Lögberg - 12.12.1894, Blaðsíða 1

Lögberg - 12.12.1894, Blaðsíða 1
Löuberg eJt’ gefiS út hvern mifvikudag laugardag a( THE LoGBERG PRINTING & POBLISHING CO. Skrifitota: AtgreiSsl ustoia: 148 Prlnoess Str., Winnlpeg Man. Kostar $2,00 um árið (á íslandi 6 kr. borgist fyrirfram.—Einstök númer 6 cent. Lögberq Ii published erery W’edneiday aa 1 Saturday by THI LöGBERG PRINTING & PUBLISHING CO at 141 Prlnoen Str., Winnlpeg Man. S ubscription price: $2,00 a year payable n advance, Single copies S c. 7. Ar. | FRJETTIR CANADA. Um þrjá slðustu mánuðina hafa verið fluttar frá Canada til Bandaríkj- anna vörur, sem námu $7,918,341. Á sama tímabili í fyrra námu f»ær vörur $7.406,361. Aukningin er vit- anlega að Joakka niðurfærslu tollsins sunnan laudamæranna. í ráði er, að sumarið 1896 verði haldin í Montreal sýning, sem öllum löndum heimsins verði boðið að taka f>átt f. BAXDARIRIX- Forstöðumenn járubrauta í vest- urlil uta Baodarfkjanna eru uui pessar mundir að hugleiða tillögu um að lofa farpegjum annars vagnflokks að hafa með sjer 350 pund af flutuiDgi. Uvf cr haldið fram að C. P. R. veiti mönnum pau hlunnindi, og að Banda- ríkjabrautirnar verði að gera það sama vegna samkeppninnar. Á 54. congress Bandarfkjanna verða 244 Repúblíkanar, 104 Demó- kratar og 6 Pópúlistar. Á yfirstand- andi congress eru 123 Kepúblíkanar, 219 Demókratar og 12 Pópúlistar, svo pað liggur nærri, að tála repú- blíkönsku congressmannanna hafi liækkað um helming við síðustu kosn- ingar, en Demókratar og Pópúlistar misst helmingiun af sfnum pingstyrk. ítlOad. Lög þau sem fyrirhuguð eru f Þýzkalandi gegn sósíalistum liafa að lfkindum fremur f>au áhrif að styrkja sósfalistaflokkinn, pegar til lengdar lætur, en linekkja viðgangi hans. E>að eru svo ofsaleg kúgunarlög, að ólík- legt er, að nokkur þjóð, sem ann mannlegu frelsi, geti sætt sig við þau. Til dæmis má taka mann fastan og halda honum í fangelsi, ef hann er grunaður um að hafa hajt l liyggju að fremja glæp, og glæpur á það að verða, að láta það í Ijós, að maður sje mótfallinn trúarbrögðum eða ein- valdsstjórn. Fregnir frá Armenfu segja, að enn hafi Tyrkir framið hroðaleg níð- ingsverk þar og jafnframt, að allmarg- ir armeniskir ræningjar og uppreistar- menn hafi verið teknir höndum. Á- standið þar virðist yfir höfuð rjettlæta það, að aðrar þjóðir taki í taumana, en nú kemur einmitt yfirlýsing frá Rússastjórn um það, að hún muni láta málið afskiptalaust. Mikið kem- ur fram af bænarskrám og fundayfir- lýsingum gegn þessum níðingsverk- uin, og nóg er af uppástungum um rannsóknarnefndir; en að öðru leyti er ekkert gert. B'rjálslyndi flokkurinn á Stór- bretalandi hefnr nýlega tapað tveim aukakosningum, og lízt honum að sögn mjög illa á blikuna. Nú er það í ráði, að flokksfundur verði hald- inn af þingmönnum frjálslynda flokks- ins til þess að ræða um horfurnar. Yerði ekki unnt að blíðka radíkala hlutann af flokknum, er naumast bú- izt við, að stjórnin geti haldið völd- unum um næsta timabil, sem þingið lieJdur fundi sína. Siðustu fregnir frá Yokohama í Japan segja, að japanska herliðið rnuni innan skamms halda til Pekin, höfuðstaðar Kínaveldis. Winiiipeg, Manitoba, miðvikudaginn líá. desember 1894 Nr. 97. Góð viðskipti. Rkyldu menn almennt taka eptir því, eins og vert er, hve mikið menn í raun og veru fá fyrir sína tvo dollara