Lögberg - 23.12.1897, Blaðsíða 6

6
LÖGBERG, FIMMTITDAGINN 28. DESEMBER 1897.
\
SfiS ASSE8SMENT SYSTEM.
i|Mutual Resrve Fund Life Association
OF NBW YORK.
u © £ ‘g
> £ Bj jrf Iiir f*n níal-sUi fjcl. í ?íeiv Yorh. n ítí
3$
Stærsta lífsábyrgðar fjelagið í heiminum, sem byggir gjald meðlima
sinna á nauðsynlegum kostnaði þeim, er útheimtist til þess að það •**
geti staðið vel í skilum við alla. JjJj
Eptir frekari upplýsingum snúi menn sjer til CHR. OLAFSON,
Aðal-agent, Cor. Nena and Pacific ave. Winnipeg, Man., eða til áL,
A R MrNír'hnl Manager, W
IWHOIllOIIUIf 15 Mclntyre Block, Winnipes, Manitoba.
rrTNd.ðór
AMALL OG GÓÐUR SIÐUR er f>H8, og mua lenjji haldnst. a9 hafa gófian mat og fr&brugðinn
um jólin og of&rift. Og til J>ess að ljetta undir með mönnum að það geti orðið um þessi
jól, hef jeg reykt mikið af sanðnketi, svo jejj pet bætt 1 búi bj& mönnum með afbragðs
HANGIKETI, .
sem ekki gefur eptir bezta keti úr B&rðardal & ísland1.
Jeg hef mikið af nautaketi, sauðaketi, svlnaketi, alifugluro, fiski og öllu þvl, sem
vanalegir slátrarar bafa til sölu, og þið munuð komast að raun um, að jeg sel f>»ð eins ódýrt og
nokkur annnar ketsali I bænum.
J. O. Tlior^eirson,
524 XOTI^E I)AY1 E AYE„ WINNIPEG.
arnir eru I ýtnsu sniði; þeir eru full-
trúar fyrir ýrnsar hugsjónir. Ein-
ungis tveir, The College of France
og Tke Mvb&eum of Natural Hixtory,
eru helgaðir eititómum visindum,
án þess að hafa nokkurt gagnfræð-
islegt augnamið.
Hann lýsir hinum ýmsu teg-
undutn af hHskóIum, hinum gnmlu
~t >ftiutmm, sem kt-nna vlsindi <-in-
göngu, nkja háskólunum, og hitium
nýrri h tskdutn, sem sjeð hefur ver-
i« fyrir fiistum árstekjum með stór-
gjöfum einstakra manna. Að
hans áliti er það fjarska hagur fyrir
þessar nýrri stofnanir, að þær eru
undir umsjón nefnda, sem hafa al-
gerlega frtar hendur hvað snertir
tilko»tnað, kenuslugreinir og val
kennaranna. Hann lýsir yíir þvf,
sem áliti smu, að franskir háskólar
murti aldrei fullnægja hinni sönnu
hugsjón a rneðari rikið velur kenn-
araoa; og umfram alt á meðan pr<>f-
in, sem fyrirskipuð eru f þeim, eru
ríkispróf. í þessu samhandi setur
hann afar mikið hól upp á Mr.
Duniel C. Gilman, forseta John Hop
kins haskólans.
Hann tekur fram eitt atriði
viðvikjandi John Hopkins háskól-
anum, sem hann álitur að hej pdegt
væri aðfranskir haskolar tækju eptir
og það er, að sjerhver deild í þeitn
hefði sjerstakan yfirmann, einn
mann, setn bæri áhyrgð af shtutn
sjerstaka verkahring, og scm hefði
fullt vald til að velja sjer eins
marga aðstoðarmenn og satnverka-
menn og hann áliti nauðsynlegt.
