Lögberg - 05.12.1895, Qupperneq 4

4
LÖGBERQ, FIMMTUDAGINN 5 DESEMBER 1895
S'öjberg.
Giií' 6t at5148 Pnnoess Str., Winnipeg
The I.c(berg Priniing Publishing Ce'y
(Incorporated May 27, l89o).
Kitstjóki (Editor):
SIGTR. fÓNASSON.
BosI'íkss. managrr: B. T. BJORNSON.
AUGLÝSINGAR: Sœá auglýsingar í eitt
kipti 25 cts. fyrir 30 orC eBa I þurol.
dálkslengdar; 1 doil. um mánuðinn. Á staerr
uglýsingum eða aagl. um lengri tfma tf
sláttur eotir samningi.
BÚSTAD A-SKIPTI kaupenda verBur aB m
nna skrt/ttga og geta um fymtrandi Sf-
staB lafnframt
UTANÁSKRIPT til AFGREIÐSLUSTOP
blaflsins er:
TKE lógberc prihtimc & PUBLISH- co
P. O. Box 388, Winnipeg, Man.
UTANÁSKRIFT til RITSTJÚRANS er:
GDITOR LÖGBERO.
O. BOX 368. WINNIPEG MAN
FIMMTDI'AOINN 0. DES..
1895
jf Bamkvaem lao^slögum er uppsögn
kaupanda á blaö’ ógild, nema hann sé
kuldlaus, þegar hann aegir upp. — E'
kaupandi, sem er í skuld viB blafl
iB flytr Yiatferlum, án þess aB tilkynn*
heimilaskiftin, t-á er þaB fyrir dómstAl
unum álitin sýnileg sönuun fyrir ^rett.
vísum tilgang’.
|y EptirleiBis verBur nverjum þeim sem
sendir oss peninga fyrir blaðiB sent viður
kenning fynr borguninni á brjefaspjaldi,
hvort sem borgamrnar hafa tii vor komið
frá Umboðsmönnum vorum eöa á annan
hátt. Ef menn fá ekki slikar viðurkenn-
ingar eptir hæfllega lángan tíma, óskum
yjer, aB þeir geri oss aðvart um það.
— Bandaríkjapeninga tekr blaðið
fullu verði (af Bandaríkjamönnum),
og frá íslandi eru íslenzkir pen-
ingaseðlar teknir gildir fullu verfli sem
borgun fyrir blaðið. — Sendið borgun í
P. 0. Stoney Ordors, eða peninga í
jist&red Letter. Sendið oss ekki bankaá
visanir, sem borgast eiga annarstaðar en
Win peg n«>na 25cts aukaborgun fylir'
fyrir innköllun
Fyrirlestur pessi er vafalan«t bið
hlyjasta, sem sagt hefur verið um
Vestur íslendinga á Islandi, os; gerir
óefað mjÖJ mikið gott í þá átt, að
leiðrjetta huomyndir manna á fslandi
um ástand Vestur ísl. í andlegum og
líkamlegum efnum og efla bróður-
hugmilli Jreirra og frændanna á ís-
landi. Dað er annað og viðfeldnara
hragð að Jiví, sem fyrirlesarinn befur
að segja um Vestur fslendinga, en
J>ví sem frjettaritarar „Þjóðólfs-* hafa
haft að segja um landa sína hjer,
enda hefur ritstjóri ,.t>jóðólfs“ ekki
getað setið á strák sínum, heldur er
að hreyta ónotum um leið og hann
getur um fyrirlesturinn. En vjer
förum ekki leDgra út í J>að I Jietta
sinn.
Vjer fiykjumst vita, að bæklÍDg-
urinn verði keyptur almennt, og gef-
um J>ví engan fitdrátt úr bonum I
petta skipti, enda ættu menn að lesa
fyrirlesturinn I heild sinni, pví hann
er mjög fróðlegur og sýnir hve vel
höf. hefur skilið Vestur íslendinga,
hujjsunarhátt peirra og starf. t>ar að
auki eru margar pýðingarmiklar
bend’ngar í fyrirlestrinum, sem menn
ættu að yfirvega og nota sjer. F'yiir
lesturinn er nú auglýstur til sölu á
öðrum stað 1 blaðinu, og mælum vjer
með að hann sje keyptur og lesinn af
af sem flestum. Menn verja varla 15
centum, andvirði bæklingsins. betur
á annan hátt en með pví, að kaupa
hatin.