hjá íslenzku blöðunum hjer, eptir ís- len/.kum mælikvarða að minnsta kosti? Tökum til dæmis ofurlítið horn af þessum árgangi Lögbergs, neðan- máls-rúminu. í því er sagan „Þoku- lýðurinn“, og stendur hjer um bil heima f árganginn. Sú saga er nú nýkomin á ensku f bókarformi á bóka- markaðinn hjer í bænum, og kostar $1.25. I>egar nú þesj hvortveggja er gætt, hve lítill partur sú saga er af öllum þessum árgangi, og hve fáa kaupendur fsienzk blöð eðlilega hljóta að liafa f samanburði við skemmtileg- ar cnskar sögubækur, sem lesnar eru nálega af hverjum ensku-talandi manni í heiminum, þá ætti það að fara að verða mönnum Ijóst, að vjer erutn vel komnir að þeim $2, sem vjer biðjum menn um fyrir blað vort. Öll fimm! Smásaga eptir IJelene Stöckl. Vetur var á duninn áeinni nóttu. Haun læddist yfir ineðan allir sváfu, og fyllti allar götur og stræti borgar- innar með hvítum hnoðrum, til mikils fagnaðar fyrir börnin, er eigi höfðu búizt við góðkunningja sínum, sujón- um, svo snemma, en fullorðna fólkinu síður en eigi til yndis eða ánægju; því þótti ekki skemmtilegt að vaða ófærðina á götunum. B. læknir var einn þeirra, or er- indi áttu út þann dag, sem nærri má geta, að vttja sinna mörgu sjúklinga. llann var maður lágur vexti og gildur, hálf-hranalegur í bragði, en þó góð- mannlegur á svip. Ilann tautaði við og við í hálíum liljóðum veðrinu og færðinni, en liann stikaði skaflana á götunni. Hann sá hvar hálfvaxinn drcngur, hnellinn og burðalegur, sat f sleða og ljet systur sfna yngri mikbi draga hann undir sjer, svo að taugin skarst niður ! öxlina á henni. „Skammastu þfn, sláninn þinn, að láta aumingja telpuna draga þig“, mælti liann. „Farðu undir eins niður úr sleðanum og láttu hana setjast þar í þinn stað! Nú nú, ætlarðu ekki að hypja þig?’4 Strákur sat kyrr f sömu skorðum og glápti á lækninn, en liann gerf i sjer lftið fyrir og stjakaði honum niður úr sleðanum og hjálpaði litlu telpunni upp í hann aptur. „Hana nú; áfram nú með ykkur!“ mælti hann og fleygði um leið í strákinn hnefafylli af brjóst- sykri. Strákur var þungbrýnn mjög, en nú hýrnaði fljótlega yíir honum. Hann hló út undir eyru og rauk af stað með sleðann undir systur sinni. Lælcnirinn stóð við og horfði á eptir þefm ánægjulegur í bragði. Skömmu síðar mætti hann tolpu, er var fátæklega búin og bar barn ú handlegg sjer, vafið allt í sjölum. „Heyrðu mjer!“ kallaðiliann: „hvern- ig líður honum föður þfnum? Hann er vonandi á fótum aptur? Jæja, það er gott! En út má hann ekki fara. Segðu honum, að jeg komi að vitja hans á morgun. Hjerna, taktu við þessu lianda sjálfri þjer og anga-nór- unni, sem þú ert með“. Hann tók aptur hnefafylli af brjóstsykri upp úr vasa sínum og rjetti telpunni. Hann bjó sig út með það á hverjum morgni 1 lyfjabúðinni. Hann var svo barn- góður, átti ekkert barn sjálfar. Nú var læknirinn kominn út fyrir aðalbæinn og að snotrum amáhýsum nokkrum I ciuu útbverfinu. Ilaun gekk inn í eitt þeirra og eptir mjóum göngum inn í eldhúsið. Har stóðu 5 börn í þyrpingu um eldstóna, eins og þau væru að bíða eptir einhverju. „Nú, hvað eruð þið að gera hjer; þið hneppið ykkur saman eins og ungar í svöluhreiðri“. Dannigávarp- aði læknirinn börnin meðan hann var að leggja frá sjer hattinn sinn og staf- inn, og stappa at’ sjer snjó’nn. „Við erum að bfða eptir að eplin okkar stikni“, svöruðu börnin. „A? Jæja, gleymið ekki að gefa mjer eitt af þeim. Er mamma þaina inni?