Lögberg - 13.02.1896, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 13. FEBRLAR 1806
7
Smájjreinir frá Minnesota.
Eptir Sjcra Björn B. Jóusson.
Eins og getið var utn í siðasta
blaÖi „Sameiningarinnar", hetir St.
Páls-söfnuður í Minneota byggt all-
'’andaSa kirkju á síSastliðnu liausti
StærS kirkjunnar er eins og nú
skal greina: Áheyrenda-salurinn er
32x42 fet. Kúr kemur út úr annari
kliðinni og er 14x18 fet. Út úr
kinni hliðinni gengur forkirkjan
14x14 fct. þar upp af er byggður
lurninn 85 feta hár frá grunni. í
turnfætinum er lopt og gengur það
I fet inn í sjálfa kirkjuna. þar
er orgelið og söngfiokkurinn—beint
á móti kór. Veggir kirkjunnar eru
20 fet á hæð. Gotneskir gluggar
ei,u í kirkjunni og glerið marglit-
1 henni geta nú þægilega setið
fúm 300 manns; en svo er hún út-
^úin, að vel má setja áheyrenda-
palla í kring á þrjá vegu síðar.
EullgjörS kostar kirkjan nokkuS
á fjórSa þúsund doll. Mjög vönduS
sæti eru komin í kirkjuna, sem
kostuðu niðnr sett $2G0. Kvennfje-
^ag safnaðarins hefir gefið þau, og
auk þess hefir sama tjelag gefiS tvo
k itunarofna og prjedikunarstól.
N okkrar ungar stúlkur í söfnuð-
'nuin hafa gefið ljósahjálma í kirkj-
Una, er kostuðu um $60. Enn
úemur hafa ein hjón í söfnuðinura
gefið kirkjunni orgel í jólagjöf.
tannig hefur kirkjan þegar eignazt
kiria nauðsynlegustu muni. Yegna
efnaleysis hefir söfnuðurinn enn ekki
getað eignazt kirkjuklukku og
altari
Mikill hátíðisdagur var það fyr-
'r söfnuðinn, þcgar hann í fyrsta
s>nni kom sainan í hinni nýju kirkju
einni sunnudaginn hinn 8. des- eptir
að hafa 1 mörg ár orðið að gera sig
ánægðan með að konm saman í hinu
almenna samkomuhúsi bæjaiins.
Tveir prestar voru að komnir til að
faka þátt í athöfninni: sjera Jónas A.
Sigurðsson og próf. J. Sander frá St.
Peter og mikill fjöldi fólks. Norski
presturinn, sem stóð á prógramminu,
^leven, var forfallaður. þrjár guðs-
kjónustur fóru fram um daginn. Við
"aorgun-guðsþjónustuna prjedikaði
sjera Jónas A, Sigurðsson. þá fór og
fram mjög fjölmenn altarisganga.
Seinna part dagsins var aptur haldin
guðsþjónusta og var þá lagður horn
efeinn kirkjunnar. Aðkomnu prest-
arnir hjeldu ræður, en prestur safn-
ft5arins lagði hornsteininn sam-
kværnt formi General Council’s í
Islenzkri þj'ðing. í kassann, sem
geymdur er í hornsteininum, var
'átin íslenzka biblían, Ágsborgar-
frúarjátningin, sálmabókin, passiu-
sálmarnir, barnasálmar sjera V. B.,
eitt blað af hverju: „Sameining-
ÚUni", „Kirkjublaðinu", „Workman"
eg „Minneota Mascot", þar sem lýs-
'Ug er gefin á kirkjunni. Enn frem-
II r saga safnaðarins og skýrsla yfir
gefendur byggingarsjóðsins. Enn
fúr fram guðsþjónusta um kvöldið á
ensku og prjedikaði próf. Sander.
Við allar sámkomurnar var kirkjan
full af fólki, og hefur þessi dagur
verið mestur gleðidagur fyrir St.
Páls-söfnuð. þessi kirkja cr þriðja
kirkjan í prestakallinu. Marshall-
sofnuður og Vesturheims-söfnuður
eiga sér kirkjur, eu Lincoln Co.-
efifnuður heldur enn samkomur sínar
f „fjelagshúsi" nokkru, en hefir f
iiyggju að koma sjer upp kirkju svo
f'jótt sem unnt er.
