Lögberg - 04.02.1897, Síða 5

Lögberg - 04.02.1897, Síða 5
LÖOBERG, FIMMTUDAGINN 4. FEBRUAR 1897 5 lslenzk blöð um Breta. Niðurlag frá 2. bls. í ofanpreatuðum kafla kernur sami kalinn og fordómarnir gegn Bretum, sem Dags/crd er svn full af, svo ljóslega fram í Djcxrka . En auk pess er frásögnin beinlínis villandi. „Mahdi“ inn átti ekki Dongola borg framar en aðrir ráns- og yfirgangs" menn eiga pað, sem peir ræna. Don- gola og bjeruðin par t kring liafa til- beyrt Egyptalandi í mjög langan tíma, en „Mahdi“inn og Dervishar hans tóku borgina og hjeruðin fyrir nokkrum árum. Allt ódæðið, sem Bretar gerðu, var, að hjálpa Egyptalandi til að ná aptur borg sinni og löndum, ná pess- um hluta Afríku úr höndum ofsatrúar MúhBmeds-manna, sem viðhalda præla- verzlun og allskonar annari rang- slei tni, og koma borginni og landinu í kring aptur undir áhrif menningar og framfara hins siðaða heims. í>að er dálítið spaugilegt, að Bjarki skuli gerast einskonar talsmaður fyrir „Mahdi“-ann og Dervisha hans. Blað- ið mætti eins vel gerast talsmaður Tyrkja, pví allt er sama tóbakið. Dað er skrítilega ályktað, að ítalir mundu ekki hefða látið herferðina til itoudan afskiptalausa ef ekki hefði „öðruvísi á staðið“, en gefa pó síðar í kaflanum í skyn, að hinar egypzku hersveitir hafi „hálft um hálft“ verið sendar pangað suður „til að hjálpa ítölum“. Hvað veit Jijarki um pað, hvaða samningar eru nú á milli stórveldanna viðvíkj- andi pví að Bretar hafi enn setulið á Egyptalandi? E>að, að blöð fjand- manna Breta segja, að Bretar sjeu að brjóta samning8,er enginsönnun fyrir að svo sje. Síðan Bretar tóku að sjer umsjón á fjárroálum Egyptalands, hefur hagur landsins batnað ótrúlega, atvinnuvegir komist upp og landið er að komast f tölu peirra landa, er hafa Vesturlanda-menntun. Ef Bretar slepptu hendi sinni af landinu og mál- um par, eins og nú stendur, er hætt við, að allt hið mikla verk, sem peir haía unnið par pjóðinni til menntun- ar og framfara, eyðilegðist. IÞetta vita náttúrlega hin stórveldin, og láta sjer pví hægt að Bretar víki paðan burt að svo stöddu. Dað er par að auki mjög pyðingarmikið, í pví skyni að hepta prælaverzlun og koma hinu „dimma meginlandi“, Afríku, undir áhrif heimsmenntunarinnar, að Egypta- landsmenn haldi hinum gömlu fylkj- um sínum suður með Níl-fljótinu, en pað geta peir ekki nema eitthvert stórveldið hjálpi peim til pess. Dað lítur nú út fyrir, að áður en mjög mörg ár líða verði búið að leggja járnbraut og telegraf frá Egyptalandi suður nm pvera Mið-Afríku og tengja saman við járnbrautirnar í Suður-Af- ríku. Svo er verið að leggja járn- braut og telegraf um pvera Afríku frá austri til vesturs, og eru pað náttúr- lega Evrópu pjóðir, sem gera petta, E>á er að minnast ögn á ,,rúsínuna“ í endanum á pessari merkilegu frjetta- pylsu Bjarka, pá nefnil. að Bretarbafi purft að „pvo af sjer smánaibletti pá, sem“ peir „hafa feDgið í Evrópu og Asíu hin síðusu prjú árin“, og að ekk- ert hafi verið eins gott til pess og „af- ríkauskt blámanna blóð“. Vjer ef- umstnú mikið um,að lesendnm Jijarka hafi veriö kunnugt hverjir pessir „smánarblettir“ voru, eða í hverju peir hafi verið fólgnir. Bjarki var sem sje ekki búinu að setja „smánar- bletti“ sína á Breta síðustu prjú árin, pó blaðið byrjaði pað fyrsta mánuð- inn, sem pað lifði. I>að hefði pví verið æskilegt, að Bjarki hefði geit einhverja grein fyrir pessu atriði, svo grunur lggi ekki á að petta væri skáldskapur, eða fjarstæða, í staðinn fyrir áreiðanlegar „útlendar frjettir“. Pað lítur út fyrir að Bjarki álíti