Lögberg - 01.07.1897, Blaðsíða 7

Lögberg - 01.07.1897, Blaðsíða 7
LÖGBERQ, FIM MTUDAQINN 1, JÚLÍ 1897 Island. Niðarl. frá 2. bls. Fjallkonan fór með okkur inn í Restastofu sína og bauð okkur sæti. Við settumst þar við litið borð. ,,Er- n^ þið ekki J>jret,“ sajjfði Fjallkonan jeg ekki færa ykkur mjólk að ^ekka.u „Jeg vil heldur fá vatn að ^ekka,11 svaraði Miss Canada. Fjall- °n*n fór fram og kom aptur að vörtnu spori með tve stór drykkjuhorn °8 rjetti að okkur. Við teif>uðum úr 1""® Ijúffenpan drykk. „Hvaða vín et Þetta,“ sagði Miss Canada. „Dað et vatn úr bæjarlæknum mínum, svar- &^ Ejallkonan. Á borðinu láu all- ’eargar myndabækur (Album). í e®ni voru myndir af skáldum, 1 ann- ®ri ®yndir af vfsindamónnum Fjall- °eunnar. Hver bók hafði pannig myndir af vissum flokkum frægra m*»na, er Fjallkonan hefur ahð við ^JÓst 8(n. Miss Canada virti ræki- °ff* fyrir sjer myndir pessar, og fannst m'kið um. hefur haft allmikið &tO*lán“ sagði hún við Fjallkonuna- n^n syndu mjer búrið pitt. Jeg er “*ona mikil og hef mest yndi af bú- ^3lu.“ Fjallkonan fór með okkur J búrið, eldhúsið og skemmuna. *ð var innangengt f öll pessi hús. í 6t*nn syndi hún okkur mjólkurforöa 'nn, smjer osta og skyr. í skemm- nilni voru fiskihlaðar hennar, vaðmál o ull og margt fleira. Miss Canada 1(11 petta allt nákvæmlega fyrir sjer ®ælti sfðan. „Dú ert miklu fá- **n on jeg, en samt synist mjer, að I ** ®unir komast fullvel af. Miklu ^'jl,ur lfst mjer á búskap pinn, en jeg *ð ^t V'^‘ G& pað væri mesti óparfi jj leRgja pjer af sveit pjóðanna. I tilbúningur pinn er einkenni- °gur. Gefðu mjer alfslenzkan mat ' ^eldverðar.” „Það skal jog gera“ jVaraði Fjallkonan. „En viltu eigi /t#t skoða bókasafuið mitt.“ „Áttu l^&9afnu hrópaði Miss Canada. „Já, °Qdu 0g sjáðu,“ svaraði Fjallkouan. r'“ íeiddi okkur svo inn í bókahlöö- I nu. t>að hús var allt úr steini. Bóka- ^aðan var allstór, alsett bókahyllum r ateini með fram veo’í'iunum. í efati nl I) *teini með fram veggjunum. u kyllunum voru öll Eddu kvæðin ^ lornsögurnar. Svo komu nyrri ^ nl{ur eptir rjettri tímaröð. En neðstu y^Urnar voru auðar. „Hverjir hafa **ð allar pessar bækur“ spurði Miss ‘n*da. „Börn mfn hafa ritað pær“ '*raði Fjallkonan. „Nú trúi jeg " **>“ sagði Miss Canada. „Börnin tn*U rita fáar markverðar bækur, en u B0ji j^nar pgjjj! bækur til að lesa. vernig getur pú átt allan pennan &ndlega auð.“ Fjallkonan svaraði: „ISf þú trúir pá skaltu trúa r- eigi 7nn*‘.“ Og um leið opnaði hún afdyr e'n*r, er láu út úr bókahlöðunni. Við ^°ngum inn í litla skrifstofu. Þar kona við borð og ritaði á bókfell. ön stóð upp, er við komum inn. GU var kona skarpleit með hörðu, ureinu yfirbragði og tindrandi aug- Fjallkonan og Miss Canada eil8uðu henni með lotningu. Hún * kveðju peirra með tignarsuip og ttl88lt>. „Hvað viljið pið. Ilvers- 'eRua ónáðið pið mig.“ Fjallkonan ^v&t*ði auðinjúklcga: „Fyrirgefðu &g* ónæðið, Miss Canada langar til j v'ta, hverjir hafi skrifað bækurnar b<5kahlöðu minni.