*
* *
Daginn eptir að samkomur þær
f St. Páls-kirkju, scin áður er frá
sagt, voru haldnar og meðan sjera
Jónas cnn dvaldi hjer syðra, var
á sama stað haldinn kirkjulogur
fundur, þar sem saman voru komnir
fulltrúar allra safnaða prestakalls-
ins og margt fleira fólk úr söfnuð-
nnum. Er það venja hjer að koma
l’annig saman oinu sinui á ári til að
l'æða safpaða- og kirkjumál. Sam-
kvæmt bending frá síðasta kirkju-
þingi tók fundur þessi sjerstaklega
til umtals uppfrœðslu barna og
stofnan unglingafjelaga. Slíkur fje-
lagsskapur. er nú í myndan í St. Páls
söfnuði. Auk þess var á fundi þess-
um útskýrt og rœtt málið um „sam-
band kirkjufjelagsins við General
Oouncil", talað um „kirkjusiði", uin
„skólamál kirkjufjelagsins" og um
„Sameininguna" og önnur smærri
mál. Um kvöldið fiutti sjera Jónas
all-langt erindi um „hættur þær, er
Vestur-íslendingum eru búnar", og
urðu umræður út af þvf. Var fund-
ur þessi hinn uppbyggilegasti, og átti
séra Jónas mestan þátt í þvf
•V.
Enslcur lúterskur söfnuður einn
er í bænum St. Peter, og er honsm
þjónað af kennuruin frá lærða skól-
anurn, sem þar cr í bænum, og sem
er nú orðinn íslendingum nokkuð
kunnr. Á síðasta ári reisti söfnuður
þessi sjer all-veglega kirkju, og er
hún að einu leyti all-einkennileg: í
kirkjunni eru skrautgluggar jafn-
margir og hinir lútersku þjóðflokk-
ar i landinu. Og hverjum flokk er
tileinkaður einn gluggi, og ber hann
nafn þess manns, sem af þeim flokk.
hefir verið mestr atkvæðamaðr f
kirkjumálum. Einn þennan glugga
eiga íslendingar, og er fagurlega
grafið á hann nafn sjera Jóns
Bjai nasonar, forseta íslenzka kirkju-
fjelagsins. þegar maður er kominn
inn í þessa kirkju, finnst manni eins
og öll saga hinnar lútersku kirkju
skíni með sólarljósinu í gcgn um
þessa glugga, og roaður fer að biðja,
að kirkja siðabótarinnar haldi á
fram að vera ljósberi þjóðanna og
þá, um fram allt, ljósberi þjóðar
þeirrar, sem maður kallar sfna eigin.
Vcglynclur klerkur.
I..KT0U TIL SÍN IIEYKA ÖÐRUM
TIL GÓÐS.
Vel kristiun og virtur prestur sem
hefur J>á skoðun að maður eigi
að hafa fyrir augurn velferð
líkamans ekki síður en sál-
arinnar.
Hinn 29. apríl er merkisdsgur
sögu May Memorial Kyrkjunnar f
Syracuse. Það var J>aDn dag að hinn
merki prestur Samuel R. Calthrop 1).
D. gerðist prestur í þessari kirkju.
Dr. Calthrop er fæddur á Eng-
landi og stundaði nám frarnan af á St.
Paul skólanum í London. Þegar
hann fór að stunda nám við Trinity
College 1 Cambridge varð hann á
stuttum tíma einn af hinum allra
snjöllustu er J>á voru við J>ann skóla.
Um miðja pessa öld kom hann á ferð
til Syracuse og sá í fyrsta skipti bæ
pann er nærri 20 árum sfðar átti að
verða heimkynni hans og sem nú í
mörg ár helur notið hinna niiklu
hæfileika hans og mannkosta.
Hinar meistaralegu ræður Dr.
Calthrops hafa ætfð verið mjög svo
eptirtektaverðar. Fólkið hefur ætfð
lært eitthvað af honum, ekki einungis
um andlega hluti, heldur og um fram-
fara málefni J>jóðanna, bókmenntir
þeirra, listir og vfsindi. Unglingum
íiefur hann kennt að skoða líkamsæf-
ingar sem stuðlandi að siðgæðum. Á
þennan og annan hátt hefur hann náð
iiylli safnaðar síns, sem er einn hinn
stærsti og auðugasti í borginni.
Dr. Calthroþ er nokkuð einkenni-
leg persóna að sjá. llann hefur mik-
ið og sítt snjóhvítt skegg og hár svip-
að þeim Bryant og Longfellow. l>ó
hann sje yfir sjötugt og hafi verið
heldur grannvaxinn, er hann J>ó alls
ekkert Íotlnn, og fjörugur er hann
flestum fremur á, þeim aldri. Hann
hefur ttlla sfna daga haft gaman af
líkamsæfingum og leikjum og hefur
ætíð stuðlað til að koma þeim á fót,
og þrátt fyrir það þó hann sje nú ald-
urhniginn tekur hann opt þátt í knatt-
leikjum og ferst J>að mjög liðlega.