sak- laust, pó Múhamedstrúar-menn og villipjóðir pær, sem peir eiga kaup við í Afríku, hneppi í prældóm og myrði mörg hundruð púsundir—ef ekki svo milljónum skiptir—raf sak- lausum og varnarlausum „blámönn- um“ í Afríku á hverjuári. Að minDsta kosti fárast Bjarki ekki um pað. En blaðið ferháðulegum orðum um Breta fyrir, að reka morðvargana burt úr löndum Egypta og úthellablóði nokk- urra af morðvörgum pessum. AnDað- nvort er rjettlætis-tilfinning ritstjór- ans eitthvað á ringulreið, eða hann er misvitur eins og Njáll gamli. Það má vera, að sumum lesendum pyki gaman að svona „frjettum“ og að pað sje pað sem peir meina, sem eru að tala um að peir vilji hafa blöðin fjör- ug, „fjörugt efni“ (!!) „fjörugar frjett ir“, o. frv. En par sem blaða- mennska er kouiin á hæst stig pykir mest varið í, að frjettirnar sjeu áreið- anlegar og í eins miklu samræmi við pað sem á sjer stað, = sannleikann, og unnt er. Aðrar eins „frjettir“ og sumar pær, er vjer höfum prentað sem synishorn af „útlendum frjettun.“ í Bjarka og Dags,mundu vera kall- aðar pað sem pær eru: frjetta þvætt- inyur, en ekki frjettir. I>að má nærri geta hvað rjettar hugmyndir peir lesendur fá um, hvernig málin standa erlendis, sem ekki hafa annað að byggja álit sitt á en annan eins frjetta- pvættÍDg. Til að sýna að pað, sem vjer höf- um tilfært að ofan eptir Bjarka, var ekki gönuskeið sem blaðið hljóp allra fyrst, pegar pað peysti úr garði, pá setjum rjer hjer nokkra kafla úr peim blöðunum sem síðar komu út, er sýna, að „andinn liflr æ hinn sami“ og að blaðið fylgir sömu stefnunni og í byrjun, hvað frjettir snertir. í blað- inu sem kom út 24. október slðastl. er eptirfylgjandi kafli, undir fyrir- sögninni „Utanað“: .... „I>ó Englar hafi sagt á fundum um endilangt landið, að allra aug-u roændu á pá nú, sem sjálfsagða verndara tiúar og mannúðar, pá er ólíklegt að peirfi ha meint petta, pó peir segðu pað. Enda hefur öll Ev- rópa hlegið uppí opið ginið á peim, pvf hún veit, að pað er víst eDgin pjóð, nema ef vora skyldi Armen- ingar, sem vænst hafa neins af Engl- um. I>eir hafa nú svo opt svikist undan merkjunum pegar smápjóðun- um hefur legið A, að enginn efar lengur orð Bismarks: „Tældur er sá sem treystir Englendingum“ Meira bull og lýgi en petta getur, enginn sett saman í jafn fáum línum. 1 blaðinu, sem kom út 7. nóv. ’9<>, er eptirfylgjandi frjett (sem annars er lygafrjett): „KveDnsamir Englendingar. I>að er sagt að skipsliöfn af ensku skipi hafi gengið á land á Lemnos ey, og svívirt par fjölda tyrkneskra kvenna, og skotið niður lögregluliðið, sem kom til að bjarga kvennfólkinu. I>að er ekki ólíklegt að Tyrkir og Englar purfi að skrifast á um pað.“ Og í blaðinu, sem kom út 7. des. ’96 (nr. 9), er eptirfylgjandi kafli und- ir fyrirsögjinni „Utanað“: „í Miklagarði er allt við sama; par er hvorki umbreyting Dje um- breytingarskuggi. E>ó sýnist Tyrk- inn vera farínn að dasast dálítið, og hefur verið lftið um morð á kristnum mönnum núna sfðustu vikurnar. Her- foringjar* og sendiberrar stórveldanna par eystra hafa verið duglegir að skrifa. en annars hafa peir haft hend- urnar f vösunum eins og fyrir pá hef- ur verið lagt. A Englandi hefur Salisbury (frb. solsbörrí) stjórnarforseti, haldið mikl ar tölur til að syna fram á, hver ó- gjörningur pað hefði verið fyrir Engla að fara að skakka leikinn hjá Tyrkj- anum einsamlir, pví pá hefði öll Ev- rópa lent f einni áflogabendu. E>etta er sjálfsagt satt hjá manninum, pó pað sje leiðinlegt að pessum kristnu og menntuðu pjóðum skuli svipa svona mikið til hunda og