“ Saga svaraði: "^•88 Canada, börn Fjallkonunnar ^&1* ritað allar bækur f bókahlöðu eUnar, Og neðri bókahyllurnar eru &nðar, j,vt pær híða eptir bókum !^e,tti, er börn hennar muni rita. Ver- 0 Þið sælar og tefjið mig ekki leng- nt'" Hún settist svo niður og tók &1>tUr að rita, en við gengum út. , Fjallko nan leiddi okkur svo inn í °rðstofuna og bauð okkur til kveld- Vetð*r. Á borðinu var alfslenzkur ^'tttr. t>ar var freðfiskur og rikling- Ut' hangiket og svið, berjaskyr og ^Uii, flatkökur og laufabrauð, smjer S °8tur, grasamjólk og grasagrautur ^ ®argt fleira. Þetta var nynæmi Misj Canada, enda borðaði hún ttieð Mði ttiesta ánægjusvip. Með mál ^'ttni drukkum við íslenzkt kaffi. 188 Canada pótti pað svo gott, að '“U drakk prjá bolla yfir borðum. Og ne8*r staðið var upp frá borðum sagði hún við Fjallkonuna. „E>ú ert ágæt matmóðir, pótt pú sjert fátæk. Og kaffið pitt er eins gott og teið mitt.“ Fjallkonan leiddi okkur úr borð- stofunni inn f baðstofuna. í baðstof- unni voru afarmörg rúm. Enginn maður var inni. Við fengum okkur sæti við lftið borð, er stóð við innri gafl baðstofunnar. I)egi var farið að halla. t>að var dálítið farið að rökkva. Fjallkonan sagði: „Núfara börnin mfu. að koma heim. Þau eru stundum heimtufrek við mig.“ Miss Canada svaraði: „E>að skil jeg vel. Svona eru og börnin mfn. E>au eru ávallt að biðja mig um cent, pegar pau koma beim til mín á kveldin. Jeg verð ávallt að gera peim dálitla úrlausn.“ Fjallkonan sagði: „Börn- in mfn vita, að jeg er fátæk, svo pan biðja eigi um aura heldur um annað. Ileyrðu nú sjálf.“ í pvf bili opnuð- ust baðstofudyrnar og mikill fjöldi barna pusti inn. E>au voru einkar gáfuleg og hraustleg að útliti. Eigi voru pau skrautlega eða ríkmannlega klædd, en pokkaleg og hreinleg til fara. E>au hópuðust utan um Fjall- konuna og kölluðu hvert f munninn á öðru: „Mamma, segðu okkur sögu f rökkrinu, eins og pú ert vön.“ Fjall- konan svaraði: „Jeg skal gera pað bæði fyrir ykkur og Miss Canada.“ Hún tók svo til máls og sagði ágrip af æfisögu sinni. Við hlustuðum á hana með mesta athygli. Miss Can- ada drakk hvert orð af vörum Fjall- konunnar. Stundum brosti hún, en stundum vöknaði henni um augun, eptir pvf sem efni sögunnar var. E>eg- ar sögunni var lokið, stóð Miss Can- ada á fætur, lagði hendur um hálsinn á Fjallkonunni og kyssti hana fyrir söguna. E>að var nú kominn hátta tíuii. Fjallkonan og Miss Canada gengu aptur fram í borðstofuna, kveiktu sjer ljós og settust par á einmæli. E>egar pær voru farnar, kveiktu og börnin sjer ljós f baðstofunni. E>au skemmtu sjer um stund með pví að tala um sögu móðir sinnar. Sfðan var gengið til náða. Mjei var vísað inn í afher- bergi eitt lítið. E>ar svaf jeg á æðar- dúnssæng fasta svefni alla nóttina og fram á dag. Kl. 10 vaknaði jeg. Jeg klæddi mig skjótt og gekk inn í borðstofuna. E>ar sat Fjallkon- an og Miss Canada á sama legubekk og hjeldu hvor í bendina á annari eins og beztu vinkonur. Miss Canada sagði: „\ ið Fjallkonan höfum talað saman f alla nótt. Hún ætlar að koma með mjer vestur um haf til pess að sjá börnin sín par. Við höfum borðað morgunverð. Og mig langar til að komast á stað sem allra fyrst. Jónatan er vís til að gera einhvern óskunda í búi mfnn, ef hann veit, að jeg er ekki heima.