“ Ilann beið ekki svars, heldur barði upp á og gekk hvatlega inn i herbergið inn af eldkúsinu. I>ar sat kona út við gluggann og hafði borð fyrir framan sig, alþakið uppdráttum og uppdráttarritföngum. Hún var há og grönn, lagleg og fyr- irmannleg. Hún hafði mikið hár jarpt, fögur augu og fjörleg, en var dálítið álút og kinnfiskasogin. Hún var á að gizka vart meira en hilf-fertug. E>egar læknirinn kom svona snögglega inn, flaug sviplegur roði um kinnar henni og var snarpastur á kiunbeinunum; liún fjekk snarpt hóstakast og hristist öll við, svo að hún gat ekki tekið undir eins kveðju læknisins. „Jeg var að vona, að þaðbatnaði aptur af sjálfu sjer“, svaraði hún og stóð enn á öndinni. „Jú, það er þesslegt!11 tautaði læknirinn. „Jæja, það mun nú sýna sig“. Hann lagði fyrir hana fáeinar stuttar og skýrar spurniugar, pikkaði á brjóstið á henni og lagði við evrað. Hún leit framan í hann með spyrjandi augnaráði, gerði sjer ujip bros og mælti: „Yður finnst jeg lakari en þjer höfðuð búizt við?“ „Jeg finn að þjer eruð mikið veik“, anzaði hann og breytti ekki svip. „Þjer þurfið að leggjast undir eius. E>að sem þjer þarfnizt fyrst og fremst, er kyrrð og næði, skilmála- laust“. „Enjegget ómögulega hugsað til þess nú“ svaraði hún og var mikið niðri fyrir. „Það er nú komið fram f nóvember. Eptir hálfan mánuð verða þessir upþdrættir að vera búnir í sfð- asta lagi. Það er svo lengi verið að búa til myndirnar í hin stóru, fagur- fræðilegu tfmarit. Lftið þjer á!“ mælti hún og tók af borðinu tvo upp- drætti og sýndi lækninum, „sveigur- inn þessi af hnerrirót og pálmaviðar- greinum á að vera utan um jólakvæði. Það er dálíiill sænskur bóndabær með jólakornbindi á þakinu og jólatrje, þar sem barnsandlit gægjast fram á milli greinanna; það á að vera upp- hafsstafaumgjörð í jólasögur“. „Þjer megið ekki draga eitt strik framar á þetta dót“, anzaði læknirinn og ýtti frá sjer blaðinu byrstur. „En það verður að vera búið fyrir jól“. „Það verður einhver annar til að Ijúka við það“. þá þora þeir aldrei að reiða sig á mig framar, ritstjórarnir, sem veita mjer atvínnu! Nei, læknir minn góður; ekki stoðar það. Auðmenn- irnir geta auðvitað leyft sjer þann munað, að vera veikur, en fátækling- arnir ekki“. „Fátæklingaruir dcyja líka“, svaraði hann og leit undan, „Þjer teljið mig þá af“, raælti hún f hálfum hljóðum. „Hef jeg sagt það?“ anzaði hann byrstur. „Ekki með vörunum, en með augunum“. Hún þreif um hendur bans og mælti f bænarröm: „Þjer mcgið ckki segja mig foiga. Jeg get ekki dáið; jeg get það ekki vegna barnanna minna. Þau eru fimm, og þau eru föðurlaus“. „Eigið þjer engar eigur?“ spurði læknirinn, og hálf sneri sjer undan. „Nei“. „Enga ættingja, er muudu sjá um börnin yðar, ef í nauðir ræki?“ „Æ, nei“. „Enga vini eða kunniugja?,‘ „Enga. Meðan jeg tóri, foiða jeg börnunum mínum neyð; deyi jeg....“ „Þjer verðið að stunda sjálfa yð- ur, láta yðuc njóta fullkomins næðis“. „Hvernig á jeg að fara að þvl?“ mælti hún og varð beizk og ömruleg i rómi. „Hljft jeg ekki að hafa ofan af fyrir þeim öllum?. . .. En það lag- ast með mig; haldið þjer ekki það, læknir góður? Viljinn dregur hálft hlass, og jeg vil uú lifa. Ekki of lengi“, bætti liún við, „ekki nema nokkur ár enn, þangað til að börnin eru orðin fær uiu að sjá sjer farborða sjálf“. Hún þagði stundarkoru og hjeit síðan áfram: „Þjer eruð hyggnari og reyndari en læknir góður. Segið þjer rajer hreinskilnislega, hvað verður um börnin mín, ef jeg dey nú frá þeim?