í Syfacuse er þessi fjölhæti mað-
ur bezt pekktur utan preststöðu sinn-
ar scm vísindainaður. Það var einn
fatrran morgun í aprílmánuði að frcgn-
riti einn keyrði upp cptir hinum
krókótta stíg, er liggur npp milli
hæðanna után við bæinn, að húsi Dr.
Calthrops, sem er gömul rauð múr-
bygging umgirt stórvöxnum eikar-
tr]ám. Þegar frcgnritinn kom iuætti
honuro sjálfur á sinn
hátt. Erindi frognrit-
Dr. Calthrop
gamla viðfeída
ans var, að spyrjast fyrir um heilsu
prestsins; þvf þó Dr. Calthrop bæri
sig ætíð vel, þá hafði ha/in þó f möry
ár þjáðst af s'æmum sjúkdóm sem
honum batnaði ekki fyrr en hann af
tilviljun fjekk rjetta meðalið.
Meira en helming þess tima, sem
Dr. Calthrop hefur verið í Syracuse,
hefur hann annað slagið þjáðst ákaf
lega af gigt. Ilann var stundum svo
slæmur, að hann gat ekki gengið.
Rev. Dr. Calthrop, Si/racuse, .V- 17
Hann reyndi fjölda rceðala, en þau
dugðu ekki, og vinir hans voru orðnir
vonlitlir um bata allt þangað til hann
fjekk meðalið sem að fullu eyddi
gigtinni. í brjeti, sem Dr. Calthrop
skrifaði til blaðá einsí Syracuse í fyrra,
sagði hann frá veikindum sínutn og
hvernig hann hefði læknað þau.
Brjefið er þannig:—
„Til ritstj. ,Evenig News‘.
Kæri lierra.—-
Fyrir 30 árurn sneri jeg vinstra
hnjeð á mjer nærri því úr liði. Það
bólgnaði mikið og liðavatnið færðist
úr stað. Af þessu varð jeg haltur í
nokkur ár og stundum varð jeg alveg
farlama og bólgan tók sig upp hvað
eptir annað. Þetta vildi ætfð til þeg-
ar jeg þurfti eð gera snögga hreyfingu.
Mjer batnaði svo um tíma, en varð
samt aldrei eins góður og áður. Fyrir
hjer um bil 15 árum fór hjeð að bólgna
án þess jeg hefði reynt nokkuð á fót-
inn, og innan skamms varð jeg þess
var að þetta var gigt, sem nú var far-
in að leggjast 4 þennan veika stað.
Þetta kom svo opt fyrir að jeg varð
að hafa það fyrir reglu að hafa ætíð
með mjer verkeyðandi meðal hvert
sem jeg fór. Jeg hafði vjnalega með-
alið í vestisvasa mfnum, en einu sinni
er jeg fór á kirkjuþing til Buffalo
gleymdi jeg að taka það með mjer,
og af þvf að kalt var f vagninum var
hnjeð á mjer orðið svo bólgið þegar
jeg kotn til Buffil ', að það var bálfu
digrara en J>að átti að sjer.
Jeg hafði lesið um að Pink Pills
væru góðar í svona tilfellum, svo jeg
fór að brúka þær líka, og alleiðingin
var sú, að jeg hef ekki fundið hið
minnsta til gigtar síðan. Jeg brúkaði
að eins 7 eða 8 öskjur. Það er óþarfi
að taka það fram, að jeg sje glaður að
vera heiíbrigður, en jeg skal bæta þvf
við, að jeg er styrkari f hnjenu en jeg
hef verið í undaufarin 35 4r.
Jég tek inn eina pillu með hverri
máltfð.
Mjer þykir vænt um að geta
gefið þennan vitnisburð. Vðar,
S. lí. Calthrop“.
Siðan Dr. Calthrop skrifaði þetta
brjef, hefur hann aldrei orðið var við
hin gömlu veikindi sfu og er hann nú
enn þá meðmæltaii Dr. Williams Pink
Pills heldur en hann var ]>á. Ilann.
sagði við fregnritann: „Jog er allt
af að ráðieggja vinum mfnum, sem
þjáðir eru af gigt, að brúka Dr. Will-
iams Pink Pills“. Pink Pills, sagði
hann, ,er hið bezta meðal af þeirri
togund, sem jeg f.exki. Þær eru
margsinnis betri en flest meðöl sem
seld eru. Jeg veit úr hverju pillurn-
ar er tilbúnar, og jeg álft þær mjög
góða samsetningu. Jeg hefði getað
fengið þau bjá íæknum, en þeir hefðu
ekki gefið mjer þau í sömu þjetta
ástandi og meðöl þeirra hefðu ekki
verið eins þægileg meðferðar“.