Mr. Eínar HJörleifsson
hjelt fyrirlestur I Reykjavlk 2. p. m.
um Vestur í'lendinga, og er o*s sknf
að úr Reykjavlk, að mjög góður
róinur hafi verið gerðnr að ho inm.
Fyrirlesturinn var strax g-finn út «em
sje-staktir bæklingur (af hr. Sigfúsi
Eymundssyni). og hefur höf góðfús-
lega sent oss eintak af honum.
Vjer höfnm nú lesið bæklinginn
(sem er 35 bls. að stærð I 16 bl«ða
feroti), og er fyrirlestnrinn, eins og
vænta mátti, snilldarlegur. Það er
auðvitað mest bið sama I fyrirlestri
pessum og var I fyrirlestri peim er
Mr. Hjörleifsson flutti á ýmsum stöð-
utn hjer vestra stðastl vor; en ýmsu
h«fur pó verið bætt við og breyit frá
pví sem var I honura.
SVEITARSTJÓRNAR KOSNING
AR í GIMLI SVEIT.
Oss er skrifað úr Nýja-íslandi,
að leiðtogar aptuihaldsflokksins par
sjeu að brugga pað enn einu sinni, að
reyna »ð ná ta garhaldi á sveitar-
stjórninni með pví að koma að mönn-
um úr slnum flokki, pannig, að peir
verði I meirihluta I sveitHrstjórninni.
Það er nú mjög óheppilegt, að
pólitísk flokkaskipting og pólitfskur
flokkarígtir skuli hafa verið dreginn
ii n I sveitarmál, en pað voru pessir
leiðtogar apturhaldsinanra sem geiðu
p»P; og úr pví svo er kjmið, nejðist
frjfilslyndi flokkurinn til að verjast
með söit'U vopnum og mótstöðuinenn
hans beita, og taka tillit til flokks
pólitíkur pegar ræða er um sveitar-
kosningar og sveitarn ál.
E ns og kunnugt er, hafa hinar
yngri sveitir ýmislegt að sækja undir
fylkisstjórniua, t. d. að fá hana til að
legtrja fje til landpurkunar, vega-
gerða, btúagerða, skóla o. s. frv. Apt-
urhaldsflukkurinn fylgir peirri reglu
og hefur kannast við pað opinberlega,
| að hann blynni að flokksrnönnum síi -
um en ekki andstæðingunum, og pó
1 að f'jalslyndi flokku'inn gangi ekki
eins langt I pessu. pá neyðist hann tii
að beita sömu vopnum I pessu efui að
nokkru leyti eins og apturba!dsflokk-
urtnn. Nú situr fijálslyndi Uokkur-
inn að völdum hjer I Manitoha, og
allir skynberandi menn I báðum
flokkunum ganga út frá pví sein
sjálfsögðu, að hann haldi völdunum
eptir næstu fylkiskosningar, pví allir
hinir beztu apturhaldsmeun fylgja
frjálslynda flokkmim hjer I fylkinu
og stjórn h»ns vegna stef.iu hnns I
skólamálinu. Af pvl nú að búið er
að draga flok kapólitík ir.n I sveitar-
mál og sveitarkosningar hafa um
undanfarin ár verið háðar á flokks-
póliiíkur grundvelli, pá hlýtur hver
niaðnr að sjá, að pað, að veia að reyna
að bisa andstæðitignin fylkisstjórnar-
innar inn I sveitarstjórnina, pýðir
ekkert annað en pað, að sýna frjáls-
lynda flokknum fjandskap. Og hver
skynberandi maður hlýtur pá einnig
að sjá, að eptir reglunni, sem báðir
flokkarnir fyioja að meira eða minua
leyti, hljóti Gimlisveit að verða betur
til með að fá nauðsynjamálum sínum
framgergt ef fylgismenn frjálslvndn
flokksins eru kosnir, en okki andstæ?-
ingar hans. Þetta ættu pví allir
menu, sem annt er um hag og fram-
för sveitarinnar, að athuga og greiða
atkvæði með stuðningsm. frjálslynda
flokksins—scm allir hljóta að kannast
við að sjeu fullt svo heiðarlegir og
Ifærirmennog peir, sem bjóðasigfram
af hálfu hins flokksins — en láta ekki
leiðast af flokksríg og fortölum leið-
toga apturhaldsmanna, sem auð
sjáHnl’»ga ekkert skeyta um hvað
sveitinni eða sveitarbúum er
fyrir beztu. Oss fyrir vort leyti bland-
ast ekki hugur um, að hagur sveitar-
innar væri I minni óreiöu og að meira
væri búið að gera sveitinni til fram-
fara ef að flokkapólitík hefði ekki
verið blandað inn I sveitarmálin, og
eiga peir menn engar pakkir skilið,
sem pað gerðu. En úr pví svo er
komið, er ekki um annað að gera en
að greiða úr pessari flækju, sem málin
eru komin I, á pann hátt sem bezt má
verða.