götu- stráka“.... Ef pað er leiðinlegt, ,,að pessum kristnu og menntuðu pjóðum skuli svipa svona mikið til hunda og götu- stráka“, pá er ekki slður leiðinlegt, að heiðnum,menntuðum skáldum skuli svipa svona mikið til sömu di/ra tegundanna. j *) Hvaða herforingjar ætli petta hafi verii, sem voru að skrifa? Vjer vituiu ekki til að stórveldin hafi haft neinn her f Miklagarði (Constantino- pel), og pó svo hefði verið, pá er ekki verk foringja að skrifa, heldur bfða eptir skipunum um, að aðhafast eitt- hvað. Að minnsta kosti gengur pað pannig til allstaðar, nema ef vera skyldi í vissum skáldsöguni. Pain-ÍKiíler. j (PERRY DAVIS’.) A Pnro nnd Snfo Remedy in evory cnse ami every kind of Bowel Oomplaiut is j Pain-Killer. This is a trae stntement end it can’t be inado too strong or too emplmiio. | It is a simple, safe and quick cure for » Cramps, Cough, Rlieumatiam, Colic, Colds, Neuralgia, Diarrhœa, Croup, Tootlmcho. TWO SIZES, 2Sc. and 50c. Dr. G, F. Bush, L.D.S. TANNLÆKNIR. Tennur fylltar og dregnar út án sár auka. Fyrir að draga út tönn 0,50. Fyrir að tylla tönn $1,00. 527 Main St. Vjer erum Nu bunir að fá hið bezta upplag af Skrautmunum, Clasvoru, Leirtaui, Brúðum og öðru barnagulli, sem hægt er að finna vestan Stórvatnanna. Og vjer ætl um að selja pað með svo lágu verði að allir geti keypt. Vjer höfum einnig fylt búð vora með matvöru (groce- ries) fyrir jólin. Og fatameg- in í búðinni höfum vjer margt fallegtfyrir ykkur til aðgleðja vini ykkar með. Óskandi ykkur gleðilegra jóla og ánægjulegs nyárs, erum vjer Ykkar einlægir SELKIHK TRADING COT. Askorun. Hjer með skora jeg alvarlega & alla mína heiðruðu viðskiptavini, sem skulda mjer fyrir „Dbr.“ upp að ny- ári 1895 að b rrgi nú tafarlau-st skuld sína annaðhvort beina leið til mfn eða pess útsölumtnn*, sera jog bendi hverjum til f reikningi sínum, og hafa pví lokið fyrir næsta nyjár. Eptir pann tfma verða allar pessar skuldir fengnar í hendur innlendum skuld- heimtumönnum til innköjlunar. Gimli, 1. des. 1896. G. M. TnosirsoN. JOSHUA CALLAWAY, Real Eastate, Mining and Finaneial Agent 272 Fort Strkbt, WiNNrpKO. Kemur peningum á vöxtu fyrirmenn.meö góðum kjörum. öllum fyrirspurnum svarað fljótt. Bæjarlóðum og bújörðum Manitoba. sjerstaklega gaumur geflnn. I. M. Cleghorn, M. D., LÆKNIR, og YFIRSETUMAÐUR, Et> Uts1'rifaður af Manitoba læknaskólanum, L. C. P. og S. Manitoba. Sknfstofa yflr biíð J. Smith & Co. EEIZABETH ST. BALDUR, - - MAN. P. S. Islenzkur túlkur við hendina hve nær sem þðrf gerist. Ricliards & Bradsaw, Alsllafærsliiincnn o. s. frv Mclntyre Block, WlNNrPEG, - - Man NB. Mr. Thomas II, Johnson les lög hjá ofangreindu fjelagi, og geta menn fengið hann til að túlka þar fyrir sig þegar þörl genst OLE SIMONSON, mælir með sínu nyja Scandinavian Hotcl 718 Main Stkeet. Fæði $1.00 á dag. M. C. CLARK TANNLÆKN IR, er fluttur á hornið á MAINST- OG BANATYNEAYE. BORGAR SIG BEZT að kaupa skó, sem eru að öllu Ieyt vandaðir, o^s&m fara vel á fæti Látið mig búa til handa yður skó sem endast í fleiri ár. Allar aðger ð- ir á skótaui með mjög vægu verðí. Stefán Stefíinsson, 625 Main Stkekt. Winnipe 335 bliki—nú, og æfinlega. Jeg ásaka yður ekki, eða Jeg fyrirgef yður, jeg veit ekki hvort heldur; en jeg rotla að taka f höndina á yður.“ Tár komu í hin djarflegu, björtu augu Ruperts Grantons um leið og hann rjetti út höndina og tók í hönd hennar. Svc kom lafði Scardale aptur. „Nú, Fidelfa,“ sagði hún „farið og búið yður til ferðarinnar.