“ Læknirinn þurrkaði sjer um enn- ið livað eptir annað með vasaklútnum sfnum. „Eigið þjer sveit hjer?“ spurði hann síðan. „Maðurim. minn átti hjer sveit“ „Hm, þá verður bærinn að annast börnin yðar. Eltthvert hinna stálp- uðu getur kanske komizt f mun&ðar- leysingjahúsið, hið minnsta í barna- liæli, og hinurn verður komið fyrir á fátækum iðnaðarmannaheimilum fyrir litla meðgjöf-'. Meira. SKEMMTI- * * SAMKOMA með veitingum (soeial) verður haldin laugardaginn 15. þ. in. f samkomusal Guðm. Jónssonar (North Mrest Hall). Inngangseyrir verður 25 c. fyrir full- orðna og 15c. fyrir börn innan 12 ára. PROGRAM 1. SöDgur, nokkur börn. 2. Fiólfn og munnharpa: Swanson, S. Anderson 3. Duet: Dr. Ó Stephens. og A. Jónss. 4. Lestur: Guðjón Hjaltalín. 5. Duet: Mrs. Blöndal og V. Magnúss. 6. Solo: S. Andersou. VEITINGAR. 7. Söngur: nokkur börn. 8. Lestur: E. Hjörleifsson. 9. Solo: Albert Jónsson. 10. Guitar Duet: Misses Benson og Stephanson. 11. Recitation: B. T. Björnson. 12. Trio: Blöndal, Benson & Johnson. Samkoman byrjar kl. 8. e. h. TIL KJOSENDA I 4. KJÖHDEILD x Geo. Craig óskar allra virðingar- fyllst eptir meðmæli yðar og atkvæði kosningardaginn þann 18. desember, til þess að koma honum að sem bæj- arfulltrúa fyrir fjórðu kjördeild. Góð bæjarstjórn er hans eina markmið. Geo, Craig —x— Silkiklutum 25 dúsin af góðum Silkiklútum verða seldir á 15, 20 og 25 conts hver. Hór-klútar verða seldir á 5, 10, 15 og 20 eents Kjölatau-sala Aðrir 15 pakkar af navy bláu, dökkn og brúnu tvíbreiðu Serge, 12 j'ards fyrir $3.00 eða 25c. yardið. Jafngott fyrir unglinga og full- orðna. Sendið eptir sýuishorui. Kjorkaup! Kjorkaup! á sokkum, hönskum, vetlingum, bol- um og nærfatnaði. Flannelettes, I’rints og Gingham á 5, 7 og lOc. MIKIL SALA \ MOTTLUM og JOKKUM Fyrir Jólaverzlanina böfum við fært vorðið á öllum kvennmatina og stúlku Möttlum og Jökkum ofan fyrir það, sem þær kosta á verkst.eðunum. Það eru þau beztu kaup, sem gefin eru í öltum Winnipegbæ fyrir pen- inga út f bönd. Allar vörur cru merktar með skýrutn tölum. Carsleu & Go. WlIOLESALE & ReTAIL. 344 - - - - fíiain Slreet. Sulinan við Portagc Avc. Óskað er virðingirfyllst eptir atkvæðum yðar og fylgi með JOIIN ARBUTHNOT sem bæjarfulltrúa-cfni í 3 kjördeild. Með því að jeg hef ura allaugan tíma þekkt Mr. John Arbuthnot, get jeg borið um það við landa mfna, að bann er bæði vandaður og dugleg ir maður, sem ekki mun sfður hafa fyrir augum hag fátæklinga og verka- manna í kjördeild sinni en annara borgara þar. Jeg leyfi mjcr því að mæla með því, að íslendingar greiði atkvæði sitt með honum við næstu bæjarstjórnarkosningu. S, J. Johannesson. Ti! kjósendauna í 3. kjördeild. Herrar og frúr. Oskað er eptir atkvæðum yðar og áhrifuin með John O’Donoliue, er leitar kosningar sem skólanefndar- maður. T. H. Lougheed, M. D. Útskrii’aður af Man. Medical Universlty, Dr. Lougheed hefur lýfjalníð í sani- bandi við iæknisstörf sín og tekur því til öll sfn meðöl sjálfur. Selur skólabækur, ritföng og fleira þessháttar. Beint á móti County Court skrifstofu uní QLENBOnO, MAN,

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.