Að endingu vonum vjer, að kjós-
endur athugi petta mál alvarlega fið-
ur en peir gr«iða atkvæði sln. Vjer
gefum pessa bendingu af pvfaðosser
annt um hag sveitarinnar, en ekki af
flokksfylgi, pvl vjer álítum að frjáls
lyndi flokkurinn standist pó að aptur
haldsmenn komist I sveitarstjórnina
I Giinlisveit, en pað er vafamál hvort
sveitin má við pví eða polir pað.
Senator Bolton oj? stefna
apturlialdsflokksins.
Eins og kunnogt er, bafa nokkrir
pingmenn, sem kosnir voru undir
merkjum apturbaldsflokksins, gengið
úrliðihansút af tollverndunarstefnu
stjórnarinnar I Ottawa t. d. Dalton
McCarthy, og pað er i enginheimuleg-
heit, að ýmsir pjóðkjörnir ping • enn
apturhHldsflokksiii8 eru pví andvfgir,
að sambandsstjórnin blandi sjer inn I
uppfræð-lumál Manitoka-fylkis eða
smelli kúgunarlögiim á fylkið, par á
meðál sumir táðgjafarnir. En hmgað
til hefur ekki bor ð á, að Jhin trúa
öldungadeild ( em mest megnis er
skipuð pólitiskum vildarmönnum apt
urhaldsflokksins), hafi fundið neitt
vaihngavert við stefnu stjórnarinnar.
Það er pví eptirtektaverðara, að ein-
mitt nú hefur einn maður I öldungg-
deildinni risið upp og aðvarað for-
sætisiáðgjafann, Sir M ckenzie B iw
ell, nm, að stefna fli kksins, bæði f
skólamftlinu og tollmálinu, sje hættu-
leg. Maður pessi er senator Bolton,
gama’d og reyndur liðsmaður aptur-
haldsflokksins. Hann er ekki að að-
vara stjórnina I pnkri, heldur gerir
hann pað I opnu brjefi til Sir Mac
kenzie Bowells, og sendir blaðinu
Free Press hjer I bænum brjefið i 1
birtingar. Brjefið kom út I blaðii u
á föstudaginn var (29. 1. m.) og hefur
vakið mikla eptirtekt bjá mönnum af
báðum flokkunum.
Senator Bolton heldur pvf fr»m,
að stefna apturhaldsstjórnarinnar,
bæði I skólamálinu og verndartolls-
málinu, „miði f áttina að grafa grurd-
völlinn undan frelsi fólksins í Canada“.
Hann segir, viðvikjandi skólamábnu,
að samningurinn um sjerstaka skóla
(ýmsir gáfuðustu menn landsins halda
pvi fram, að pað hafi enginn samn
ingur átt sjer stað), pegar Manitol a-
fylkið var tekið ínn I Camda-sam-
bandið, hafi að eins náð til 12,0b0
manns, sem búsettir voru I fáeimim
„townships41 f pessu mikla Dndi, og
að pað sje barnaskapur að ætla s.er
að framfylgja pessum samningi g»pn-
vart 350 000 manns, sem nú sjeu bú-
settir I Manitoba og NorðvesturLnd-
inu; að timarnir hafi bieyzt og brejt-
ist, og að löggjöf landsins verði að
fylgjastmeð kiöfum tímans; að pað
sje enginn vafi á, að Manitoba fylkið
bafi h ft fullan rjett til að búa til p> u
lög um uppfræðsluíyiiikomulajiið,
sem pað bafi £>ert. Viðvíkjardi veri d-
artollinum segir senaior Bolton, að
seytján fira reynsla sje búin að sýna,
að verndartollurinn skapi rarglát á-
brif á löggjöf lar.dsins á pai n hátt, a?
láta vissa flokka af mönnnn fá pen
ingalega hagf-muni, hveira liagur Jrað
sje að nota pessa peniogalegu hags-
muni til Jress að hindra að pjóðin lát'
I Ijósi sinn sanna vilja (við kosningar).
