hans við og við með skringi-
legum svip á yndislega andlitinu; f þeim svip var
bæði sorg, metnaður og reiði. En samt var Júanna
ekki á Jjví augnabliki að lmgsa uin Francisco, ujo
511
þess, að kröfur náttúrunnar gerðu vart við sig jafn-
vel í sorgum hans, sneri hann sjer að borðinu og át
og drakk afmatvælunum þar, enda þótt hann væri
ekki óhræddur um að þau kynnu að vera eitruð.
Þegar maturinn fór að hafa áhrif á haun, kom nokk-
ur von og nokkurt liugrekki upp í hjarta hans, þvi
að það er sannur málsháttur, að „fullir kunna flest
ráð.“ Þegar allt kom til alls, voru þau enn lirandi
og ósködd líkamlega, og það var ekki lreldur alveg
vfst, að reynt yrði að láta þau gefa upp andann um
stundarsakir. Það var mikils vert. Og auk þess
liafði honutn auðnazt að lifa það, að vinna ást hug-
rakkrar og yndislegrar stúlku; og þó að það geti
verið, þegar svo stendur á, að ástin hætti að skipa
æðsta sætið í mannshjartanu, hvað einlæg sem húu
er og ástríðurík, þá fann Leonard jafnvel þá, að um
það var enn meira vert, og að hann kynni að eiga
sælla líf í væudum, þegar ást hennar yrði honum, ef
ekki allt, þá að minnsta kosti meira en allt antiað.
Um leið og hann var að hugsa um þctta, sá
liann roða færast í föla andlitið á Júönnu; svostundi
liún, opnaði augun og settist upp.
„Ilvar er jeg?“ sagði hún og leit kringum sig
ofboðslega. „Þetta er ekki rúmið, sem jeg lagðist
út af á. Ó!“ og liún hrökk sarnan, „er öllu Iokið?“
„Þei, góða mín, þei! Jeg er hjá þjer,“ sagði
Leonard og tók í liöndina á henni.
„Jeg sje það. En hvar eru hinir, og bver er
þessi hræðilegi staður? Eruui við graiin lifandi,