“ Fjallkonan benti mjer á borðið og sagði: „E>arna eru vistir á borði, borðaðu morgunverð og svo skulum við búa okkur á stað.“ Jeg ljet eigi segja mjer pað tvisvar og settist pegar að borði. E>egar jeg var búinn að borða, gengum við öll út. Fjallkonan mælti: „Miss Can- ada, pú átt eptir að sjá sauðfjenaðinn, nautpeninginn og hestana mína.“ „Blessuð láttu mig sjá pað,“ svaraði Miss Canada. Fjallkonan fór pá með obkur ofan Almannagjá alllangan veg. Ilún nam staðar, par sem gjáar- barmarnir eru lágir og slitróttir. Hún tók veifu úr barmi sínum og veifaði í kringum sig. E>á urðu hraunbarm- arnir að premur stórum rjettum. í einni rjettinni var sauðfjenaður Fjall- konunnar. Sú rjett tók um 1,000,000 fjár og var hún troðfull. Fyrir suður- horn rjettarinnar var tjaldað. Mjer er sagt, að par inni sje kláðasjúkt fje. Miss Canada leit á fjárhópinn og sagði. „Detta er fallegt og harðlegt fjalla- fje.“ í annari rjettinni voru naut- gripir Fjallkonunnar. Rjett sú var allstór en hálftóm. Fjallkonan sagði: „Forðum hafði jeg gott nautabú, en nautgripunum hef jeg orðið að fækka f seinni tíð.“ „I>að er stórskaði fyrir bú pitt,“ svaraði Miss Canada. Við báðar pessar rjettir voru allstórar hey- hlöður. Við komum að priðju rjett- inni. E>að var hestarjett Fjallkon- unnar. Við hana var mjög smávax- in heyhlaða en afarstór moðhaugur. Thompson & Wing* Crystal, N. Dakota. Eru nybúnir að fá inn mikið af nyjum skófatnaði sem peir geta selt mjög Ódyrt. — Einnig liafa peir mikið af góðum sumarvörum bæði fyrir katl- menn og konur. — Allr góðir viðskiptamenn geta fengið bvað helst sem peir vilja upp á lán til haustsins; jafnvel matvöru. Thompson & Wing. Alltaf Fremst E>ess vegna er pað að ætfð er ös í pessari stóru búð okkar. Við höf- , um prísa okkar paonig að peir draga fólksstrauminn allt af til okkar. Hjer eru nokkur Juni-Kjorkaup: $10 karlmanna alfatnaður fyrir $7.00. $ 8 “ “ “ $5.00. Drengjaföt með stuttbuxum fyrir 75c. og upp. Cotton worsted karlwannabuxur frá 75c. og uppí $5.00. Buxur, sem búnar eru að liggja nokkuð í búðinni á $1 og uppi $4 00 Kveun-regnkápur, $3.00 virði fyrir $1 39. 10 centa kvennsokkar á 5c. — Góðir karlmannasokkar á 5c. parið. Viðgefum beztu kaup á skófatnaði, sem nokkursstaðar fæst f N. Dak. 35 stykki af sjerstaklega góðri p/ottasápn fyrir $1.00. öll matvara er seld með St. Paul og Minneapolis verði að eins flutn- ingsgjaldi bætt við. Komið og sjáið okkur áður en ptð eiðið peningmn ykkar ann- arsstaðar. L. R. KELLY, MILTON. - N. DAKOTA. MIKIL ULLAR-VERZLAN í - “NORTH STAR'-BUDINNI Vjer skulum borga ykkur hæðst