„Jeg mæli með pillunum fyrir
alla sem J>jást af gigt, riðu, eða öðr-
um sjúkdómuui sem koma af skemmdu
blóði“.

^KCAVtAlú.mAUtMARKs^
COPYRIGHTS.^1
CAN I OBTAIN A PATENT t For a
oromnt answer and an taonest opinlon, write to
M UN N iV CO.t who have taad nearly flfty yearr
ezperienoe in the patent business. Communica
tions striotly oonfldential. A Ilandliook oí In-
formation conoerniDK Patenta and taow to ob*
tain tbem sent free. Also a catalogue of mecban-
ical and scientlflo books sent free.
Pateuts taken through Munn & Co. receivc
epecial notlocinthe Sclentlftc Amerirnn, and
thua are brought widely before the putalic with-
out cost to ttae inventor. Ttals splcndid paper,
issued weekly, elegantlv ilíustrated, taas by farthe
larnest circulation of any soienttflc work in ttae
world. w3 a year. Sample copies sent free.
Buildlnfl; Edition. monttaly, $2.50 a vear. Single
cojpies, 2.) cents. Kvery number contains beau-
tirul plates, in colors, and photngraphs of new
liouses, witta plans, enabling builders to staow ttae
latcst desipns and secure contracts. Address
MUNN & OO., N®w Yciik. Bkoad'wat*
IS VERZLUN
Tannlæknar.
TI L SOLU.
—o—
Sökum [>ess að heilsa mín út-
heimtir, «ð jeg flytji frá Grafton f
hlýrra loptslag, hyð jeg til sölu fs-
verzlun itiína og þar ineð allar bygg-
ingar J>ar tilheyrandi, áhöld, liesta og
vagna, fyrir §1500, eða minna eptir því
hversu mikinn ís verður búið að taka.
Tennur fylltar og dregnar út án sárs
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn §1,00.
CIiAEKE & BUSH
527 Mnv St.
---------- ----■ jjr--. - —-—^
Grlobs Hotel,
Dessi ísverzlun er ætíð fyrir peninga
út f hönd og borgar sig vel. Kngiu
samkeppni. Allt verður að seljast
innan skamms tfina. Skritið eptir
söluskilmálum til
A. G. Jack.son,
P. ö. Box 222
GRAFTON, - - - - N. DAK.
116 Piti\;:r.ss St. Winxipeg.
Oistihús J>etta er útbúfð með öllum nyjasta
útbúnaði. Agætt fæði, frí biðlierliergi og
vínföng og viudlar af beztu togund. Lýst
upp með gas ljósum og rafmagns-lOukk-
ur í öllum herbergjum.
Herbergi og fæði $1,00 á dag. Einstakar
máltíðir eða hvrbergi ytir nóttiua 23 ets.
T. DADE,
Kigandi.
OTRULECT EN SATT
Þegar menn lesa það þykir það ótrúleot, en samt seiu áður er það satt,
að vjer höfu.n og seljum meiri vörur en hvaða helzt aðrar fjórar búðir í
Cavalier County.
Með því vjer höfum tvær stórar búðir fylltar með binar beztu vörur
setn peniogar gela keypt, geturn vjer gert langtuin betur, livað vörur
og verð snertir, heldur en þeir, sem eru að reyna að keppa við oss. Ef
þjer komið i búðirnar muriuð þjer sannfærast um að vjer erum öðrum
fremri.
Vjer höfum tvo íslenzka afgreiðslu menn, sem hafa ánætrju af >ð
aýna yður vörurnar og segja yður verðið. Látið ekki bjá líða að sjá
ossáður en þjer kaupið anuarsstaðar, því vjer bæði getum og munuin
spara yður peninga á iiverju dollars virði sem þjer kaupig.
L. R. KELLY,
ALþEKKTA ÓDYRA BUÐIN í NORÐNR-DAKOTA.
fflilton,....................N. DAKOTA
BATNAÐI LANGVAUAXIH KVEF, TAUGAVEIKLAX, MÁTTLKYSI, liAKVERKt II
MÆNU VEKI, IIÖl'UÐVERKUR, HÍLSVEIKI, SVRFNLEYSI, SIÆM MELTINtí,
1.1 FRARVKIK1 OG KRA MPI.
19iínisburbur.