“ XXI. KAPlTULI. MAÐUKINN MEÐ *KAUÐA SKEGGIÐ. Dað fór eins og titringur I gegnum London við hinar nyju frjettir. Fregnin um morð-tilraunina á upphækkaða árbakkanutn kom ofurlítið of seint til pess, að morgunblöðin gætu haft langar greinar, með stórum fyrirsögnum, um hana daginn eptir, en hæsta útgáfan af peim flaut f pessari fregn, og pað var reglulefft flóð af frjettum um morðtilraunina í kveldblöðunum. Önnur morð tilraunin til hafði að minnsta kosti verið gerð í sambandi við hinn mikla demantanáma-auð; annar erfinginn til hafði fundist liggjandi í blóði sínu. Gerald hefði verið fluttur á ( 'liaring Cross-sjúkrahúsið og hann hefði legið par Lnga stund í hinni mestu lífshættu. Sönnunin fyrir uiurð.tilrauninni væri nú samt mjög ljós og óbrotiu. Mr. Bostock — prófessor Bostock, frá menningar- m Prófessorinn hefði sjálfur verið særður alí' ískyggiiegu sári á handlegginn með hnff. En pað hefði pó pegar verið auðsætt, að pað sár væri ekkí bænvænt. Hinn flýjandi morðingi hafði auðsjáan- lega að eins haft tíma til að beita vopni sinu í flyti og athugalaust. En samt hefði hann komist undan og lítil líkindi virtust til, að mögulegt yrði að rekja feril hans. Af öllu pessu varð almenningi ljóst, að pað hlyti að vera einhver práður eða fastur ásetningur, er gengi í gegnum alla pessa skrá yfir voðaleg morð og morð-tilraunir, sem tilheyrði sögunni um demanta- náinana. Hluthafarnir í pessu mikla gróðafyrirtæki, er svo vel hafði heppnast, hefðu skuldbundið sjálfa sig til, að skipta fjenu, innan ákveðins tíma, milli peirra í fjelaginu, sem pá yrðu á lífi, og peirra erf- ingja, sem dánir fjelagsmenn kynnu að hafa tilnefnt sem erfingja sína. En peir höfðu enn fremur bundist peim skilmála, að ef einhver af fjelagsmönnum skyldi deyja,4n pess að hafa tilnefnt erfingja, pá skyldi hlut hans í fje- laginu skipt meðal hinna hluthafanna. Set Chicker- ing hafði verið drepinn sama kveldið og hann kom til London. Hatin átti enga erfingja. Peningum hans skyldi skipt 1. janúar næstkomandi meðal hinna annara, pað er að segja, hinna annara eptirlifandi erfingja. I>að væri ekki tekið fram I samningnum milli fjelagsmanna, hvort nokkur af crfingjunum mætti kjósa sjer erfingja að sínum hlut, ef hanu 331 Granton. „Það er eðlilegt, að pjer hyljið andlit yðar með höndunum, til pess að útiloka mig frásjón- um yðar. Jeg óska til guðs, að jeg hefði verið svo heppiun, að hann hefði drepið mig, eða öllu heldur, að einhver annar hefði drepið mig fyrir mörgum árum sfðan. Jeg hef harmað pann voðalega dag, sem pað skeði, ætíð síðan. Andlit hins dauða manns stendur mjer fyrir hugskotssjónum; já, jeg sje að hryllingur fer um yður við pá hugsun. Jeg kom aptur til Englands einungis til pess að leita yður uppi og reyna að gera yður citthvað gott, 4n pess &ð pjer vissuð pað. Jeg hefði aldrei snúið aptur til hins menntaða heims, hefði ekki pessi ástæða verði Jeg mundi hafa lofað hinni auinu endurminningu um mig að afmást úr huga veslings systur minnar; já, jeg má vel kalla liana systur mfna; hún er systir mín í hjarta og sál. Jeg hefði aldrei látið hana snerta hina blóðstokknu hönd mina, nema vegDa y ðar—y ðar—y ðar! “ „Lofið pjer mjer nú að fara“, sagði Fidelia. „Látum frið ríkja milli okkar, og lofið mjer að fara. Jeg get ekki afborið meira“. „Ofurlítið meira“, sagði hann með ákefð. „I>jer megið ekki neita að hlusta á sögu mína, en svo sleppi jeg yður og pjer skuluð aldrei sjá mig aptur—“ „Ó“, hrópaði hún, „látið pjer mig aldrei sj&yður framar. Jeg ætla að fara burt—jeg hvorki veit hvert jeg fer nje kacri mig um pað. Jeg get ekki

x

Lögberg

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.