þetta niundi gera það að verkutn, að
8tefnan yrði sameiginleg í allri deild •
inni, og yrði stór umbót á aðferð
þeirri, setn vi'hiifð er í iðrum lönd-
um, þar senj maður rekur sig a h Jfa
tylft af kenniti um sem allir standa
jafn hatt, og setn því hættir ' ið að
koma I bága hver v'í# aunan og
hindta hvor annan þegar þeír PFV1,
hvor um sig, að reyna að koma fratri
flfnutn eigin hugmyndum. f Sar-
bonne t. d,scgir hann, er eiun mað-
ur kennari í frönskum skaldskap,
annar í franskri tnálsnilld, og hinn
þriðji í fljónleiks-bókmenntuui, og er
aflei'‘'ingin aú, að þeir nt yðast til ai'
skera sundur í þrjú stykki og skipta
nnJli siu hi'fundutium að „Cid'‘ og
-,Tattuffe“.
Hartn segir, að Bandaríkja-há-
skólar, einkum hinir beztu þeirra
sem nýlega hafa verið stofnaðir, hafi
hækkað mælikvarða menntunarinn-
ar, ogað fyrir þá hafi ntenn um gjör-
vallt landið Iæit betur að meta dyr-
mæti lærdómsins; eu að á Krakk-
landi, með hinni svonefndu „nýju
kennslu" og „sjerstöku leyfum“, sem
verið er að reyna að koma inn í
stofnanirnar þar, sjeu þeir að fækka,
sem helgi lærdóminum staif sitt
vegna lærdómsins sj dfs. þ ið er að
vnxa upp i hinu mikla ameríkanska
lýðveldi reglulegur vitsmuna aðall,
og, sem merkilegast er, þá er það' ein-
mitt þannig gafna-aðall sem Frakk-
ar áhta — þó það sje algerlega.rangt
alit — að sje skaðlegur fyrir fram-
för þjóðveldisins.
M. Brunetiére er svo mikill
fylgismaður Moliére’s, að hann gæti
varla gefið sig út fyrir að vera
kvennrjettar-maður—feminist, sem
hnnn mundi kalla það. Saint sem
áður fjekk Miss M. Carey Thomas
hann til að halda fyrirlestur fyrir
stúlkunum sent eru að lœra við
Bryn Mawr-lærðaskólann, sem hún
er fyrir; og fordómar hans hnfa ef
til vill minnkað á meðan hann var
Kirkja Hallson-safnaðar í N.-Dakota.
að leysa hann starfa af hendi. Eptir
að hafa veríð gerður kunnugur hin-
um þrjú hundruð námsmeyjum við
sk"lann er hinn franski ritdómari
nsuðbeygður að jata, að þær sjeu al-
vag eins töfrandi eins og þó þær
værtl fást við sitthvað anttað,
setn ekkt er ein« hræðilegt eins og
að vera að læra lat'pu og grísku,
hebresku og sanskrlt, hina hærri
talnafræðí o. s. frv. Augu þeirra
voru eins hjört og búningur þeirra
eins truflandi eins og systra þeirra,
settt ekki eru eins lærðar. Lærdóm-
urinn h< fur ekki formyrkvað skin
fegurðar |?eirra, og ekki rænt þær
hinni tindrnndi kátínu, sem Bern-
hardin d<* 8t, Pierre segir að þeim
hafi verið gefin til þesg að eyða sorg-
um karhnannsins.
Gafur og sjálfstæði amerík-
anska kvennfólksins virðist vera
^etta výstárlega, sem M, Brunetiére
leitaði að hjerna megin hafsin°, en
fann ekki, að því og fljótum vorum
undanteknum. Kvcnnfólkið hjer I
landi var alltaf að vekja undrun hjá
honum. Hann getur þess, að amer-
íkanska kvennfólkið tilheyri sjálfu
i sjer. það er ekki heimtað af því a?
það færi smekk sinn I dularbúning
eða dylji hæfihgleika sína. þa?
j hefur rjett til að ryðja sjálfu sjet
braut, og það notar þennan rjett.