Þ.IÁÐIST AF GIGT, IIÖFU'ÐVEKK OG
SLÆMIÍI MKLTINGC, K.\' BATNAÐI AL-
GERI.EGA AE BEI.TIXU.
Elbow Lake, Grant Co.,Minn.,ll.sept’93
' Dr, Á. Oween!
Það er lijer um bil 6 mánuðir síðan
jeg keypti eitt belti nr. 4, og með raik-
illi gleði sendi jeg j'ður þennan vitnis-
burð, þar jeg nú finn að beltið hefur
bætt mjer. Áður en jeg fjekk beltið
var jeg mjög veik, lá í túminu og hafðí
[>ær verstú kvalir sem hugsast geta,
gigt, höfuðverk, slæma ineltingn og
liarðlífi. Jeg leitaði lækna og brúkaði'
ýms meðul trl einskis, en strax batuaði
mjer af Dr. Owens belt i og kvalirnar
liærru. Beztu þakkir til yðar Dr. Oweu‘
Mrs. A. Ciiiustexsox. fyrir beltið og yðar ráðvendni í öilum
vlðskiptum. Margir eru yður þakklátir og sjcr í lagi jeg.
Það er æskilegt að bTjef þetta kotni fyrir almennings sjónir, þar fleiri
ef til vill vildu fá bót meina sinna með því að biúka belli Dr. Owens. Þenn-
an vitnisburð sendi jeg ótilkvödd af fúsum vilja og er fús á að svara öllum
spurningum frá þeim sem skrifa mjer viðvikjandi sjúkdómi mínum.
Yðar þakkláta__________Mrs. A. Christenson.
GaT EKKI ÍIKEIFT IIÖXD, FÓT EÐA IIÖFUÐ EN BATXAÐI t>Ó VIÐ AD
BKÓKA BELTIÐ.
Dr. A. Owen. North Valley, Wis., 17. okt 1893.
Það er nú eitt ár síðan jeg fjekk belti yðar, og hjer með fylgja nokkrat
lfnur um þá hjálp sem það hefur gefið mjer og konu mÍDni. Jeg var svo
veikur að jeg hvorki gat gengið eða staðið. Nú, það gerði mig heldur ekki
strax heilan, en þvf iongur setn jeg brúkaði það (beltið) þvf tneir batnaði
mjor 0g nú ef jeg alheill og sá hamingjusamasti maður sem til er. Það
sem að mjer gekk var mjaðmaverkur og ákafar kvalir í bakinu. Jeg vildi
ekki fvrir uokkurn mun vera án beltisins. Nú er það dálftið farið að slitna;
því bæði jeg og kona mfn höfum brúkað það; en það gleður mig að geta
kevpt aptur nýtt. Jeg hef feDgið nóg af að leita lækna, þeir gátu ekkert
gott gert mjer' en eingÖDgu Dr. Owens belti skal lmfa þá æru.
Vjrðingarfyllst Ole Knudson.
ÞjER HALDID EF TIL YILL AD JEG LJÍJGI, EN I>AÐ ER ÓRLAXDAÐUK
SAXNLEIKUK.
Dr. A. Owen. New Richland, Miun., 10 okt. 1893.
í mörg, mörg ár hef jeg kvalist af gigt, og stundum svo að jeg hef verið
viðþolslaus. Allt mögulegt lief jefiT reynt, en ekkert dugði, þangað til jeg
fjekk belti nr. 4 frá yður. Nú baldið þjer ef til yill að jeg ljúgi, en það er
hreinn sannleikur, að þegar jeg hafði brukað beltið í þrjá daga. fóru kvalirn-
ar og eptir átta daga gat jeg gengið án þess að finna til og nú er jeg svo
frfskur sem jeg nokkurn tfma hef venð, Jee geng nú frískur og glaður til
vinnu minnar og á að eins befti Dr. Owens að þakka fjrir það. Einn \inur
ininn sem ekki hafði efni á að kaupa belti, lánaði það hjá mjer og er alveg
batnað líka. Mitt og hans þakklæti t:l Dr. Owens.
Erik Johnson.
Allir þeir sem kynnu að óska eptir nánari upplýsingum viðvíkjan d
bót á langvarandi sjúkdómum, bráðasótt og taugaveikluu eru beðnir að
skrifa optir vorum nýja ínjög svo fallega danska eða enska prislista, til B
T. Björnson Aðal Agent meðal Islendinga, P. O. Box 368 Winuipeg Man.
The Owen Electpie Belt and Ápplianee Co,