E>etta segir hann að skapi eim eldis
grundvallarreglur, sem gegnumsósi
löggjöfina og orsaki pað, að kosning-
arrjetturinn tapi dýrmæti sídu I aug
um maigra, af pvf að peim f nnist a?
pað muni vera ómögulegt að reisa
rönd við pessu risa-afli (einveldis-
spillingunni). Hann heldur pví enn-
fremur fram, að verndartolluriun geri
vissa menn ifka upp á kostnað pjóð-
arinnar, að möiinum fari ekki eins
fram f iðnaði og ef að slfkur tollur
ætti sjer ekki stað, að pað sje skylda
Canada að haldast í hendur við Bret-
land hvað pað snerti að hafa verzlun-
ina sem frjálsasta, og óttast, að possi
óeðlilega vendartollsstefna komi
C-inada-pjóðinni sjálfri f koll að lok-
unum á pann hátt, að BretlaDd setji
tolla á canadiskan varning eins og
Canada gerir gagnvart Bretlandi.
Sanatorinn endar með pvf, að álíta
frjálsa veizlun hollasta og eðlilegasta.
Senatorinn er kominn alveg yfir
á stefnu frjálslynda flokksins, bæði í
s■ ólamálinu og tollmálinu. Þeir eru
allt af að verða fleiri og fleiri af vitr-
ustu og beztu mönnum pjóðarinnar
sem eru að komast inn á pá stefnu,
enda mun pjóðin nú loks hefna sín á
peim flokk og peim mönnum, sem ætla
að eyðileggja hana með sinni skað-
legu stefnu í pessum mftlum, með pvf
að steypa peira úr völdum við næstu
kosningar.
Islands frjettir.
Akureyri 12. okt. ’95,
Voðalegt ofsaveður var hjer 2.
og 3. p. m. með ákafri snjókomu, en
ekki miklu frosti. Hlauzt af pvi
mikill skaði bæði á sjó og landi hjer
im slóðir, en frjettir lengra að eru ó-
g!öggar. Fje fennti unnvörpum og
er enn óvíst hvað tapast hefur alger-
lega af pvf, pó bætir pað mikið úr,
Afleiding af ad
vanrœkja kvefsott.
veikludTungu
sem læknar gátu ekki bætt
Læknud með því að taka
AYER’S
CHERRY
PECTORAL.
„Jeg fjekk slæmt kvef. sern settist að
i lunguuum. Jeghugsaði að það mundi
ftverfa eins og það ha'ði komið og uerði
‘VÍ ekkert við það; en eptii lítinn tíma fór
jeg að finna til þegar jeg reyndi á mig.
JEC FOR TIL EÆKNIS
r sagði, eptir að hafa skoðað min, að efri
aiturnn i vinstia Jun^anu vieri or^ina
luvert veiklaður. IJann ijet mig hafa
eðöl, og brúkaði jeg þau eptir fyrirsögn
ns, en þau virtust ékkert bæta mier.
að vildi þá svo heppileaa til að jeg las I
'yer’s AliuanaUi um hvaða áhrif Ayer’s
Cherry Pec’O'al hetðiáaðra, og jeg ein-
<etti mjer því að reyna það. Þegar jeg
var búinn að taka nokkrar inntökur batn-
ði mjer. og áð ir en jeg var búinn úr
íiöski.nni var jegorðinn albata. A. Lífuab
úrsmiður, Orangeville, Ont.
Ayer’s Cherry Pectoral
Hæðstu vftrðlaun 4 Ilpinr.ssýninjrunni,
Ayer’s I’iIIs Iiekna íucltiugarlcysi.
156
af pessum litlu gullstykkjum sje frá 250 til 300
dollara virði. I>að, sem er í töskunni, er æði mikiís
virði. En, Rnlph, jeg hef nokkuð mjög áríðandi að
segja við pig. Jeg ætla að setja pig til pess að
vera hinn eini umsjónarmaður og varðmaður yfir
fjársjóðnum. l>ú ert náttúrlega mjög ungur til pess,
að leggja pjer slika ábyrgð á herðar, en jeg er viss
um, að pú skilur hve áríðandi pað er, að pú gerir
skyldu J)fna í pessu efoi, og að pú gleymir henni
ekki nje vanrækir hana. Aðal málið er, að láta ekki
pessa tvo sveitingja, sem eptir verða, nje neina aðra,
sem hingað kunna að koma, fara inn í hellirinn par
sem steinturninn er. Gerðu allt sem pú getur til að
hindra, að nokkur fari að forvitnast inn í hellirinn,
og láttu ekki svertingjana fara pangað að sækja
vatn. Þeir pekkja nú leiðina yfir klettana tii læksins
binumegin“.