Að öðru leyti segir hann að Amer-
íka, að minnsta kosti hin austlægu
ríki lýðveldisins, sje rjett eins og
Evrópa; fólkið, sem maður hitti, hafi
hinn sama smekk, menntun, klæða-
^burð, siði og útlit og maður hafi átt
að venjast; húsin og hótehn I New
York og Baltimore gætu allt að
einu verið I París. Hvernig gæti
það hka öðruvísi verið, þar sem Am-
eríkumenn eru alltaf að ferðast, og
sjerhver verkleg utnböt, sem gerð
er hjer í landi, er tafarlaust tekin(
og notuð í Evrópu?
Samt sem áður, segir hann,
verður maður smátt og smátt var
| við einhvern annau blæ, einhvern
mismnn frá því, sem er I hinum
gamla heitni. Ameríkanska þjóðin
er ung, og hún sýnir það með því
að henni er umhugað um að vita,
hvaða álit menn hafi á henni. Hún
er það sem hún er, og opinberar sig
hreinskilnislegar og djarflegar en
Evrópu-þjóðirnar gera. Ameríku-
menn hreifa sig úr einum stað í ann-
an, tínnst ekkert til um að breyta
um bústað, og þetta á ekki svo mjög
rót sína að rekja til eiruleysis eða
rótgróinnar breytingagirni, eins og
til sj&lfstrausts þeirra, vissu þeirra
urn það, að þeir muni verða herrar
kringutnstæðnanna hvar sem þeir
kotna fram, eða öllu heldur setja sig
' niður. Evróp 'menn ferðast til að
gleyma, og til að losast við sjálfa
sig, ef svo niætti að orðj kveða, en
samskonar hreifing færir Ameríku-
manninurn þægilega tilfinningu um
samleik (identity) sjajfs sín, Heirn-
lili hans er t honum sj dí’um-—hann
j flytur það með sjer til Chicago,
| NeW York, eða hvert annað, sem
jhannkann að fara. þetta eru nú
I ungdóms-einkenni. Skyldu þau
i þróast svo, að þau verði þjóðar-ein-
; kenni, og hjálpi til að gera út um
| hverskynsgerfi hin vestræna mennt-
un fær á sig? Framtíðin eiu getur
gkorið úr þeirri spurningu".
539 Pnssave. —
Winnipeg, 21. des. 1897.
Háttvirtu Vestur-íslendingar.
Konur og menn:
Um leið og jeg finn mjer skylt að
þakka yðut- fyrir yðar góðu viðskipti að undan-
förnu, vil jeg geta þess, að mjer væri sönn
ánægja að sjá yður einmitt nú þessa dagana. 1
búðinni, 535 Ross ave., hef jeg miklar birgðir af
ómissandi hatíða-varningi, svo sem: Oysters,
margslags ávexti, brjóstsykur, Ijúffenga drykki
og úrvals vindla, sem jeg s*d eins ódýrt eins og
nokkur annar verzlunarmaður í borginni. Af
þvf að búðin er á hentugum stað fyrir flesta
íslendinga, vonast jeg eptir, að fá tœkifœri til
að koma þessum varningi inn á mörg íslenzk
heimili fyrir jólin.
Yðar einlægur,
_C. B. Julius.
ALLSKONAR HLJODFÆRI.
Vjer getum sparað yður peninga & beztu
tegundum af allskonar bljóðfærum, svo sem
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦(
Piano, OrtYel,
Banjo, Fiolin, Mandolin o.fl.
(♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦♦)
Vjer böfum miklar birgðir af nýjum hljóðfærum tilað velja
úr. Og svo höfum við líka nokkur
„Second Hand“ Orgfel
í góðu lagi, sem vjer viljum gjarnan selja fyrir mjög lágt verð,
til að losast við þau
riunid eptir ad vjer getum sparad ykkur peninga.
^^^'♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦uyvxud'
wm* J- L* meikle & co.
) \L WINNIPEO og BRANUON, Man. og P0RT ARTHUR, Ont. Ct) M