markaðsverð fyrir ull. Vjer skultim solja ykkur allar okkar vörur, par með matvöru, mót borg- un í ull, fyiir sama verð og vjer scljum pær fyrir peniuga út í hönd. Vjer eriun nybúuir að fá inn mikið af álnavöru, skófatnaði, leirtaui o s. frv , og ætlum okkur að selja ineð lægra verði en hefur nokkuru tíma áður pekkst H.IER. Leiiið að merki „North Star“-búðarinnar, pví pað er leiðarvísir til tram á rskarandi kj örkaupa. B. G. SARVIS, EDINBURG, N. DAKOTA. COMFORT IN SEWING s Comes from the knowledge cf possess- & ing a machínewhosereputatíonassures ( the user of long years of high grade i service. The Latest ImproYed WHITE withits Beautifully Figured Woodwork,1 Durable Construction, Fíne Mechar.ícal Adjustment, ! coupled with the Fínest Set of Stcel Attachments, makes it the i MOST DESIRABLE MACHINE IN THE MARKET, Dealers wanted where we are not represented. Address, WHITE SEWING MACHINE CO., ....Cleveland, Ohio. Til sölu hjá Elis Thorwillm, VI»J'fru'í‘ n. d. Miss Canada leit á hestahópinn og sagði: „Er nokkuð gagn að hestum pessum.“ Fjallkonan svaraði: „E>að skaltu sjálf reyna. Hestar pessir eiga að bera okkur til skips.“ B’jallkonan benti mjer á tvo undurfallega gráa gæðinga og sagði: „í litlu geymslu húsi við hestarjetúna er nóg af reið- tygjum. Taktu pessa tvo hesta og legðu á pá kvennsöðla handa mjer og Miss Canada. Svo máttu taka hest handa sjálfum pjer.“ Jeg gerði eins og fyrir mig var lagt. E>egar búið var að leggja á hestana, sagði Fjall- konan við okkur: „Jeg parf að kveðja börnin mín áður en jeg fer. Við skul- um ganga upp á Lögberg. Við gerðum pað. Fjallkonan kallaði á börnin sfn. E>au söfnuðust f pjettan hóp f kringum hana. Hún tók pá til máls og sagði: „Börnin mín, jeg ætla að bregða mjer bæjarleið með Miss Canada. Mig langar til að sjá börnin, sem jog á fyrir vestan haf. Jeg skal ekki vera lengi.“ Börnin hrópuðu öll í einum róm: „Við biðj- um að beilsa bræðrum vorum og systrum fyrir vestan haf. Vertu sæl mamma og kondu fljótt aptur.“ Fjall- konan svaraði: „Verið pið sæl börn- in mín. Og pegar við ríðum á stað, pá syngið pið okkur úr hlaði.“ Við gengum svo til hesta vorra. Fjallkonan og Miss Canada stigu ljettilega í söðla slna. Jeg fór svo á bak hesti peim, sem jeg hefði valið mjer. E>að var klárhestur fimm vetra gamall og eldfjörugur. . Við riðum svo á stað. Fjallkonan las ferðabæn- ina upphátt með skyrri röddu. E>egar henni var lokið, pá kvað við raarg- raddaður söngur að baki voru. Börn íslands sungu okkur úr hlaði með „Eldgamla ísafold“ og „God save the Queen.“ Við riðum hægt, ineðau pau sungu. Miss Canada segir: „Börnin pín hafa undurfagra söng- rödd, og mál pitt er dyrðlega fagurt og hljómmikið. Hver hefur ort petta fslenzka kvæði.