„Ef jeg kem ekki aptur, eða að pað skvldi kotna
skip að sækja ykkur áður en jeg kem, pá verðið J)ið
öll að vakta gullið eins og köttur mús' Látið engan
sjá eitt einasta stykki af pví. Þið prjú ættuð að
hafa eins mikið af pví burt með ykkur og pið getið,
en látið engan vita, að pið farið mel pað. Jeg býst
náttúrlegi við, að koma sjálfur til baka og sjá um
allt saman, en ef pið skylduð engar fregnir fá af
mjer 1 langan tíma — og ef að svo fer megið pið
vera viss um að jeg hef farist —, og pið skyldnð
komast burt hjeðan, pá treysti jeg pví, að systir pín
165
sveinninn og lærði bjá henni reikningsfræði. Þau
höfðu engar bækur og ekki einusinni pappír, en
reikningsfræði var hennar nppáhalds námsgrein, og
kunni hún pvf allar regtur fyrir benni utanbókar,
svo bún gerði tnyndir á sandinn með oddmjórri spýtu,
og pannig reiknuðu pau út pung dæmi.
Þetta var ágæt dægrastytting fyrir Ednu og
bróður hennar, en pað hjálpaði ekki Mrs. ClifE að
bera með polinmæði hina löngu biðardaga. Húa
hafði ekkert að lesa, ekkert að geia og opt engan að
tala við, og hún hefði að likindum fallið í reglu-
legt punglyndi, ef Edna hefði ekki komið henni til
að eyða einum eða tveimur klukkutímum á hverjum
degi í að boða peim Cheditafa og Mok kristna trú.
Hún tókst petta verk á bendur með ánægju. Hún
var samvizkusöm kona og kennslu-aðferð hennar var
einkennileg. Hún hafði alvarlega löngun til að
gera pessum vesalings óupplýstu svertingjum sein
mest gagn, en um leið vildi hún ekki skaða neinn
annan. Hún haffi nauðug viljug' komist að peirri
niðurstöðu, að ef liún sneri Choditafa alveg frá villu-
trú föðurlands hans, pá Kvnni hún á einhvern bátt
að ónýta vfgslu-athöfnina, sein hann hefði fram-
kvæmt.
„Ef hann færi að trúa pví fyrir alvöru“, sagði
nún við sjálfa sig, „að hann hefði engan rjett haft
til aðvfgjapau, kapteininn og Edau, pá kynni sam-
vizka hans að reka hann til að neita pví, að hann
hefði gefið pau í hjónaband, og allt, sem við höfum
160
vanalegu heit, sem brúðhjón gera, og að pví búnu
iýsti Cheditafa yfir pvf, mjög hægt og varlega á
mjög góðri ensku, að pau væru hjón. Þar á eptir
tók Mrs. ClilT upp hjá sjer vfgslu skýrteini, sem húu
hafði skrifað eptir minni með ritblýi á blað úr vasa-
bók kapteinsins, og sem var orðað, eins nákvæmlega
eins og liún gat, eptir vfgslu-skýrteini hennar sjáifr-
ar, og skrifaði nafn Cbeditafa undir pað og ljet hann
sjálfan gera kross við nafnið. Síðan skrifaði hún og
Ralph nöfn sía á skýrteinið, seni vitni, og að pví
búnu afherti hún Ednu pað.
„Nú legg jeg af stað“, sagði kapteinninn.
„Svo gekk allur hópurinn ofan f fjöru, kapt-
einninn og Edna dálítið á undan hinum, pangað
sem báturinn stóð, tilbúinn að ýta á flot. Á pessari
stuttu göngu talaði Horn kapteinn sífellt og alvar-
lega við Ednu, eu ræða hans gokk eingöngu út á
pað, að segja fyrir um og ráðlegarja hvað gera skyldi
pangað til að hann kæmi aptur, og pað, sem var enn
meir áríðandi, hvað J>au, sem eptir yrðu, skyldu taka
til bragðs ef hann kæmi aldrei aptur.
Þegar pau komu ofan í fjöruna, kvaddi i apt-
einninn Ednu, Mrs. Cliff og Ralph með handabandi,
en svo sneri hann sjer að Cheditafa og sagði honum
að frúin parna, og benti um leið á Ednu, væri hús-
móðir hans og Moks, og að peir yrðu eins nákvæm-
laga að hlýða sjerhverju boði hennareins og að hann
liefði sjálfur skipað J)eim. Hann sagðist bráðum
koma aptur, og að pað, hvernig hanu launaði peinij