“ „Einn af sonum mínum“ svaraði Fjallkonan. „Áttu mörg skáld,“ spurði Miss Canada. „Nálega allur helmingur barna minna getur ort vfsu“ var svarið. E>egar við komum upp á Mosfells heiðina, var vegurinn orðinn mjög góður. Við slóum f klárana og ljetum pá taka á pvf, sem peir höfðu til. Miss Canada pótti gaman að láta grána sinn skeiða. Hún var ávallt á undan okkur, og liu- aði varla á sprottinum. Segir eigi af ferð vorri fyr en við komum nálægt Arnarhól við Reykjavfk. Fjallkonan stöðvaði hest sinn og steig af baki. Við stigum einnig af hestum vorum. Fjallkonan lagði taumana upp á makka hestanna. E>eir sneru svo við, lögðu á stað heimleiðis og voru brátt horfnir sjónum vorum. Við gengum upp á Arnarhól. Fjallkonan mælti: „Hjer er naust mitt.“ Hún gekk á íraman verðan hólinn, dró sprota úr vasa sínum og laust jörðina. Hóílinn opnaðist og fagurt, skrautlegt skip blasti við sjónum vorum. Fjallkonan mælti: „E>etta er báturinn minn. Hann hefur byr, hvert sem jeg vil sigla. Stígum um borð.“ Við sett- umst f skipið, en pað rann á hjólum með okkur til sjávar. Fjallkonan dró upp segl. Og við sigldum í blásandi byr út Faxaflóa og svo suðvestur í haf. E>egar ísland hvarf sjónum vor- nm stóð Miss Canada upp í skipimí, tók ofan korónuna og hrópaði: „Lengi lifi ísland.“ E>að lifi. Húrra. SöfjíV ólicknnndi. Engin Catarrh-veiki er svo dköf eða orðin svo gömul að Dr. Agneivs CaXarrhal 1‘owder geti ekki bœtt hana og lœknað— Þnð laknar þegar allt annað bregst-~- Iieynið það og sparíð peninga. „Fyriv 50 árum fjekk dóttir mín, l>á lítil stúlka, slremt catarrh kast, Viö reyndum öll þau meðöl er sögð voru að eiga vel við þeirri vciki, og leituðum til lækna í 3 ár, en þeir sögðu veikina ólreknandi. I vetur sem teið heyrðum við talað um ágreti Dr. Agnews Catarral Powder. Viö fengnm okkur eina flösku, og jeg segi það hjer öðrum, sem þjást af þessari vondu veiki, til lœrdóms, að þegar búið var úr tveimur glösum var dóttir mín orðiu albata, og jeg álít það skyldu mína að votta það opinber- lega, svo að aðnr, sem þjást á líkan liátt, viti hvað getur hjálpað þeim,“—Mrs. Geo. Grover, ingersoll, Ont. Gamalmenni og aðrir, uias pjást af gigt og taugaveiklan ættu að fá sjer eitt af hinum ágætu Dk. Owen’s Ei.ectkic beltum. E>au eru áreiðanlega fullkomnustu raf mrgnsbeltin, sem búin eru til. Dað er hægt að tempra krapt poirra, og leiða rafurinagnsstraumiun f gegnum líkamann hvar sem er. Margir ís- lendingar hafa reynt pau og heppnast ágætlega. Menn geta pvf sjálfir fengið að vita hjá peim hvernig pau reynast. E>eir, sem panta vilja belti eða fá nánari upplysingar beltunum við- víkjandi, snúi sjer til B. T. Björnson, Box 368 Winuipeg, Man. OLE SIMONSON, mælir með sínu nyja Scandiuaviau Hotel 718 Main Street. Fæði $1.00 á dag. fílobe Hotel, 149 Pkincess St. Winnipeo Gistihús þetta er útbúið með ðl'um nýjast útbúnaði. Ágætt fæði, frí baðherbergi og vínföng og vindlar af beztu tegund. Lýs upp meðgas ljósum og rafmagns-klukk- ur í öllum herbergjum. Herbergi og fæði $1,00 á dag. Emstaka máltíðir eða herbergi yflr nóttina 25 cts T. DADE, Eigandi,

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.